੨ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ 1
1 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇੱਛਯਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤਿਮਥਿਰ੍ਭ੍ਰਾਤਾ ਚ ਦ੍ਵਾਵੇਤੌ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰਸ੍ਥਾਯੈ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਮਿਤਯ ਆਖਾਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਃ|
Paulus, een apostel van Jezus Christus, door den wil van God, en Timotheus, de broeder, aan de Gemeente Gods, die te Korinthe is, met al de heiligen, die in geheel Achaje zijn:
2 ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਚਾਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਤਾਂ|
Genade zij u en vrede van God, onzen Vader, en den Heere Jezus Christus.
3 ਕ੍ਰੁʼਪਾਲੁਃ ਪਿਤਾ ਸਰ੍ੱਵਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਕਾਰੀਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਧਨ੍ਯੋ ਭਵਤੁ|
Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, de Vader der barmhartigheden, en de God aller vertroosting;
4 ਯਤੋ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਯਾ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਯਾ ਯਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਮ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਕ੍ਲੇਸ਼ਸਮਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਤਿ|
Die ons vertroost in al onze verdrukking, opdat wij zouden kunnen vertroosten degenen, die in allerlei verdrukking zijn, door de vertroosting, met welke wij zelven van God vertroost worden.
5 ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਾ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਬਾਹੁਲ੍ਯੇਨਾਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤੇ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਬਹੁਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਢ੍ਯਾ ਅਪਿ ਭਵਾਮਃ|
Want gelijk het lijden van Christus overvloedig is in ons, alzo is ook door Christus onze vertroosting overvloedig.
6 ਵਯੰ ਯਦਿ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਦੁਃਖਾਨਿ ਸਹ੍ਯਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਸਹਨੇਨ ਤੌ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯੇਤੇ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਮਮ ਦ੍ਰੁʼਢਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਭਵਤਿ|
Doch hetzij dat wij verdrukt worden, het is tot uw vertroosting en zaligheid, die gewrocht wordt in de lijdzaamheid van hetzelfde lijden, hetwelk wij ook lijden; hetzij dat wij vertroost worden, het is tot uw vertroosting en zaligheid;
7 ਯਦਿ ਵਾ ਵਯੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਲਭਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਾਮਪਿ ਲਭਾਮਹੇ| ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਭਾਗਿਨੋ(ਅ)ਭਵਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਯਾ ਅਪਿ ਭਾਗਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
En onze hoop van u is vast, als die weten, dat, gelijk gij gemeenschap hebt aan het lijden, gij ook alzo gemeenschap hebt aan de vertroosting.
8 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਯਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਕ੍ਰਾਮ੍ਯਤ੍ ਤੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਅਨਵਗਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ ਤਨ੍ਮਯਾ ਭਦ੍ਰੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ| ਤੇਨਾਤਿਸ਼ਕ੍ਤਿਕ੍ਲੇਸ਼ੇਨ ਵਯਮਤੀਵ ਪੀਡਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜੀਵਨਰਕ੍ਸ਼਼ਣੇ ਨਿਰੁਪਾਯਾ ਜਾਤਾਸ਼੍ਚ,
Want wij willen niet, broeders, dat gij onwetende zijt van onze verdrukking, die ons in Azie overkomen is, dat wij uitnemend zeer bezwaard zijn geweest boven onze macht, alzo dat wij zeer in twijfel waren, ook van het leven.
9 ਅਤੋ ਵਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਤਰੀਸ਼੍ਵਰੇ ਯਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕੁਰ੍ੰਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਾਣਦਣ੍ਡੋ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯ ਇਤਿ ਸ੍ਵਮਨਸਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ|
Ja, wij hadden al zelven in onszelven het vonnis des doods, opdat wij niet op onszelven vertrouwen zouden, maar op God, Die de doden verwekt;
10 ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਭਯਙ੍ਕਰਾਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਰ੍ਯੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਾਯਤੇਦਾਨੀਮਪਿ ਤ੍ਰਾਯਤੇ ਸ ਇਤਃ ਪਰਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਰਾਸ੍ਯਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
Die ons uit zo groten dood verlost heeft, en nog verlost; op Welken wij hopen, dat Hij ons ook nog verlossen zal.
11 ਏਤਦਰ੍ਥਮਸ੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੁਪਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾਸ੍ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿ ਰ੍ਯਾਚਿਤੋ ਯੋ(ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ(ਅ)ਪਿ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Alzo gijlieden ook medearbeidt voor ons door het gebed, opdat over de gave, door vele personen aan ons teweeggebracht ook voor ons dankzegging door velen gedaan worde.
