< ମଥିଃ 9 >

1 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ନୌକାମାରୁହ୍ୟ ପୁନଃ ପାରମାଗତ୍ୟ ନିଜଗ୍ରାମମ୍ ଆଯଯୌ|
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍‌ଜି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଆନ୍‌ଟି ପାଡ଼୍‌କା ମାନି ଜାର୍‌ ବସ୍ତିତ ମାସ୍‌ଦି ହାଚାନ୍‌ ।
2 ତତଃ କତିପଯା ଜନା ଏକଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ସ୍ୱଟ୍ଟୋପରି ଶାଯଯିତ୍ୱା ତତ୍ସମୀପମ୍ ଆନଯନ୍; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ପ୍ରତୀତିଂ ୱିଜ୍ଞାଯ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଜଗାଦ, ହେ ପୁତ୍ର, ସୁସ୍ଥିରୋ ଭୱ, ତୱ କଲୁଷସ୍ୟ ମର୍ଷଣଂ ଜାତମ୍|
ହେବେ ର ହିର୍‌କଲ୍‌ ରଗିଂ ମାନାୟାର୍‌ ତା ତାକେ ତାହିୱାତାର୍‌ । ରଗ୍ୟା ତା ଟାଟିତ ମାଗ୍‌ଜି ମାଚାନ୍‌ । ହେୱାର୍‌ତି ଏଚେକ୍‌ ପାର୍ତି ହୁଡ଼୍‌ଜି ଜିସୁ ହିର୍‌କଲ୍‌ ଇଡ଼୍‌ୟାତାକାନିଂ ଇଚାନ୍‌, “ବପା ସାସ୍‌ ଆହା । ନି ପାପ୍‌ କେମା ଆତାତ୍‌ ।”
3 ତାଂ କଥାଂ ନିଶମ୍ୟ କିଯନ୍ତ ଉପାଧ୍ୟାଯା ମନଃସୁ ଚିନ୍ତିତୱନ୍ତ ଏଷ ମନୁଜ ଈଶ୍ୱରଂ ନିନ୍ଦତି|
କେତେକ୍‌ ଦରମ୍‌ ଗୁରୁର୍‌ ଇକାତା ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ମାନେ ମାନେ ବାବି କିତାର୍‌, “ଇ ମାନାୟ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ତିଂ ନିନ୍ଦା କିନାନା ।”
4 ତତଃ ସ ତେଷାମ୍ ଏତାଦୃଶୀଂ ଚିନ୍ତାଂ ୱିଜ୍ଞାଯ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯଂ ମନଃସୁ କୃତ ଏତାଦୃଶୀଂ କୁଚିନ୍ତାଂ କୁରୁଥ?
ହେୱାର୍‌ତି ମାନ୍‌ତି କାତା ପୁଞ୍ଜି ଜିସୁ ଇଚାନ୍‌, “ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକିଦେଂ ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ବାନ୍ୟା ଚିନ୍ତା କିନାଦେରା?
5 ତୱ ପାପମର୍ଷଣଂ ଜାତଂ, ଯଦ୍ୱା ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଗଚ୍ଛ, ଦ୍ୱଯୋରନଯୋ ର୍ୱାକ୍ୟଯୋଃ କିଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ସୁଗମଂ?
‘ନି ପାପ୍‌ କେମା ଆତାତ୍‌?’ ଇ କାତା ଇନାକା ଆଡ଼୍‌ୱା କି ‘ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ହାଲା’ ଇନାକା ଆଦିକ୍‌ ଆଡ଼୍‌ୱା?
