ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 7
1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਹਾਯਾਜਕਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਏਸ਼਼ਾ ਕਥਾਂ ਕਿੰ ਸਤ੍ਯਾ?
En de hoogepriester zeide: Is dit alzoo?
2 ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਹੇ ਪਿਤਰੋ ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲਾਕਾ ਮਨਾਂਸਿ ਨਿਧੱਧ੍ਵੰ| ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਹਾਰਣ੍ਨਗਰੇ ਵਾਸਕਰਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯਦਾ ਅਰਾਮ੍-ਨਹਰਯਿਮਦੇਸ਼ੇ ਆਸੀਤ੍ ਤਦਾ ਤੇਜੋਮਯ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਤ੍ਵਾ
En Stefanus zeide: Mannen broeders en vaders, luistert! De God der glorie verscheen aan onzen vader Abraham, die in Mesopotamië was, vóórdat hij in Haran woonde,
3 ਤਮਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ਜ੍ਞਾਤਿਮਿਤ੍ਰਾਣਿ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਯੰ ਦੇਸ਼ਮਹੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੰ ਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਰਜ|
en zeide tot hem: Ga uit uw land, en uit uw familie, en kom naar het land dat Ik u zal aanwijzen.
4 ਅਤਃ ਸ ਕਸ੍ਦੀਯਦੇਸ਼ੰ ਵਿਹਾਯ ਹਾਰਣ੍ਨਗਰੇ ਨ੍ਯਵਸਤ੍, ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰਿ ਮ੍ਰੁʼਤੇ ਯਤ੍ਰ ਦੇਸ਼ੇ ਯੂਯੰ ਨਿਵਸਥ ਸ ਏਨੰ ਦੇਸ਼ਮਾਗੱਛਤ੍|
Toen ging hij uit het land der Chaldeërs en woonde in Haran; en vandaar, nadat zijn vader gestorven was, deed God hem verhuizen naar het land dat gij nu bewoont.
5 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਕਮਪ੍ਯਧਿਕਾਰਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਏਕਪਦਪਰਿਮਿਤਾਂ ਭੂਮਿਮਪਿ ਨਾਦਦਾਤ੍; ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਕੋਪਿ ਸਨ੍ਤਾਨੋ ਨਾਸੀਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਸਨ੍ਤਾਨੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਦੇਸ਼ਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰੀ ਤ੍ਵੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸੀਤਿ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤ੍ਯਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
En Hij gaf hem geen erfdeel daarin, zelfs geen voet gronds, en beloofde hem dit tot een erfdeel te zullen geven, en aan zijn nakomelingen na hem, terwijl hij geen kind had.
6 ਈਸ਼੍ਵਰ ਇੱਥਮ੍ ਅਪਰਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਵ ਸਨ੍ਤਾਨਾਃ ਪਰਦੇਸ਼ੇ ਨਿਵਤ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਤਸ੍ਤੱਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਸ਼੍ਚਤੁਃਸ਼ਤਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਯਾਵਤ੍ ਤਾਨ੍ ਦਾਸਤ੍ਵੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕੁਵ੍ਯਵਹਾਰੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
En God sprak alzoo, dat zijn nakomelingschap vreemd zou zijn in een vreemd land en dat zij het zouden dienstbaar maken en mishandelen vierhonderd jaar.
7 ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਨਾਂ ਕਥਾਮਪਿ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਦਾਸਤ੍ਵੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਅਹੰ ਦਣ੍ਡਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇ ਬਹਿਰ੍ਗਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਮਾਮ੍ ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸੇਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
En het volk, dat zij zullen dienen, zal Ik oordeelen, sprak God, en daarna zullen zij uittrekken en Mij dienen in deze plaats.
8 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਸ੍ਮੈ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਸ੍ਯ ਨਿਯਮੰ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਅਤ ਇਸ੍ਹਾਕਨਾਮ੍ਨਿ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ ਏਕਪੁਤ੍ਰੇ ਜਾਤੇ, ਅਸ਼਼੍ਟਮਦਿਨੇ ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍| ਤਸ੍ਯ ਇਸ੍ਹਾਕਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍, ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਯਾਕੂਬੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਅਜਾਯਨ੍ਤ|
En Hij gaf hem het verbond der besnijdenis; en alzoo gewon hij Isaäk en besneed hem op den achtsten dag; en Isaäk gewon Jakob, en Jakob de twaalf aartsvaders.
