ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ 16
1 ਪੌਲੋ ਦਰ੍ੱਬੀਲੁਸ੍ਤ੍ਰਾਨਗਰਯੋਰੁਪਸ੍ਥਿਤੋਭਵਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਤੀਮਥਿਯਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਏਕ ਆਸੀਤ੍; ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨ੍ਯਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਗਰ੍ੱਭਜਾਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਃ|
En Paulus kwam te Derbe en te Lystre. En ziet, daar was een zeker discipel met name Timotheüs, de zoon van een geloovige joodsche vrouw, doch van een griekschen vader.
2 ਸ ਜਨੋ ਲੁਸ੍ਤ੍ਰਾ-ਇਕਨਿਯਨਗਰਸ੍ਥਾਨਾਂ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਮੀਪੇਪਿ ਸੁਖ੍ਯਾਤਿਮਾਨ੍ ਆਸੀਤ੍|
Van dezen gaven de broeders in Lystre en Ikonium een goed getuigenis.
3 ਪੌਲਸ੍ਤੰ ਸ੍ਵਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੱਦੇਸ਼ਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਨੁਰੋਧਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੈਰਜ੍ਞਾਯਤ|
Paulus nu wilde dat deze met hem zou vertrekken; en hij nam en besneed hem ter wille van de Joden die in die plaatsen waren; want allen wisten dat zijn vader een Griek was.
4 ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਸ੍ਥੈਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੈ ਰ੍ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਸ਼੍ਚ ਨਿਰੂਪਿਤੰ ਯਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪਤ੍ਰੰ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਚਰਿਤੁੰ ਲੋਕੇਭ੍ਯਸ੍ਤਦ੍ ਦੱਤਵਨ੍ਤਃ|
Toen zij nu de steden doortrokken, gaven zij hun; de verordeningen over ter onderhouding, die van de Apostelen en oudsten in Jerusalem vastgesteld waren,
5 ਤੇਨੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਧਰ੍ੰਮਸਮਾਜਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮੇ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਤਿਦਿਨੰ ਵਰ੍ੱਧਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
De gemeenten dan werden versterkt in het geloof en vermeerderden dagelijks in getal.
6 ਤੇਸ਼਼ੁ ਫ੍ਰੁਗਿਯਾਗਾਲਾਤਿਯਾਦੇਸ਼ਮਧ੍ਯੇਨ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤਾਨ੍ ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ਿੱਧਵਾਨ੍|
En nadat zij Frygië en het land van Galatië waren doorgetrokken, werden zij door den Heiligen Geest verhinderd om het woord in Asië te spreken.
7 ਤਥਾ ਮੁਸਿਯਾਦੇਸ਼ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਬਿਥੁਨਿਯਾਂ ਗਨ੍ਤੁੰ ਤੈਰੁਦ੍ਯੋਗੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਆਤ੍ਮਾ ਤਾਨ੍ ਨਾਨ੍ਵਮਨ੍ਯਤ|
En zij kwamen bij Mysië en zochten naar Bithynië te gaan, en ook dit liet hun de Geest van Jezus, niet toe.
8 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਮੁਸਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਤ੍ਰੋਯਾਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਮੁਪਸ੍ਥਿਤਾਃ|
En langs Mysië gegaan zijnde, kwamen zij af naar Troas.
9 ਰਾਤ੍ਰੌ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਏਕੋ ਮਾਕਿਦਨਿਯਲੋਕਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਤਿ, ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਮ੍ ਆਗਤ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਉਪਕੁਰ੍ੱਵਿਤਿ|
En aan Paulus verscheen des nachts een visioen: Een zeker Macedonisch man stond, en vroeg hem dringend, zeggende: Kom over naar Macedonië en help ons!
10 ਤਸ੍ਯੇੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨਦਰ੍ਸ਼ਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੱਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਹੂਯਤੀਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਵਯੰ ਤੂਰ੍ਣੰ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯੋਗਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੰਮ|
Toen hij nu dit visioen had gezien, zochten wij terstond naar Macedonië te vertrekken, daaruit besluitende dat God ons geroepen had om hun het Evangelie te verkondigen.
