ରୋମିଣଃ 8

1 ଯେ ଜନାଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ଯୀଶୁମ୍ ଆଶ୍ରିତ୍ୟ ଶାରୀରିକଂ ନାଚରନ୍ତ ଆତ୍ମିକମାଚରନ୍ତି ତେଽଧୁନା ଦଣ୍ଡାର୍ହା ନ ଭୱନ୍ତି|

There is, then, now no condemnation to those in Christ Jesus, who walk not according to the flesh, but according to the Spirit;

2 ଜୀୱନଦାଯକସ୍ୟାତ୍ମନୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ଖ୍ରୀଷ୍ଟଯୀଶୁନା ପାପମରଣଯୋ ର୍ୱ୍ୟୱସ୍ଥାତୋ ମାମମୋଚଯତ୍|

for the law of the Spirit of the life in Christ Jesus did set me free from the law of the sin and of the death;

3 ଯସ୍ମାଚ୍ଛାରୀରସ୍ୟ ଦୁର୍ବ୍ବଲତ୍ୱାଦ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା ଯତ୍ କର୍ମ୍ମାସାଧ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ନିଜପୁତ୍ରଂ ପାପିଶରୀରରୂପଂ ପାପନାଶକବଲିରୂପଞ୍ଚ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତସ୍ୟ ଶରୀରେ ପାପସ୍ୟ ଦଣ୍ଡଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ତତ୍କର୍ମ୍ମ ସାଧିତୱାନ୍|

for what the law was not able to do, in that it was weak through the flesh, God, His own Son having sent in the likeness of sinful flesh, and for sin, did condemn the sin in the flesh,

4 ତତଃ ଶାରୀରିକଂ ନାଚରିତ୍ୱାସ୍ମାଭିରାତ୍ମିକମ୍ ଆଚରଦ୍ଭିର୍ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଗ୍ରନ୍ଥେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟାନି ପୁଣ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସାଧ୍ୟନ୍ତେ|

that the righteousness of the law may be fulfilled in us, who do not walk according to the flesh, but according to the Spirit.

5 ଯେ ଶାରୀରିକାଚାରିଣସ୍ତେ ଶାରୀରିକାନ୍ ୱିଷଯାନ୍ ଭାୱଯନ୍ତି ଯେ ଚାତ୍ମିକାଚାରିଣସ୍ତେ ଆତ୍ମନୋ ୱିଷଯାନ୍ ଭାୱଯନ୍ତି|

For those who are according to the flesh, the things of the flesh do mind; and those according to the Spirit, the things of the Spirit;

6 ଶାରୀରିକଭାୱସ୍ୟ ଫଲଂ ମୃତ୍ୟୁଃ କିଞ୍ଚାତ୍ମିକଭାୱସ୍ୟ ଫଲେ ଜୀୱନଂ ଶାନ୍ତିଶ୍ଚ|

for the mind of the flesh [is] death, and the mind of the Spirit — life and peace;

7 ଯତଃ ଶାରୀରିକଭାୱ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧଃ ଶତ୍ରୁତାଭାୱ ଏୱ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଅଧୀନୋ ନ ଭୱତି ଭୱିତୁଞ୍ଚ ନ ଶକ୍ନୋତି|

because the mind of the flesh [is] enmity to God, for to the law of God it doth not subject itself,

8 ଏତସ୍ମାତ୍ ଶାରୀରିକାଚାରିଷୁ ତୋଷ୍ଟୁମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନ ଶକ୍ୟଂ|

for neither is it able; and those who are in the flesh are not able to please God.

9 କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମା ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ୱସତି ତର୍ହି ଯୂଯଂ ଶାରୀରିକାଚାରିଣୋ ନ ସନ୍ତ ଆତ୍ମିକାଚାରିଣୋ ଭୱଥଃ| ଯସ୍ମିନ୍ ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟାତ୍ମା ନ ୱିଦ୍ୟତେ ସ ତତ୍ସମ୍ଭୱୋ ନହି|

And ye are not in the flesh, but in the Spirit, if indeed the Spirit of God doth dwell in you; and if any one hath not the Spirit of Christ — this one is not His;

10 ଯଦି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅଧିତିଷ୍ଠତି ତର୍ହି ପାପମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଶରୀରଂ ମୃତଂ କିନ୍ତୁ ପୁଣ୍ୟମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟାତ୍ମା ଜୀୱତି|

and if Christ [is] in you, the body, indeed, [is] dead because of sin, and the Spirit [is] life because of righteousness,

11 ମୃତଗଣାଦ୍ ଯୀଶୁ ର୍ୟେନୋତ୍ଥାପିତସ୍ତସ୍ୟାତ୍ମା ଯଦି ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟେ ୱସତି ତର୍ହି ମୃତଗଣାତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସ ଉତ୍ଥାପଯିତା ଯୁଷ୍ମନ୍ମଧ୍ୟୱାସିନା ସ୍ୱକୀଯାତ୍ମନା ଯୁଷ୍ମାକଂ ମୃତଦେହାନପି ପୁନ ର୍ଜୀୱଯିଷ୍ୟତି|

and if the Spirit of Him who did raise up Jesus out of the dead doth dwell in you, He who did raise up the Christ out of the dead shall quicken also your dying bodies, through His Spirit dwelling in you.