6 କିନ୍ତୁ ମେଦିନ୍ୟାଂ କଲୁଷଂ କ୍ଷମିତୁଂ ମନୁଜସୁତସ୍ୟ ସାମର୍ଥ୍ୟମସ୍ତୀତି ଯୂଯଂ ଯଥା ଜାନୀଥ, ତଦର୍ଥଂ ସ ତଂ ପକ୍ଷାଘାତିନଂ ଗଦିତୱାନ୍, ଉତ୍ତିଷ୍ଠ, ନିଜଶଯନୀଯଂ ଆଦାଯ ଗେହଂ ଗଚ୍ଛ|
ମାତର୍‌ ପାପ୍‌ କେମା କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ପୁର୍ତିତ ମାନାୟ୍‌ ମାଜ଼ି ଜେ ଆଦିକାର୍‌ ମାନାତ୍‌, ଇ କାତା ମି ଆଗେ ପାର୍ମାଣ୍‌ କିନାଙ୍ଗ୍‌ ।” ତା ପାଚେ ଜିସୁ ହିର୍‌କଲ୍‌ ରଗିଂ ଇଚାନ୍‌, “ନିଙ୍ଗା, ନି କାଟେଲ୍‌ ଆସ୍ତି ମିଞ୍ଜ ତାଙ୍ଗ୍‌ଜି ହାଲା ।”
7 ତତଃ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ନିଜଗେହଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
ହେବେତାଂ ହେୱାନ୍‌ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ଇଞ୍ଜ ତାଙ୍ଗ୍‌ଜି ହାଚାନ୍‌ ।
8 ମାନୱା ଇତ୍ଥଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ୱିସ୍ମଯଂ ମେନିରେ, ଈଶ୍ୱରେଣ ମାନୱାଯ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଈଦୃଶଂ ଦତ୍ତଂ ଇତି କାରଣାତ୍ ତଂ ଧନ୍ୟଂ ବଭାଷିରେ ଚ|
ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍‌ଜ଼ି ମାନାୟାର୍‌ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍‌, ଆରେ, ଇମ୍‌ଣି ଇସ୍ୱର୍‌ ମାନାୟାରିଂ ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ଆଦିକାର୍‌ ହିତାର୍ଣ୍ଣା, ହେୱାନ୍ତି ଜାଜ୍‌ମାଲ୍‌ କିତାର୍‌ ।
9 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନାଦ୍ ଗଚ୍ଛନ୍ ଗଚ୍ଛନ୍ କରସଂଗ୍ରହସ୍ଥାନେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଂ ମଥିନାମାନମ୍ ଏକଂ ମନୁଜଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଂ ବଭାଷେ, ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଗଚ୍ଛ, ତତଃ ସ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱୱ୍ରାଜ|
ଜିସୁ ହେବେତାଂ ତାଙ୍ଗ୍‌ଜି ହାଚି ପାଚେ ମାତିଉ ତର୍‌ଦି ରୱାନ୍‌ ସିସ୍ତୁଏନ୍‌ନାକାନିଂ ତା ଏନ୍‌ନି ବାହାତ କୁଚ୍‌ଚାକା ହୁଡ଼୍‌ତାନ୍‌ ଆରି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କୁକ୍‌ଚି ଇଚାନ୍‌, “ନା ପାଚେପାଚେ ୱା ।” ମାତିଉ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହାଚାନ୍‌ ।
10 ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୌ ଗୃହେ ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉପୱିଷ୍ଟେ ବହୱଃ କରସଂଗ୍ରାହିଣଃ କଲୁଷିଣଶ୍ଚ ମାନୱା ଆଗତ୍ୟ ତେନ ସାକଂ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୈଶ୍ଚ ସାକମ୍ ଉପୱିୱିଶୁଃ|
ଜିସୁ ମାତିଉ ଇଞ୍ଜ ତିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ କୁଚ୍‌ଚିହିଂ ହେନି ସିସ୍ତୁଏନ୍‌ନାକାର୍‌ ଆରି ପାପି ଲକୁ ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ଆରି ତା ଚେଲାହିର୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ତିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ କୁଚ୍‌ଚାର୍‌ ।
11 ଫିରୂଶିନସ୍ତଦ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ବଭାଷିରେ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଗୁରୁଃ କିଂ ନିମିତ୍ତଂ କରସଂଗ୍ରାହିଭିଃ କଲୁଷିଭିଶ୍ଚ ସାକଂ ଭୁଂକ୍ତେ?
କେତେକ୍‌ ଜାଣ୍‌ ପାରୁସିର୍‌ ଇଦାଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି ତା ଚେଲାହିରିଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, “ମି ଗୁରୁ ଇନାକିଦେଂ ସିସ୍ତୁଏନ୍‌ନାକାର୍‌ ଆରି ପାପିର୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ତିନାନା?”