11 ਤਤਃ ਪਰੰ ਵਯੰ ਤ੍ਰੋਯਾਨਗਰਾਦ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਰੁʼਜੁਮਾਰ੍ਗੇਣ ਸਾਮਥ੍ਰਾਕਿਯੋਪਦ੍ਵੀਪੇਨ ਗਤ੍ਵਾ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਨਿਯਾਪਲਿਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤਾਃ|
Van Troas dan afgevaren zijnde, liepen wij rechtuit naar Samothrace, en den volgenden dag naar Neapolis;
12 ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਨ੍ਤਰ੍ੱਵਰ੍ੱਤਿ ਰੋਮੀਯਵਸਤਿਸ੍ਥਾਨੰ ਯਤ੍ ਫਿਲਿਪੀਨਾਮਪ੍ਰਧਾਨਨਗਰੰ ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਾਯ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
en vandaar naar Filippi, dat de eerste stad is van dat deel van Macedonië, een kolonie.
13 ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਨਗਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਨਦੀਤਟੇ ਯਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਚਾਰ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮਾਗਤਾ ਨਾਰੀਃ ਪ੍ਰਤਿ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਾਮ|
Wij bleven nu in die stad eenige dagen. En op den sabbatdag gingen wij buiten de poort, bij de rivier, waar wij meenden dat een bidplaats was. En nedergezeten zijnde, spraken wij tot de samengekomen vrouwen.
14 ਤਤਃ ਥੁਯਾਤੀਰਾਨਗਰੀਯਾ ਧੂਸ਼਼ਰਾਮ੍ਬਰਵਿਕ੍ਰਾਯਿਣੀ ਲੁਦਿਯਾਨਾਮਿਕਾ ਯਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਿਕਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸ਼੍ਰੋਤ੍ਰੀਣਾਂ ਮਧ੍ਯ ਆਸੀਤ੍ ਤਯਾ ਪੌਲੋਕ੍ਤਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਯਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਸ੍ਯਾ ਮਨੋਦ੍ਵਾਰੰ ਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
En zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster van de stad Thyatire, die God vreesde, hoorde toe; en de Heere opende haar hart om acht te nemen op hetgeen door Paulus gesproken werd.
15 ਅਤਃ ਸਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਸਪਰਿਵਾਰਾ ਮੱਜਿਤਾ ਸਤੀ ਵਿਨਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਤੀ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਚਾਰਾਦ੍ ਯਦਿ ਪ੍ਰਭੌ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੀ ਜਾਤਾਹੰ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਗ੍ਰੁʼਹਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ| ਇੱਥੰ ਸਾ ਯਤ੍ਨੇਨਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਥਾਪਯਤ੍|
Toen zij nu gedoopt was met haar huisgezin vroeg zij dringend, zeggende: Indien gij mij geoordeeld hebt den Heere getrouw te zijn, komt dan naar mijn huis en verblijft daar. En zij dwong ons.
16 ਯਸ੍ਯਾ ਗਣਨਯਾ ਤਦਧਿਪਤੀਨਾਂ ਬਹੁਧਨੋਪਾਰ੍ਜਨੰ ਜਾਤੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਗਣਕਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤਾ ਕਾਚਨ ਦਾਸੀ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਸ੍ਥਾਨਗਮਨਕਾਲ ਆਗਤ੍ਯਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਤੀ|
Het geschiedde nu, toen wij naar de bidplaats gingen, dat een zeker meisken, met een waarzeggenden geest, ons ontmoette, dat veel gewin aan haar meesters aanbracht door haar waarzeggen.
17 ਸਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪੌਲਸ੍ਯ ਚ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਤ੍ਯ ਪ੍ਰੋੱਚੈਃ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਤੀ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾ ਏਤੇ ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੇਵਕਾਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਸ੍ਯ ਮਾਰ੍ਗੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਨ੍ਤਿ|
Deze liep Paulus en ons achterna en riep, zeggende: Deze menschen zijn dienaars van den allerhoogsten God, die ons den weg der behoudenis verkondigen!
18 ਸਾ ਕਨ੍ਯਾ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲੋ ਦੁਃਖਿਤਃ ਸਨ੍ ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਤੰ ਭੂਤਮਵਦਦ੍, ਅਹੰ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤ੍ਵਾਮਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ ਤ੍ਵਮਸ੍ਯਾ ਬਹਿਰ੍ਗੱਛ; ਤੇਨੈਵ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਭੂਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾ ਬਹਿਰ੍ਗਤਃ|
Dit deed zij nu veel dagen lang; maar Paulus, daarover geërgerd zijnde, keerde zich om en zeide tot den geest: Ik beveel u in den Naam van Jezus Christus van haar uit te gaan! — En hij ging uit terzelfder ure.
