< ରୋମିଣଃ 14 >

1 ଯୋ ଜନୋଽଦୃଢୱିଶ୍ୱାସସ୍ତଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସଙ୍ଗିନଂ କୁରୁତ କିନ୍ତୁ ସନ୍ଦେହୱିଚାରାର୍ଥଂ ନହି|
ଦୁର୍ବଳ୍‌ ବିସ୍ୱାସିକେ ହେଁ ନିଜାର୍‌ ଦଃଳେ କୁଦା, ମଃତର୍‌ ତାର୍‌ ନିଜାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ବିସୟେ ବିନ୍‌ବିନ୍‌ ଅଃଉଆ ନାୟ୍‌ ।
2 ଯତୋ ନିଷିଦ୍ଧଂ କିମପି ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟଂ ନାସ୍ତି, କସ୍ୟଚିଜ୍ଜନସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟଯ ଏତାଦୃଶୋ ୱିଦ୍ୟତେ କିନ୍ତ୍ୱଦୃଢୱିଶ୍ୱାସଃ କଶ୍ଚିଦପରୋ ଜନଃ କେୱଲଂ ଶାକଂ ଭୁଙ୍କ୍ତଂ|
ଜେ ବିସ୍ୱାସେ ଅଃଟୁଆ, ସେ ସଃବୁ କାଦି କଃଉଁକେ ହାରେ, ମଃତର୍‌ ଜାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ଅଃଟୁଆ ନାୟ୍‌ ସେ ଅଃବ୍‌କା ଡାଳ୍‌ମାଳ୍‌ ସାଗ୍ କାଉଅ ।
3 ତର୍ହି ଯୋ ଜନଃ ସାଧାରଣଂ ଦ୍ରୱ୍ୟଂ ଭୁଙ୍କ୍ତେ ସ ୱିଶେଷଦ୍ରୱ୍ୟଭୋକ୍ତାରଂ ନାୱଜାନୀଯାତ୍ ତଥା ୱିଶେଷଦ୍ରୱ୍ୟଭୋକ୍ତାପି ସାଧାରଣଦ୍ରୱ୍ୟଭୋକ୍ତାରଂ ଦୋଷିଣଂ ନ କୁର୍ୟ୍ୟାତ୍, ଯସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ତମ୍ ଅଗୃହ୍ଲାତ୍|
ଜେ ସଃବୁ ରଃକମ୍‌ କାଦି କାୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ନଃକାତା ଲକେ ନିଚ୍ ନଃକେର, ଆରେକ୍‌ ଜେ ନଃକାୟ୍‌ ସେ କାତା ଲକେ ବିଚାର୍‌ ନଃକେର୍‌; ବଃଲେକ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ତାକେ ଆଗଳି ଆଚେ ।
4 ହେ ପରଦାସସ୍ୟ ଦୂଷଯିତସ୍ତ୍ୱଂ କଃ? ନିଜପ୍ରଭୋଃ ସମୀପେ ତେନ ପଦସ୍ଥେନ ପଦଚ୍ୟୁତେନ ୱା ଭୱିତୱ୍ୟଂ ସ ଚ ପଦସ୍ଥ ଏୱ ଭୱିଷ୍ୟତି ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ତଂ ପଦସ୍ଥଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
ତୁମିମଃନ୍ କେ ଜେ, ବିନ୍ ଲକାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାର୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃରୁଲାସ୍‌? ସେ ତାର୍‌ କାମ୍‌ କଃତେକ୍‌ ଦୁରି କଃରୁ ହାରୁଲା କି କଃରୁକେ ନଃହାରୁଲା, ସେରି ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃରେଦ୍‌, ସେ ବାୟ୍‌ଦ୍‌ରେ ସେରି କଃରୁକେ ହାରେଦ୍‌, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ ତାକ୍‌ ତାର୍‌ କାମ୍‌ କଃରାଉଁକ୍‌ ହାରେ ।
5 ଅପରଞ୍ଚ କଶ୍ଚିଜ୍ଜନୋ ଦିନାଦ୍ ଦିନଂ ୱିଶେଷଂ ମନ୍ୟତେ କଶ୍ଚିତ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଦିନାନି ସମାନାନି ମନ୍ୟତେ, ଏକୈକୋ ଜନଃ ସ୍ୱୀଯମନସି ୱିୱିଚ୍ୟ ନିଶ୍ଚିନୋତୁ|