12 ਅਪਰਞ੍ਚ ਸੰਸਾਰਮਧ੍ਯੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਯੰ ਸਾਂਸਾਰਿਕ੍ਯਾ ਧਿਯਾ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਕੁਟਿਲਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਾਰਲ੍ਯਞ੍ਚਾਚਰਿਤਵਨ੍ਤੋ(ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਮਨੋ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ ਤੇਨ ਵਯੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾਮਹੇ|
Want onze roem is deze, namelijk de getuigenis van ons geweten, dat wij in eenvoudigheid en oprechtheid Gods, niet in vleselijke wijsheid, maar in de genade Gods, in de wereld verkeerd hebben, en allermeest bij ulieden.
13 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪਠ੍ਯਤੇ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ ਚ ਤਦਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ਤੱਚਾਨ੍ਤੰ ਯਾਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਸ਼ਾ|
Want wij schrijven u geen andere dingen, dan die gij kent, of ook erkent; en ik hoop, dat gij ze ook tot het einde toe erkennen zult;
14 ਯੂਯਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਅੰਸ਼ਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਿਨੇ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸ੍ਵਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Gelijkerwijs gij ook ten dele ons erkend hebt, dat wij uw roem zijn, gelijk gij ook de onze zijt, in den dag van den Heere Jezus.
15 ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਵਰੰ ਲਭਧ੍ਵੇ ਤਦਰ੍ਥਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ
En op dit betrouwen wilde ik te voren tot u komen, opdat gij een tweede genade zoudt hebben;
16 ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੇਨ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਚੇਤਿ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾਸੀਤ੍|
En door uw stad naar Macedonie gaan, en wederom van Macedonie tot u komen, en van ulieden naar Judea geleid worden.
17 ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਮਯਾ ਕਿੰ ਚਾਞ੍ਚਲ੍ਯੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾ? ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਅਹੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯੇ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਵਿਸ਼਼ਯਿਲੋਕਇਵ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਣ ਆਦੌ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵੇ?
Als ik dan dit voorgenomen heb, heb ik ook lichtvaardigheid gebruikt? Of neem ik het naar het vlees voor, hetgeen ik voorneem, opdat bij mij zou wezen, ja, ja, en neen, neen?
18 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਯਾ ਕਥਿਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨ੍ਯਗ੍ਰੇ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਨਾਭਵਨ੍ ਏਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਤਤਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
Doch God is getrouw, dat ons woord, hetwelk tot u is geschied, niet is geweest ja en neen.
19 ਮਯਾ ਸਿਲ੍ਵਾਨੇਨ ਤਿਮਥਿਨਾ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਘੋਸ਼਼ਿਤਃ ਸ ਤੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਃ ਪੁਨਰਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਸ਼੍ਚ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵੀਕਾਰਸ੍ਵਰੂਪਏਵ|
Want de Zoon van God, Jezus Christus, Die onder u door ons is gepredikt, namelijk door mij, en Silvanus, en Timotheus, was niet ja en neen, maar is geweest ja in Hem.
20 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇਤ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੰ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਸਤ੍ਯੀਭੂਤਞ੍ਚ|
Want zovele beloften Gods als er zijn, die zijn in Hem ja, en zijn in Hem amen, Gode tot heerlijkheid door ons.
21 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਂਸ਼੍ਚਾਭਿਸ਼਼ਿਚ੍ਯ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੂਨ੍ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਵ|
Maar Die ons met u bevestigt in Christus, en Die ons gezalfd heeft, is God;
22 ਸ ਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਕਿਤਾਨ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਸਤ੍ਯਾਙ੍ਕਾਰਸ੍ਯ ਪਣਖਰੂਪਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਨਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪੱਚ|
Die ons ook heeft verzegeld, en het onderpand des Geestes in onze harten gegeven.
23 ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਰੁਣਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਹਮ੍ ਏਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰੰ ਨ ਗਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯਮੇਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਯਾ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਸ਼ਪਥਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|
Doch ik aanroepe God tot een Getuige over mijn ziel, dat ik, om u te sparen, nog te Korinthe niet ben gekomen.
24 ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਨਿਯਨ੍ਤਾਰੋ ਨ ਭਵਾਮਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਸਹਾਯਾ ਭਵਾਮਃ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਿਤਿ ਰ੍ਭਵਤਿ|
Niet dat wij heerschappij voeren over uw geloof, maar wij zijn medewerkers uwer blijdschap; want gij staat door het geloof.
