੧ ਥਿਸ਼਼ਲਨੀਕਿਨਃ 2
1 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲੋ ਨ ਜਾਤ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਯੰ ਜਾਨੀਥ|
For you yourselves know, brothers, our visit to you was not in vain,
2 ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਥਾਸ਼੍ਰਾਵਿ ਤਥਾ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਫਿਲਿਪੀਨਗਰੇ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾ ਨਿਨ੍ਦਿਤਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਉਤ੍ਸਾਹੰ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਬਹੁਯਤ੍ਨੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦਮ੍ ਅਬੋਧਯਾਮ|
but having suffered before and been shamefully treated, as you know, at Philippi, we grew bold in our God to tell you the gospel of God in much conflict.
3 ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਦੇਸ਼ੋ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤੇਰਸ਼ੁਚਿਭਾਵਾਦ੍ ਵੋਤ੍ਪੰਨਃ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਨਾਯੁਕ੍ਤੋ ਵਾ ਨ ਭਵਤਿ|
For our exhortation is not of error, nor of uncleanness, nor in deception.
4 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯਾਨ੍ ਮੱਤ੍ਵਾ ਚ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸੁਸੰਵਾਦੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਸਮਾਰ੍ਪ੍ਯਤ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਮਾਨਵੇਭ੍ਯੋ ਨ ਰੁਰੋਚਿਸ਼਼ਮਾਣਾਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਦਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਾਂ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਕਾਯੇਸ਼੍ਵਰਾਯ ਰੁਰੋਚਿਸ਼਼ਮਾਣਾ ਭਾਸ਼਼ਾਮਹੇ|
But even as we have been approved by God to be entrusted with the gospel, so we speak; not as pleasing people, but God, who tests our hearts.
5 ਵਯੰ ਕਦਾਪਿ ਸ੍ਤੁਤਿਵਾਦਿਨੋ ਨਾਭਵਾਮੇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ ਕਦਾਪਿ ਛਲਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣ ਲੋਭੰ ਨਾੱਛਾਦਯਾਮੇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|
For neither were we at any time found using words of flattery, as you know, nor with a pretext for greed (God is witness),
6 ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਇਵ ਗੌਰਵਾਨ੍ਵਿਤਾ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤਃ ਪਰਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਾ ਕਸ੍ਮਾਦਪਿ ਮਾਨਵਾਦ੍ ਗੌਰਵੰ ਨ ਲਿਪ੍ਸਮਾਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਮ੍ਰੁʼਦੁਭਾਵਾ ਭੂਤ੍ਵਾਵਰ੍ੱਤਾਮਹਿ|
nor seeking glory from people (neither from you nor from others), when we might have claimed authority as apostles of Messiah.
7 ਯਥਾ ਕਾਚਿਨ੍ਮਾਤਾ ਸ੍ਵਕੀਯਸ਼ਿਸ਼ੂਨ੍ ਪਾਲਯਤਿ ਤਥਾ ਵਯਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣਾ
But we were gentle among you, like a nursing mother cherishes her own children.
8 ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਕੇਵਲਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਕੀਯਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਪਿ ਦਾਤੁੰ ਮਨੋਭਿਰਭ੍ਯਲਸ਼਼ਾਮ, ਯਤੋ ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਨੇਹਪਾਤ੍ਰਾਣ੍ਯਭਵਤ|
Even so, affectionately longing for you, we were well pleased to impart to you, not the gospel of God only, but also our own souls, because you had become very dear to us.
9 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਰਮਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਯਦ੍ ਭਾਰਗ੍ਰਸ੍ਤੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਵਯੰ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਪਰਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਨ੍ਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦਮਘੋਸ਼਼ਯਾਮ|
For you remember, brothers, our labor and travail; for working night and day, that we might not burden any of you, we preached to you the gospel of God.
10 ਅਪਰਞ੍ਚ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵਯੰ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਤ੍ਵਯਥਾਰ੍ਥਤ੍ਵਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ਤ੍ਵਾਚਾਰਿਣੋ(ਅ)ਭਵਾਮੇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੂਯਞ੍ਚ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣ ਆਧ੍ਵੇ|
You are witnesses with God, how holy, righteously, and blamelessly we behaved ourselves toward you who believe.
