< ପ୍ରକାଶିତଂ 17 >

1 ତଦନନ୍ତରଂ ତେଷାଂ ସପ୍ତକଂସଧାରିଣାଂ ସପ୍ତଦୂତାନାମ୍ ଏକ ଆଗତ୍ୟ ମାଂ ସମ୍ଭାଷ୍ୟାୱଦତ୍, ଅତ୍ରାଗଚ୍ଛ, ମେଦିନ୍ୟା ନରପତଯୋ ଯଯା ୱେଶ୍ୟଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱ୍ୟଭିଚାରକର୍ମ୍ମ କୃତୱନ୍ତଃ,
পাছত সেই সাতোটা বাটি লোৱা সাত জন দূতৰ এজন আহিল আৰু মোক ক’লে, “আহা, মই তোমাক অনেক পানীৰ ওপৰত বহি থকা সেই মহা-বেশ্যাৰ দণ্ড দেখুৱাওঁ,
2 ଯସ୍ୟା ୱ୍ୟଭିଚାରମଦେନ ଚ ପୃଥିୱୀନିୱାସିନୋ ମତ୍ତା ଅଭୱନ୍ ତସ୍ୟା ବହୁତୋଯେଷୂପୱିଷ୍ଟାଯା ମହାୱେଶ୍ୟାଯା ଦଣ୍ଡମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାଂ ଦର୍ଶଯାମି|
তাইৰ সৈতে পৃথিৱীৰ ৰজা সকলে ব্যভিচাৰ কৰিলে আৰু তাইৰ ব্যভিচাৰৰূপ দ্ৰাক্ষাৰসৰ দ্বাৰাই পৃথিৱী নিবাসী সকলক মতলীয়া কৰা হ’ল।”
3 ତତୋ ଽହମ୍ ଆତ୍ମନାୱିଷ୍ଟସ୍ତେନ ଦୂତେନ ପ୍ରାନ୍ତରଂ ନୀତସ୍ତତ୍ର ନିନ୍ଦାନାମଭିଃ ପରିପୂର୍ଣଂ ସପ୍ତଶିରୋଭି ର୍ଦଶଶୃଙ୍ଗୈଶ୍ଚ ୱିଶିଷ୍ଟଂ ସିନ୍ଦୂରୱର୍ଣଂ ପଶୁମୁପୱିଷ୍ଟା ଯୋଷିଦେକା ମଯା ଦୃଷ୍ଟା|
তেতিয়া দূত জনে মোক আত্মাত মৰুভূমিলৈ লৈ গ’ল; তাতে ঈশ্বৰক নিন্দা কৰা নামেৰে পৰিপূৰ্ণ হোৱা আৰু সাতোটা মূৰ, দহোটা শিং থকা এটা উজ্বল ৰঙা বৰণীয়া পশুৰ ওপৰত বহি থকা এজনী মহিলা দেখিলোঁ।
4 ସା ନାରୀ କୃଷ୍ଣଲୋହିତୱର୍ଣଂ ସିନ୍ଦୂରୱର୍ଣଞ୍ଚ ପରିଚ୍ଛଦଂ ଧାରଯତି ସ୍ୱର୍ଣମଣିମୁକ୍ତାଭିଶ୍ଚ ୱିଭୂଷିତାସ୍ତି ତସ୍ୟାଃ କରେ ଘୃଣାର୍ହଦ୍ରୱ୍ୟୈଃ ସ୍ୱୱ୍ୟଭିଚାରଜାତମଲୈଶ୍ଚ ପରିପୂର୍ଣ ଏକଃ ସୁୱର୍ଣମଯଃ କଂସୋ ୱିଦ୍ୟତେ|
সেই মহিলা গৰাকী বেঙেনা বৰণীয়া আৰু উজ্বল ৰঙা বৰণৰ বস্ত্ৰ পিন্ধা, সোণ আৰু বহুমূল্য মণি-মুকুতাৰ অলঙ্কাৰ পৰিধান কৰা; তাইৰ হাতত ঘিণলগীয়া বস্তু আৰু তাইৰ ব্যভিচাৰৰূপ মলিৰে পৰিপূৰ্ণ এক পান-পাত্ৰ আছিল;
5 ତସ୍ୟା ଭାଲେ ନିଗୂଢୱାକ୍ୟମିଦଂ ପୃଥିୱୀସ୍ଥୱେଶ୍ୟାନାଂ ଘୃଣ୍ୟକ୍ରିଯାଣାଞ୍ଚ ମାତା ମହାବାବିଲିତି ନାମ ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ|
আৰু তাইৰ কপালত এই নাম লিখা আছিল, সেয়ে নিগূঢ়-তত্ত্ব, “মহান বাবিল, পৃথিৱীৰ বেশ্যা সকলৰ আৰু ঘিণলগীয়া বস্তুৰ মাতৃ।”