12 ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ଶରୀରସ୍ୟ ୱଯମଧମର୍ଣା ନ ଭୱାମୋଽତଃ ଶାରୀରିକାଚାରୋଽସ୍ମାଭି ର୍ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ|

So, then, brethren, we are debtors, not to the flesh, to live according to the flesh;

13 ଯଦି ଯୂଯଂ ଶରୀରିକାଚାରିଣୋ ଭୱେତ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ମର୍ତ୍ତୱ୍ୟମେୱ କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମନା ଯଦି ଶରୀରକର୍ମ୍ମାଣି ଘାତଯେତ ତର୍ହି ଜୀୱିଷ୍ୟଥ|

for if according to the flesh ye do live, ye are about to die; and if, by the Spirit, the deeds of the body ye put to death, ye shall live;

14 ଯତୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମନାକୃଷ୍ୟନ୍ତେ ତେ ସର୍ୱ୍ୱ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଭୱନ୍ତି|

for as many as are led by the Spirit of God, these are the sons of God;

15 ଯୂଯଂ ପୁନରପି ଭଯଜନକଂ ଦାସ୍ୟଭାୱଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତାଃ କିନ୍ତୁ ଯେନ ଭାୱେନେଶ୍ୱରଂ ପିତଃ ପିତରିତି ପ୍ରୋଚ୍ୟ ସମ୍ବୋଧଯଥ ତାଦୃଶଂ ଦତ୍ତକପୁତ୍ରତ୍ୱଭାୱମ୍ ପ୍ରାପ୍ନୁତ|

for ye did not receive a spirit of bondage again for fear, but ye did receive a spirit of adoption in which we cry, 'Abba — Father.'

16 ଅପରଞ୍ଚ ୱଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଏତସ୍ମିନ୍ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ସ୍ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକମ୍ ଆତ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ପ୍ରମାଣଂ ଦଦାତି|

The Spirit himself doth testify with our spirit, that we are children of God;

17 ଅତଏୱ ୱଯଂ ଯଦି ସନ୍ତାନାସ୍ତର୍ହ୍ୟଧିକାରିଣଃ, ଅର୍ଥାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସ୍ୱତ୍ତ୍ୱାଧିକାରିଣଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ସହାଧିକାରିଣଶ୍ଚ ଭୱାମଃ; ଅପରଂ ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଦି ଦୁଃଖଭାଗିନୋ ଭୱାମସ୍ତର୍ହି ତସ୍ୟ ୱିଭୱସ୍ୟାପି ଭାଗିନୋ ଭୱିଷ୍ୟାମଃ|

and if children, also heirs, heirs, indeed, of God, and heirs together of Christ — if, indeed, we suffer together, that we may also be glorified together.

18 କିନ୍ତ୍ୱସ୍ମାସୁ ଯୋ ଭାୱୀୱିଭୱଃ ପ୍ରକାଶିଷ୍ୟତେ ତସ୍ୟ ସମୀପେ ୱର୍ତ୍ତମାନକାଲୀନଂ ଦୁଃଖମହଂ ତୃଣାଯ ମନ୍ୟେ|

For I reckon that the sufferings of the present time [are] not worthy [to be compared] with the glory about to be revealed in us;

19 ଯତଃ ପ୍ରାଣିଗଣ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାନାଂ ୱିଭୱପ୍ରାପ୍ତିମ୍ ଆକାଙ୍କ୍ଷନ୍ ନିତାନ୍ତମ୍ ଅପେକ୍ଷତେ|

for the earnest looking out of the creation doth expect the revelation of the sons of God;

20 ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରାଣିଗଣଃ ସ୍ୱୈରମ୍ ଅଲୀକତାଯା ୱଶୀକୃତୋ ନାଭୱତ୍

for to vanity was the creation made subject — not of its will, but because of Him who did subject [it] — in hope,

21 କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଣିଗଣୋଽପି ନଶ୍ୱରତାଧୀନତ୍ୱାତ୍ ମୁକ୍ତଃ ସନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାନାଂ ପରମମୁକ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତୀତ୍ୟଭିପ୍ରାଯେଣ ୱଶୀକର୍ତ୍ରା ୱଶୀଚକ୍ରେ|

that also the creation itself shall be set free from the servitude of the corruption to the liberty of the glory of the children of God;

22 ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରସୂଯମାନାୱଦ୍ ୱ୍ୟଥିତଃ ସନ୍ ଇଦାନୀଂ ଯାୱତ୍ କୃତ୍ସ୍ନଃ ପ୍ରାଣିଗଣ ଆର୍ତ୍ତସ୍ୱରଂ କରୋତୀତି ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|

for we have known that all the creation doth groan together, and doth travail in pain together till now.