11 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਬਾਲਕਾਨ੍ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੰ ਜਨਮ੍ ਉਪਦਿਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ,
As you know, as a father with his own children,
12 ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵੀਯਰਾਜ੍ਯਾਯ ਵਿਭਵਾਯ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਤਦੁਪਯੁਕ੍ਤਾਚਰਣਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਿਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚੇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|
we exhorted, comforted, and implored every one of you to lead a life worthy of God, who calls you into his own Kingdom and glory.
13 ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਮੁਖਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਤਿਸ਼੍ਰੁਤੰ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਅਲਭਧ੍ਵੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਤ੍ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮੱਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਮੱਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤ ਇਤਿ ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯੰ ਨਿਰਨ੍ਤਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਃ, ਯਤਸ੍ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਤਸ੍ਯ ਗੁਣਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਚ|
For this cause we also thank God without ceasing, that, when you received from us the word of the message of God, you accepted it not as a human word, but, as it is in truth, the word of God, which also works in you who believe.
14 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਸ਼੍ਰਿਤਵਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾਃ ਸਮਿਤ੍ਯੋ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੇ ਸਨ੍ਤਿ ਯੂਯੰ ਤਾਸਾਮ੍ ਅਨੁਕਾਰਿਣੋ(ਅ)ਭਵਤ, ਤਦ੍ਭੁਕ੍ਤਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯਿਹੂਦਿਲੋਕੇਭ੍ਯਸ੍ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਸ੍ਵਜਾਤੀਯਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦੁਃਖਮ੍ ਅਲਭਧ੍ਵੰ|
For you, brothers, became imitators of the churches of God which are in Judea in Messiah Jesus; for you also suffered the same things from your own countrymen, even as they did from the Judeans;
15 ਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਹਤਵਨ੍ਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚ, ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਨ ਰੋਚਨ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਾਨਵਾਨਾਂ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਚ;
who killed both the Lord Jesus and the prophets, and drove us out, and did not please God, and are hostile to all people;
16 ਅਪਰੰ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਸੁਸੰਵਾਦਘੋਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਸ਼਼ੇਧਨ੍ਤਿ ਚੇੱਥੰ ਸ੍ਵੀਯਪਾਪਾਨਾਂ ਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਉੱਤਰੋੱਤਰੰ ਪੂਰਯਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਨ੍ਤਕਾਰੀ ਕ੍ਰੋਧਸ੍ਤਾਨ੍ ਉਪਕ੍ਰਮਤੇ|
forbidding us to speak to those who are not Jewish that they may be saved; to fill up their sins always. But wrath has come on them to the uttermost.
17 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਮਨਸਾ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਦਨੇਨ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿੱਛੇਦੇ ਜਾਤੇ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੁਖਾਨਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਅਤ੍ਯਾਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼ਯਾ ਬਹੁ ਯਤਿਤਵਨ੍ਤਃ|
But we, brothers, being bereaved of you for a short season, in presence, not in heart, tried even harder to see your face with great desire,
18 ਦ੍ਵਿਰੇਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਗਮਨਾਯਾਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਃ ਪੌਲਸ੍ਯ ਮਮਾਭਿਲਾਸ਼਼ੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਯਤਾਨੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਨਿਵਾਰਿਤਵਾਨ੍|
because we wanted to come to you—indeed, I, Paul, once and again—but Satan hindered us.
19 ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਕਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਕੋ ਵਾਨਨ੍ਦਃ ਕਿੰ ਵਾ ਸ਼੍ਲਾਘ੍ਯਕਿਰੀਟੰ? ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਗਮਨਕਾਲੇ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖਸ੍ਥਾ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਤੰਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ?
For what is our hope, or joy, or crown of rejoicing? Is it not even you, before our Lord Jesus at his coming?
20 ਯੂਯਮ੍ ਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਗੌਰਵਾਨਨ੍ਦਸ੍ਵਰੂਪਾ ਭਵਥ|
For you are our glory and our joy.