9 ਤੇ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਈਰ੍ਸ਼਼੍ਯਯਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਾ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਯੂਸ਼਼ਫੰ ਵ੍ਯਕ੍ਰੀਣਨ੍|
En de aartsvaders waren jaloersch van Jozef en verkochten hem naar Egypte.
10 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਹਾਯੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਯਾ ਦੁਰ੍ਗਤੇ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮੈ ਬੁੱਧਿੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਞਃ ਫਿਰੌਣਃ ਪ੍ਰਿਯਪਾਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਤੋ ਰਾਜਾ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਸ੍ਵੀਯਸਰ੍ੱਵਪਰਿਵਾਰਸ੍ਯ ਚ ਸ਼ਾਸਨਪਦੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦੱਤਵਾਨ੍|
En God was met hem en verloste hem uit al zijn verdrukkingen, en gaf hem gunst en wijsheid voor Farao, den koning van Egypte, en stelde hem tot een heerscher over Egypte en over geheel zijn huis.
11 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਮਿਸਰ-ਕਿਨਾਨਦੇਸ਼ਯੋ ਰ੍ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਹੇਤੋਰਤਿਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਤ੍ ਨਃ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਨਾਲਭਨ੍ਤ|
Er kwam nu een hongersnood over geheel Egypte en Kanaän, en een groote verdrukking, en onze vaders vonden geen voedsel.
12 ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੇ ਸ਼ਸ੍ਯਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ, ਯਾਕੂਬ੍ ਇਮਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਮਿਸਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
Doch toen Jakob gehoord had dat er koorn was in Egypte, zond hij onze vaders voor de eerste maal uit.
13 ਤਤੋ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰਗਮਨੇ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭਿਃ ਪਰਿਚਿਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍; ਯੂਸ਼਼ਫੋ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਫਿਰੌਣ੍ ਰਾਜੇਨ ਪਰਿਚਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
En de tweede maal werd Jozef aan zijn broeders bekend, en het geslacht van Jozef werd aan Farao openbaar.
14 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਨਿਜਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਨਿਜਾਨ੍ ਪਞ੍ਚਾਧਿਕਸਪ੍ਤਤਿਸੰਖ੍ਯਕਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤਿਜਨਾਂਸ਼੍ਚ ਸਮਾਹੂਤਵਾਨ੍|
Jozef nu zond heen om Jakob, zijn vader, te halen, en het geheele geslacht, vijf en zeventig zielen.
15 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਾਕੂਬ੍ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ(ਅ)ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤ|
En Jakob kwam af naar Egypte; en hij stierf en onze vaders,
16 ਤਤਸ੍ਤੇ ਸ਼ਿਖਿਮੰ ਨੀਤਾ ਯਤ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਦਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਖਿਮਃ ਪਿਤੁ ਰ੍ਹਮੋਰਃ ਪੁਤ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਕ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ|
en zij werden overgebracht naar Sichem, en begraven in het graf dat Abraham voor een somme gelds had gekocht van de zonen van Heinor, in Sichem.
17 ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮਃ ਸੰਨਿਧੌ ਸ਼ਪਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਂ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਯਾਃ ਫਲਨਸਮਯੇ ਨਿਕਟੇ ਸਤਿ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾ ਸਿਮਰਦੇਸ਼ੇ ਵਰ੍ੱਧਮਾਨਾ ਬਹੁਸੰਖ੍ਯਾ ਅਭਵਨ੍|
Maar als nu de tijd der belofte naderde, die God aan Abraham met eede beloofd had, nam het volk toe en vermeerderde in Egypte,
18 ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਯੂਸ਼਼ਫੰ ਯੋ ਨ ਪਰਿਚਿਨੋਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਨਰਪਤਿਰੁਪਸ੍ਥਾਯ
totdat er een andere koning over Egypte opstond, die Jozef niet had gekend.
