ମଥିଃ 8
1 ଯଦା ସ ପର୍ୱ୍ୱତାଦ୍ ଅୱାରୋହତ୍ ତଦା ବହୱୋ ମାନୱାସ୍ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱୱ୍ରଜୁଃ|
जब यीशु पहाड़ी सी उतरयो, त एक बड़ी भीड़ ओको पीछू भय गयी।
2 ଏକଃ କୁଷ୍ଠୱାନ୍ ଆଗତ୍ୟ ତଂ ପ୍ରଣମ୍ୟ ବଭାଷେ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ଯଦି ଭୱାନ୍ ସଂମନ୍ୟତେ, ତର୍ହି ମାଂ ନିରାମଯଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
अऊर देखो, एक कोढ़ी न जवर आय क ओख प्रनाम करयो अऊर कह्यो, “हे प्रभु, यदि तय चाहवय, त मोख शुद्ध कर सकय हय।”
3 ତତୋ ଯୀଶୁଃ କରଂ ପ୍ରସାର୍ୟ୍ୟ ତସ୍ୟାଙ୍ଗଂ ସ୍ପୃଶନ୍ ୱ୍ୟାଜହାର, ସମ୍ମନ୍ୟେଽହଂ ତ୍ୱଂ ନିରାମଯୋ ଭୱ; ତେନ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ କୁଷ୍ଠେନାମୋଚି|
यीशु न हाथ बढ़ाय क ओख छूयो, अऊर कह्यो, “मय चाहऊ हय, तय शुद्ध होय जा।” अऊर ऊ तुरतच कोढ़ सी चंगो भय गयो।
4 ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତଂ ଜଗାଦ, ଅୱଧେହି କଥାମେତାଂ କଶ୍ଚିଦପି ମା ବ୍ରୂହି, କିନ୍ତୁ ଯାଜକସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିଂ ଗତ୍ୱା ସ୍ୱାତ୍ମାନଂ ଦର୍ଶଯ ମନୁଜେଭ୍ୟୋ ନିଜନିରାମଯତ୍ୱଂ ପ୍ରମାଣଯିତୁଂ ମୂସାନିରୂପିତଂ ଦ୍ରୱ୍ୟମ୍ ଉତ୍ସୃଜ ଚ|
यीशु न ओको सी कह्यो, “देख, कोयी सी मत कहजो, पर जाय क अपनो आप ख याजक ख दिखाव अऊर जो चढ़ावा मूसा न ठहरायो हय ओख भेंट चढ़ाव, ताकि लोगों लायी गवाही हो।”
5 ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁନା କଫର୍ନାହୂମ୍ନାମନି ନଗରେ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ କଶ୍ଚିତ୍ ଶତସେନାପତିସ୍ତତ୍ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ୱିନୀଯ ବଭାଷେ,
जब ऊ कफरनहूम नगर म आयो त एक रोमन अधिकारी न ओको जवर आय क ओको सी बिनती करी,
6 ହେ ପ୍ରଭୋ, ମଦୀଯ ଏକୋ ଦାସଃ ପକ୍ଷାଘାତୱ୍ୟାଧିନା ଭୃଶଂ ୱ୍ୟଥିତଃ, ସତୁ ଶଯନୀଯ ଆସ୍ତେ|
“हे प्रभु, मोरो सेवक ख घर म लकवा मारयो हय अऊर ओख बहुत दु: ख होय रह्यो हय।”
7 ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ମୈ କଥିତୱାନ୍, ଅହଂ ଗତ୍ୱା ତଂ ନିରାମଯଂ କରିଷ୍ୟାମି|
यीशु न ओको सी कह्यो, “मय आय क ओख चंगो करूं।”
8 ତତଃ ସ ଶତସେନାପତିଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ, ଭୱାନ୍ ଯତ୍ ମମ ଗେହମଧ୍ୟଂ ଯାତି ତଦ୍ୟୋଗ୍ୟଭାଜନଂ ନାହମସ୍ମି; ୱାଙ୍ମାତ୍ରମ୍ ଆଦିଶତୁ, ତେନୈୱ ମମ ଦାସୋ ନିରାମଯୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
जवाबदार अधिकारी न उत्तर दियो, “हे प्रभु, मय यो लायक नहाय कि तय मोरो छत को खल्लो आये, पर केवल आज्ञा दे त मोरो सेवक चंगो होय जायेंन।