6 ମମ ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚରସ୍ଥା ସା ନାରୀ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ରୁଧିରେଣ ଯୀଶୋଃ ସାକ୍ଷିଣାଂ ରୁଧିରେଣ ଚ ମତ୍ତାସୀତ୍ ତସ୍ୟା ଦର୍ଶନାତ୍ ମମାତିଶଯମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଜ୍ଞାନଂ ଜାତଂ|
সেই মহিলাক পবিত্ৰ লোক সকলৰ তেজত আৰু যীচুৰ সাক্ষী সকলৰ তেজত মতলীয়া হোৱা দেখিলোঁ৷ মই তাইক দেখি অতি বিস্ময় মানিলোঁ।
7 ତତଃ ସ ଦୂତୋ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ କୁତସ୍ତୱାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଜ୍ଞାନଂ ଜାଯତେ? ଅସ୍ୟା ଯୋଷିତସ୍ତଦ୍ୱାହନସ୍ୟ ସପ୍ତଶିରୋଭି ର୍ଦଶଶୃଙ୍ଗୈଶ୍ଚ ଯୁକ୍ତସ୍ୟ ପଶୋଶ୍ଚ ନିଗୂଢଭାୱମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାଂ ଜ୍ଞାପଯାମି|
তাতে সেই দূতে মোক ক’লে, “তুমি কিয় বিস্ময় মানিলা? সেই তিৰোতা আৰু তাইক লৈ ফুৰি থকা সেই সাতোটা মুৰ আৰু দহোটা শিং থকা পশুৰ নিগূঢ়-তত্ত্ব মই তোমাক বুজাই কম৷
8 ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟୋ ଽସୌ ପଶୁରାସୀତ୍ ନେଦାନୀଂ ୱର୍ତ୍ତତେ କିନ୍ତୁ ରସାତଲାତ୍ ତେନୋଦେତୱ୍ୟଂ ୱିନାଶଶ୍ଚ ଗନ୍ତୱ୍ୟଃ| ତତୋ ଯେଷାଂ ନାମାନି ଜଗତଃ ସୃଷ୍ଟିକାଲମ୍ ଆରଭ୍ୟ ଜୀୱନପୁସ୍ତକେ ଲିଖିତାନି ନ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ତେ ପୃଥିୱୀନିୱାସିନୋ ଭୂତମ୍ ଅୱର୍ତ୍ତମାନମୁପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତଞ୍ଚ ତଂ ପଶୁଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମଂସ୍ୟନ୍ତେ| (Abyssos g12)
তুমি যি পশুক দেখিলা, সি আছিল, কিন্তু সম্প্ৰতি নাই; সি অগাধ ঠাইৰ পৰা উঠি পাছত বিনাশৰ ঠাইলৈ যাবৰ বাবে উদ্যত হৈছে; আৰু জগত স্থাপনৰে পৰা জীৱন পুস্তকত যি সকলৰ নাম লিখা নাই, এনে পৃথিৱী নিবাসী সকলে যেতিয়া সেই পশুক দেখিব, তেতিয়া যিটো আছিল, সম্প্ৰতি নাই কিন্তু উপস্থিত হ’বলগীয়া, সেইটোক দেখি তেওঁলোকে বিস্ময় মানিব। (Abyssos g12)
