ପ୍ରକାଶିତଂ 5
1 ଅନନ୍ତରଂ ତସ୍ୟ ସିହାସନୋପୱିଷ୍ଟଜନସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣସ୍ତେ ଽନ୍ତ ର୍ବହିଶ୍ଚ ଲିଖିତଂ ପତ୍ରମେକଂ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଂ ତତ୍ ସପ୍ତମୁଦ୍ରାଭିରଙ୍କିତଂ|
১তেতিয়া মই দেখিলোঁ, সেই জনৰ সোঁ হাতে সিংহাসনত এজন বহি আছে, এটা পুথিৰ নুৰা আগফালে আৰু পাছফালে লিখা আৰু সাতোটা ছাবেৰে ছাব মৰা আছিল৷
2 ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଏକୋ ବଲୱାନ୍ ଦୂତୋ ଦୃଷ୍ଟଃ ସ ଉଚ୍ଚୈଃ ସ୍ୱରେଣ ୱାଚମିମାଂ ଘୋଷଯତି କଃ ପତ୍ରମେତଦ୍ ୱିୱରୀତୁଂ ତମ୍ମୁଦ୍ରା ମୋଚଯିତୁଞ୍ଚାର୍ହତି?
২মই এজন প্ৰভাৱশালী দূত দেখিলোঁ; তেওঁ বৰ মাতেৰে এই কথা ঘোষণা কৰিলে, “এনে কোন ব্যক্তি আছে যি জনে এই নুৰাটো খুলিব আৰু তাৰ ছাববোৰ মেলিবৰ বাবে উপযুক্ত”?
3 କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗମର୍ତ୍ତ୍ୟପାତାଲେଷୁ ତତ୍ ପତ୍ରଂ ୱିୱରୀତୁଂ ନିରୀକ୍ଷିତୁଞ୍ଚ କସ୍ୟାପି ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ନାଭୱତ୍|
৩স্বৰ্গত বা পৃথিৱীত বা পৃথিৱীৰ তলত থকা কোনেও সেই নুৰা মেলিব বা সেই পুথি খন পঢ়িব নোৱাৰিলে।
4 ଅତୋ ଯସ୍ତତ୍ ପତ୍ରଂ ୱିୱରୀତୁଂ ନିରୀକ୍ଷିତୁଞ୍ଚାର୍ହତି ତାଦୃଶଜନସ୍ୟାଭାୱାଦ୍ ଅହଂ ବହୁ ରୋଦିତୱାନ୍|
৪তেতিয়া মই অনেক ক্ৰন্দন কৰিলোঁ, কাৰণ সেই নুৰাটো মেলি পঢ়িবলৈ কোনো এজন যোগ্য ব্যক্তি পোৱা নগ’ল।
5 କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ ପ୍ରାଚୀନାନାମ୍ ଏକୋ ଜନୋ ମାମୱଦତ୍ ମା ରୋଦୀଃ ପଶ୍ୟ ଯୋ ଯିହୂଦାୱଂଶୀଯଃ ସିଂହୋ ଦାଯୂଦୋ ମୂଲସ୍ୱରୂପଶ୍ଚାସ୍ତି ସ ପତ୍ରସ୍ୟ ତସ୍ୟ ସପ୍ତମୁଦ୍ରାଣାଞ୍ଚ ମୋଚନାଯ ପ୍ରମୂତୱାନ୍|
৫কিন্তু সেই পৰিচাৰক সকলৰ এজনে মোক ক’লে, “তুমি ক্ৰন্দন নকৰিবা; চোৱা! যি জন যিহূদা ফৈদৰ সিংহ আৰু দায়ুদৰ মূলস্বৰূপ, তেওঁ জয়যুক্ত হৈ সেই নুৰা আৰু তাৰ সাতোটা ছাব মেলিবলৈ সমৰ্থ হ’ল”।