9 ଯତୋ ମଯି ପରନିଧ୍ନେଽପି ମମ ନିଦେଶୱଶ୍ୟାଃ କତି କତି ସେନାଃ ସନ୍ତି, ତତ ଏକସ୍ମିନ୍ ଯାହୀତ୍ୟୁକ୍ତେ ସ ଯାତି, ତଦନ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଏହୀତ୍ୟୁକ୍ତେ ସ ଆଯାତି, ତଥା ମମ ନିଜଦାସେ କର୍ମ୍ମୈତତ୍ କୁର୍ୱ୍ୱିତ୍ୟୁକ୍ତେ ସ ତତ୍ କରୋତି|
कहालीकि मय भी दूसरों को अधीन हय, अऊर सिपाही मोरो अधीन हंय। जब मय एक सी कहूं हय, ‘जा!’ त ऊ जावय हय; अऊर दूसरों सी कहूं हय, ‘आव!’ त ऊ आवय हय; अऊर जब अपनो सेवक सी कहूं हय, ‘यो कर!’ त ऊ करय हय।”
10 ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟୈତତ୍ ୱଚୋ ନିଶମ୍ୟ ୱିସ୍ମଯାପନ୍ନୋଽଭୂତ୍; ନିଜପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋ ମାନୱାନ୍ ଅୱୋଚ୍ଚ, ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତଥ୍ୟଂ ୱଚ୍ମି, ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେଽପି ନୈତାଦୃଶୋ ୱିଶ୍ୱାସୋ ମଯା ପ୍ରାପ୍ତଃ|
यो सुन क यीशु ख अचम्भा भयो, अऊर जो ओको पीछू आय रह्यो होतो उन्को सी कह्यो, “मय तुम सी सच कहू हय कि मय न इस्राएल म भी असो विश्वास नहीं पायो।
11 ଅନ୍ୟଚ୍ଚାହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ବହୱଃ ପୂର୍ୱ୍ୱସ୍ୟାଃ ପଶ୍ଚିମାଯାଶ୍ଚ ଦିଶ ଆଗତ୍ୟ ଇବ୍ରାହୀମା ଇସ୍ହାକା ଯାକୂବା ଚ ସାକମ୍ ମିଲିତ୍ୱା ସମୁପୱେକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି;
अऊर मय तुम सी कहू हय कि पूर्व अऊर पश्चिम सी बहुत सो लोग आय क अब्राहम अऊर इसहाक अऊर याकूब को संग स्वर्ग को राज्य म भोज म बैठेंन।
12 କିନ୍ତୁ ଯତ୍ର ସ୍ଥାନେ ରୋଦନଦନ୍ତଘର୍ଷଣେ ଭୱତସ୍ତସ୍ମିନ୍ ବହିର୍ଭୂତତମିସ୍ରେ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ନିକ୍ଷେସ୍ୟନ୍ତେ|
पर राज्य को प्रजा बाहेर अन्धारो म डाल दियो जायेंन: उत रोवनो अऊर दात को कटरनो होयेंन।”
13 ତତଃ ପରଂ ଯୀଶୁସ୍ତଂ ଶତସେନାପତିଂ ଜଗାଦ, ଯାହି, ତୱ ପ୍ରତୀତ୍ୟନୁସାରତୋ ମଙ୍ଗଲଂ ଭୂଯାତ୍; ତଦା ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ଦଣ୍ଡେ ତଦୀଯଦାସୋ ନିରାମଯୋ ବଭୂୱ|
तब यीशु न अधिकारी सी कह्यो, “जा, जसो तोरो विश्वास हय, वसोच तोरो लायी हो।” अऊर ओको सेवक उच घड़ी चंगो भय गयो।
14 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁଃ ପିତରସ୍ୟ ଗେହମୁପସ୍ଥାଯ ଜ୍ୱରେଣ ପୀଡିତାଂ ଶଯନୀଯସ୍ଥିତାଂ ତସ୍ୟ ଶ୍ୱଶ୍ରୂଂ ୱୀକ୍ଷାଞ୍ଚକ୍ରେ|
यीशु जब पतरस को घर आयो, त ओन पतरस की सासु ख बुखार म पड़ी देख्यो।
15 ତତସ୍ତେନ ତସ୍ୟାଃ କରସ୍ୟ ସ୍ପୃଷ୍ଟତୱାତ୍ ଜ୍ୱରସ୍ତାଂ ତତ୍ୟାଜ, ତଦା ସା ସମୁତ୍ଥାଯ ତାନ୍ ସିଷେୱେ|
यीशु न ओको हाथ छूयो अऊर ओको बुखार उतर गयो, अऊर वा उठ क ओकी सेवा-भाव करन लगी।