19 ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਜ੍ਞਾਤਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਧੂਰ੍ੱਤਤਾਂ ਵਿਧਾਯ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕੁਵ੍ਯਵਹਰਣਪੂਰ੍ੱਵਕੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵੰਸ਼ਨਾਸ਼ਨਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਵਜਾਤਾਨ੍ ਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਨਿਰਕ੍ਸ਼਼ੇਪਯਤ੍|
Deze ging listig te werk met ons geslacht, en mishandelde onze vaders, zoodat zij hun pasgeboren kinderen moesten wegdoen, opdat zij niet zouden voortplanten.
20 ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਮੂਸਾ ਜਜ੍ਞੇ, ਸ ਤੁ ਪਰਮਸੁਨ੍ਦਰੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਥਾ ਪਿਤ੍ਰੁʼਗ੍ਰੁʼਹੇ ਮਾਸਤ੍ਰਯਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਪਾਲਿਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
In dien tijd werd Mozes geboren, en hij was Gode aangenaam; hij nu werd drie maanden opgevoed in het huis zijns vaders.
21 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਫਿਰੌਣਰਾਜਸ੍ਯ ਕਨ੍ਯਾ ਤਮ੍ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਨੀਤ੍ਵਾ ਦੱਤਕਪੁਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪਾਲਿਤਵਤੀ|
Maar toen hij weggedaan, was nam de dochter van Farao hem op, en voedde hem op voor zich zelve tot een zoon.
22 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਮੂਸਾ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੀਯਾਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਵਿਦ੍ਯਾਯਾਃ ਪਾਰਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਵਾ ਸਨ੍ ਵਾਕ੍ਯੇ ਕ੍ਰਿਯਾਯਾਞ੍ਚ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਅਭਵਤ੍|
En Mozes werd onderwezen in alle wijsheid der Egyptenaars, en was machtig in zijn woorden en werken.
23 ਸ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰਵਯਸ੍ਕੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਵੰਸ਼ਨਿਜਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ਤੁੰ ਮਤਿੰ ਚਕ੍ਰੇ|
Toen hij nu veertig jaar oud geworden was, kwam het in zijn hart op om zijn broeders, de kinderen Israëls te bezoeken.
24 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜਨਮੇਕੰ ਹਿੰਸਿਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ਃ ਸਨ੍ ਹਿੰਸਿਤਜਨਮ੍ ਉਪਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਮਿਸਰੀਯਜਨੰ ਜਘਾਨ|
En toen hij iemand onrecht zag aandoen, beschermde hij hem en wreekte den verdrukte en versloeg den Egyptenaar.
25 ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਾਨ੍ ਉੱਧਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਤਿ ਸ ਇਤ੍ਯਨੁਮਾਨੰ ਚਕਾਰ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨ ਬੁਬੁਧਿਰੇ|
En hij meende dat zijn broeders zouden verstaan dat God door zijn hand hun verlossing zou geven; maar zij verstonden het niet.
26 ਤਤ੍ਪਰੇ (ਅ)ਹਨਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਉਭਯੋ ਰ੍ਜਨਯੋ ਰ੍ਵਾੱਕਲਹ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਮੂਸਾਃ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਯੋ ਰ੍ਮੇਲਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਹੇ ਮਹਾਸ਼ਯੌ ਯੁਵਾਂ ਭ੍ਰਾਤਰੌ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਨ੍ਯਾਯੰ ਕੁਤਃ ਕੁਰੁਥਃ?
En den volgenden dag kwam hij bij eenigen die twist hadden, en hij drong hen tot vrede, zeggende: Mannen, gij zijt broeders! waarom doet gij malkander onrecht aan?
27 ਤਤਃ ਸਮੀਪਵਾਸਿਨੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਨ੍ਯਾਯੰ ਚਕਾਰ ਸ ਤੰ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਅਸ੍ਮਾਕਮੁਪਰਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਵਿਚਾਰਯਿਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਪਦਯੋਃ ਕਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍?