ଗଟ୍‌ଲକାର୍‌ ବିସ୍ୱାସେ ବିନ୍ ଦିନ୍‌ମଃନ୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଗଟେକ୍‌ ଟିକ୍‌ ଅଃଦିକ୍‌ ନିକ । ଆର୍‌ ବିନ୍ ଲକ୍‌ ସଃବୁ ଦିନ୍‌କେ ସଃମାନ୍ ବାବେ ବିଚାର୍‌ କଃରେଦ୍‌ । ମଃତର୍‌ ଜେ ଜୁୟ୍‌ରି ଟିକ୍‌ ବଃଲି ବାବେଦ୍‌ ସେ ସେରି କଃର୍‌ ।
6 ଯୋ ଜନଃ କିଞ୍ଚନ ଦିନଂ ୱିଶେଷଂ ମନ୍ୟତେ ସ ପ୍ରଭୁଭକ୍ତ୍ୟା ତନ୍ ମନ୍ୟତେ, ଯଶ୍ଚ ଜନଃ କିମପି ଦିନଂ ୱିଶେଷଂ ନ ମନ୍ୟତେ ସୋଽପି ପ୍ରଭୁଭକ୍ତ୍ୟା ତନ୍ନ ମନ୍ୟତେ; ଅପରଞ୍ଚ ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଭୁଙ୍କ୍ତେ ସ ପ୍ରଭୁଭକ୍ତଯା ତାନି ଭୁଙ୍କ୍ତେ ଯତଃ ସ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱକ୍ତି, ଯଶ୍ଚ ନ ଭୁଙ୍କ୍ତେ ସୋଽପି ପ୍ରଭୁଭକ୍ତ୍ୟୈୱ ନ ଭୁଞ୍ଜାନ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ବ୍ରୂତେ|
ଜେ ଗଟ୍‌ ଦିନ୍‌କେ ଅଃଦିକ୍‌ ନିକ ବଃଲି ମାନେଦ୍‌, ସେ ମାପ୍ରୁ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ ଗିନେ ସେରି କଃର; ଆର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଜାୟ୍‌ରି ହେଁ କାଉଁକେ ହାରେ, ସେ ମାପ୍ରୁର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ ଗିନେ କାଅ, ବଃଲେକ୍‌ ସେ ଇସ୍ୱର୍‌କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ ଦଃୟ୍‌ଦ୍‌; ଆରେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ କାୟ୍‌ କାଦି କାଉଁକେ ନଃଚେ, ସେ ମାପ୍ରୁର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ ଗିନେ ସେରି କଃର, ଆର୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ ଦେଉଅ ।
7 ଅପରମ୍ ଅସ୍ମାକଂ କଶ୍ଚିତ୍ ନିଜନିମିତ୍ତଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ଧାରଯତି ନିଜନିମିତ୍ତଂ ମ୍ରିଯତେ ୱା ତନ୍ନ;
କେହେଁ ନିଜାର୍‌ ହାଁୟ୍‌ ନଃବଚେ, ଆର୍‌ ନିଜାର୍‌ ହାଁୟ୍‌ ନଃମେରେ ।
8 କିନ୍ତୁ ଯଦି ୱଯଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ଧାରଯାମସ୍ତର୍ହି ପ୍ରଭୁନିମିତ୍ତଂ ଧାରଯାମଃ, ଯଦି ଚ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟଜାମସ୍ତର୍ହ୍ୟପି ପ୍ରଭୁନିମିତ୍ତଂ ତ୍ୟଜାମଃ, ଅତଏୱ ଜୀୱନେ ମରଣେ ୱା ୱଯଂ ପ୍ରଭୋରେୱାସ୍ମହେ|
ଜଦି ଅଃମିମଃନ୍‌ ବଚୁଆଁ, ତଃବେ ମାପ୍ରୁର୍‌ ଗିନେ ବଚୁଆଁ, ନୟ୍‌ଲେକ୍‌ ଜଦି ମଃରୁଆଁ ତଃବେ ମାପ୍ରୁର୍‌ ହାଁୟ୍‌ ମଃରୁଆଁ । ତଃବେ ଜଦି ଅଃମିମଃନ୍‌ ବଚୁଆଁ କି ମଃରୁଆଁ, ଅଃମିମଃନ୍‌ ମାପ୍ରୁର୍‌ ଲକ୍‌ ।
9 ଯତୋ ଜୀୱନ୍ତୋ ମୃତାଶ୍ଚେତ୍ୟୁଭଯେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ପ୍ରଭୁତ୍ୱପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ମୃତ ଉତ୍ଥିତଃ ପୁନର୍ଜୀୱିତଶ୍ଚ|