16 ଅନନ୍ତରଂ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ବହୁଶୋ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତମନୁଜାନ୍ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆନିନ୍ୟୁଃ ସ ଚ ୱାକ୍ୟେନ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯାମାସ, ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରକାରପୀଡିତଜନାଂଶ୍ଚ ନିରାମଯାନ୍ ଚକାର;
जब शाम भयी तब हि ओको जवर बहुत सो लोगों ख लायो जेको म दुष्ट आत्मायें होती अऊर यीशु न उन आत्मावों ख अपनो वचन सी निकाल दियो; अऊर सब बीमारों ख चंगो करयो।
17 ତସ୍ମାତ୍, ସର୍ୱ୍ୱା ଦୁର୍ବ୍ବଲତାସ୍ମାକଂ ତେନୈୱ ପରିଧାରିତା| ଅସ୍ମାକଂ ସକଲଂ ୱ୍ୟାଧିଂ ସଏୱ ସଂଗୃହୀତୱାନ୍| ଯଦେତଦ୍ୱଚନଂ ଯିଶଯିଯଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋକ୍ତମାସୀତ୍, ତତ୍ତଦା ସଫଲମଭୱତ୍|
ताकि जो वचन यशायाह भविष्यवक्ता सी कह्यो गयो होतो ऊ पूरो हो: “यीशु न खुदच हमरी कमजोरियों ख पकड़ लियो अऊर हमरी बीमारियों ख उठाय लियो।”
18 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁଶ୍ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ଜନନିୱହଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଟିନ୍ୟାଃ ପାରଂ ଯାତୁଂ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଆଦିଦେଶ|
यीशु न जब अपनो चारयी तरफ एक बड़ी भीड़ देखी त चेलां ख झील को ओन पार जान को आदेश दियो।
19 ତଦାନୀମ୍ ଏକ ଉପାଧ୍ୟାଯ ଆଗତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ହେ ଗୁରୋ, ଭୱାନ୍ ଯତ୍ର ଯାସ୍ୟତି ତତ୍ରାହମପି ଭୱତଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯାସ୍ୟାମି|
तब एक धर्मशास्त्री न जवर आय क ओको सी कह्यो, “हे गुरु, जित कहीं तय जाजो, मय तोरो पीछू होय जाऊं।”
20 ତତୋ ଯୀଶୁ ର୍ଜଗାଦ, କ୍ରୋଷ୍ଟୁଃ ସ୍ଥାତୁଂ ସ୍ଥାନଂ ୱିଦ୍ୟତେ, ୱିହାଯସୋ ୱିହଙ୍ଗମାନାଂ ନୀଡାନି ଚ ସନ୍ତି; କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରସ୍ୟ ଶିରଃ ସ୍ଥାପଯିତୁଂ ସ୍ଥାନଂ ନ ୱିଦ୍ୟତେ|
यीशु न ओको सी कह्यो, “लोमड़ियों की गुफा अऊर आसमान को पक्षिंयों को घोसला होवय हंय; पर आदमी को बेटा लायी मुंड रखन की भी जागा नहाय।”
21 ଅନନ୍ତରମ୍ ଅପର ଏକଃ ଶିଷ୍ୟସ୍ତଂ ବଭାଷେ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ପ୍ରଥମତୋ ମମ ପିତରଂ ଶ୍ମଶାନେ ନିଧାତୁଂ ଗମନାର୍ଥଂ ମାମ୍ ଅନୁମନ୍ୟସ୍ୱ|
एक अऊर चेला न ओको सी कह्यो, “हे प्रभु, मोख पहिले जान दे कि मय अपनो बाप ख गाड़ देऊ।”
22 ତତୋ ଯୀଶୁରୁକ୍ତୱାନ୍ ମୃତା ମୃତାନ୍ ଶ୍ମଶାନେ ନିଦଧତୁ, ତ୍ୱଂ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆଗଚ୍ଛ|