Maar hij, die zijn naaste onrecht deed, stiet hem weg en zeide: Wie heeft u aangesteld tot overste en rechter over ons?
28 ਹ੍ਯੋ ਯਥਾ ਮਿਸਰੀਯੰ ਹਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਕਿੰ ਮਾਮਪਿ ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਸਿ?
Gij wilt mij toch niet ombrengen, zooals gij gisteren den Egyptenaar hebt omgebracht?
29 ਤਦਾ ਮੂਸਾ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪਲਾਯਨੰ ਚਕ੍ਰੇ, ਤਤੋ ਮਿਦਿਯਨਦੇਸ਼ੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਵਾਸੀ ਸਨ੍ ਤਸ੍ਥੌ, ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਦ੍ਵੌ ਪੁਤ੍ਰੌ ਜਜ੍ਞਾਤੇ|
Op dat woord nu nam Mozes de vlucht, en hij werd een vreemdeling in het land Midian, waar hij twee zonen gewon.
30 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸੀਨਯਪਰ੍ੱਵਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਪ੍ਰਜ੍ਵਲਿਤਸ੍ਤਮ੍ਬਸ੍ਯ ਵਹ੍ਨਿਸ਼ਿਖਾਯਾਂ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਦੂਤਸ੍ਤਸ੍ਮੈ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਦੌ|
En toen er veertig jaar verloopen waren, verscheen hem in de woestijn van den berg Sinaï een engel in de vuurvlam van een braambosch.
31 ਮੂਸਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨੇ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਮਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨਿਕਟੰ ਗੱਛਤਿ,
Toen Mozes nu dit zag verwonderde hij zich over het visioen, en toen hij naderbij kwam om dat te bezien, sprak de stem des Heeren tot hem:
32 ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ, ਅਹੰ ਤਵ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਰ੍ਥਾਦ੍ ਇਬ੍ਰਾਹੀਮ ਈਸ਼੍ਵਰ ਇਸ੍ਹਾਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਕੂਬ ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ, ਮੂਸਾਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਿਹਾਯਸੀਯਾ ਵਾਣੀ ਬਭੂਵ, ਤਤਃ ਸ ਕਮ੍ਪਾਨ੍ਵਿਤਃ ਸਨ੍ ਪੁਨ ਰ੍ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭੋ ਨ ਬਭੂਵ|
Ik ben de God uwer vaderen, de God van Abraham en van Isaäk en van Jakob! En Mozes beefde en durfde het niet bezien.
33 ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਤਵ ਪਾਦਯੋਃ ਪਾਦੁਕੇ ਮੋਚਯ ਯਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਸਿ ਸਾ ਪਵਿਤ੍ਰਭੂਮਿਃ|
De Heere nu zeide tot hem: Doe de schoenen af van uw voeten, want de plaats, waarop gij staat, is heilige grond!
34 ਅਹੰ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾਨਾਂ ਨਿਜਲੋਕਾਨਾਂ ਦੁਰ੍ੱਦਸ਼ਾਂ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯੰ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਤਰ੍ੱਯੋਕ੍ਤਿਞ੍ਚ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਨ੍ ਉੱਧਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਵਰੁਹ੍ਯਾਗਮਮ੍; ਇਦਾਨੀਮ੍ ਆਗੱਛ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੰ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਿ|
Ik heb zeer wel de verdrukking gezien van mijn volk in Egypte, en hun zuchten heb Ik gehoord, en Ik ben nedergekomen om hen te verlossen; en nu, kom, u zal Ik naar Egypte zenden!
35 ਕਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਵਿਚਾਰਯਿਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਪਦਯੋ ਰ੍ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੈ ਰ੍ਯੋ ਮੂਸਾ ਅਵਜ੍ਞਾਤਸ੍ਤਮੇਵ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਤਮ੍ਬਮਧ੍ਯੇ ਦਰ੍ਸ਼ਨਦਾਤ੍ਰਾ ਤੇਨ ਦੂਤੇਨ ਸ਼ਾਸ੍ਤਾਰੰ ਮੁਕ੍ਤਿਦਾਤਾਰਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
Dezen Mozes, dien zij verworpen hadden, zeggende: Wie heeft u tot overste en rechter aangesteld? — dezen heeft God gezonden tot overste en verlosser onder leiding van den engel die hem was verschenen in den braambosch.