19 ਤਤਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਲਾਭਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਵਿਫਲਾ ਜਾਤੇਤਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਭਵਃ ਪੌਲੰ ਸੀਲਞ੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੇ(ਅ)ਧਿਪਤੀਨਾਂ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਯਨ੍|
Toen nu haar meesters zagen dat hun hoop op winst weg was, grepen zij Paulus en Silas en sleepten hen naar de markt voor de oversten.
20 ਤਤਃ ਸ਼ਾਸਕਾਨਾਂ ਨਿਕਟੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਰੋਮਿਲੋਕਾ ਵਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯਦ੍ ਵ੍ਯਵਹਰਣੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਆਚਰਿਤੁਞ੍ਚ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧੰ,
En zij brachten hen tot de hoofdmannen en zeiden: Deze menschen, die Joden zijn, brengen onze stad in beroering,
21 ਇਮੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਸਨ੍ਤੋਪਿ ਤਦੇਵ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਨਗਰੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਤੀਵ ਕਲਹੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ,
en zij verkondigen gebruiken die wij, Romeinen zijnde, niet mogen aannemen of navolgen!
22 ਇਤਿ ਕਥਿਤੇ ਸਤਿ ਲੋਕਨਿਵਹਸ੍ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨੋਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਥਾ ਸ਼ਾਸਕਾਸ੍ਤਯੋ ਰ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਛਿਤ੍ਵਾ ਵੇਤ੍ਰਾਘਾਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਨ੍|
En de schare stond mede tegen hen op, en de hoofdmannen scheurden hun de kleederen af en geboden om hen met den stok te slaan.
23 ਅਪਰੰ ਤੇ ਤੌ ਬਹੁ ਪ੍ਰਹਾਰ੍ੱਯ ਤ੍ਵਮੇਤੌ ਕਾਰਾਂ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸਾਵਧਾਨੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਯੇਤਿ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਨ੍|
En toen zij hun veel slagen gegeven hadden, wierpen zij hen in de gevangenis en geboden den gevangenbewaarder hen gestreng te bewaren.
24 ਇੱਥਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ ਤਾਵਭ੍ਯਨ੍ਤਰਸ੍ਥਕਾਰਾਂ ਨੀਤ੍ਵਾ ਪਾਦੇਸ਼਼ੁ ਪਾਦਪਾਸ਼ੀਭਿ ਰ੍ਬੱਧ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਪਿਤਾਵਾਨ੍|
Deze nu, zulk een gebod ontvangen hebbende, wierp hen in de binnenste gevangenis en sloot hun voeten in den blok.
25 ਅਥ ਨਿਸ਼ੀਥਸਮਯੇ ਪੌਲਸੀਲਾਵੀਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਾਥਨਾਂ ਗਾਨਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ, ਕਾਰਾਸ੍ਥਿਤਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਦਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍
Tegen middernacht nu baden en zongen Paulus en Silas Gode lofzangen en de gevangenen luisterden naar hen.
26 ਤਦਾਕਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਹਾਨ੍ ਭੂਮਿਕਮ੍ਪੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੇਨ ਭਿੱਤਿਮੂਲੇਨ ਸਹ ਕਾਰਾ ਕਮ੍ਪਿਤਾਭੂਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ ਜਾਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਬਨ੍ਧਨਾਨਿ ਚ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ|
En plotseling geschiedde er een groote aardbeving, zoodat de fundamenten der gevangenis schudden, en al de deuren gingen terstond open, en aller boeien werden los.
27 ਅਤਏਵ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕੋ ਨਿਦ੍ਰਾਤੋ ਜਾਗਰਿਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾ ਦ੍ਵਾਰਾਣਿ ਮੁਕ੍ਤਾਨਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਬਨ੍ਦਿਲੋਕਾਃ ਪਲਾਯਿਤਾ ਇਤ੍ਯਨੁਮਾਯ ਕੋਸ਼਼ਾਤ੍ ਖਙ੍ਗੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਤ੍ਮਘਾਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਃ|
De gevangenbewaarder nu, wakker geworden zijnde, en de deuren der gevangenis open ziende, trok het zwaard en wilde zich zelven ombrengen, meenende dat de gevangenen ontvlucht waren.
28 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਃ ਪ੍ਰੋੱਚੈਸ੍ਤਮਾਹੂਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਯ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਹੇ, ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪ੍ਰਾਣਹਿੰਸਾਂ ਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਃ|
Maar met een luide stem riep Paulus, zeggende: Doe u zelven niets kwaads, want wij zijn allen hier!
