ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 8
1 ਤਸ੍ਯ ਹਤ੍ਯਾਕਰਣੰ ਸ਼ੌਲੋਪਿ ਸਮਮਨ੍ਯਤ| ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਾਂ ਮਣ੍ਡਲੀਂ ਪ੍ਰਤਿ ਮਹਾਤਾਡਨਾਯਾਂ ਜਾਤਾਯਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਲੋਕਾਨ੍ ਹਿਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਪਰੇ ਯਿਹੂਦਾਸ਼ੋਮਿਰੋਣਦੇਸ਼ਯੋ ਰ੍ਨਾਨਾਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਗਤਾਃ|
Or, en ce jour-là, il y eut une grande persécution contre l'Église de Jérusalem; et tous, excepté les apôtres, furent dispersés dans les contrées de la Judée et de la Samarie.
2 ਅਨ੍ਯੱਚ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਸ੍ਤਿਫਾਨੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਬਹੁ ਵ੍ਯਲਪਨ੍|
Et des hommes pieux ensevelirent Étienne, et firent de grandes lamentations sur lui.
3 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਂਸ਼੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧ੍ਵਾ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾ ਮਹੋਤ੍ਪਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
Et Saul ravageait l'Église, entrant dans les maisons; et traînant de force les hommes et les femmes, il les jetait en prison.
4 ਅਨ੍ਯੱਚ ਯੇ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾ ਅਭਵਨ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਨ੍|
Ceux donc qui avaient été dispersés, allaient de lieu en lieu, annonçant la bonne nouvelle de la Parole.
5 ਤਦਾ ਫਿਲਿਪਃ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣ੍ਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਖ੍ਯਾਨੰ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍;
Or, Philippe étant descendu dans une ville de la Samarie, y prêcha Christ.
6 ਤਤੋ(ਅ)ਸ਼ੁਚਿ-ਭ੍ਰੁʼਤਗ੍ਰਸ੍ਤਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਭੂਤਾਸ਼੍ਚੀਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗੱਛਨ੍ ਤਥਾ ਬਹਵਃ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨਃ ਖਞ੍ਜਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਅਭਵਨ੍|
Et le peuple était attentif, d'un commun accord, à ce que Philippe disait, en apprenant, et en voyant les miracles qu'il faisait.
7 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਲਾਕਾ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਤਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਚ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਯ ਤੇਨੋਕ੍ਤਾਖ੍ਯਾਨੇ ਮਨਾਂਸਿ ਨ੍ਯਦਧੁਃ|
Car les esprits immondes sortaient, en jetant de grands cris, de beaucoup de gens qui en étaient possédés; et beaucoup de paralytiques et d'impotents furent guéris.
8 ਤਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਮਹਾਨਨ੍ਦਸ਼੍ਚਾਭਵਤ੍|
Ce qui causa une grande joie dans cette ville.
9 ਤਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮਾ ਕਸ਼੍ਚਿੱਜਨੋ ਬਹ੍ਵੀ ਰ੍ਮਾਯਾਕ੍ਰਿਯਾਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੰ ਕਞ੍ਚਨ ਮਹਾਪੁਰੁਸ਼਼ੰ ਪ੍ਰੋਚ੍ਯ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਂ ਮੋਹੰ ਜਨਯਾਮਾਸ|
Or, il y avait auparavant, dans la ville, un homme nommé Simon, qui exerçait la magie et étonnait le peuple de la Samarie, se faisant passer pour un grand personnage.
10 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਮਾਨੁਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਾਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਬਾਲਵ੍ਰੁʼੱਧਵਨਿਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲਾਕਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨਾਂਸਿ ਨ੍ਯਦਧੁਃ|
Tous lui étaient attachés, depuis le plus petit jusqu'au plus grand; et ils disaient: Celui-ci est la grande puissance de Dieu.
11 ਸ ਬਹੁਕਾਲਾਨ੍ ਮਾਯਾਵਿਕ੍ਰਿਯਯਾ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਤੀਵ ਮੋਹਯਾਞ੍ਚਕਾਰ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਮੇਨਿਰੇ|
Et ils étaient attachés à lui, parce que depuis longtemps il les étonnait par ses opérations magiques.