12 ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ନିରାମଯଲୋକାନାଂ ଚିକିତ୍ସକେନ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସାମଯଲୋକାନାଂ ପ୍ରଯୋଜନମାସ୍ତେ|
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେଦାଂ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ଇଚାନ୍‌, “ଉଜ୍‌ ମାନାୟ୍‌ତିଂ ଡାକ୍ତର୍‌ ଲଡ଼ା ଆକାୟ୍‌, ମାତର୍‌ ବେମାର୍‌ ଲଗାଂ ଲଡ଼ା ମାନାତ୍‌ ।
13 ଅତୋ ଯୂଯଂ ଯାତ୍ୱା ୱଚନସ୍ୟାସ୍ୟାର୍ଥଂ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱମ୍, ଦଯାଯାଂ ମେ ଯଥା ପ୍ରୀତି ର୍ନ ତଥା ଯଜ୍ଞକର୍ମ୍ମଣି| ଯତୋଽହଂ ଧାର୍ମ୍ମିକାନ୍ ଆହ୍ୱାତୁଂ ନାଗତୋଽସ୍ମି କିନ୍ତୁ ମନଃ ପରିୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ପାପିନ ଆହ୍ୱାତୁମ୍ ଆଗତୋଽସ୍ମି|
ସାସ୍ତର୍‍ତ ଲେକା ଆତାତ୍‌ନ୍ନା ଆନ୍‌ ପୁନାଙ୍ଗ୍‌ ପୁଜା ମାନ୍‌ କିୱାଦାଂ ଦୟା ମାନ୍‌ କିନାଙ୍ଗ୍‌, ଇ ବଚନ୍‌ନି ଅରତ୍‌ ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ହିକ୍ୟା କିୟାଟ୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ଆନ୍‌ ଦରମ୍‌ ଲଗାଂ କୁକ୍‌ତେଂ ୱାୱାତାଂନା, ମତର୍‌ ପାପିରିଂ କୁକ୍‌ତେଂ ୱାତାଂନା ।”
14 ଅନନ୍ତରଂ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ, ଫିରୂଶିନୋ ୱଯଞ୍ଚ ପୁନଃ ପୁନରୁପୱସାମଃ, କିନ୍ତୁ ତୱ ଶିଷ୍ୟା ନୋପୱସନ୍ତି, କୁତଃ?
ହେୱାଡ଼ାଂ ଜହନ୍‌ତି ଚେଲାହିର୍‌ ତା ତାକେ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍‌, “ଆପେଂ ଆରି ପାରୁସିର୍‌ ଉପାସ୍‌ କିନାପ୍‌, ମାତର୍‌ ନି ଚେଲାର୍‌ ଉପାସ୍‌ କିଉର୍‌ ଇନାକିଦେଂ?”
15 ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ଅୱୋଚତ୍ ଯାୱତ୍ ସଖୀନାଂ ସଂଙ୍ଗେ କନ୍ୟାଯା ୱରସ୍ତିଷ୍ଠତି, ତାୱତ୍ କିଂ ତେ ୱିଲାପଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ଲୁୱନ୍ତି? କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେଷାଂ ସଂଙ୍ଗାଦ୍ ୱରଂ ନଯନ୍ତି, ତାଦୃଶଃ ସମଯ ଆଗମିଷ୍ୟତି, ତଦା ତେ ଉପୱତ୍ସ୍ୟନ୍ତି|
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ବିବାଦାଂଣେନ୍‌ ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ପାତେକ୍‌ ବିବାକିନାକାର୍‌ ହୁକେ ମାନାନ୍‌, ହେ ପାତେକ୍‌ ହେୱାର୍‌ କି ଦୁକ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ନାର୍‌? ମାତର୍‌ ସମୁ ୱାନାତ୍‌, ଏଚେକାଡ଼୍‌ଦ ହେୱାର୍‌ତାଂ ବିବା ଦାଙ୍ଗ୍‌ଣେନିଂ ନିକ୍‌ଚି ଅୟା ଆନାତ୍‌, ଆରେ ହେୱାଡ଼ାଂ ହେୱାର୍‌ ଉପାସ୍‌ କିନାର୍‌ ।
16 ପୁରାତନୱସନେ କୋପି ନୱୀନୱସ୍ତ୍ରଂ ନ ଯୋଜଯତି, ଯସ୍ମାତ୍ ତେନ ଯୋଜିତେନ ପୁରାତନୱସନଂ ଛିନତ୍ତି ତଚ୍ଛିଦ୍ରଞ୍ଚ ବହୁକୁତ୍ସିତଂ ଦୃଶ୍ୟତେ|