23 କେୱଲଃ ସ ଇତି ନହି କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମଜାତଫଲସ୍ୱରୂପମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ପ୍ରାପ୍ତା ୱଯମପି ଦତ୍ତକପୁତ୍ରତ୍ୱପଦପ୍ରାପ୍ତିମ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ଶରୀରସ୍ୟ ମୁକ୍ତିଂ ପ୍ରତୀକ୍ଷମାଣାସ୍ତଦ୍ୱଦ୍ ଅନ୍ତରାର୍ତ୍ତରାୱଂ କୁର୍ମ୍ମଃ|

And not only [so], but also we ourselves, having the first-fruit of the Spirit, we also ourselves in ourselves do groan, adoption expecting — the redemption of our body;

24 ୱଯଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶଯା ତ୍ରାଣମ୍ ଅଲଭାମହି କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷୱସ୍ତୁନୋ ଯା ପ୍ରତ୍ୟାଶା ସା ପ୍ରତ୍ୟାଶା ନହି, ଯତୋ ମନୁଷ୍ୟୋ ଯତ୍ ସମୀକ୍ଷତେ ତସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଂ କୁତଃ କରିଷ୍ୟତି?

for in hope we were saved, and hope beheld is not hope; for what any one doth behold, why also doth he hope for [it]?

25 ଯଦ୍ ଅପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଂ ଯଦି ୱଯଂ କୁର୍ୱ୍ୱୀମହି ତର୍ହି ଧୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅୱଲମ୍ବ୍ୟ ପ୍ରତୀକ୍ଷାମହେ|

and if what we do not behold we hope for, through continuance we expect [it].

26 ତତ ଆତ୍ମାପି ସ୍ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଦୁର୍ବ୍ବଲତାଯାଃ ସହାଯତ୍ୱଂ କରୋତି; ଯତଃ କିଂ ପ୍ରାର୍ଥିତୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ବୋଦ୍ଧୁଂ ୱଯଂ ନ ଶକ୍ନୁମଃ, କିନ୍ତ୍ୱସ୍ପଷ୍ଟୈରାର୍ତ୍ତରାୱୈରାତ୍ମା ସ୍ୱଯମ୍ ଅସ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ନିୱେଦଯତି|

And, in like manner also, the Spirit doth help our weaknesses; for, what we may pray for, as it behoveth [us], we have not known, but the Spirit himself doth make intercession for us with groanings unutterable,

27 ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରାଭିମତରୂପେଣ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ କୃତେ ନିୱେଦଯତି ଯ ଆତ୍ମା ତସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯୋଽନ୍ତର୍ୟ୍ୟାମିନା ଜ୍ଞାଯତେ|

and He who is searching the hearts hath known what [is] the mind of the Spirit, because according to God he doth intercede for saints.

28 ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯନିରୂପଣାନୁସାରେଣାହୂତାଃ ସନ୍ତୋ ଯେ ତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ମିଲିତ୍ୱା ତେଷାଂ ମଙ୍ଗଲଂ ସାଧଯନ୍ତି, ଏତଦ୍ ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|

And we have known that to those loving God all things do work together for good, to those who are called according to purpose;

29 ଯତ ଈଶ୍ୱରୋ ବହୁଭ୍ରାତୃଣାଂ ମଧ୍ୟେ ସ୍ୱପୁତ୍ରଂ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ ଯାନ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଲକ୍ଷ୍ୟୀକୃତୱାନ୍ ତାନ୍ ତସ୍ୟ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ୟାଃ ସାଦୃଶ୍ୟପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥଂ ନ୍ୟଯୁଂକ୍ତ|

because whom He did foreknow, He also did fore-appoint, conformed to the image of His Son, that he might be first-born among many brethren;

30 ଅପରଞ୍ଚ ତେନ ଯେ ନିଯୁକ୍ତାସ୍ତ ଆହୂତା ଅପି ଯେ ଚ ତେନାହୂତାସ୍ତେ ସପୁଣ୍ୟୀକୃତାଃ, ଯେ ଚ ତେନ ସପୁଣ୍ୟୀକୃତାସ୍ତେ ୱିଭୱଯୁକ୍ତାଃ|

and whom He did fore-appoint, these also He did call; and whom He did call, these also He declared righteous; and whom He declared righteous, these also He did glorify.