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟ ମଃରି ଜିବନ୍ ହାୟ୍‌ ଉଟ୍‌ଲାକ୍‌ ସେ ମଃଲା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ଆର୍‌ ଜିବନ୍ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ମାପ୍ରୁ ଅୟ୍‌ଆଚେ ।
10 କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ନିଜଂ ଭ୍ରାତରଂ କୁତୋ ଦୂଷଯସି? ତଥା ତ୍ୱଂ ନିଜଂ ଭ୍ରାତରଂ କୁତସ୍ତୁଚ୍ଛଂ ଜାନାସି? ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ୱିଚାରସିଂହାସନସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସର୍ୱ୍ୱୈରସ୍ମାଭିରୁପସ୍ଥାତୱ୍ୟଂ;
ତଃବେ ତୁମି କାୟ୍‌ତାକ୍‌ ବିନ୍ ବିସ୍ୱାସି ବାୟ୍‌ର୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃରୁଲାସ୍‌? ତୁମି କାୟ୍‌ତାକ୍‌ ବିନ୍ ବିସ୍ୱାସି ବାୟ୍‌କ୍‌ ଇନ୍‌ମାନ୍ କଃରୁଲାସ୍‌? ଅଃମିମଃନ୍‌ ସଃବୁଲକ୍‌ ତ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃର୍ତା ଟାଣେ ଟିଆ ଅଃଉଁନ୍ଦ୍‌ ।
11 ଯାଦୃଶଂ ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, ପରେଶଃ ଶପଥଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ୱାକ୍ୟମେତତ୍ ପୁରାୱଦତ୍| ସର୍ୱ୍ୱୋ ଜନଃ ସମୀପେ ମେ ଜାନୁପାତଂ କରିଷ୍ୟତି| ଜିହ୍ୱୈକୈକା ତଥେଶସ୍ୟ ନିଘ୍ନତ୍ୱଂ ସ୍ୱୀକରିଷ୍ୟତି|
ବଃଲେକ୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, “ମାପ୍ରୁ କଃଉଁଲା, ଅଃମି ଜିବନ୍ ମାପ୍ରୁ, ତଃବାର୍‌ ଗିନେ, ସଃବୁଲକ୍‌ ମର୍‌ ମୁଏଁ ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଟେସ୍ତି, ଆର୍‌ ମକ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ବଃଲି ସଃବୁ ଲକ୍‌ ମାନ୍‌ତି ।”
12 ଅତଏୱ ଈଶ୍ୱରସମୀପେଽସ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଜନେନ ନିଜା କଥା କଥଯିତୱ୍ୟା|
ତଃବେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ସଃବୁ ଲକ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଚଃମେ ନିଜାର୍‌ ନିଜାର୍‌ କାମାର୍‌ ଇସାବ୍‌ ଦେଉଁକ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।
13 ଇତ୍ଥଂ ସତି ୱଯମ୍ ଅଦ୍ୟାରଭ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ ନ ଦୂଷଯନ୍ତଃ ସ୍ୱଭ୍ରାତୁ ର୍ୱିଘ୍ନୋ ୱ୍ୟାଘାତୋ ୱା ଯନ୍ନ ଜାଯେତ ତାଦୃଶୀମୀହାଂ କୁର୍ମ୍ମହେ|
ତଃବେ ତୁମି ଏକ୍‌ ଆରେକାର୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃରା ନାୟ୍‌ । ଆର୍‌ ଇରଃକମ୍‌ ହେଁ କାୟ୍‌ କାମ୍‌ କଃରା ନାୟ୍‌, ଜୁୟ୍‌ତାର୍‌ ଗିନେ କି ତୁମାର୍‌ ବାୟ୍‌ ଜଟ୍ୟାୟ୍‌ ଅୟ୍‌ ହାହ୍‌ କଃରେଦ୍‌ ।