ଇନେର୍‌ ପୁନି ହେନ୍ଦ୍ରା ନି ଗନ୍ଦା ପ୍ଡାନି ହେନ୍ଦ୍ରାତ ମେହାୟ୍‌ କିଉର୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ହେ ହେନ୍ଦ୍ରା ଗନ୍ଦା ହେନ୍ଦ୍ରାତିଂ ବେସି କେଚ୍‌ଚି ଅନାତ୍‌ ଆରେ ଆଦେକ୍‌ ଗାଜା କାଣା ଆନାତ୍‌ ।
17 ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ପୁରାତନକୁତ୍ୱାଂ କୋପି ନୱାନଗୋସ୍ତନୀରସଂ ନ ନିଦଧାତି, ଯସ୍ମାତ୍ ତଥା କୃତେ କୁତୂ ର୍ୱିଦୀର୍ୟ୍ୟତେ ତେନ ଗୋସ୍ତନୀରସଃ ପତତି କୁତୂଶ୍ଚ ନଶ୍ୟତି; ତସ୍ମାତ୍ ନୱୀନାଯାଂ କୁତ୍ୱାଂ ନୱୀନୋ ଗୋସ୍ତନୀରସଃ ସ୍ଥାପ୍ୟତେ, ତେନ ଦ୍ୱଯୋରୱନଂ ଭୱତି|
ଆରେ, ମାନାୟ୍‌ ପୁନି ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରାସ୍‌ ପ୍ଡାନି ତଲ୍‌ ମଣାତ ଇଟୁର୍‌; ଇଟ୍‌ଟିସ୍‌ ତଲ୍‌ ମଣା କେଞ୍ଜ୍‌ନାତ୍‌ ଆରେ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରାସ୍‌ ବଂନାତ୍‌, ଆରେ ମଣା ୱିଜ଼ୁ କାରାପ୍‌ ଆନାତ୍‌; ମାତର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ପୁନି ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରାସ୍‌ ପୁନି ମଣାତ ଇଟ୍‌ନାର୍‌, ଆରେ ରିଣ୍ଡିପା ରାକ୍ୟା ପାୟାନାତ୍‍ ।”
18 ଅପରଂ ତେନୈତତ୍କଥାକଥନକାଲେ ଏକୋଽଧିପତିସ୍ତଂ ପ୍ରଣମ୍ୟ ବଭାଷେ, ମମ ଦୁହିତା ପ୍ରାଯେଣୈତାୱତ୍କାଲେ ମୃତା, ତସ୍ମାଦ୍ ଭୱାନାଗତ୍ୟ ତସ୍ୟା ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତମର୍ପଯତୁ, ତେନ ସା ଜୀୱିଷ୍ୟତି|
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇ ୱିଜ଼ୁ କାତା ଇନିୱାଡ଼ାଲିଂ, ହୁଡ଼ା, ର ମୁଣିକା ତାତାକେ ୱାଜ଼ି ଜୱାର୍‌ କିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ନା ଗାଡ଼୍‌ଚେ ହାଚାଟ୍ରେ ହାତାତ୍‌, ମାତର୍‌ ଏନ୍‌ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କେଇ ଇଡ଼ା, ଆରେ ହେଦେଲ୍‌ ଜିନାତ୍‌ ।”
19 ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାକମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱୱ୍ରାଜ|
ହେବେ ଜିସୁ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ତା ଚେଲାହିର୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ତା ପାଚେ ପାଚେ ହାଚାର୍‌ ।
20 ଇତ୍ୟନନ୍ତରେ ଦ୍ୱାଦଶୱତ୍ସରାନ୍ ଯାୱତ୍ ପ୍ରଦରାମଯେନ ଶୀର୍ଣୈକା ନାରୀ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ୱସନସ୍ୟ ଗ୍ରନ୍ଥିଂ ପସ୍ପର୍ଶ;
ଜିସୁ ହାଜ଼ିତ ହାନିହିଂ ର କଗ୍‌ଲେ ତା ପାଚ୍‌ ବାଗାଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ତା ହେନ୍ଦ୍ରାନି ଚେଲିଂ ଡୁତାତ୍‌ । ହେଦେଲ୍‌ ବାର ବାର୍ହୁ ପାତେକ୍‌ ଗାଗାଡ଼୍‌ନାଡ୍‌ୱି ରଗ୍‌ତ ଡଣ୍ଡ୍‌ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ ।