36 ਸ ਚ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੇ ਸੂਫ੍ਨਾਮ੍ਨਿ ਸਮੁਦ੍ਰੇ ਚ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਯਾਵਤ੍ ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਨਾਨਾਪ੍ਰਕਾਰਾਣ੍ਯਦ੍ਭੁਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣਾਨਿ ਚ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਮਾਨਿਨਾਯ|
Deze heeft hen uitgeleid, mirakelen en teekenen doende in Egypteland en in de Roode Zee en in de woestijn, veertig jaar lang.
37 ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਏਕੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਕ੍ਤਾਰਮ੍ ਉਤ੍ਪਾਦਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਯੂਯੰ ਮਨੋ ਨਿਧਾਸ੍ਯਥ, ਯੋ ਜਨ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲਃ ਸਨ੍ਤਾਨੇਭ੍ਯ ਏਨਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਾਸ ਸ ਏਸ਼਼ ਮੂਸਾਃ|
Deze is die Mozes die tot de kinderen Israëls sprak: Een profeet zal God u verwekken uit uw broeders, zooals mij; dien zult gij hooren.
38 ਮਹਾਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਸ੍ਥਮਣ੍ਡਲੀਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਪਿ ਸ ਏਵ ਸੀਨਯਪਰ੍ੱਵਤੋਪਰਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸੰਲਾਪਿਨੋ ਦੂਤਸ੍ਯ ਚਾਸ੍ਮਤ੍ਪਿਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਃ ਸਨ੍ ਅਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਤਵ੍ਯਨਿ ਜੀਵਨਦਾਯਕਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਲੇਭੇ|
Deze is het, die in de vergadering in de woestijn met den engel was, die tot hem sprak op den berg Sinaï en met onze vaders; die levende woorden ontving om ons te geven;
39 ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਸ੍ਤਮ੍ ਅਮਾਨ੍ਯੰ ਕਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੇਭ੍ਯੋ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਗਨ੍ਤੁੰ ਮਨੋਭਿਰਭਿਲਸ਼਼੍ਯ ਹਾਰੋਣੰ ਜਗਦੁਃ,
wien onze vaders niet wilden gehoorzaam zijn, maar zij verwierpen hem en keerden in hun harten weder naar Egypte,
40 ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਗ੍ਰੇ(ਅ)ਗ੍ਰੇ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਦੇਵਗਣੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਹਿ ਯਤੋ ਯੋ ਮੂਸਾ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਮਿਸਰਦੇਸ਼ਾਦ੍ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਨੀਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਕਿੰ ਜਾਤੰ ਤਦਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|
en zeiden tot Aäron: Maak ons goden, die vóór ons heengaan; want die Mozes, die ons uit het land Egypte geleid heeft, wij weten niet wat hem overkomen is!
41 ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤੇ ਗੋਵਤ੍ਸਾਕ੍ਰੁʼਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿਮਾਂ ਨਿਰ੍ੰਮਾਯ ਤਾਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਨੈਵੇਦ੍ਯਮੁਤ੍ਮ੍ਰੁʼਜ੍ਯ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤਵਸ੍ਤੁਨਾ ਆਨਨ੍ਦਿਤਵਨ੍ਤਃ|
En zij maakten een kalf in die dagen en brachten een offerande aan den afgod, en waren vroolijk over de werken hunner handen.
42 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਵਿਮੁਖਃ ਸਨ੍ ਆਕਾਸ਼ਸ੍ਥੰ ਜ੍ਯੋਤਿਰ੍ਗਣੰ ਪੂਜਯਿਤੁੰ ਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਨੁਮਤਿੰ ਦਦੌ, ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ, ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਵੰਸ਼ਾ ਰੇ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਤ੍ਸਮਾਨ੍ ਪੁਰਾ| ਮਹਤਿ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਸੰਸ੍ਥਾ ਯੂਯਨ੍ਤੁ ਯਾਨਿ ਚ| ਬਲਿਹੋਮਾਦਿਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੁ ਤਾਨਿ ਕਿੰ| ਮਾਂ ਸਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਕ੍ਰੁʼਤਾਨੀਤਿ ਨੈਵ ਚ|
Maar God keerde zich om en gaf hen over om het heirleger des hemels te dienen, zooals geschreven is in het boek der profeten: Aan Mij hebt gij toch geen slachtoffers en offerande gebracht, veertig jaar in de woestijn, o huis van Israël?
