< ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 26 >
1 ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍, ਨਿਜਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਤੁਭ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਮਤਿ ਰ੍ਦੀਯਤੇ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉੱਤਰਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍|
ENTONCES Agripa dijo á Pablo: Se te permite hablar por ti mismo. Pablo entonces, extendiendo la mano, comenzó á responder por sí, [diciendo]:
2 ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਯਤ੍ਕਾਰਣਾਦਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ (ਅ)ਭਵੰ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਭਵਤਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਿਵੇਦਯਿਤੁਮਨੁਮਤੋਹਮ੍ ਇਦੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਪਰਮੰ ਭਾਗ੍ਯੰ ਮਨ੍ਯੇ;
Acerca de todas las cosas de que soy acusado por los Judíos, oh rey Agripa, me tengo por dichoso de que haya hoy de defenderme delante de ti;
3 ਯਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਾ ਯਾ ਰੀਤਿਃ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਿਚਾਰਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਭਵਾਨ੍ ਵਿਜ੍ਞਤਮਃ; ਅਤਏਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਧੈਰ੍ੱਯਮਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|
Mayormente sabiendo tú todas las costumbres y cuestiones que hay entre los Judíos: por lo cual te ruego que me oigas con paciencia.
4 ਅਹੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਆ ਯੌਵਨਕਾਲਾਦ੍ ਯਦ੍ਰੂਪਮ੍ ਆਚਰਿਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਦਨ੍ਤਿ|
Mi vida pues desde la mocedad, la cual desde el principio fué en mi nación, en Jerusalem, todos los Judíos la saben:
5 ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ੁੱਧਤਮੰ ਯਤ੍ ਫਿਰੂਸ਼ੀਯਮਤੰ ਤਦਵਲਮ੍ਬੀ ਭੂਤ੍ਵਾਹੰ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਯੇ ਜਨਾ ਆ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਨ੍ ਮਾਂ ਜਾਨਾਨ੍ਤਿ ਤੇ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯਦਿ ਦਦਾਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ|
Los cuales tienen ya conocido que yo desde el principio, si quieren testificarlo, conforme á la más rigurosa secta de nuestra religión he vivido Fariseo.
6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਕਟੇ ਯਦ੍ ਅਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਹੇਤੋਰਹਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੋਸ੍ਮਿ|
Y ahora, por la esperanza de la promesa que hizo Dios á nuestros padres, soy llamado en juicio;
7 ਤਸ੍ਯਾਙ੍ਗੀਕਾਰਸ੍ਯ ਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵੰਸ਼ਾ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਮਹਾਯਤ੍ਨਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਯਾ ਹੇਤੋਰਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ(ਅ)ਭਵਮ੍|
A la cual [promesa] nuestras doce tribus, sirviendo constantemente de día y de noche, esperan que han de llegar. Por la cual esperanza, oh rey Agripa, soy acusado de los Judíos.
8 ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਸਮ੍ਭਵੰ ਕੁਤੋ ਭਵੇਤ੍?
¡Qué! ¿Júzgase cosa increíble entre vosotros que Dios resucite los muertos?
9 ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਵਿਰੁੱਧੰ ਨਾਨਾਪ੍ਰਕਾਰਪ੍ਰਤਿਕੂਲਾਚਰਣਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਮਨਸਿ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ
Yo ciertamente había pensado deber hacer muchas cosas contra el nombre de Jesús de Nazaret:
10 ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੇ ਤਦਕਰਵੰ ਫਲਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਨਿਕਟਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਬਹੂਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧਵਾਨ੍ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਨਨਸਮਯੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਨਿਜਾਂ ਸੰਮਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
Lo cual también hice en Jerusalem, y yo encerré en cárceles á muchos de los santos, recibida potestad de los príncipes de los sacerdotes; y cuando eran matados, yo dí mi voto.
11 ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਭਜਨਭਵਨੇਸ਼਼ੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਣ੍ਡੰ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍ ਬਲਾਤ੍ ਤੰ ਧਰ੍ੰਮੰ ਨਿਨ੍ਦਯਿਤਵਾਂਸ਼੍ਚ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਹਾਕ੍ਰੋਧਾਦ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਸਨ੍ ਵਿਦੇਸ਼ੀਯਨਗਰਾਣਿ ਯਾਵਤ੍ ਤਾਨ੍ ਤਾਡਿਤਵਾਨ੍|
Y muchas veces, castigándolos por todas las sinagogas, los forcé á blasfemar; y enfurecido sobremanera contra ellos, los perseguí hasta en las ciudades extrañas.
12 ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਤ੍ਰਞ੍ਚ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੰ ਗਤਵਾਨ੍|
En lo cual [ocupado], yendo á Damasco con potestad y comisión de los príncipes de los sacerdotes,
13 ਤਦਾਹੰ ਹੇ ਰਾਜਨ੍ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਮਧ੍ਯਾਹ੍ਨਕਾਲੇ ਮਮ ਮਦੀਯਸਙ੍ਗਿਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਚਤਸ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਗਗਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨਾਂ ਭਾਸ੍ਕਰਤੋਪਿ ਤੇਜਸ੍ਵਤੀਂ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
En mitad del día, oh rey, vi en el camino una luz del cielo, que sobrepujaba el resplandor del sol, la cual me rodeó y á los que iban conmigo.
14 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੈ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮੁਖੇ ਪਾਦਾਹਨਨੰ ਤਵ ਦੁਃਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਗਦਿਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕਃ ਸ਼ਬ੍ਦੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ|
Y habiendo caído todos nosotros en tierra, oí una voz que me hablaba, y decía en lengua hebraica: Saulo, Saulo, ¿por qué me persigues? Dura cosa te es dar coces contra los aguijones.