12 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਸ਼੍ਚਾਖ੍ਯਾਨਪ੍ਰਚਾਰਿਣਃ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਤ੍ਰੀਪੁਰੁਸ਼਼ੋਭਯਲੋਕਾ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
Mais, quand ils eurent cru à Philippe, qui leur annonçait la bonne nouvelle de ce qui concerne le royaume de Dieu et le nom de Jésus-Christ, ils furent baptisés, tant les hommes que les femmes.
13 ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨਪਿ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਤ੍ ਤਤੋ ਮੱਜਿਤਃ ਸਨ੍ ਫਿਲਿਪੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕ੍ਰਿਯਾਂ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਵਿਲੋਕ੍ਯਾਸਮ੍ਭਵੰ ਮਨ੍ਯਮਾਨਸ੍ਤੇਨ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
Et Simon lui-même crut aussi, et ayant été baptisé, il ne quittait point Philippe; et voyant les prodiges et les grands miracles qui se faisaient, il était étonné.
14 ਇੱਥੰ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣ੍ਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
Cependant, les apôtres qui étaient à Jérusalem, ayant appris que la Samarie avait reçu la parole de Dieu, y envoyèrent Pierre et Jean,
15 ਤਤਸ੍ਤੌ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਲੋਕਾ ਯਥਾ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇਤਾਂ|
Qui étant descendus, prièrent pour eux, afin qu'ils reçussent le Saint-Esprit.
16 ਯਤਸ੍ਤੇ ਪੁਰਾ ਕੇਵਲਪ੍ਰਭੁਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਮੱਜਿਤਮਾਤ੍ਰਾ ਅਭਵਨ੍, ਨ ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਮਪਿ ਪ੍ਰਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨ ਆਵਿਰ੍ਭਾਵੋ ਜਾਤਃ|
Car il n'était encore descendu sur aucun d'eux; mais ils avaient été seulement baptisés au nom du Seigneur Jésus.
17 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਭ੍ਯਾਂ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਕਰੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਤੇ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍|
Alors les apôtres leur imposèrent les mains, et ils reçurent le Saint-Esprit.
18 ਇੱਥੰ ਲੋਕਾਨਾਂ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤਯੋਃ ਕਰਾਰ੍ਪਣੇਨ ਤਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤਯੋਃ ਸਮੀਪੇ ਮੁਦ੍ਰਾ ਆਨੀਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍;
Mais Simon voyant que le Saint-Esprit était donné par l'imposition des mains des apôtres, leur offrit de l'argent, en disant:
19 ਅਹੰ ਯਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਮ੍ ਅਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਸ੍ਯਾਪਿ ਯਥੇੱਥੰ ਪਵਿਤ੍ਰਾਤ੍ਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਰ੍ਭਵਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਮਹ੍ਯੰ ਦੱਤੰ|
Donnez-moi aussi ce pouvoir, afin que tous ceux à qui j'imposerai les mains reçoivent le Saint-Esprit.
20 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਤਵ ਮੁਦ੍ਰਾਸ੍ਤ੍ਵਯਾ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤੁ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਾਨੰ ਮੁਦ੍ਰਾਭਿਃ ਕ੍ਰੀਯਤੇ ਤ੍ਵਮਿੱਥੰ ਬੁੱਧਵਾਨ੍;
Mais Pierre lui dit: Que ton argent périsse avec toi, puisque tu as cru que le don de Dieu s'acquérait avec de l'argent.
21 ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਤਾਵਨ੍ਤਃਕਰਣੰ ਸਰਲੰ ਨਹਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਤ੍ਰ ਤਵਾਂਸ਼ੋ(ਅ)ਧਿਕਾਰਸ਼੍ਚ ਕੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
Il n'y a pour toi ni part, ni lot en cette affaire; car ton cœur n'est pas droit devant Dieu.
22 ਅਤ ਏਤਤ੍ਪਾਪਹੇਤੋਃ ਖੇਦਾਨ੍ਵਿਤਃ ਸਨ੍ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਵ ਮਨਸ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਕੁਕਲ੍ਪਨਾਯਾਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਤਿ, ਏਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁ;
Repens-toi donc de ta méchanceté, et prie Dieu, que, s'il est possible, la pensée de ton cour te soit pardonnée.