9 ଅତ୍ର ଜ୍ଞାନଯୁକ୍ତଯା ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ପ୍ରକାଶିତୱ୍ୟଂ| ତାନି ସପ୍ତଶିରାଂସି ତସ୍ୟା ଯୋଷିତ ଉପୱେଶନସ୍ଥାନସ୍ୱରୂପାଃ ସପ୍ତଗିରଯଃ ସପ୍ତ ରାଜାନଶ୍ଚ ସନ୍ତି|
ইয়াত বুজি পাবৰ বাবে জ্ঞানী মনৰ প্ৰয়োজন। যিবোৰৰ ওপৰত সেই মহিলা গৰাকী বহি আছে, সেই সাতোটা মুৰ হৈছে সাতোটা পৰ্বত; আৰু সেইবোৰেই সাত জন ৰজাও৷
10 ତେଷାଂ ପଞ୍ଚ ପତିତା ଏକଶ୍ଚ ୱର୍ତ୍ତମାନଃ ଶେଷଶ୍ଚାଦ୍ୟାପ୍ୟନୁପସ୍ଥିତଃ ସ ଯଦୋପସ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦାପି ତେନାଲ୍ପକାଲଂ ସ୍ଥାତୱ୍ୟଂ|
১০তেওঁলোকৰ পাঁচ জন পতিত হ’ল, এজন বৰ্তমান আছে, আৰু আন জন এতিয়াও অহা নাই; কিন্তু আহিলেও তেওঁ অলপ কালহে থাকিব।
11 ଯଃ ପଶୁରାସୀତ୍ କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀଂ ନ ୱର୍ତ୍ତତେ ସ ଏୱାଷ୍ଟମଃ, ସ ସପ୍ତାନାମ୍ ଏକୋ ଽସ୍ତି ୱିନାଶଂ ଗମିଷ୍ୟତି ଚ|
১১আৰু যি পশু আছিল কিন্তু সম্প্ৰতি নাই, সি নিজেই অষ্টম ৰজা আৰু সেই শ্ৰেণীৰে সাত জনৰ এজন; সি বিনাশৰ ঠাইলৈ যাব।
12 ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟାନି ଦଶଶୃଙ୍ଗାଣ୍ୟପି ଦଶ ରାଜାନଃ ସନ୍ତିଃ, ଅଦ୍ୟାପି ତୈ ରାଜ୍ୟଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତଂ କିନ୍ତୁ ମୁହୂର୍ତ୍ତମେକଂ ଯାୱତ୍ ପଶୁନା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତେ ରାଜାନ ଇୱ ପ୍ରଭୁତ୍ୱଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
১২আৰু তুমি দেখা সেই দহোটা শিঙেই, দহ জন ৰজা; তেওঁলোকে এতিয়াও ৰাজ্য পোৱা নাই; কিন্তু এক ঘণ্টাৰ কাৰণে সেই পশুৰে সৈতে সেই কেইজনেও ৰাজ অধিকাৰ পাব।
13 ତ ଏକମନ୍ତ୍ରଣା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି ସ୍ୱକୀଯଶକ୍ତିପ୍ରଭାୱୌ ପଶୱେ ଦାସ୍ୟନ୍ତି ଚ|
১৩তেওঁলোকে এক পৰামৰ্শ হৈ নিজৰ শক্তি আৰু অধিকাৰ সেই পশুক দিব।
