ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 25
1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਿਜਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਦਿਨਤ੍ਰਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਕੈਸਰਿਯਾਤੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਮ੍ ਆਗਮਤ੍|
Festus donc, étant arrivé dans la province, monta trois jours après de Césarée à Jérusalem.
2 ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਪੌਲਮ੍ ਅਪਾਵਦਨ੍ਤ|
Et les principaux sacrificateurs et les principaux d’entre les Juifs portèrent plainte devant lui contre Paul; et ils lui présentaient leur requête,
3 ਭਵਾਨ੍ ਤੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ਵਿਤਿ ਵਿਨੀਯ ਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਵਾਞ੍ਛਿਤਵਨ੍ਤਃ|
lui demandant contre [Paul] cette grâce qu’il le fasse venir à Jérusalem, dressant des embûches pour le tuer en chemin.
4 ਯਤਃ ਪਥਿਮਧ੍ਯੇ ਗੋਪਨੇਨ ਪੌਲੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਤੈ ਰ੍ਘਾਤਕਾ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਃ| ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਪੌਲਃ ਕੈਸਰਿਯਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਪੁਨਰਲ੍ਪਦਿਨਾਤ੍ ਪਰਮ੍ ਅਹੰ ਤਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ|
Festus donc répondit que Paul serait gardé à Césarée, et que lui-même allait bientôt partir.
5 ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਪਰਾਧਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੇ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤੇ ਮਯਾ ਸਹ ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਮਪਵਦਨ੍ਤੁ ਸ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
Que les hommes influents parmi vous descendent donc avec [moi], dit-il; et s’il y a quelque crime en cet homme, qu’ils l’accusent.
6 ਦਸ਼ਦਿਵਸੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਵਿਲਮ੍ਬ੍ਯ ਫੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਪੌਲਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍|
Et n’ayant pas séjourné parmi eux plus de huit ou dix jours, il descendit à Césarée; et le lendemain, s’étant assis sur le tribunal, il donna l’ordre que Paul soit amené.
7 ਪੌਲੇ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸਤਿ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਾਦ੍ ਆਗਤਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ਿ ਸੰਵੇਸ਼਼੍ਟ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧੰ ਬਹੂਨ੍ ਮਹਾਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਉੱਥਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਃ|
Et lorsqu’il fut arrivé, les Juifs qui étaient descendus de Jérusalem se tinrent à l’entour, portant contre [Paul] de nombreuses et graves accusations qu’ils ne pouvaient prouver;
8 ਤਤਃ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉੱਤਰਮਿਦਮ੍ ਉਦਿਤਵਾਨ੍, ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਵਾ ਪ੍ਰਤਿਕੂਲੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਹੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
tandis que Paul se défendait, [en disant]: Je n’ai péché en rien, ni contre la loi des Juifs, ni contre le temple, ni contre César.
9 ਕਿਨ੍ਤੁ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਭਿਲਸ਼਼ਨ੍ ਪੌਲਮ੍ ਅਭਾਸ਼਼ਤ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਭਿਯੋਗੇ ਮਮ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਸਿ?
Mais Festus, voulant gagner la faveur des Juifs, répondit à Paul et dit: Veux-tu monter à Jérusalem pour y être jugé quant à ces choses, devant moi?
10 ਤਤਃ ਪੌਲ ਉੱਤਰੰ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯਤ੍ਰ ਮਮ ਵਿਚਾਰੋ ਭਵਿਤੁੰ ਯੋਗ੍ਯਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਤਤ੍ਰ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਏਵ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੋਸ੍ਮਿ; ਅਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਕਾਮਪਿ ਹਾਨਿੰ ਨਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਇਤਿ ਭਵਾਨ੍ ਯਥਾਰ੍ਥਤੋ ਵਿਜਾਨਾਤਿ|
Et Paul dit: Je suis ici devant le tribunal de César, où je dois être jugé. Je n’ai fait aucun tort aux Juifs, comme tu le sais toi-même très bien.
