ମଥିଃ 7
1 ଯଥା ଯୂଯଂ ଦୋଷୀକୃତା ନ ଭୱଥ, ତତ୍କୃତେଽନ୍ୟଂ ଦୋଷିଣଂ ମା କୁରୁତ|
'Judge not, that ye may not be judged,
2 ଯତୋ ଯାଦୃଶେନ ଦୋଷେଣ ଯୂଯଂ ପରାନ୍ ଦୋଷିଣଃ କୁରୁଥ, ତାଦୃଶେନ ଦୋଷେଣ ଯୂଯମପି ଦୋଷୀକୃତା ଭୱିଷ୍ୟଥ, ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ଯେନ ପରିମାଣେନ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପରିମୀଯତେ, ତେନୈୱ ପରିମାଣେନ ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ପରିମାଯିଷ୍ୟତେ|
for in what judgment ye judge, ye shall be judged, and in what measure ye measure, it shall be measured to you.
3 ଅପରଞ୍ଚ ନିଜନଯନେ ଯା ନାସା ୱିଦ୍ୟତେ, ତାମ୍ ଅନାଲୋଚ୍ୟ ତୱ ସହଜସ୍ୟ ଲୋଚନେ ଯତ୍ ତୃଣମ୍ ଆସ୍ତେ, ତଦେୱ କୁତୋ ୱୀକ୍ଷସେ?
'And why dost thou behold the mote that [is] in thy brother's eye, and the beam that [is] in thine own eye dost not consider?
4 ତୱ ନିଜଲୋଚନେ ନାସାଯାଂ ୱିଦ୍ୟମାନାଯାଂ, ହେ ଭ୍ରାତଃ, ତୱ ନଯନାତ୍ ତୃଣଂ ବହିଷ୍ୟର୍ତୁଂ ଅନୁଜାନୀହି, କଥାମେତାଂ ନିଜସହଜାଯ କଥଂ କଥଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋଷି?
or, how wilt thou say to thy brother, Suffer I may cast out the mote from thine eye, and lo, the beam [is] in thine own eye?
5 ହେ କପଟିନ୍, ଆଦୌ ନିଜନଯନାତ୍ ନାସାଂ ବହିଷ୍କୁରୁ ତତୋ ନିଜଦୃଷ୍ଟୌ ସୁପ୍ରସନ୍ନାଯାଂ ତୱ ଭ୍ରାତୃ ର୍ଲୋଚନାତ୍ ତୃଣଂ ବହିଷ୍କର୍ତୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟସି|
Hypocrite, cast out first the beam out of thine own eye, and then thou shalt see clearly to cast out the mote out of thy brother's eye.
6 ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ସାରମେଯେଭ୍ୟଃ ପୱିତ୍ରୱସ୍ତୂନି ମା ୱିତରତ, ୱରାହାଣାଂ ସମକ୍ଷଞ୍ଚ ମୁକ୍ତା ମା ନିକ୍ଷିପତ; ନିକ୍ଷେପଣାତ୍ ତେ ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱାଃ ପଦୈ ର୍ଦଲଯିଷ୍ୟନ୍ତି, ପରାୱୃତ୍ୟ ଯୁଷ୍ମାନପି ୱିଦାରଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
'Ye may not give that which is [holy] to the dogs, nor cast your pearls before the swine, that they may not trample them among their feet, and having turned — may rend you.
7 ଯାଚଧ୍ୱଂ ତତୋ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ଦାଯିଷ୍ୟତେ; ମୃଗଯଧ୍ୱଂ ତତ ଉଦ୍ଦେଶଂ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ; ଦ୍ୱାରମ୍ ଆହତ, ତତୋ ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ମୁକ୍ତଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
'Ask, and it shall be given to you; seek, and ye shall find; knock, and it shall be opened to you;
8 ଯସ୍ମାଦ୍ ଯେନ ଯାଚ୍ୟତେ, ତେନ ଲଭ୍ୟତେ; ଯେନ ମୃଗ୍ୟତେ ତେନୋଦ୍ଦେଶଃ ପ୍ରାପ୍ୟତେ; ଯେନ ଚ ଦ୍ୱାରମ୍ ଆହନ୍ୟତେ, ତତ୍କୃତେ ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚ୍ୟତେ|
for every one who is asking doth receive, and he who is seeking doth find, and to him who is knocking it shall be opened.