29 ਤਦਾ ਪ੍ਰਦੀਪਮ੍ ਆਨੇਤੁਮ੍ ਉਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਕਮ੍ਪਮਾਨਃ ਸਨ੍ ਉੱਲਮ੍ਪ੍ਯਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਪੌਲਸੀਲਯੋਃ ਪਾਦੇਸ਼਼ੁ ਪਤਿਤਵਾਨ੍|
En toen hij licht gevraagd had sprong hij naar binnen, en bevende viel hij Paulus en Silas te voet.
30 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤੌ ਬਹਿਰਾਨੀਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹੇੱਛੌ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ?
En hen buiten gebracht hebbende, zeide hij: Heeren! wat moet ik doen, opdat ik behouden worde?
31 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਮਾਨੀਯ ਤਯੋਃ ਸੰਮੁਖੇ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਃ ਸਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult behouden worden, gij en uw huisgezin!
32 ਤਸ੍ਮੈ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਿਤਸਰ੍ੱਵਲੋਕੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੌ|
En zij spraken het woord des Heeren tot hem en tot allen die in zijn huis waren.
33 ਤਥਾ ਰਾਤ੍ਰੇਸ੍ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਦਣ੍ਡੇ ਸ ਤੌ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਹਾਰਾਣਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ਤਾਨਿ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਵਾਨ੍ ਤਤਃ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਜਨਾਸ਼੍ਚ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
En in dezelfde ure van den nacht nam hij hen mede en wiesch hen van de striemen, en hij zelf werd terstond gedoopt en al de zijnen.
34 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੌ ਸ੍ਵਗ੍ਰੁʼਹਮਾਨੀਯ ਤਯੋਃ ਸੰਮੁਖੇ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤਦੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਪਰਿਵਾਰਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਃ ਸਾਨਨ੍ਦਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
En hij bracht hen in zijn huis en zette hun spijze voor en verheugde zich dat hij met zijn geheele huisgezin aan God geloovig was geworden.
35 ਦਿਨ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਤੌ ਲੋਕੌ ਮੋਚਯੇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਸ਼ਾਸਕਾਃ ਪਦਾਤਿਗਣੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
Toen het nu dag was geworden, zonden de hoofdmannen de stadsdienaars, zeggende: Laat die menschen los!
36 ਤਤਃ ਕਾਰਾਰਕ੍ਸ਼਼ਕਃ ਪੌਲਾਯ ਤਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਸ਼ਾਸਕਾ ਲੋਕਾਨ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਯੁਵਾਂ ਬਹਿ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਕੁਸ਼ਲੇਨ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤਾਂ|
De gevangenbewaarder dan boodschapte deze woorden aan Paulus: De hoofdmannen hebben gezonden om u los te laten; nu dan, gaat uit en vertrekt in vrede!
37 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍ ਰੋਮਿਲੋਕਯੋਰਾਵਯੋਃ ਕਮਪਿ ਦੋਸ਼਼ਮ੍ ਨ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਆਵਾਂ ਕਸ਼ਯਾ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧਵਨ੍ਤ ਇਦਾਨੀਂ ਕਿਮਾਵਾਂ ਗੁਪ੍ਤੰ ਵਿਸ੍ਤ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਤੰਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ੍ਵਯਮਾਗਤ੍ਯਾਵਾਂ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਯਨ੍ਤੁ|
Maar Paulus zeide tot hen: Ons die Romeinen zijn, hebben zij onveroordeeld in het openbaar gegeeseld en in de gevangenis geworpen! En nu zouden zij ons er in het geheim uitwerpen? — Neen, zóó niet! maar laat hen zelf komen en ons uitleiden!
38 ਤਦਾ ਪਦਾਤਿਭਿਃ ਸ਼ਾਸਕੇਭ੍ਯ ਏਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਤੌ ਰੋਮਿਲੋਕਾਵਿਤਿ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੇ ਭੀਤਾਃ
En de stadsdienaars boodschapten aan de hoofdmannen deze woorden. En zij werden bevreesd toen zij hoorden dat zij Romeinen waren.
39 ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਯੋਃ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤ੍ਯ ਵਿਨਯਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਪਰੰ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
En zij kwamen en spraken hen toe; en hen uitgeleid hebbende, verzochten zij hen uit de stad te gaan.
40 ਤਤਸ੍ਤੌ ਕਾਰਾਯਾ ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਲੁਦਿਯਾਯਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਗਤਵਨ੍ਤੌ ਤਤ੍ਰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤੌ|
En uit de gevangenis gegaan zijnde, gingen zij naar Lydia; en toen zij de broeders gezien hadden, vermaanden zij hen en gingen weg.