15 ਤਦਾਹੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸੋਹੰ,
Yo entonces dije: ¿Quién eres, Señor? Y el Señor dijo: Yo soy Jesús, á quien tú persigues.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਤ੍ਵੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਇਤਃ ਪੁਨਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਾਂ ਤ੍ਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਮਮ ਸੇਵਕਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਦਾਮ੍|
Mas levántate, y ponte sobre tus pies; porque para esto te he aparecido, para ponerte por ministro y testigo de las cosas que has visto, y de aquellas en que apareceré á ti:
17 ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਾਂ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਯਥਾ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਭਵਤਿ
Librándote del pueblo y de los Gentiles, á los cuales ahora te envío,
18 ਯਥਾ ਤੇ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਭਾਗੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜ੍ਞਾਨਚਕ੍ਸ਼਼ੂੰਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਸੰਨਾਨਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤਥਾਨ੍ਧਕਾਰਾਦ੍ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸ਼ੈਤਾਨਾਧਿਕਾਰਾੱਚ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮਤੀਃ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
Para que abras sus ojos, para que se conviertan de las tinieblas á la luz, y de la potestad de Satanás á Dios; para que reciban, por la fe que es en mí, remisión de pecados y suerte entre los santificados.
19 ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਪ੍ਰਤ੍ਯਾਦੇਸ਼ੰ ਅਗ੍ਰਾਹ੍ਯਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਹੰ
Por lo cual, oh rey Agripa, no fuí rebelde á la visión celestial:
20 ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੇ ਤਤੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਅਨ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯੇਨ ਲੋਕਾ ਮਤਿੰ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਨ੍ਤੇ, ਮਨਃਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉਪਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|
Antes anuncié primeramente á los que están en Damasco, y Jerusalem, y por toda la tierra de Judea, y á los Gentiles, que se arrepintiesen y se convirtiesen á Dios, haciendo obras dignas de arrepentimiento.
21 ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਮਾਂ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਃ|
Por causa de esto los Judíos, tomándome en el templo, tentaron matarme.
22 ਤਥਾਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਦੁਃਖੰ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਨਿਜਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ
Mas ayudado del auxilio de Dios, persevero hasta el día de hoy, dando testimonio á pequeños y á grandes, no diciendo nada fuera de las cosas que los profetas y Moisés dijeron que habían de venir:
23 ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋ ਮੂਸਾਸ਼੍ਚ ਭਾਵਿਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਅਦਦੁਰੇਤਦ੍ ਵਿਨਾਨ੍ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਮਹਤਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
Que Cristo había de padecer, y ser el primero de la resurrección de los muertos, para anunciar luz al pueblo y á los Gentiles.
24 ਤਸ੍ਯਮਾਂ ਕਥਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਚੈਃ ਸ੍ਵਰੇਣ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪੌਲ ਤ੍ਵਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤੋਸਿ ਬਹੁਵਿਦ੍ਯਾਭ੍ਯਾਸੇਨ ਤ੍ਵੰ ਹਤਜ੍ਞਾਨੋ ਜਾਤਃ|
Y diciendo él estas cosas en su defensa, Festo á gran voz dijo: Estás loco, Pablo: las muchas letras te vuelven loco.
25 ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਨਾਹਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯੰ ਵਿਵੇਚਨੀਯਞ੍ਚ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤੌਮਿ|
Mas él dijo: No estoy loco, excelentísimo Festo, sino que hablo palabras de verdad y de templanza.
26 ਯਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੋਭਃ ਸਨ੍ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਸ ਰਾਜਾ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜਾਨਾਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਕਿਮਪਿ ਗੁਪ੍ਤੰ ਨੇਤਿ ਮਯਾ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਯਤਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਜਨੇ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੰ|
Pues el rey sabe estas cosas, delante del cual también hablo confiadamente. Pues no pienso que ignora nada de esto; pues no ha sido esto hecho en [algún] rincón.
27 ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਭਵਾਨ੍ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋਕ੍ਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ? ਭਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਤਦਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|
¿Crees, rey Agripa, á los profetas? Yo sé que crees.
28 ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਭਿਹਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮਾਮਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੀਯੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ|
Entonces Agripa dijo á Pablo: Por poco me persuades á ser Cristiano.
29 ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਵਾਦੀਤ੍ ਭਵਾਨ੍ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਮ ਕਥਾਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਬਨ੍ਧਨੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਨ੍ਤ੍ਵਿਤੀਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ(ਅ)ਹਮ੍|
Y Pablo dijo: ¡Pluguiese á Dios que por poco ó por mucho, no solamente tú, mas también todos los que hoy me oyen, fueseis hechos tales cual yo soy, excepto estas prisiones!
30 ਏਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸ ਰਾਜਾ ਸੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਸਭਾਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ
Y como hubo dicho estas cosas, se levantó el rey, y el presidente, y Bernice, y los que se habían sentado con ellos;
31 ਗੋਪਨੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤ ਏਸ਼਼ ਜਨੋ ਬਨ੍ਧਨਾਰ੍ਹੰ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਾਰ੍ਹੰ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਕਰੋਤ੍|
Y como se retiraron aparte, hablaban los unos á los otros, diciendo: Ninguna cosa digna ni de muerte, ni de prisión, hace este hombre.
32 ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਯਦ੍ਯੇਸ਼਼ ਮਾਨੁਸ਼਼ਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਕ੍ਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ੍|
Y Agripa dijo á Festo: Podía este hombre ser suelto, si no hubiera apelado á César.