ମଥିଃ 15
1 ଅପରଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରୀଯାଃ କତିପଯା ଅଧ୍ୟାପକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମାଗତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ,
Tada pristupe Isusu farizeji i pismoznanci iz Jeruzalema govoreći:
2 ତୱ ଶିଷ୍ୟାଃ କିମର୍ଥମ୍ ଅପ୍ରକ୍ଷାଲିତକରୈ ର୍ଭକ୍ଷିତ୍ୱା ପରମ୍ପରାଗତଂ ପ୍ରାଚୀନାନାଂ ୱ୍ୟୱହାରଂ ଲଙ୍ୱନ୍ତେ?
“Zašto tvoji učenici prestupaju predaju starih? Ne umivaju ruku prije jela!”
3 ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଯୂଯଂ ପରମ୍ପରାଗତାଚାରେଣ କୁତ ଈଶ୍ୱରାଜ୍ଞାଂ ଲଙ୍ୱଧ୍ୱେ|
On im odgovori: “A zašto vi prestupate zapovijed Božju radi svoje predaje?
4 ଈଶ୍ୱର ଇତ୍ୟାଜ୍ଞାପଯତ୍, ତ୍ୱଂ ନିଜପିତରୌ ସଂମନ୍ୟେଥାଃ, ଯେନ ଚ ନିଜପିତରୌ ନିନ୍ଦ୍ୟେତେ, ସ ନିଶ୍ଚିତଂ ମ୍ରିଯେତ;
Ta reče Bog: Poštuj oca i majku! I: Tko prokune oca ili majku, smrću neka se kazni!
5 କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଯଃ ସ୍ୱଜନକଂ ସ୍ୱଜନନୀଂ ୱା ୱାକ୍ୟମିଦଂ ୱଦତି, ଯୁୱାଂ ମତ୍ତୋ ଯଲ୍ଲଭେଥେ, ତତ୍ ନ୍ୟୱିଦ୍ୟତ,
A vi velite: 'Rekne li tko ocu ili majci: Pomoć koja te od mene ide neka bude sveti dar,
6 ସ ନିଜପିତରୌ ପୁନ ର୍ନ ସଂମଂସ୍ୟତେ| ଇତ୍ଥଂ ଯୂଯଂ ପରମ୍ପରାଗତେନ ସ୍ୱେଷାମାଚାରେଣେଶ୍ୱରୀଯାଜ୍ଞାଂ ଲୁମ୍ପଥ|
ne treba da poštuje oca svoga ni majku svoju.' Tako dokinuste riječ Božju radi svoje predaje.
7 ରେ କପଟିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯିଶଯିଯୋ ଯୁଷ୍ମାନଧି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱଚନାନ୍ୟେତାନି ସମ୍ୟଗ୍ ଉକ୍ତୱାନ୍|
Licemjeri, dobro prorokova o vama Izaija:
8 ୱଦନୈ ର୍ମନୁଜା ଏତେ ସମାଯାନ୍ତି ମଦନ୍ତିକଂ| ତଥାଧରୈ ର୍ମଦୀଯଞ୍ଚ ମାନଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେ ନରାଃ|
Narod me ovaj usnama časti, a srce mu je daleko od mene.
9 କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ ମନୋ ମତ୍ତୋ ୱିଦୂରଏୱ ତିଷ୍ଠତି| ଶିକ୍ଷଯନ୍ତୋ ୱିଧୀନ୍ ନ୍ରାଜ୍ଞା ଭଜନ୍ତେ ମାଂ ମୁଧୈୱ ତେ|
Uzalud me štuju naučavajući nauke - uredbe ljudske.”
10 ତତୋ ଯୀଶୁ ର୍ଲୋକାନ୍ ଆହୂଯ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍, ଯୂଯଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ବୁଧ୍ୟଧ୍ବଂ|
Tada dozove mnoštvo i reče: “Slušajte i razumijte!
11 ଯନ୍ମୁଖଂ ପ୍ରୱିଶତି, ତତ୍ ମନୁଜମ୍ ଅମେଧ୍ୟଂ ନ କରୋତି, କିନ୍ତୁ ଯଦାସ୍ୟାତ୍ ନିର୍ଗଚ୍ଛତି, ତଦେୱ ମାନୁଷମମେଧ୍ୟୀ କରୋତୀ|
Ne onečišćuje čovjeka što ulazi u usta, nego što iz usta izlazi - to čovjeka onečišćuje.”