43 ਕਿਨ੍ਤੁ ਵੋ ਮੋਲਕਾਖ੍ਯਸ੍ਯ ਦੇਵਸ੍ਯ ਦੂਸ਼਼੍ਯਮੇਵ ਚ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਿਮ੍ਫਨਾਖ੍ਯਾਯਾ ਦੇਵਤਾਯਾਸ਼੍ਚ ਤਾਰਕਾ| ਏਤਯੋਰੁਭਯੋ ਰ੍ਮੂਰ੍ਤੀ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪਰਿਪੂਜਿਤੇ| ਅਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਂਸ੍ਤੁ ਬਾਬੇਲਃ ਪਾਰੰ ਨੇਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ|
Hebt gij niet zelfs den tabernakel van Moloch en de ster van den God Remfan opgenomen, de beelden die gij gemaakt hebt om te aanbidden? Ik zal u ook wegvoeren naar de andere zijde van Babylon!
44 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੰਨਿਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਸ੍ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਦੂਸ਼਼੍ਯੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਹਿ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮੂਸਾਮ੍ ਏਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ ਤਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਰੂਪਿਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸ੍ਵਰੂਪੰ ਦੂਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੈਃ ਸਹ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਤਸ੍ਥੌ|
Onze vaders hadden den tabernakel der getuigenis in de woestijn, zooals Hij had bevolen, die tot Mozes zeide, dat hij dien maken zou naar het voorbeeld dat hij gezien had.
45 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਯਿਹੋਸ਼ੂਯੇਨ ਸਹਿਤੈਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵੰਸ਼ਜਾਤੈਰਸ੍ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ੈਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਮੁਖਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਾਮ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਦੇਸ਼ਾਧਿਕ੍ਰੁʼਤਿਕਾਲੇ ਸਮਾਨੀਤੰ ਤਦ੍ ਦੂਸ਼਼੍ਯੰ ਦਾਯੂਦੋਧਿਕਾਰੰ ਯਾਵਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨ ਆਸੀਤ੍|
En dien namen ook onze vaderen en brachten hem met Josua in het land dat de heidenen bezaten, die God verdreven heeft voor het aangezicht onzer vaderen, tot de dagen van David toe.
46 ਸ ਦਾਯੂਦ੍ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਯਾਕੂਬ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਕੰ ਦੂਸ਼਼੍ਯੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਤੁੰ ਵਵਾਞ੍ਛ;
Deze vond genade voor Gods aangezicht en begeerde een woning te vinden voor den God Jakobs.
47 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਲੇਮਾਨ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਏਕੰ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਵਾਨ੍|
En Salomo bouwde Hem een huis.
48 ਤਥਾਪਿ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਃ ਸ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਹਸ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਨਿਵਸਤੀਤਿ ਨਹਿ, ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਯਤਿ, ਯਥਾ,
Maar de Allerhoogste woont niet in hetgeen met handen gemaakt is, zooals de profeet zegt:
49 ਪਰੇਸ਼ੋ ਵਦਤਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗੋ ਰਾਜਸਿੰਹਾਸਨੰ ਮਮ| ਮਦੀਯੰ ਪਾਦਪੀਠਞ੍ਚ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀ ਭਵਤਿ ਧ੍ਰੁਵੰ| ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮੇ ਕਿੰ ਪ੍ਰਨਿਰ੍ੰਮਾਸ੍ਯਥ ਮਨ੍ਦਿਰੰ| ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਾਯ ਮਦੀਯੰ ਵਾ ਸ੍ਥਾਨੰ ਕਿੰ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਤ੍ਵਿਹ|
De hemel is mijn troon en de aarde een voetbank mijner voeten! Welk huis zoudt gij Mij bouwen? zegt de Heere, — of welke is de plaats mijner ruste?