31 ଇତ୍ୟତ୍ର ୱଯଂ କିଂ ବ୍ରୂମଃ? ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୟସ୍ମାକଂ ସପକ୍ଷୋ ଭୱତି ତର୍ହି କୋ ୱିପକ୍ଷୋଽସ୍ମାକଂ?

What, then, shall we say unto these things? if God [is] for us, who [is] against us?

32 ଆତ୍ମପୁତ୍ରଂ ନ ରକ୍ଷିତ୍ୱା ଯୋଽସ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କୃତେ ତଂ ପ୍ରଦତ୍ତୱାନ୍ ସ କିଂ ତେନ ସହାସ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅନ୍ୟାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ନ ଦାସ୍ୟତି?

He who indeed His own Son did not spare, but for us all did deliver him up, how shall He not also with him the all things grant to us?

33 ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଭିରୁଚିତେଷୁ କେନ ଦୋଷ ଆରୋପଯିଷ୍ୟତେ? ଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ତାନ୍ ପୁଣ୍ୟୱତ ଇୱ ଗଣଯତି କିଂ ତେନ?

Who shall lay a charge against the choice ones of God? God [is] He that is declaring righteous,

34 ଅପରଂ ତେଭ୍ୟୋ ଦଣ୍ଡଦାନାଜ୍ଞା ୱା କେନ କରିଷ୍ୟତେ? ଯୋଽସ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ କେୱଲଂ ତନ୍ନ କିନ୍ତୁ ମୃତଗଣମଧ୍ୟାଦ୍ ଉତ୍ଥିତୱାନ୍, ଅପି ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ପାର୍ଶ୍ୱେ ତିଷ୍ଠନ୍ ଅଦ୍ୟାପ୍ୟସ୍ମାକଂ ନିମିତ୍ତଂ ପ୍ରାର୍ଥତ ଏୱମ୍ଭୂତୋ ଯଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ କିଂ ତେନ?

who [is] he that is condemning? Christ [is] He that died, yea, rather also, was raised up; who is also on the right hand of God — who also doth intercede for us.

35 ଅସ୍ମାଭିଃ ସହ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପ୍ରେମୱିଚ୍ଛେଦଂ ଜନଯିତୁଂ କଃ ଶକ୍ନୋତି? କ୍ଲେଶୋ ୱ୍ୟସନଂ ୱା ତାଡନା ୱା ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ୱା ୱସ୍ତ୍ରହୀନତ୍ୱଂ ୱା ପ୍ରାଣସଂଶଯୋ ୱା ଖଙ୍ଗୋ ୱା କିମେତାନି ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି?

Who shall separate us from the love of the Christ? tribulation, or distress, or persecution, or famine, or nakedness, or peril, or sword?

36 କିନ୍ତୁ ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ଯଥା, ୱଯଂ ତୱ ନିମିତ୍ତଂ ସ୍ମୋ ମୃତ୍ୟୁୱକ୍ତ୍ରେଽଖିଲଂ ଦିନଂ| ବଲିର୍ଦେଯୋ ଯଥା ମେଷୋ ୱଯଂ ଗଣ୍ୟାମହେ ତଥା|

(according as it hath been written — 'For Thy sake we are put to death all the day long, we were reckoned as sheep of slaughter,')

37 ଅପରଂ ଯୋଽସ୍ମାସୁ ପ୍ରୀଯତେ ତେନୈତାସୁ ୱିପତ୍ସୁ ୱଯଂ ସମ୍ୟଗ୍ ୱିଜଯାମହେ|

but in all these we more than conquer, through him who loved us;

38 ଯତୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯତ୍ ପ୍ରେମ ତସ୍ମାଦ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱିଚ୍ଛେଦଂ ଜନଯିତୁଂ ମୃତ୍ୟୁ ର୍ଜୀୱନଂ ୱା ଦିୱ୍ୟଦୂତା ୱା ବଲୱନ୍ତୋ ମୁଖ୍ୟଦୂତା ୱା ୱର୍ତ୍ତମାନୋ ୱା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ କାଲୋ ୱା ଉଚ୍ଚପଦଂ ୱା ନୀଚପଦଂ ୱାପରଂ କିମପି ସୃଷ୍ଟୱସ୍ତୁ

for I am persuaded that neither death, nor life, nor messengers, nor principalities, nor powers, nor things present,

39 ୱୈତେଷାଂ କେନାପି ନ ଶକ୍ୟମିତ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଦୃଢୱିଶ୍ୱାସୋ ମମାସ୍ତେ|

nor things about to be, nor height, nor depth, nor any other created thing, shall be able to separate us from the love of god, that [is] in Christ Jesus our Lord.