11 ਕਞ੍ਚਿਦਪਰਾਧੰ ਕਿਞ੍ਚਨ ਵਧਾਰ੍ਹੰ ਕਰ੍ੰਮ ਵਾ ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਅਕਰਿਸ਼਼੍ਯੰ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਦਣ੍ਡਮਪਿ ਭੋਕ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤੋ(ਅ)ਭਵਿਸ਼਼੍ਯੰ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਮਮ ਸਮਪਵਾਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਸ ਯਦਿ ਕਲ੍ਪਿਤਮਾਤ੍ਰੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਮਾਂ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਕਸ੍ਯਾਪ੍ਯਧਿਕਾਰੋ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਮਮ ਵਿਚਾਰੋ ਭਵਤੁ|
Si donc je leur ai fait tort, ou que j’aie fait quelque chose qui soit digne de mort, je ne refuse pas de mourir; mais si rien n’est [vrai] de ce dont ils m’accusent, personne ne peut me livrer à eux: j’en appelle à César.
12 ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਮਨ੍ਤ੍ਰਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸੰਮਨ੍ਤ੍ਰ੍ਯ ਪੌਲਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਕਿੰ ਤਵ ਵਿਚਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
Alors Festus, ayant conféré avec le conseil, répondit: Tu en as appelé à César, tu iras à César.
13 ਕਿਯੱਦਿਨੇਭ੍ਯਃ ਪਰਮ੍ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜਾ ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਚ ਫੀਸ਼਼੍ਟੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰਮ੍ ਆਗਤਵਨ੍ਤੌ|
Or, quelques jours s’étant écoulés, le roi Agrippa et Bérénice vinrent à Césarée pour saluer Festus.
14 ਤਦਾ ਤੌ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤੌ ਤਤਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੰ ਰਾਜਾਨੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਵਿਜ੍ਞਾਪ੍ਯ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ ਪੌਲਨਾਮਾਨਮ੍ ਏਕੰ ਬਨ੍ਦਿ ਫੀਲਿਕ੍ਸ਼਼ੋ ਬੱਧੰ ਸੰਸ੍ਥਾਪ੍ਯ ਗਤਵਾਨ੍|
Et comme ils séjournaient là plusieurs jours, Festus exposa au roi l’affaire de Paul, disant: Un certain homme a été laissé [ici] prisonnier par Félix,
15 ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਮਮ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲੇ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਮ੍ ਅਪੋਦ੍ਯ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
au sujet duquel, lorsque j’étais à Jérusalem, les principaux sacrificateurs et les anciens des Juifs ont porté plainte, sollicitant une sentence contre lui:
16 ਤਤੋਹਮ੍ ਇਤ੍ਯੁੱਤਰਮ੍ ਅਵਦੰ ਯਾਵਦ੍ ਅਪੋਦਿਤੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵਾਪਵਾਦਕਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੋ(ਅ)ਪਰਾਧ ਆਰੋਪਿਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਦਾਤੁੰ ਸੁਯੋਗੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ, ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ਾਜ੍ਞਾਪਨੰ ਰੋਮਿਲੋਕਾਨਾਂ ਰੀਤਿ ਰ੍ਨਹਿ|
mais je leur ai répondu que ce n’est pas la coutume des Romains de livrer quelqu’un avant que l’accusé ait ses accusateurs devant lui et qu’il ait l’occasion de se défendre de ce dont il est accusé.
17 ਤਤਸ੍ਤੇਸ਼਼੍ਵਤ੍ਰਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ(ਅ)ਹਮ੍ ਅਵਿਲਮ੍ਬੰ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਮ੍|
Quand donc ils furent venus ici, sans aucun délai, le jour suivant, m’étant assis sur le tribunal, j’ordonnai que cet homme soit amené;
18 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯਾਪਵਾਦਕਾ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਹੰ ਚਿਨ੍ਤਿਤਵਾਨ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਞ੍ਚਨ ਮਹਾਪਵਾਦੰ ਨੋੱਥਾਪ੍ਯ
au sujet duquel les accusateurs, se tenant là, n’avancèrent aucune charge relativement aux choses que moi je supposais;
19 ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਤੇ ਤਥਾ ਪੌਲੋ ਯੰ ਸਜੀਵੰ ਵਦਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਨਾਮਨਿ ਮ੍ਰੁʼਤਜਨੇ ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧੰ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
mais ils avaient contre lui quelques questions touchant leur culte religieux et touchant un certain Jésus mort, que Paul affirmait être vivant.