23 ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਤਿਕ੍ਤਪਿੱਤੇ ਪਾਪਸ੍ਯ ਬਨ੍ਧਨੇ ਚ ਯਦਸਿ ਤਨ੍ਮਯਾ ਬੁੱਧਮ੍|
Car je vois que tu es dans un fiel amer et dans les liens de l'iniquité.
24 ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਅਕਥਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਮੁਦਿਤਾ ਕਥਾ ਮਯਿ ਯਥਾ ਨ ਫਲਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਵਾਂ ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਪ੍ਰਭੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁਤੰ|
Mais Simon répondit et dit: Priez vous-mêmes le Seigneur pour moi, afin qu'il ne m'arrive rien de ce que vous avez dit.
25 ਅਨੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤੌ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤੌ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਨੇਕਗ੍ਰਾਮੇਸ਼਼ੁ ਸੁਸੰਵਾਦਞ੍ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤੌ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਗਤੌ|
Ayant donc rendu témoignage à la parole du Seigneur, et l'ayant annoncée, ils retournèrent à Jérusalem, et prêchèrent l'Évangile en plusieurs villages des Samaritains.
26 ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਃ ਫਿਲਿਪਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਦਿਸ਼ਤ੍, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਸ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਿ ਯੋ ਮਾਰ੍ਗੋ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇਨ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ (ਅ)ਸਾਨਗਰੰ ਯਾਤਿ ਤੰ ਮਾਰ੍ਗੰ ਗੱਛ|
Or un ange du Seigneur parla à Philippe, et lui dit: Lève-toi, et va vers le midi, sur le chemin désert qui descend de Jérusalem à Gaza.
27 ਤਤਃ ਸ ਉੱਥਾਯ ਗਤਵਾਨ੍; ਤਦਾ ਕਨ੍ਦਾਕੀਨਾਮ੍ਨਃ ਕੂਸ਼੍ਲੋਕਾਨਾਂ ਰਾਜ੍ਞ੍ਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਸਮ੍ਪੱਤੇਰਧੀਸ਼ਃ ਕੂਸ਼ਦੇਸ਼ੀਯ ਏਕਃ ਸ਼਼ਣ੍ਡੋ ਭਜਨਾਰ੍ਥੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ
S'étant levé, il partit. Or voici, un Éthiopien, eunuque, grand ministre de Candace, reine d'Éthiopie, surintendant de tous ses trésors, venu à Jérusalem pour adorer,
28 ਪੁਨਰਪਿ ਰਥਮਾਰੁਹ੍ਯ ਯਿਸ਼ਯਿਯਨਾਮ੍ਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਗ੍ਰਨ੍ਥੰ ਪਠਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗੱਛਤਿ|
S'en retournait, et assis sur son chariot, lisait le prophète Ésaïe.
29 ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਆਤ੍ਮਾ ਫਿਲਿਪਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਤ੍ਵਮ੍ ਰਥਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਿਲ|
Alors l'Esprit dit à Philippe: Approche-toi, et rejoins ce chariot.
30 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਧਾਵਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਾਵੁਪਸ੍ਥਾਯ ਤੇਨ ਪਠ੍ਯਮਾਨੰ ਯਿਸ਼ਯਿਯਥਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਯਤ੍ ਪਠਸਿ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਸੇ?
Et Philippe, étant accouru, entendit qu'il lisait le prophète Ésaïe; et il lui dit: Comprends-tu bien ce que tu lis?
31 ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਕੇਨਚਿੰਨ ਬੋਧਿਤੋਹੰ ਕਥੰ ਬੁਧ੍ਯੇਯ? ਤਤਃ ਸ ਫਿਲਿਪੰ ਰਥਮਾਰੋਢੁੰ ਸ੍ਵੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਉਪਵੇਸ਼਼੍ਟੁਞ੍ਚ ਨ੍ਯਵੇਦਯਤ੍|
Il lui répondit: Comment le pourrais-je, si quelqu'un ne me guide? Et il pria Philippe de monter, et de s'asseoir auprès de lui.