21 ଯସ୍ମାତ୍ ମଯା କେୱଲଂ ତସ୍ୟ ୱସନଂ ସ୍ପୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତେ, ସା ନାରୀତି ମନସି ନିଶ୍ଚିତୱତୀ|
ଇନାକିଦେଂକି ହେଦେଲ୍‌ ମାନ୍ତ ମାନ୍ତ ଇଞ୍ଜି ମାଚାତ୍‌, “କେବଲ୍‌ ତା ହେନ୍ଦ୍ରା ଡୁତିସ୍‌ ଆନ୍‌ ଉଜ୍‌ ଆନାଙ୍ଗ୍‌ ।”
22 ତତୋ ଯୀଶୁର୍ୱଦନଂ ପରାୱର୍ତ୍ତ୍ୟ ତାଂ ଜଗାଦ, ହେ କନ୍ୟେ, ତ୍ୱଂ ସୁସ୍ଥିରା ଭୱ, ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥାମକାର୍ଷୀତ୍| ଏତଦ୍ୱାକ୍ୟେ ଗଦିତଏୱ ସା ଯୋଷିତ୍ ସ୍ୱସ୍ଥାଭୂତ୍|
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ମାସ୍‌ଦି ତାଙ୍ଗ୍‌ ହୁଡ଼୍‌ଜି ଇଚାନ୍‌, “ଗାଡ଼୍‌, ସାସ୍‌ ଆହା, ନି ପାର୍ତି ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉଜ୍‌ କିତାନ୍‌ନା ।” ହେ ଦାପ୍ରେ କଗ୍‌ଲେ ଉଜ୍‌ ଆତାତ୍‌ ।
23 ଅପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟାଧ୍ୟକ୍ଷସ୍ୟ ଗେହଂ ଗତ୍ୱା ୱାଦକପ୍ରଭୃତୀନ୍ ବହୂନ୍ ଲୋକାନ୍ ଶବ୍ଦାଯମାନାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ତାନ୍ ଅୱଦତ୍,
ପାଚେ ଜିସୁ ହେ ଜିହୁଦି ମୁଣିକା ଇଞ୍ଜ ୱାଜ଼ି ହୁର୍‌ଡ଼ି ତୁବ୍‌ନାକାରିଂ ଆରି କିର କିଜ଼ି ମାନି ଲକ୍‌ତିଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି,
24 ପନ୍ଥାନଂ ତ୍ୟଜ, କନ୍ୟେଯଂ ନାମ୍ରିଯତ ନିଦ୍ରିତାସ୍ତେ; କଥାମେତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ତମୁପଜହସୁଃ|
ଜିସୁ ଇଚାନ୍‌, “ୱିଜ଼ାଦେର୍‌ ଇବେଣ୍ଡାଂ ହସି ହାଲାଟ୍‌ । ଗାଡ଼୍‌ଚେ ହାୱାତାତ୍‌ନା । କେବଲ୍‌ ହୁଞ୍ଜ୍‌ନାତା ।” ତା କାତା ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ହେୱାର୍‌ ଗ୍ଡାଇତାର୍‌ ।
25 କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ବହିଷ୍କୃତେଷୁ ସୋଽଭ୍ୟନ୍ତରଂ ଗତ୍ୱା କନ୍ୟାଯାଃ କରଂ ଧୃତୱାନ୍, ତେନ ସୋଦତିଷ୍ଠତ୍;
ମାତର୍‌ ମାନାୟାରିଂ ବାର୍ତ ହପ୍‌ତି ପାଚେ, ହେୱାନ୍‌ ବିତ୍ରେ ହାଲ୍‌ଜି ଗାଡ଼୍‌ଚେଂ କେଇ ଆସ୍ତାନ୍‌, ଆରେ ହେଦେଲ୍‌ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ନିଲ୍‌ତାତ୍‌ ।
26 ତତସ୍ତତ୍କର୍ମ୍ମଣୋ ଯଶଃ କୃତ୍ସ୍ନଂ ତଂ ଦେଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ତୱତ୍|
ଆରେ, ଇ କାତା ହେ ଦେସ୍‌ ସବୁନିପ ୱିଣ୍‌ତାତ୍‌ ।
27 ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାଦ୍ ଯାତ୍ରାଂ ଚକାର; ତଦା ହେ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଅସ୍ମାନ୍ ଦଯସ୍ୱ, ଇତି ୱଦନ୍ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନାୱନ୍ଧୌ ପ୍ରୋଚୈରାହୂଯନ୍ତୌ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱୱ୍ରଜତୁଃ|