14 କିମପି ୱସ୍ତୁ ସ୍ୱଭାୱତୋ ନାଶୁଚି ଭୱତୀତ୍ୟହଂ ଜାନେ ତଥା ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନାପି ନିଶ୍ଚିତଂ ଜାନେ, କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜନୋ ଯଦ୍ ଦ୍ରୱ୍ୟମ୍ ଅପୱିତ୍ରଂ ଜାନୀତେ ତସ୍ୟ କୃତେ ତଦ୍ ଅପୱିତ୍ରମ୍ ଆସ୍ତେ|
ମୁୟ୍‌ଁ ଜାଣି ଆଚି ଆର୍‌ ମାପ୍ରୁ ଜିସୁର୍‌ ତଃୟ୍‌ ବାୟ୍‌ଦ୍‌ରେ ଜାଣୁଲେ ଜେ, କାୟ୍‌ ହେଁ କାଦି ବିଟାଳ୍‌ ନୟ୍‌, ମଃତର୍‌ ଜୁୟ୍‌ଲକ୍‌ କାୟ୍‌ କାଦିକ୍‌ ବିଟାଳ୍‌ ବଃଲି ମଃନେ କଃରେଦ୍‌ ତାର୍‌, ଗିନେ ସେରି ବିଟାଳ୍‌ ।
15 ଅତଏୱ ତୱ ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟେଣ ତୱ ଭ୍ରାତା ଶୋକାନ୍ୱିତୋ ଭୱତି ତର୍ହି ତ୍ୱଂ ଭ୍ରାତରଂ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ୍ନା ନାଚରସି| ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯସ୍ୟ କୃତେ ସ୍ୱପ୍ରାଣାନ୍ ୱ୍ୟଯିତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ନିଜେନ ଭକ୍ଷ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟେଣ ତଂ ନ ନାଶଯ|
ତୁମି କାୟ୍‌ କାଦି କାୟ୍‌ଲେକ୍‌ ତୁମାର୍‌ ବାୟ୍‌ ଜଦି ଦୁକ୍‌ ହାଉଁଲା, ତଃବେ ତୁମି ତାକ୍‌ ଲାଡ୍‌ ଚାଲାଚାଲ୍‌ତି ନଃକେରୁଲାସ୍‌ । ଜୁୟ୍‌ ବାୟ୍‌ର୍‌ ଗିନେ କ୍ରିସ୍ଟ ମଃଲା, ତୁମିମଃନ୍ ତୁମାର୍‌ ମଲ୍‌ ନୟ୍‌ଲା କାଦି ଗିନେ ତାକେ ନାସ୍‌ କଃରା ନାୟ୍‌ ।
16 ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଉତ୍ତମଂ କର୍ମ୍ମ ନିନ୍ଦିତଂ ନ ଭୱତୁ|
ତୁମି ଜାୟ୍‌ରି ନିକ ବଃଲି ବାବୁଲାସ୍‌, ସେ କାମ୍‌କେ ବିନ୍ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଲିନ୍ଦା ନଃକେରତ୍‌ ।
17 ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ପେଯଞ୍ଚେଶ୍ୱରରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସାରୋ ନହି, କିନ୍ତୁ ପୁଣ୍ୟଂ ଶାନ୍ତିଶ୍ଚ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ଜାତ ଆନନ୍ଦଶ୍ଚ|
ବଃଲେକ୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ରାଇଜ୍‌ କାତାର୍‌ ହିଉତାର୍‌ ନାୟ୍‌, ମଃତର୍‌ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦିଲା ଦଃର୍ମି, ସୁସ୍ତା ଆର୍‌ ସଃର୍ଦା ।
18 ଏତୈ ର୍ୟୋ ଜନଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ସେୱତେ, ସ ଏୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୁଷ୍ଟିକରୋ ମନୁଷ୍ୟୈଶ୍ଚ ସୁଖ୍ୟାତଃ|
ଜେ କେ ଇ ରଃକମ୍‌ ବାବେ କ୍ରିସ୍ଟର୍‌ ସେବା କଃରେଦ୍‌; ସେ ଇସ୍ୱର୍‌କେ ସଃର୍ଦା କଃରେଦ୍‌, ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ହେଁ ମାୟ୍‌ନ୍‌ ହାୟ୍‌ଦ୍‌ ।