6 ଅପରଂ ସିଂହାସନସ୍ୟ ଚତୁର୍ଣାଂ ପ୍ରାଣିନାଂ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗସ୍ୟ ଚ ମଧ୍ୟ ଏକୋ ମେଷଶାୱକୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ ସ ଛେଦିତ ଇୱ ତସ୍ୟ ସପ୍ତଶୃଙ୍ଗାଣି ସପ୍ତଲୋଚନାନି ଚ ସନ୍ତି ତାନି କୃତ୍ସ୍ନାଂ ପୃଥିୱୀଂ ପ୍ରେଷିତା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସପ୍ତାତ୍ମାନଃ|
৬তেতিয়া মই সেই সিংহাসনৰ আৰু চাৰি জীৱিত প্ৰাণীৰ মাজত আৰু সেই পৰিচাৰক সকলৰ মাজত, হত হোৱাৰ নিচিনা মেৰ-পোৱালি এটা থিয় হৈ থকা দেখিলোঁ; তেওঁৰ সাতোটা শিং আৰু সাতোটা চকু আছিল - এইবোৰ পৃথিৱীৰ সকলো ঠাইতে পঠোৱা সাতোটা ঈশ্বৰৰ আত্মা।
7 ସ ଉପାଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ସିଂହାସନୋପୱିଷ୍ଟଜନସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣକରାତ୍ ତତ୍ ପତ୍ରଂ ଗୃହୀତୱାନ୍|
৭তেওঁ আহি সিংহাসনত বহি থকা জনৰ সোঁ হাতৰ পৰা সেই নুৰাটো ল’লে৷
8 ପତ୍ରେ ଗୃହୀତେ ଚତ୍ୱାରଃ ପ୍ରାଣିନଶ୍ଚତୁର୍ୱିଂଂଶତିପ୍ରାଚୀନାଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ମେଷଶାୱକସ୍ୟାନ୍ତିକେ ପ୍ରଣିପତନ୍ତି ତେଷାମ୍ ଏକୈକସ୍ୟ କରଯୋ ର୍ୱୀଣାଂ ସୁଗନ୍ଧିଦ୍ରୱ୍ୟୈଃ ପରିପୂର୍ଣଂ ସ୍ୱର୍ଣମଯପାତ୍ରଞ୍ଚ ତିଷ୍ଠତି ତାନି ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ପ୍ରାର୍ଥନାସ୍ୱରୂପାଣି|
৮যেতিয়া তেওঁ সেই নুৰাটো ল’লে তেতিয়া জীৱিত প্ৰাণী চাৰিটা আৰু সেই চৌবিশ জন পৰিচাৰকে নিজে মেৰ-পোৱালি জনৰ সন্মুখলৈ আহি উবুৰি হৈ পৰিল৷ তেখেত সকলৰ হাতত গাইপতি বীণা আৰু পবিত্ৰ লোক সকলৰ প্ৰাৰ্থনা স্বৰূপ সুগন্ধি ধূপেৰে পৰিপূৰ্ণ সোণৰ বাটি আছিল।
9 ଅପରଂ ତେ ନୂତନମେକଂ ଗୀତମଗାଯନ୍, ଯଥା, ଗ୍ରହୀତୁଂ ପତ୍ରିକାଂ ତସ୍ୟ ମୁଦ୍ରା ମୋଚଯିତୁଂ ତଥା| ତ୍ୱମେୱାର୍ହସି ଯସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱଂ ବଲିୱତ୍ ଛେଦନଂ ଗତଃ| ସର୍ୱ୍ୱାଭ୍ୟୋ ଜାତିଭାଷାଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦ୍ ୱଂଶଦେଶତଃ| ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କୃତେ ଽସ୍ମାନ୍ ତ୍ୱଂ ସ୍ୱୀଯରକ୍ତେନ କ୍ରୀତୱାନ୍|
৯আৰু তেখেত সকলে এটি নতুন গীত গালে: “নুৰাটো ল’বলৈ আৰু তাৰ ছাব মেলিবলৈ আপুনি যোগ্য৷ কিয়নো আপুনি হত হ’ল আৰু আপোনাৰ তেজৰ সৈতে আপুনি ঈশ্বৰৰ কাৰণে সেই সকলো জাতিবোৰৰ মাজৰ পৰা প্ৰতিটো ফৈদ, ভাষা, মানুহ আৰু জাতিক কিনিলে ৷