12 ତଦାନୀଂ ଶିଷ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ମୈ କଥଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ, ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଫିରୂଶିନୋ ୱ୍ୟରଜ୍ୟନ୍ତ, ତତ୍ କିଂ ଭୱତା ଜ୍ଞାଯତେ?
Tada pristupe k njemu učenici i kažu mu: “Znaš li da su se farizeji sablaznili kad su čuli tu riječ?”
13 ସ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ମମ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତା ଯଂ କଞ୍ଚିଦଙ୍କୁରଂ ନାରୋପଯତ୍, ସ ଉତ୍ପାୱ୍ଦ୍ୟତେ|
On im odgovori: “Svaki nasad koji ne posadi Otac moj nebeski iskorijenit će se.
14 ତେ ତିଷ୍ଠନ୍ତୁ, ତେ ଅନ୍ଧମନୁଜାନାମ୍ ଅନ୍ଧମାର୍ଗଦର୍ଶକା ଏୱ; ଯଦ୍ୟନ୍ଧୋଽନ୍ଧଂ ପନ୍ଥାନଂ ଦର୍ଶଯତି, ତର୍ହ୍ୟୁଭୌ ଗର୍ତ୍ତେ ପତତଃ|
Pustite ih! Slijepi su, vođe slijepaca! A ako slijepac slijepca vodi, obojica će u jamu pasti.”
15 ତଦା ପିତରସ୍ତଂ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମିମମସ୍ମାନ୍ ବୋଧଯତୁ|
Petar prihvati i reče mu: “Protumači nam tu prispodobu!”
16 ଯୀଶୁନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ, ଯୂଯମଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ କିମବୋଧାଃ ସ୍ଥ?
A on reče: “I vi još uvijek ne razumijete?
17 କଥାମିମାଂ କିଂ ନ ବୁଧ୍ୟଧ୍ବେ? ଯଦାସ୍ୟଂ ପ୍ରେୱିଶତି, ତଦ୍ ଉଦରେ ପତନ୍ ବହିର୍ନିର୍ୟାତି,
Ne shvaćate li: sve što ulazi na usta, ide u trbuh te se izbacuje u zahod.
18 କିନ୍ତ୍ୱାସ୍ୟାଦ୍ ଯନ୍ନିର୍ୟାତି, ତଦ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାତ୍ ନିର୍ୟାତତ୍ୱାତ୍ ମନୁଜମମେଧ୍ୟଂ କରୋତି|
Naprotiv, što iz usta izlazi, iz srca izvire i to onečišćuje čovjeka.
19 ଯତୋଽନ୍ତଃକରଣାତ୍ କୁଚିନ୍ତା ବଧଃ ପାରଦାରିକତା ୱେଶ୍ୟାଗମନଂ ଚୈର୍ୟ୍ୟଂ ମିଥ୍ୟାସାକ୍ଷ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରନିନ୍ଦା ଚୈତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ନିର୍ୟ୍ୟାନ୍ତି|
Ta iz srca izviru opake namisli, ubojstva, preljubi, bludništva, krađe, lažna svjedočanstva, psovke.
20 ଏତାନି ମନୁଷ୍ୟମପୱିତ୍ରୀ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି କିନ୍ତ୍ୱପ୍ରକ୍ଷାଲିତକରେଣ ଭୋଜନଂ ମନୁଜମମେଧ୍ୟଂ ନ କରୋତି|
To onečišćuje čovjeka; a jesti neopranih ruku ne onečišćuje čovjeka.”
21 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ସୋରସୀଦୋନ୍ନଗରଯୋଃ ସୀମାମୁପତସ୍ୟୌ|
Isus zatim ode odande i povuče se u krajeve tirske i sidonske.