19 ଅତଏୱ ଯେନାସ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଐକ୍ୟଂ ନିଷ୍ଠା ଚ ଜାଯତେ ତଦେୱାସ୍ମାଭି ର୍ୟତିତୱ୍ୟଂ|
ତଃବେ ଆସା, ସଃବାର୍‌ ବିତ୍ରେ ସୁସ୍ତା ଆଣୁକେ ଆର୍‌ ସଃକ୍ତି ଜଃନ୍ମାଉଁକେ ଜାୟ୍‌ରି ସଃବୁ ଦଃର୍‌କାର୍‌, ସେ ଉହ୍ରେ ଦିଆନ୍‌ ଦେଉଁଆ ।
20 ଭକ୍ଷ୍ୟାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣୋ ହାନିଂ ମା ଜନଯତ; ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱସ୍ତୁ ପୱିତ୍ରମିତି ସତ୍ୟଂ ତଥାପି ଯୋ ଜନୋ ଯଦ୍ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ୱିଘ୍ନଂ ଲଭତେ ତଦର୍ଥଂ ତଦ୍ ଭଦ୍ରଂ ନହି|
ମଲ୍‌ ନୟ୍‌ଲା କାଦିର୍‌ ଗିନେ ଇସ୍ୱର୍‌ ଜାୟ୍‌ କାମ୍‌ କଃଲା ଆଚେ, ସେରି ନଃସ୍ଟ୍‌ କଃରା ନାୟ୍‌ । ସଃବୁ କାଦି କାଉଁକେ ହାରୁଆଁ; ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ଜୁୟ୍‌ କାଦି କାୟ୍‌ଲେକ୍‌ ବିନ୍ ଲକାର୍‌ ବାଦା ଗଃଟେଦ୍‌, ସେ କାଦି କାତାର୍‌ ନିକ ନାୟ୍‌ ।
21 ତୱ ମାଂସଭକ୍ଷଣସୁରାପାନାଦିଭିଃ କ୍ରିଯାଭି ର୍ୟଦି ତୱ ଭ୍ରାତୁଃ ପାଦସ୍ଖଲନଂ ୱିଘ୍ନୋ ୱା ଚାଞ୍ଚଲ୍ୟଂ ୱା ଜାଯତେ ତର୍ହି ତଦ୍ଭୋଜନପାନଯୋସ୍ତ୍ୟାଗୋ ଭଦ୍ରଃ|
ମାସ୍‌ କାତାର୍‌ କି ମଃଦ୍‌ କାତାର୍‌ ଆର୍‌ କାୟ୍‌ରି କାତାର୍‌ ଜଦି ତୁମାର୍‌ ବାୟ୍‌ର୍‌ ଜଟ୍ୟାୟ୍‌ ଅଃଉତାର୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ତଃବେ ସେରି ନଃକେଲେକ୍‌ ନିକ ।
22 ଯଦି ତୱ ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୋଚରେ ସ୍ୱାନ୍ତରେ ତଂ ଗୋପଯ; ଯୋ ଜନଃ ସ୍ୱମତେନ ସ୍ୱଂ ଦୋଷିଣଂ ନ କରୋତି ସ ଏୱ ଧନ୍ୟଃ|
ଇ ବିସୟେ ତୁମାର୍‌ ନିଜାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ଅଃବ୍‌କା ଇସ୍ୱର୍‌ ଜାଣ । ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ପରିକ୍ୟାୟ୍‌ ଜିଣିଆଚେ ବଃଲି ବିଚାର୍‌ କଃରି କୁୟ୍‌ କାମ୍‌ ହେଁ କଃରେଦ୍‌, ଆର୍‌ ସେତାର୍‌ଗିନେ ହଃଚେ ତାକେ ଦୁକ୍‌ କଃରୁକେ ନଃହେଳେ ସେ ଲକ୍‌ ଦନ୍ୟ ।
23 କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ସଂଶଯ୍ୟ ଭୁଙ୍କ୍ତେଽର୍ଥାତ୍ ନ ପ୍ରତୀତ୍ୟ ଭୁଙ୍କ୍ତେ, ସ ଏୱାୱଶ୍ୟଂ ଦଣ୍ଡାର୍ହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯତୋ ଯତ୍ ପ୍ରତ୍ୟଯଜଂ ନହି ତଦେୱ ପାପମଯଂ ଭୱତି|
ମଃତର୍‌ କାୟ୍‌ ହେଁ କାଦି କାତାର୍‌ ନିକ କି ନାୟ୍‌, ଅଃହ୍ରାତ୍‌ କଃରି ଜୁୟ୍‌ଲକ୍‌ ସେରି କାୟ୍‌ଦ୍‌, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଚଃମେ ସେ ଦସି ଅୟ୍‌ଦ୍‌, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସେରି ତାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ହଃର୍କାରେ କାମ୍‌ ନାୟ୍‌, ଆର୍‌ ଜାୟ୍‌ରି ହେଁ ବିସ୍ୱାସେ ଅୟ୍‌ ନଃକେରେ ସେରି ହାହ୍‌ ।

< ରୋମିଣଃ 14 >