9 ଆତ୍ମଜେନ ପୂପେ ପ୍ରାର୍ଥିତେ ତସ୍ମୈ ପାଷାଣଂ ୱିଶ୍ରାଣଯତି,
'Or what man is of you, of whom, if his son may ask a loaf — a stone will he present to him?
10 ମୀନେ ଯାଚିତେ ଚ ତସ୍ମୈ ଭୁଜଗଂ ୱିତରତି, ଏତାଦୃଶଃ ପିତା ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ କ ଆସ୍ତେ?
and if a fish he may ask — a serpent will he present to him?
11 ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯମ୍ ଅଭଦ୍ରାଃ ସନ୍ତୋଽପି ଯଦି ନିଜବାଲକେଭ୍ୟ ଉତ୍ତମଂ ଦ୍ରୱ୍ୟଂ ଦାତୁଂ ଜାନୀଥ, ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତା ସ୍ୱୀଯଯାଚକେଭ୍ୟଃ କିମୁତ୍ତମାନି ୱସ୍ତୂନି ନ ଦାସ୍ୟତି?
if, therefore, ye being evil, have known good gifts to give to your children, how much more shall your Father who [is] in the heavens give good things to those asking him?
12 ଯୂଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତୀତରେଷାଂ ଯାଦୃଶୋ ୱ୍ୟୱହାରୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରିଯଃ, ଯୂଯଂ ତାନ୍ ପ୍ରତି ତାଦୃଶାନେୱ ୱ୍ୟୱହାରାନ୍ ୱିଧତ୍ତ; ଯସ୍ମାଦ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ୱଚନାନାମ୍ ଇତି ସାରମ୍|
'All things, therefore, whatever ye may will that men may be doing to you, so also do to them, for this is the law and the prophets.
13 ସଙ୍କୀର୍ଣଦ୍ୱାରେଣ ପ୍ରୱିଶତ; ଯତୋ ନରକଗମନାଯ ଯଦ୍ ଦ୍ୱାରଂ ତଦ୍ ୱିସ୍ତୀର୍ଣଂ ଯଚ୍ଚ ୱର୍ତ୍ମ ତଦ୍ ବୃହତ୍ ତେନ ବହୱଃ ପ୍ରୱିଶନ୍ତି|
'Go ye in through the strait gate, because wide [is] the gate, and broad the way that is leading to the destruction, and many are those going in through it;
14 ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗଗମନାଯ ଯଦ୍ ଦ୍ୱାରଂ ତତ୍ କୀଦୃକ୍ ସଂକୀର୍ଣଂ| ଯଚ୍ଚ ୱର୍ତ୍ମ ତତ୍ କୀଦୃଗ୍ ଦୁର୍ଗମମ୍| ତଦୁଦ୍ଦେଷ୍ଟାରଃ କିଯନ୍ତୋଽଲ୍ପାଃ|
how strait [is] the gate, and compressed the way that is leading to the life, and few are those finding it!
15 ଅପରଞ୍ଚ ଯେ ଜନା ମେଷୱେଶେନ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍ତି, କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତର୍ଦୁରନ୍ତା ୱୃକା ଏତାଦୃଶେଭ୍ୟୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଭ୍ୟଃ ସାୱଧାନା ଭୱତ, ଯୂଯଂ ଫଲେନ ତାନ୍ ପରିଚେତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ|
'But, take heed of the false prophets, who come unto you in sheep's clothing, and inwardly are ravening wolves.
16 ମନୁଜାଃ କିଂ କଣ୍ଟକିନୋ ୱୃକ୍ଷାଦ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲାନି ଶୃଗାଲକୋଲିତଶ୍ଚ ଉଡୁମ୍ବରଫଲାନି ଶାତଯନ୍ତି?
From their fruits ye shall know them; do [men] gather from thorns grapes? or from thistles figs?
17 ତଦ୍ୱଦ୍ ଉତ୍ତମ ଏୱ ପାଦପ ଉତ୍ତମଫଲାନି ଜନଯତି, ଅଧମପାଦପଏୱାଧମଫଲାନି ଜନଯତି|
so every good tree doth yield good fruits, but the bad tree doth yield evil fruits.
18 କିନ୍ତୂତ୍ତମପାଦପଃ କଦାପ୍ୟଧମଫଲାନି ଜନଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ତଥାଧମୋପି ପାଦପ ଉତ୍ତମଫଲାନି ଜନଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
A good tree is not able to yield evil fruits, nor a bad tree to yield good fruits.