22 ତଦା ତତ୍ସୀମାତଃ କାଚିତ୍ କିନାନୀଯା ଯୋଷିଦ୍ ଆଗତ୍ୟ ତମୁଚ୍ଚୈରୁୱାଚ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ମମୈକା ଦୁହିତାସ୍ତେ ସା ଭୂତଗ୍ରସ୍ତା ସତୀ ମହାକ୍ଲେଶଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତି ମମ ଦଯସ୍ୱ|
I gle: žena neka, Kanaanka iz onih krajeva, iziđe vičući: “Smiluj mi se, Gospodine, Sine Davidov! Kći mi je teško opsjednuta!”
23 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତାଂ କିମପି ନୋକ୍ତୱାନ୍, ତତଃ ଶିଷ୍ୟା ଆଗତ୍ୟ ତଂ ନିୱେଦଯାମାସୁଃ, ଏଷା ଯୋଷିଦ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଉଚ୍ଚୈରାହୂଯାଗଚ୍ଛତି, ଏନାଂ ୱିସୃଜତୁ|
Ali on joj ne uzvrati ni riječi. Pristupe mu na to učenici te ga moljahu: “Udovolji joj jer viče za nama.”
24 ତଦା ସ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଗୋତ୍ରସ୍ୟ ହାରିତମେଷାନ୍ ୱିନା କସ୍ୟାପ୍ୟନ୍ୟସ୍ୟ ସମୀପଂ ନାହଂ ପ୍ରେଷିତୋସ୍ମି|
On odgovori: “Poslan sam samo k izgubljenim ovcama doma Izraelova.”
25 ତତଃ ସା ନାରୀସମାଗତ୍ୟ ତଂ ପ୍ରଣମ୍ୟ ଜଗାଦ, ହେ ପ୍ରଭୋ ମାମୁପକୁରୁ|
Ali ona priđe, pokloni mu se ničice i kaže: “Gospodine, pomozi mi!”
26 ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ବାଲକାନାଂ ଭକ୍ଷ୍ୟମାଦାଯ ସାରମେଯେଭ୍ୟୋ ଦାନଂ ନୋଚିତଂ|
On odgovori: “Ne priliči uzeti kruh djeci i baciti ga psićima.”
27 ତଦା ସା ବଭାଷେ, ହେ ପ୍ରଭୋ, ତତ୍ ସତ୍ୟଂ, ତଥାପି ପ୍ରଭୋ ର୍ଭଞ୍ଚାଦ୍ ଯଦୁଚ୍ଛିଷ୍ଟଂ ପତତି, ତତ୍ ସାରମେଯାଃ ଖାଦନ୍ତି|
A ona će: “Da, Gospodine! Ali psići jedu od mrvica što padaju sa stola njihovih gospodara!”
28 ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ହେ ଯୋଷିତ୍, ତୱ ୱିଶ୍ୱାସୋ ମହାନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ତୱ ମନୋଭିଲଷିତଂ ସିଦ୍ୟ୍ୟତୁ, ତେନ ତସ୍ୟାଃ କନ୍ୟା ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ଦଣ୍ଡେ ନିରାମଯାଭୱତ୍|
Tada joj Isus reče: “O ženo! Velika je vjera tvoja! Neka ti bude kako želiš.” I ozdravi joj kći toga časa.
29 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶସ୍ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଗାଲୀଲ୍ସାଗରସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିମାଗତ୍ୟ ଧରାଧରମାରୁହ୍ୟ ତତ୍ରୋପୱିୱେଶ|
Otišavši odande, dođe Isus do Galilejskog mora, uziđe na goru i sjede ondje.
30 ପଶ୍ଚାତ୍ ଜନନିୱହୋ ବହୂନ୍ ଖଞ୍ଚାନ୍ଧମୂକଶୁଷ୍କକରମାନୁଷାନ୍ ଆଦାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମାଗତ୍ୟ ତଚ୍ଚରଣାନ୍ତିକେ ସ୍ଥାପଯାମାସୁଃ, ତତଃ ସା ତାନ୍ ନିରାମଯାନ୍ ଅକରୋତ୍|
Tada nagrnu k njemu silan svijet s hromima, kljastima, slijepima, nijemima i mnogima drugima. Polože mu ih do nogu, a on ih izliječi.