14 ତେ ମେଷଶାୱକେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯୋତ୍ସ୍ୟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ମେଷଶାୱକସ୍ତାନ୍ ଜେଷ୍ୟତି ଯତଃ ସ ପ୍ରଭୂନାଂ ପ୍ରଭୂ ରାଜ୍ଞାଂ ରାଜା ଚାସ୍ତି ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନୋ ଽପ୍ୟାହୂତା ଅଭିରୁଚିତା ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟାଶ୍ଚ|
১৪তেওঁলোকে মেৰ-পোৱালিৰ সৈতে যুদ্ধ কৰিব; কিন্তু মেৰ-পোৱালিয়ে তেওঁলোকৰ ওপৰত জয় কৰিব; কিয়নো তেওঁ প্ৰভুৰো প্ৰভু, ৰজাৰো ৰজা আৰু তেওঁৰ সৈতে থকা সকলো আমন্ত্ৰিত, মনোনীত আৰু বিশ্বাসী।”
15 ଅପରଂ ସ ମାମ୍ ଅୱଦତ୍ ସା ୱେଶ୍ୟା ଯତ୍ରୋପୱିଶତି ତାନି ତୋଯାନି ଲୋକା ଜନତା ଜାତଯୋ ନାନାଭାଷାୱାଦିନଶ୍ଚ ସନ୍ତି|
১৫সেই দূত জনে মোক আকৌ ক’লে, “তুমি যি পানী দেখিলা, অৰ্থাৎ য’ত সেই বেশ্যা বহি আছে, সেই পানীবোৰেই অনেক প্ৰজা, সাধাৰণ লোক, সকলো জাতি আৰু ভাষাৰ লোক সকল।
16 ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟାନି ଦଶ ଶୃଙ୍ଗାଣି ପଶୁଶ୍ଚେମେ ତାଂ ୱେଶ୍ୟାମ୍ ଋତୀଯିଷ୍ୟନ୍ତେ ଦୀନାଂ ନଗ୍ନାଞ୍ଚ କରିଷ୍ୟନ୍ତି ତସ୍ୟା ମାଂସାନି ଭୋକ୍ଷ୍ୟନ୍ତେ ୱହ୍ନିନା ତାଂ ଦାହଯିଷ୍ୟନ୍ତି ଚ|
১৬তুমি দেখা সেই দহোটা শিং আৰু পশুৱে সেই বেশ্যাক ঘিণ কৰিব৷ তাইক অনাথ আৰু উলঙ্গ কৰি তাইৰ মঙহ খাব আৰু তাইক সম্পূৰ্ণৰূপে জুইত পুৰি পেলাব।
17 ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ଯାୱତ୍ ସିଦ୍ଧିଂ ନ ଗମିଷ୍ୟନ୍ତି ତାୱଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନୋଗତଂ ସାଧଯିତୁମ୍ ଏକାଂ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ମୈ ପଶୱେ ସ୍ୱେଷାଂ ରାଜ୍ୟଂ ଦାତୁଞ୍ଚ ତେଷାଂ ମନାଂସୀଶ୍ୱରେଣ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତିତାନି|
১৭কিয়নো ঈশ্বৰৰ বাক্য সিদ্ধ নোহোৱালৈ তেওঁৰ মনস্থ পুৰ কৰিবলৈ আৰু এক মনৰ হৈ তেওঁলোকৰ নিজ নিজ ৰাজ্য পশুক দিবৰ বাবে, ঈশ্বৰে তেওঁলোকৰ মনত প্ৰবৃত্তি জন্মালে।
18 ଅପରଂ ତ୍ୱଯା ଦୃଷ୍ଟା ଯୋଷିତ୍ ସା ମହାନଗରୀ ଯା ପୃଥିୱ୍ୟା ରାଜ୍ଞାମ୍ ଉପରି ରାଜତ୍ୱଂ କୁରୁତେ|
১৮তুমি যি মহিলাক দেখিলা, তাই পৃথিৱীৰ ৰজা সকলৰ ওপৰত ৰাজত্ব পোৱা সেই মহা-নগৰ।

< ପ୍ରକାଶିତଂ 17 >