੧ ਕਰਿਨ੍ਥਿਨਃ 3
1 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਹਮਾਤ੍ਮਿਕੈਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਮੰ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨਵੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਭਿਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਧਰ੍ੰਮੇ ਸ਼ਿਸ਼ੁਤੁਲ੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਜਨੈਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸਮਭਾਸ਼਼ੇ|
En wat mij betreft, broeders, ik kon tot ulieden niet spreken als tot geestelijken, maar als tot vleeschelijken, als tot kinderkens in Christus.
2 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਕਠਿਨਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਨ ਭੋਜਯਨ੍ ਦੁਗ੍ਧਮ੍ ਅਪਾਯਯੰ ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਤਦਾ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਤ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਰਧੁਨਾਪਿ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣ ਆਧ੍ਵੇ|
Melk heb ik u te drinken gegeven, niet vaste spijze, want gij kondet die nog niet, en kunt ze ook nu nog niet verdragen, want gij zijt nog vleeschelijk.
3 ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਤ੍ਸਰ੍ੱਯਵਿਵਾਦਭੇਦਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤਤਃ ਕਿੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਨਾਧ੍ਵੇ ਮਾਨੁਸ਼਼ਿਕਮਾਰ੍ਗੇਣ ਚ ਨ ਚਰਥ?
Want als er onder u jaloezie is en twist, zijt ge dan niet vleeschelijk en wandelt ge dan niet naar den mensch?
4 ਪੌਲਸ੍ਯਾਹਮਿਤ੍ਯਾਪੱਲੋਰਹਮਿਤਿ ਵਾ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣ ਨ ਭਵਥ?
Want als de een zegt: ik ben van Paulus, en de ander: ik van Apollos, zijt gij dan niet menschen?
5 ਪੌਲਃ ਕਃ? ਆਪੱਲੋ ਰ੍ਵਾ ਕਃ? ਤੌ ਪਰਿਚਾਰਕਮਾਤ੍ਰੌ ਤਯੋਰੇਕੈਕਸ੍ਮੈ ਚ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਫਲਮਦਦਾਤ੍ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਯੋਰ੍ਦ੍ਵਾਰਾ ਯੂਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨੋ ਜਾਤਾਃ|
Wat toch is Apollos? Wat is Paulus? — Dienaars, door wie gij geloofd hebt en naarmate de Heere aan elk gegeven heeft.
6 ਅਹੰ ਰੋਪਿਤਵਾਨ੍ ਆਪੱਲੋਸ਼੍ਚ ਨਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚਾਵਰ੍ੱਧਯਤ੍|
Ik heb geplant, Apollos heeft begoten. Maar God heeft doen groeien.
7 ਅਤੋ ਰੋਪਯਿਤ੍ਰੁʼਸੇਕ੍ਤਾਰਾਵਸਾਰੌ ਵਰ੍ੱਧਯਿਤੇਸ਼੍ਵਰ ਏਵ ਸਾਰਃ|
Alzoo dan, noch de planter is iets, noch de begieter, maar God die doet groeien.
8 ਰੋਪਯਿਤ੍ਰੁʼਸੇਕ੍ਤਾਰੌ ਚ ਸਮੌ ਤਯੋਰੇਕੈਕਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਸ਼੍ਰਮਯੋਗ੍ਯੰ ਸ੍ਵਵੇਤਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
En de planter en begieter zijn gelijk, doch ieder zal zijn eigen loon ontvangen naar zijn eigen arbeid.
9 ਆਵਾਮੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹ ਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੌ, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯਾ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਿਃ ਸਾ ਯੂਯਮੇਵ|
Want wij zijn Gods medearbeiders; Gods arbeidsveld, Gods gebouw zijt gijlieden.
10 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਾਦਾਤ੍ ਮਯਾ ਯਤ੍ ਪਦੰ ਲਬ੍ਧੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜ੍ਞਾਨਿਨਾ ਗ੍ਰੁʼਹਕਾਰਿਣੇਵ ਮਯਾ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤਦੁਪਰਿ ਚਾਨ੍ਯੇਨ ਨਿਚੀਯਤੇ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਯੰਨਿਚੀਯਤੇ ਤਤ੍ ਤੇਨ ਵਿਵਿਚ੍ਯਤਾਂ|
Naar de genade Gods die aan mij gegeven is heb ik als een verstandig bouwmeester een fundament gelegd; doch een ander bouwt daarop. Maar een ieder moge toezien hoe hij daarop bouwt!
11 ਯਤੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਰੂਪੰ ਯਦ੍ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤਦਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਭਿੱਤਿਮੂਲੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
Een ander fundament toch kan niemand leggen, behalve het gelegde, dat is Jezus Christus.