10 ଅସ୍ମଦୀଶ୍ୱରପକ୍ଷେ ଽସ୍ମାନ୍ ନୃପତୀନ୍ ଯାଜକାନପି| କୃତୱାଂସ୍ତେନ ରାଜତ୍ୱଂ କରିଷ୍ୟାମୋ ମହୀତଲେ||
১০আৰু আমাৰ ঈশ্বৰৰ সেৱাৰ উদ্দেশ্যে তেওঁলোকক ৰাজ্য স্বৰূপ আৰু পুৰোহিত পাতিলে, তাতে তেওঁলোকে পৃথিৱীৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰিব”।
11 ଅପରଂ ନିରୀକ୍ଷମାଣେନ ମଯା ସିଂହାସନସ୍ୟ ପ୍ରାଣିଚତୁଷ୍ଟଯସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗସ୍ୟ ଚ ପରିତୋ ବହୂନାଂ ଦୂତାନାଂ ରୱଃ ଶ୍ରୁତଃ, ତେଷାଂ ସଂଖ୍ୟା ଅଯୁତାଯୁତାନି ସହସ୍ରସହସ୍ତ୍ରାଣି ଚ|
১১তেতিয়া মই চাওতে সেই সিংহাসনৰ চাৰিওফালে অনেক স্বৰ্গৰ দূতৰ মাত শুনিলোঁ; তেওঁলোকৰ সংখ্যা 20,00,00,000 আছিল; তেওঁলোকৰ সৈতে সেই জীৱিত প্ৰাণী চাৰিটা আৰু পৰিচাৰক সকলো আছিল৷
12 ତୈରୁଚ୍ଚୈରିଦମ୍ ଉକ୍ତଂ, ପରାକ୍ରମଂ ଧନଂ ଜ୍ଞାନଂ ଶକ୍ତିଂ ଗୌରୱମାଦରଂ| ପ୍ରଶଂସାଞ୍ଚାର୍ହତି ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଛେଦିତୋ ମେଷଶାୱକଃ||
১২তেওঁলোক সকলোৱে বৰ মাতেৰে ক’লে, “হত হোৱা যি মেৰ-পোৱালি, তেৱেঁই পৰাক্ৰমী, ধন, জ্ঞান, শক্তি, সমাদৰ, মহিমা আৰু প্ৰশংসা পোৱাৰ যোগ্য”।
13 ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗମର୍ତ୍ତ୍ୟପାତାଲସାଗରେଷୁ ଯାନି ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସୃଷ୍ଟୱସ୍ତୂନାଂ ୱାଗିଯଂ ମଯା ଶ୍ରୁତା, ପ୍ରଶଂସାଂ ଗୌରୱଂ ଶୌର୍ୟ୍ୟମ୍ ଆଧିପତ୍ୟଂ ସନାତନଂ| ସିଂହସନୋପୱିଷ୍ଟଶ୍ଚ ମେଷୱତ୍ସଶ୍ଚ ଗଚ୍ଛତାଂ| (aiōn g165)
১৩আৰু স্বৰ্গত, পৃথিৱীত, পৃথিৱীৰ তলত আৰু সাগৰত যি সকলো সৃষ্ট বস্তু আছে সেই সকলোৱে কোৱা শুনিলোঁ, “সিংহাসনত বহি থকা জন আৰু মেৰ-পোৱালি জনৰ প্ৰশংসা, মৰ্যদা, মহিমা আৰু পৰাক্ৰম চিৰকাল হওক”। (aiōn g165)
14 ଅପରଂ ତେ ଚତ୍ୱାରଃ ପ୍ରାଣିନଃ କଥିତୱନ୍ତସ୍ତଥାସ୍ତୁ, ତତଶ୍ଚତୁର୍ୱିଂଶତିପ୍ରାଚୀନା ଅପି ପ୍ରଣିପତ୍ୟ ତମ୍ ଅନନ୍ତକାଲଜୀୱିନଂ ପ୍ରାଣମନ୍|
১৪আৰু সেই জীৱিত প্ৰাণী চাৰিটাই ক’লে, “আমেন”! আৰু সেই পৰিচাৰক সকলে সমৰ্পিত হৈ মাটিত পৰি আৰাধনা কৰিলে’।