31 ଇତ୍ଥଂ ମୂକା ୱାକ୍ୟଂ ୱଦନ୍ତି, ଶୁଷ୍କକରାଃ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟମାଯାନ୍ତି, ପଙ୍ଗୱୋ ଗଚ୍ଛନ୍ତି, ଅନ୍ଧା ୱୀକ୍ଷନ୍ତେ, ଇତି ୱିଲୋକ୍ୟ ଲୋକା ୱିସ୍ମଯଂ ମନ୍ୟମାନା ଇସ୍ରାଯେଲ ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ବଭାଷିରେ|
Gledajući kako su nijemi progovorili, kljasti ozdravili, hromi prohodali, slijepi progledali, divilo se mnoštvo i slavilo Boga Izraelova.
32 ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱଶିଷ୍ୟାନ୍ ଆହୂଯ ଗଦିତୱାନ୍, ଏତଜ୍ଜନନିୱହେଷୁ ମମ ଦଯା ଜାଯତେ, ଏତେ ଦିନତ୍ରଯଂ ମଯା ସାକଂ ସନ୍ତି, ଏଷାଂ ଭକ୍ଷ୍ୟୱସ୍ତୁ ଚ କଞ୍ଚିଦପି ନାସ୍ତି, ତସ୍ମାଦହମେତାନକୃତାହାରାନ୍ ନ ୱିସ୍ରକ୍ଷ୍ୟାମି, ତଥାତ୍ୱେ ୱର୍ତ୍ମମଧ୍ୟେ କ୍ଲାମ୍ୟେଷୁଃ|
A Isus dozva svoje učenike pa im reče: “Žao mi je naroda jer su već tri dana uza me, a nemaju što jesti. Otpraviti ih gladne neću da ne klonu putem.”
33 ତଦା ଶିଷ୍ୟା ଊଚୁଃ, ଏତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରାନ୍ତରମଧ୍ୟ ଏତାୱତୋ ମର୍ତ୍ୟାନ୍ ତର୍ପଯିତୁଂ ୱଯଂ କୁତ୍ର ପୂପାନ୍ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟାମଃ?
Kažu mu učenici: “Odakle nam u pustinji toliko kruha da nahranimo toliko mnoštvo?”
34 ଯୀଶୁରପୃଚ୍ଛତ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟେ କତି ପୂପା ଆସତେ? ତ ଊଚୁଃ, ସପ୍ତପୂପା ଅଲ୍ପାଃ କ୍ଷୁଦ୍ରମୀନାଶ୍ଚ ସନ୍ତି|
A Isus im reče: “Koliko kruhova imate?” Oni će: “Sedam, i malo riba.”
35 ତଦାନୀଂ ସ ଲୋକନିୱହଂ ଭୂମାୱୁପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଦିଶ୍ୟ
Nato zapovjedi mnoštvu da posjeda po zemlji,
36 ତାନ୍ ସପ୍ତପୂପାନ୍ ମୀନାଂଶ୍ଚ ଗୃହ୍ଲନ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯଗୁଣାନ୍ ଅନୂଦ୍ୟ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଦଦୌ, ଶିଷ୍ୟା ଲୋକେଭ୍ୟୋ ଦଦୁଃ|
uze sedam kruhova i ribe, zahvali, razlomi i davaše učenicima, a učenici mnoštvu.
37 ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ତୃପ୍ତୱନ୍ତଃ; ତଦୱଶିଷ୍ଟଭକ୍ଷ୍ୟେଣ ସପ୍ତଡଲକାନ୍ ପରିପୂର୍ୟ୍ୟ ସଂଜଗୃହୁଃ|
I jeli su i nasitili se. A od preteklih ulomaka nakupiše sedam punih košara.
38 ତେ ଭୋକ୍ତାରୋ ଯୋଷିତୋ ବାଲକାଂଶ୍ଚ ୱିହାଯ ପ୍ରାଯେଣ ଚତୁଃସହସ୍ରାଣି ପୁରୁଷା ଆସନ୍|
A blagovalo je četiri tisuće muškaraca, osim žena i djece.
39 ତତଃ ପରଂ ସ ଜନନିୱହଂ ୱିସୃଜ୍ୟ ତରିମାରୁହ୍ୟ ମଗ୍ଦଲାପ୍ରଦେଶଂ ଗତୱାନ୍|
Tada otpusti mnoštvo, uđe u lađu i ode u kraj magadanski.