यीशु न ओको सी कह्यो, “तय मोरो पीछू होय जा, अऊर मुर्दों ख अपनो मुर्दा गाड़न दे।”
23 ଅନନ୍ତରଂ ତସ୍ମିନ୍ ନାୱମାରୂଢେ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ଜଗ୍ମୁଃ|
जब यीशु डोंगा पर चढ़्यो, त ओको चेला ओको पीछू गयो।
24 ପଶ୍ଚାତ୍ ସାଗରସ୍ୟ ମଧ୍ୟଂ ତେଷୁ ଗତେଷୁ ତାଦୃଶଃ ପ୍ରବଲୋ ଝଞ୍ଭ୍ଶନିଲ ଉଦତିଷ୍ଠତ୍, ଯେନ ମହାତରଙ୍ଗ ଉତ୍ଥାଯ ତରଣିଂ ଛାଦିତୱାନ୍, କିନ୍ତୁ ସ ନିଦ୍ରିତ ଆସୀତ୍|
अऊर देखो, झील म अचानक असो बड़ो तूफान उठ्यो कि डोंगा लहर सी दबन लग्यो, पर यीशु सोय रह्यो होतो।
25 ତଦା ଶିଷ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ନିଦ୍ରାଭଙ୍ଗଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମାସୁଃ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ୱଯଂ ମ୍ରିଯାମହେ, ଭୱାନ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ରକ୍ଷତୁ|
तब चेलावों न जवर आय क ओख जगायो अऊर कह्यो, “हे प्रभु, हम्ख बचाव, हम नाश होय रह्यो हंय।”
26 ତଦା ସ ତାନ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍, ହେ ଅଲ୍ପୱିଶ୍ୱାସିନୋ ଯୂଯଂ କୁତୋ ୱିଭୀଥ? ତତଃ ସ ଉତ୍ଥାଯ ୱାତଂ ସାଗରଞ୍ଚ ତର୍ଜଯାମାସ, ତତୋ ନିର୍ୱ୍ୱାତମଭୱତ୍|
यीशु न उन्को सी कह्यो, “हे अविश्वासियों, कहाली डरय हय?” तब ओन उठ क आन्धी अऊर पानी ख डाट्यो, अऊर सब शान्त भय गयो।
27 ଅପରଂ ମନୁଜା ୱିସ୍ମଯଂ ୱିଲୋକ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ, ଅହୋ ୱାତସରିତ୍ପତୀ ଅସ୍ୟ କିମାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୌ? କୀଦୃଶୋଽଯଂ ମାନୱଃ|
अऊर हि अचम्भा कर क् कहन लग्यो, “यो कसो आदमी आय कि आन्धी अऊर पानी भी ओकी आज्ञा मानय हंय।”
28 ଅନନ୍ତରଂ ସ ପାରଂ ଗତ୍ୱା ଗିଦେରୀଯଦେଶମ୍ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍; ତଦା ଦ୍ୱୌ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତମନୁଜୌ ଶ୍ମଶାନସ୍ଥାନାଦ୍ ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କୃତୱନ୍ତୌ, ତାୱେତାଦୃଶୌ ପ୍ରଚଣ୍ଡାୱାସ୍ତାଂ ଯତ୍ ତେନ ସ୍ଥାନେନ କୋପି ଯାତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍|
जब यीशु ओन पार गदरेनियों को देश म पहुंच्यो, त दोय आदमी जिन्म दुष्ट आत्मायें होती कब्रो सी निकलतो हुयो ओख मिल्यो। हि इतनो खतरनाक होतो कि कोयी ऊ रस्ता सी जाय नहीं सकत होतो।
29 ତାୱୁଚୈଃ କଥଯାମାସତୁଃ, ହେ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସୂନୋ ଯୀଶୋ, ତ୍ୱଯା ସାକମ୍ ଆୱଯୋଃ କଃ ସମ୍ବନ୍ଧଃ? ନିରୂପିତକାଲାତ୍ ପ୍ରାଗେୱ କିମାୱାଭ୍ୟାଂ ଯାତନାଂ ଦାତୁମ୍ ଅତ୍ରାଗତୋସି?