19 ଅପରଂ ଯେ ଯେ ପାଦପା ଅଧମଫଲାନି ଜନଯନ୍ତି, ତେ କୃତ୍ତା ୱହ୍ନୌ କ୍ଷିପ୍ୟନ୍ତେ|
Every tree not yielding good fruit is cut down and is cast to fire:
20 ଅତଏୱ ଯୂଯଂ ଫଲେନ ତାନ୍ ପରିଚେଷ୍ୟଥ|
therefore from their fruits ye shall know them.
21 ଯେ ଜନା ମାଂ ପ୍ରଭୁଂ ୱଦନ୍ତି, ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି ତନ୍ନ, କିନ୍ତୁ ଯୋ ମାନୱୋ ମମ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥସ୍ୟ ପିତୁରିଷ୍ଟଂ କର୍ମ୍ମ କରୋତି ସ ଏୱ ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟତି|
'Not every one who is saying to me Lord, lord, shall come into the reign of the heavens; but he who is doing the will of my Father who is in the heavens.
22 ତଦ୍ ଦିନେ ବହୱୋ ମାଂ ୱଦିଷ୍ୟନ୍ତି, ହେ ପ୍ରଭୋ ହେ ପ୍ରଭୋ, ତୱ ନାମ୍ନା କିମସ୍ମାମି ର୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ନ ୱ୍ୟାହୃତଂ? ତୱ ନାମ୍ନା ଭୂତାଃ କିଂ ନ ତ୍ୟାଜିତାଃ? ତୱ ନାମ୍ନା କିଂ ନାନାଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣି ନ କୃତାନି?
Many will say to me in that day, Lord, lord, have we not in thy name prophesied? and in thy name cast out demons? and in thy name done many mighty things?
23 ତଦାହଂ ୱଦିଷ୍ୟାମି, ହେ କୁକର୍ମ୍ମକାରିଣୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅହଂ ନ ୱେଦ୍ମି, ଯୂଯଂ ମତ୍ସମୀପାଦ୍ ଦୂରୀଭୱତ|
and then I will acknowledge to them, that — I never knew you, depart from me ye who are working lawlessness.
24 ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମମୈତାଃ କଥାଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ପାଲଯତି, ସ ପାଷାଣୋପରି ଗୃହନିର୍ମ୍ମାତ୍ରା ଜ୍ଞାନିନା ସହ ମଯୋପମୀଯତେ|
'Therefore, every one who doth hear of me these words, and doth do them, I will liken him to a wise man who built his house upon the rock;
25 ଯତୋ ୱୃଷ୍ଟୌ ସତ୍ୟାମ୍ ଆପ୍ଲାୱ ଆଗତେ ୱାଯୌ ୱାତେ ଚ ତେଷୁ ତଦ୍ଗେହଂ ଲଗ୍ନେଷୁ ପାଷାଣୋପରି ତସ୍ୟ ଭିତ୍ତେସ୍ତନ୍ନ ପତତି
and the rain did descend, and the streams came, and the winds blew, and they beat on that house, and it fell not, for it had been founded on the rock.
26 କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମମୈତାଃ କଥାଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ନ ପାଲଯତି ସ ସୈକତେ ଗେହନିର୍ମ୍ମାତ୍ରା ଽଜ୍ଞାନିନା ଉପମୀଯତେ|
'And every one who is hearing of me these words, and is not doing them, shall be likened to a foolish man who built his house upon the sand;
27 ଯତୋ ଜଲୱୃଷ୍ଟୌ ସତ୍ୟାମ୍ ଆପ୍ଲାୱ ଆଗତେ ପୱନେ ୱାତେ ଚ ତୈ ର୍ଗୃହେ ସମାଘାତେ ତତ୍ ପତତି ତତ୍ପତନଂ ମହଦ୍ ଭୱତି|
and the rain did descend, and the streams came, and the winds blew, and they beat on that house, and it fell, and its fall was great.'
28 ଯୀଶୁନୈତେଷୁ ୱାକ୍ୟେଷୁ ସମାପିତେଷୁ ମାନୱାସ୍ତଦୀଯୋପଦେଶମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମେନିରେ|
And it came to pass, when Jesus ended these words, the multitudes were astonished at his teaching,
29 ଯସ୍ମାତ୍ ସ ଉପାଧ୍ୟାଯା ଇୱ ତାନ୍ ନୋପଦିଦେଶ କିନ୍ତୁ ସମର୍ଥପୁରୁଷଇୱ ସମୁପଦିଦେଶ|
for he was teaching them as having authority, and not as the scribes.