ଜିସୁ ହେବେତାଂ ହାନିହିଂ ରିୟାର୍‌ କାଣାର୍‌ ପାଚେ ପାଚେ ହାଲ୍‌ଜି ଗାଜାକାଟ୍‌ କିଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, “ଏ ଦାଉଦ୍‌ ମାଜ଼ି, ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଦୟା କିଦା ।”
28 ତତୋ ଯୀଶୌ ଗେହମଧ୍ୟଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟଂ ତାୱପି ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଉପସ୍ଥିତୱନ୍ତୌ, ତଦାନୀଂ ସ ତୌ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ କର୍ମ୍ମୈତତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ମମ ସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଆସ୍ତେ, ଯୁୱାଂ କିମିତି ପ୍ରତୀଥଃ? ତଦା ତୌ ପ୍ରତ୍ୟୂଚତୁଃ, ସତ୍ୟଂ ପ୍ରଭୋ|
ଜିସୁ ପର୍ତୁମ୍‌ ଇଞ୍ଜ ହଣ୍‌ଗାତାନ୍‌ କାଣାର୍‌ ପା ହଣ୍‌ଗାତାର୍‌ । ହେବେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉଜ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ଼୍‌ଦାନାଂ ଇଞ୍ଜି ଏପେଙ୍ଗ୍‌ ପାର୍ତି କିନାଦେରା କି?” ହେୱାର୍‌ ଉତର୍‌ ହିତାର୍‌ “ଆଁ ମାପ୍ରୁ ।”
29 ତଦାନୀଂ ସ ତଯୋ ର୍ଲୋଚନାନି ସ୍ପୃଶନ୍ ବଭାଷେ, ଯୁୱଯୋଃ ପ୍ରତୀତ୍ୟନୁସାରାଦ୍ ଯୁୱଯୋ ର୍ମଙ୍ଗଲଂ ଭୂଯାତ୍| ତେନ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତଯୋ ର୍ନେତ୍ରାଣି ପ୍ରସନ୍ନାନ୍ୟଭୱନ୍,
ହେ ପାଦ୍‌ନା ଜିସୁ ହେୱାର୍‌ତି କାଣ୍‌ଙ୍ଗାତ ଡୁଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ମି ପାର୍ତି କାଜିଂ ହେଦାଂ ଆୟେତ୍‌ ।”
30 ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତୌ ଦୃଢମାଜ୍ଞାପ୍ୟ ଜଗାଦ, ଅୱଧତ୍ତମ୍ ଏତାଂ କଥାଂ କୋପି ମନୁଜୋ ମ ଜାନୀଯାତ୍|
ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାର୍‌ କାଣ୍‌କୁ ସାକ୍ତି ପାୟା ଆତାର୍‌ । ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଡାଟ୍‌କିଜ଼ି ବଲ୍‌ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ହୁଡ଼ାଟ୍‌, ଇ ବିସ୍ରେ ଇନେସ୍‌ ଇନେର୍‌ ପୁନ୍‌ୱାକା ମାନାତ୍‌ ।”
31 କିନ୍ତୁ ତୌ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତସ୍ମିନ୍ କୃତ୍ସ୍ନେ ଦେଶେ ତସ୍ୟ କୀର୍ତ୍ତିଂ ପ୍ରକାଶଯାମାସତୁଃ|
ମାତର୍‌ ହେୱାର୍‌ ହେବେତାଂ ହାଲ୍‌ଜି ଜିସୁତି କାତା ୱିଜ଼ୁ ଦେସ୍‌ ନିପ ସୁଣାୟ୍‌ କିତାର୍‌ ।
32 ଅପରଂ ତୌ ବହିର୍ୟାତ ଏତସ୍ମିନ୍ନନ୍ତରେ ମନୁଜା ଏକଂ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତମୂକଂ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆନୀତୱନ୍ତଃ|
ହେୱାର୍‌ ହସି ହାନିହିଂ, ହୁଡ଼ା, ମାନାୟାର୍‌ ରୱାନ୍‌ ଗୁଲା ପୁଦା ଡୁୟାଆତାକାନିଂ ତା ତାକେ ତାହିୱାତାର୍‌ ।