उन्न चिल्लाय क कह्यो, “हे परमेश्वर को बेटा, हमरो तोरो सी का काम? का तय समय सी पहिले हम्ख दु: ख देन ख इत आयो हय?”
30 ତଦାନୀଂ ତାଭ୍ୟାଂ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଦୂରେ ୱରାହାଣାମ୍ ଏକୋ ମହାୱ୍ରଜୋଽଚରତ୍|
उन्को सी कुछ दूरी पर बहुत सो डुक्करों को एक झुण्ड चर रह्यो होतो।
31 ତତୋ ଭୂତୌ ତୌ ତସ୍ୟାନ୍ତିକେ ୱିନୀଯ କଥଯାମାସତୁଃ, ଯଦ୍ୟାୱାଂ ତ୍ୟାଜଯସି, ତର୍ହି ୱରାହାଣାଂ ମଧ୍ୟେୱ୍ରଜମ୍ ଆୱାଂ ପ୍ରେରଯ|
दुष्ट आत्मावों न ओको सी यो कह्य क बिनती करी, “यदि तय हम्ख निकालय हय, त डुक्करों को झुण्ड म भेज दे।”
32 ତଦା ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ଯାତଂ, ଅନନ୍ତରଂ ତୌ ଯଦା ମନୁଜୌ ୱିହାଯ ୱରାହାନ୍ ଆଶ୍ରିତୱନ୍ତୌ, ତଦା ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱରାହା ଉଚ୍ଚସ୍ଥାନାତ୍ ମହାଜୱେନ ଧାୱନ୍ତଃ ସାଗରୀଯତୋଯେ ମଜ୍ଜନ୍ତୋ ମମ୍ରୁଃ|
यीशु न उन्को सी कह्यो, “जावो!” अऊर हि निकल क डुक्करों म समाय गयी अऊर देखो, पूरो झुण्ड ढलान पर सी झपट क झील को किनार पर गिर पड़्यो, अऊर पानी म डुब क मरयो।
33 ତତୋ ୱରାହରକ୍ଷକାଃ ପଲାଯମାନା ମଧ୍ୟେନଗରଂ ତୌ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତୌ ପ୍ରତି ଯଦ୍ୟଦ୍ ଅଘଟତ, ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱୱାର୍ତ୍ତା ଅୱଦନ୍|
उन्को चरवाहे भग क अऊर नगर म जाय क या सब बाते अऊर जेको म दुष्ट आत्मायें होती उन्को पूरो हाल सुनायो।
34 ତତୋ ନାଗରିକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ମନୁଜା ଯୀଶୁଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ବହିରାଯାତାଃ ତଞ୍ଚ ୱିଲୋକ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ ଭୱାନ୍ ଅସ୍ମାକଂ ସୀମାତୋ ଯାତୁ|
तब पूरो नगर को लोग यीशु सी मिलन ख निकल आयो, अऊर ओख देख क बिनती करी कि हमरी सीमा सी बाहेर चली जा।