32 ਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਯੇਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਪਠਿਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਸਮਾਨੀਯਤ ਘਾਤਾਯ ਸ ਯਥਾ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਃ| ਲੋਮੱਛੇਦਕਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾੱਚ ਮੇਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਨੀਰਵੋ ਯਥਾ| ਆਬਧ੍ਯ ਵਦਨੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਤਥਾ ਸ ਸਮਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
Or, le passage de l'Écriture qu'il lisait, était celui-ci: Il a été mené à la tuerie comme une brebis; et comme un agneau, muet devant celui qui le tond, il n'a pas ouvert la bouche.
33 ਅਨ੍ਯਾਯੇਨ ਵਿਚਾਰੇਣ ਸ ਉੱਛਿੰਨੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਦਾ| ਤਤ੍ਕਾਲੀਨਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਕੋ ਜਨੋ ਵਰ੍ਣਯਿਤੁੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਃ| ਯਤੋ ਜੀਵੰਨ੍ਰੁʼਣਾਂ ਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਸ ਉੱਛਿੰਨੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਧ੍ਰੁਵੰ|
Sa condamnation a été levée dans son abaissement. Mais qui pourra compter sa durée? Car sa vie a été retranchée de la terre.
34 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਫਿਲਿਪਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਨਿਵੇਦਯਾਮਿ, ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਾਸ ਸ ਕਿੰ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਨ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍?
Et l'eunuque prenant la parole dit à Philippe: Je te prie, de qui le prophète dit-il cela? Est-ce de lui-même ou de quelque autre?
35 ਤਤਃ ਫਿਲਿਪਸ੍ਤਤ੍ਪ੍ਰਕਰਣਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਰੁਪਾਖ੍ਯਾਨੰ ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰਾਸ੍ਤੌਤ੍|
Philippe prenant la parole et commençant par cet endroit de l'Écriture, lui annonça l'Évangile de Jésus.
36 ਇੱਥੰ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਗੱਛਨ੍ਤੌ ਜਲਾਸ਼ਯਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਿਤੌ; ਤਦਾ ਕ੍ਲੀਬੋ(ਅ)ਵਾਦੀਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਾਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਜਲਮਾਸ੍ਤੇ ਮਮ ਮੱਜਨੇ ਕਾ ਬਾਧਾ?
Et comme ils continuaient leur chemin, ils rencontrèrent de l'eau; et l'eunuque dit: Voici de l'eau, qu'est-ce qui m'empêche d'être baptisé?
37 ਤਤਃ ਫਿਲਿਪ ਉੱਤਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨ ਸਾਕੰ ਯਦਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਬਾਧਾ ਨਾਸ੍ਤਿ| ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਤ੍ਯਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਮਿ|
Et Philippe lui dit: Si tu crois de tout ton cour, cela t'est permis. Et l'eunuque répondant, dit: Je crois que Jésus-Christ est le Fils de Dieu.
38 ਤਦਾ ਰਥੰ ਸ੍ਥਗਿਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟੇ ਫਿਲਿਪਕ੍ਲੀਬੌ ਦ੍ਵੌ ਜਲਮ੍ ਅਵਾਰੁਹਤਾਂ; ਤਦਾ ਫਿਲਿਪਸ੍ਤਮ੍ ਮੱਜਯਾਮਾਸ|
Et il commanda qu'on arrêtât le chariot; et ils descendirent tous deux dans l'eau, Philippe et l'eunuque; et Philippe le baptisa.
39 ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਲਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਉੱਥਿਤਯੋਃ ਸਤੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਫਿਲਿਪੰ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੀਤਵਾਨ੍, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕ੍ਲੀਬਃ ਪੁਨਸ੍ਤੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਥਾਪਿ ਹ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਚਿੱਤਃ ਸਨ੍ ਸ੍ਵਮਾਰ੍ਗੇਣ ਗਤਵਾਨ੍|
Mais quand ils furent ressortis de l'eau, l'Esprit du Seigneur enleva Philippe, et l'eunuque ne le vit plus; car il continua son chemin plein de joie,
40 ਫਿਲਿਪਸ਼੍ਚਾਸ੍ਦੋਦ੍ਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲਪਰ੍ੱਯਨਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਗਤਵਾਨ੍|
Et Philippe se trouva dans Azot; et il évangélisait par toutes les villes où il passait, jusqu'à ce qu'il vînt à Césarée.