50 ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਵਸ੍ਤੂਨਿ ਕਿੰ ਮੇ ਹਸ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਨ||
Heeft niet mijn hand dit alles gemaakt?
51 ਹੇ ਅਨਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਕਾ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਸ਼੍ਰਵਣੇ ਚਾਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਃ ਯੂਯਮ੍ ਅਨਵਰਤੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯਮ੍ ਆਚਰਥ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਯੂਯਮਪਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ|
Hardnekkige en onbesnedenen van hart en ooren! altijd wederstaat gij den Heiligen Geest, gelijk uw vaders, alzoo ook gijlieden!
52 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਃ ਕੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੰ ਨਾਤਾਡਯਨ੍? ਯੇ ਤਸ੍ਯ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯਾਗਮਨਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਘ੍ਨਨ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਧੂਨਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਘਾਤਿਨੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤੰ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕੰ ਜਨਮ੍ ਅਹਤ|
Wien der profeten hebben uw vaders niet vervolgd? — Zij hebben zelfs hen gedood die vooraf spraken van de komst des Rechtvaardigen, van wien gij nu verraders en moordenaars zijt geworden!
53 ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਗਣੇਨ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਤਾਂ ਨਾਚਰਥ|
gij, die de wet ontvangen hebt, door bemiddeling der engelen, en ze niet hebt bewaard!
54 ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਮਨਃਸੁ ਬਿੱਧਾਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|
Toen zij nu dit hoorden, barstte hun het harte, en zij knarsten de tanden tegen hem.
55 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਤਿਫਾਨਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪੂਰ੍ਣੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਗਗਣੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸ੍ਥਿਰਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੰ ਯੀਸ਼ੁਞ੍ਚ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍;
Maar hij was vol van den Heiligen Geest, en hield de oogen naar den hemel, en zag de glorie Gods en Jezus, staande aan Gods rechterhand;
56 ਪਸ਼੍ਯ, ਮੇਘਦ੍ਵਾਰੰ ਮੁਕ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਸ੍ਥਿਤੰ ਮਾਨਵਸੁਤਞ੍ਚ ਪਸ਼੍ਯਾਮਿ|
en hij zeide: Ziet, ik zie de hemelen geopend, en den Zoon des menschen staan aan Gods rechterhand!
57 ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਰ੍ਣੇਸ਼਼੍ਵਙ੍ਗੁਲੀ ਰ੍ਨਿਧਾਯ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਯ ਤਮ੍ ਆਕ੍ਰਮਨ੍|
Maar zij schreeuwden met luide stem, en stopten hun ooren en vielen eenparig op hem aan.
58 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੰ ਨਗਰਾਦ੍ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੈਰਾਘ੍ਨਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਲਾਕਾਃ ਸ਼ੌਲਨਾਮ੍ਨੋ ਯੂਨਸ਼੍ਚਰਣਸੰਨਿਧੌ ਨਿਜਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
En zij wierpen hem de stad uit en steenigden hem. En de getuigen leiden hun kleederen af aan de voeten van een jongeling, genaamd Saulus.
59 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯੀਸ਼ੇ ਮਦੀਯਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ ਸ੍ਤਿਫਾਨਸ੍ਯੇਤਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਵਾਕ੍ਯਵਦਨਸਮਯੇ ਤੇ ਤੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੈਰਾਘ੍ਨਨ੍|
En zij steenigden Stefanus, die aanriep en zeide: Heere Jezus! ontvang mijn geest!
60 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਜਾਨੁਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੇ ਪਾਪਮੇਤਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ੁ ਮਾ ਸ੍ਥਾਪਯ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਹਾਨਿਦ੍ਰਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤ੍|
En hij viel op de knieën en riep met een luide stem: Heere! reken hun deze zonde niet toe! — En als hij dit gezegd had, ontsliep hij. — En Saulus stemde mede toe in zijn dood.