33 ତେନ ଭୂତେ ତ୍ୟାଜିତେ ସ ମୂକଃ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ପ୍ରାରଭତ, ତେନ ଜନା ୱିସ୍ମଯଂ ୱିଜ୍ଞାଯ କଥଯାମାସୁଃ, ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶେ କଦାପି ନେଦୃଗଦୃଶ୍ୟତ;
ଆରେ, ବୁତ୍‌ ପିସ୍ତିଲେ, ହେ ଗୁଲା କାତା ଇଚାନ୍‌ । ହେବେ ମାନାୟାର୍‌ କାବା ଆଜ଼ି ଇଚାର୍‌, “ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ବିତ୍ରେପା ଏଲେଙ୍ଗ୍‌ ଇନାୱାଡ଼ାଂ ପା ହୁଡ଼୍‌ୱାତାପ୍‌ନା ।”
34 କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନଃ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ ଭୂତାଧିପତିନା ସ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯତି|
ମାତର୍‌ ପାରୁସିର୍‌ ଇଚାର୍‌, “ହେ ମୁଣିକା ‌ଗାଜା ବୁତ୍‌ ଉପ୍‌କାର୍‌ତାଂ ପୁଦାଂ ପିହିକିନାନା ।”
35 ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ଭଜନଭୱନ ଉପଦିଶନ୍ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ ଲୋକାନାଂ ଯସ୍ୟ ଯ ଆମଯୋ ଯା ଚ ପୀଡାସୀତ୍, ତାନ୍ ଶମଯନ୍ ଶମଯଂଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ନଗରାଣି ଗ୍ରାମାଂଶ୍ଚ ବଭ୍ରାମ|
ଇଦାଂ ପାଚେ ଜିସୁ ହେୱାର୍‌ତି କୁଟୁମ୍‌ ଇଞ୍ଜ ହିକ୍ୟା ହିଜ଼ି ରାଜିନି ନେକ୍ରିକାବୁର୍‌ ସୁଣାୟ୍‌ କିଜ଼ି ଆରି ବାରବିନି ରଗ୍‌ ଆରି ସବୁ ବାନି ବେମାର୍‌ ଉଜ୍‌ କିଜ଼ି ୱିଜ଼ୁ ଗାଡ଼୍‌, ଆରେ ନାସ୍‌କୁକାଂ ପ୍ଡାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।
36 ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ମନୁଜାନ୍ ୱ୍ୟାକୁଲାନ୍ ଅରକ୍ଷକମେଷାନିୱ ଚ ତ୍ୟକ୍ତାନ୍ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ତେଷୁ କାରୁଣିକଃ ସନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଅୱଦତ୍,
ଆରେ, ମାନାୟାରିଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି ହେୱାର୍‌ କାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ କାର୍ମାତିଂ ରାସ୍‌ ଇଚାନ୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍‌ ରାକ୍ୟାହିଲ୍‌ୱି ମେଣ୍ଡାଂ ଲାକେ ଉପାୟ୍‌ ହିଲ୍‍ୱି ଆରି ଜେତେକେତେ ମାଚାର୍‌ ।
37 ଶସ୍ୟାନି ପ୍ରଚୁରାଣି ସନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଛେତ୍ତାରଃ ସ୍ତୋକାଃ|
ହେୱାଡ଼ାଂ ଜିସୁ ଜାର୍‌ ଚେଲାରିଂ ଇଚାନ୍‌, ତାସ୍‌ ହିନା ବେସି ମତର୍‌ କାମାୟ୍‌ କିନାକାର୍‌ ଉଣା,
38 କ୍ଷେତ୍ରଂ ପ୍ରତ୍ୟପରାନ୍ ଛେଦକାନ୍ ପ୍ରହେତୁଂ ଶସ୍ୟସ୍ୱାମିନଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱମ୍|
ଲାଗିଂ ତା କାମାୟ୍‌ ବାହାତ କାମାୟ୍‌ କିନାକାରିଂ ପକ୍‌ନି କାଜିଂ କାମାୟ୍‌ ବାହିନି ହାଉକାର୍‌ ତାକେ ପାର୍ତାନା କିୟାଟ୍‌ ।

< ମଥିଃ 9 >