12 ਏਤਦ੍ਭਿੱਤਿਮੂਲਸ੍ਯੋਪਰਿ ਯਦਿ ਕੇਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਣਰੂਪ੍ਯਮਣਿਕਾਸ਼਼੍ਠਤ੍ਰੁʼਣਨਲਾਨ੍ ਨਿਚਿਨ੍ਵਨ੍ਤਿ,
Want als iemand op het fundament bouwt goud, zilver, kostbare steenen, hout, hooi, riet,
13 ਤਰ੍ਹ੍ਯੇਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਤਃ ਸ ਦਿਵਸਸ੍ਤਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯਤੋ ਹਤੋਸ੍ਤਨ ਦਿਵਸੇਨ ਵਹ੍ਨਿਮਯੇਨੋਦੇਤਵ੍ਯੰ ਤਤ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮੇਤਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਬਹ੍ਨਿਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ieders werk zal openbaar worden, want de dag zal het doen kennen omdat het in vuur wordt geopenbaard, en hoedanig ieders werk is, zal het vuur zelf uitwijzen.
14 ਯਸ੍ਯ ਨਿਚਯਨਰੂਪੰ ਕਰ੍ੰਮ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਵੇਤਨੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
Als iemands werk blijft, dat hij daarop gebouwd heeft, dan zal hij loon ontvangen.
15 ਯਸ੍ਯ ਚ ਕਰ੍ੰਮ ਧਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਹ੍ਨੇ ਰ੍ਨਿਰ੍ਗਤਜਨ ਇਵ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
Als iemands werk verbrand wordt dan zal hij verlies lijden; maar hij zelf zal worden behouden, doch als door het vuur heen.
16 ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਨਿਵਸਤੀਤਿ ਕਿੰ ਨ ਜਾਨੀਥ?
Weet gij niet dat gij een tempel Gods zijt en dat de Geest Gods in ulieden woont?
17 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਯੇਨ ਵਿਨਾਸ਼੍ਯਤੇ ਸੋ(ਅ)ਪੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਵਿਨਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪਵਿਤ੍ਰਮੇਵ ਯੂਯੰ ਤੁ ਤਨ੍ਮਨ੍ਦਿਰਮ੍ ਆਧ੍ਵੇ|
Als iemand den tempel Gods verderft, dien zal God verderven, want de tempel Gods is heilig en zoodanigen zijt gij.
18 ਕੋਪਿ ਸ੍ਵੰ ਨ ਵਞ੍ਚਯਤਾਂ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਨ ਚੇਦਿਹਲੋਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨੇਨ ਜ੍ਞਾਨਵਾਨਹਮਿਤਿ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਨੀ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮੂਢੋ ਭਵਤੁ| (aiōn g165)
Dat niemand zich zelven bedriege! Als iemand onder ulieden denkt verstandig te zijn in deze eeuw, dat hij dan een dwaas worde, opdat hij verstandig moge worden. (aiōn g165)
19 ਯਸ੍ਮਾਦਿਹਲੋਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਮੂਢਤ੍ਵਮੇਵ| ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਲਿਖਿਤਮਪ੍ਯਾਸ੍ਤੇ, ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣਾ ਯਾ ਜ੍ਞਾਨਿਨਾਂ ਬੁੱਧਿਸ੍ਤਯਾ ਤਾਨ੍ ਧਰਤੀਸ਼੍ਵਰਃ|
Want het verstand van deze wereld is dwaasheid bij God. Want er is geschreven: God vat de verstandigen in hun zoogenaamde verstandigheid.
20 ਪੁਨਸ਼੍ਚ| ਜ੍ਞਾਨਿਨਾਂ ਕਲ੍ਪਨਾ ਵੇੱਤਿ ਪਰਮੇਸ਼ੋ ਨਿਰਰ੍ਥਕਾਃ|
En wederom: De Heere kent de redeneeringen der verstandigen, dat ze ledig zijn.
21 ਅਤਏਵ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਨੁਜੈਰਾਤ੍ਮਾਨੰ ਨ ਸ਼੍ਲਾਘਤਾਂ ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਵ,
Dus niemand roeme in menschen. Want alles is van u,
22 ਪੌਲ ਵਾ ਆਪੱਲੋ ਰ੍ਵਾ ਕੈਫਾ ਵਾ ਜਗਦ੍ ਵਾ ਜੀਵਨੰ ਵਾ ਮਰਣੰ ਵਾ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੰ ਵਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ,
hetzij Paulus, hetzij Apollos, hetzij Kefas, hetzij wereld, hetzij leven, hetzij dood, hetzij tegenwoordige dingen, hetzij toekomende dingen, alles is van ulieden;
23 ਯੂਯਞ੍ਚ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ, ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ|
doch gij zijt van Christus, en Christus is van God.