20 ਤਤੋਹੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ਵਿਚਾਰੇ ਸੰਸ਼ਯਾਨਃ ਸਨ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਿੰ ਤਤ੍ਰ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਸਿ?
Et comme moi j’étais dans l’embarras pour procéder à une information sur ces choses, je demandai [à cet homme] s’il voulait aller à Jérusalem pour y être jugé quant à ces choses.
21 ਤਦਾ ਪੌਲੋ ਮਹਾਰਾਜਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤੰ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਤਮਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
Mais Paul, en ayant appelé, [demandant] à être réservé au jugement d’Auguste, je donnai ordre qu’il soit gardé jusqu’à ce que je l’envoie à César.
22 ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਅਹਮਪਿ ਤਸ੍ਯ ਮਾਨੁਸ਼਼ਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁਮ੍ ਅਭਿਲਸ਼਼ਾਮਿ| ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟੋ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਸ਼੍ਵਸ੍ਤਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਤ੍ਵੰ ਸ਼੍ਰੋਸ਼਼੍ਯਸਿ|
Et Agrippa [dit] à Festus: Je voudrais bien moi-même aussi entendre cet homme. Demain, dit-il, tu l’entendras.
23 ਪਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਵਸੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪੋ ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਚ ਮਹਾਸਮਾਗਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਵਾਹਿਨੀਪਤਿਭਿ ਰ੍ਨਗਰਸ੍ਥਪ੍ਰਧਾਨਲੋਕੈਸ਼੍ਚ ਸਹ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਰਾਜਗ੍ਰੁʼਹਮਾਗਤ੍ਯ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤੌ ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਜ੍ਞਯਾ ਪੌਲ ਆਨੀਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
Le lendemain donc, Agrippa et Bérénice étant venus en grande pompe, et étant entrés dans la salle d’audience avec les chiliarques et les principaux de la ville, Paul, sur l’ordre de Festus, fut amené.
24 ਤਦਾ ਫੀਸ਼਼੍ਟਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਰਾਜਨ੍ ਆਗ੍ਰਿੱਪ ਹੇ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਸਮੂਹੋ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇ ਮਮ ਸਮੀਪੇ ਨਿਵੇਦਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਪੁਨਰਲ੍ਪਕਾਲਮਪਿ ਤਸ੍ਯ ਜੀਵਨੰ ਨੋਚਿਤੰ ਤਮੇਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
Et Festus dit: Roi Agrippa, et vous tous qui êtes ici présents avec nous, vous voyez cet homme au sujet duquel toute la multitude des Juifs m’a sollicité, tant à Jérusalem qu’ici, s’écriant qu’il ne devait plus vivre.
25 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਸ਼਼ ਜਨਃ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ਰ੍ਹੰ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਜਾਨਾਂ ਤਥਾਪਿ ਸ ਮਹਾਰਾਜਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਤੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਮਤਿਮਕਰਵਮ੍|
Mais moi, ayant trouvé qu’il n’avait rien fait qui soit digne de mort, et cet homme lui-même en ayant appelé à Auguste, j’ai résolu de l’envoyer.
26 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਰੀਯੁਕ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਿੰ ਲੇਖਨੀਯਮ੍ ਇਤ੍ਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਨ੍ ਨਿਰ੍ਣਯਸ੍ਯ ਨ ਜਾਤਤ੍ਵਾਦ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੇ ਸਤਿ ਯਥਾਹੰ ਲੇਖਿਤੁੰ ਕਿਞ੍ਚਨ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਮਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਭਵਤਃ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਏਤਮ੍ ਆਨਯੇ|
Mais je n’ai rien de certain à écrire à l’empereur à son sujet, c’est pourquoi je l’ai amené devant vous, et principalement devant toi, roi Agrippa, en sorte qu’après avoir procédé à un interrogatoire, j’aie quelque chose à écrire;
27 ਯਤੋ ਬਨ੍ਦਿਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਸਮਯੇ ਤਸ੍ਯਾਭਿਯੋਗਸ੍ਯ ਕਿਞ੍ਚਿਦਲੇਖਨਮ੍ ਅਹਮ੍ ਅਯੁਕ੍ਤੰ ਜਾਨਾਮਿ|
car il me semble déraisonnable d’envoyer un prisonnier sans indiquer en même temps les choses qui sont mises à sa charge.
