< ମାର୍କଃ 3 >
1 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁଃ ପୁନ ର୍ଭଜନଗୃହଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ଶୁଷ୍କହସ୍ତ ଏକୋ ମାନୱ ଆସୀତ୍|
Jesus foi novamente para a sinagoga. Havia um homem que estava lá e que tinha uma deficiência na mão.
2 ସ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ତମରୋଗିଣଂ କରିଷ୍ୟତି ନୱେତ୍ୟତ୍ର ବହୱସ୍ତମ୍ ଅପୱଦିତୁଂ ଛିଦ୍ରମପେକ୍ଷିତୱନ୍ତଃ|
Algumas pessoas que estavam na sinagoga observavam Jesus, para ver se ele iria curar o homem no sábado. Eles procuravam um motivo para acusá-lo de desobedecer à lei.
3 ତଦା ସ ତଂ ଶୁଷ୍କହସ୍ତଂ ମନୁଷ୍ୟଂ ଜଗାଦ ମଧ୍ୟସ୍ଥାନେ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ|
Jesus disse ao homem com a deficiência: “Venha e fique diante de todos!”
4 ତତଃ ପରଂ ସ ତାନ୍ ପପ୍ରଚ୍ଛ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ହିତମହିତଂ ତଥା ହି ପ୍ରାଣରକ୍ଷା ୱା ପ୍ରାଣନାଶ ଏଷାଂ ମଧ୍ୟେ କିଂ କରଣୀଯଂ? କିନ୍ତୁ ତେ ନିଃଶବ୍ଦାସ୍ତସ୍ଥୁଃ|
Ele lhes perguntou: “É permitido fazer o bem aos sábados ou fazer o mal? Vocês deveriam salvar vidas ou deveriam matar?” Mas, eles não disseram uma palavra.
5 ତଦା ସ ତେଷାମନ୍ତଃକରଣାନାଂ କାଠିନ୍ୟାଦ୍ଧେତୋ ର୍ଦୁଃଖିତଃ କ୍ରୋଧାତ୍ ଚର୍ତୁଦଶୋ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ତଂ ମାନୁଷଂ ଗଦିତୱାନ୍ ତଂ ହସ୍ତଂ ୱିସ୍ତାରଯ, ତତସ୍ତେନ ହସ୍ତେ ୱିସ୍ତୃତେ ତଦ୍ଧସ୍ତୋଽନ୍ୟହସ୍ତୱଦ୍ ଅରୋଗୋ ଜାତଃ|
Jesus os olhou com irritação. Ele ficou muito zangado com a atitude insensível deles. Então, ele disse ao homem: “Estenda a sua mão!” O homem a estendeu e ela foi curada.
6 ଅଥ ଫିରୂଶିନଃ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତଂ ନାଶଯିତୁଂ ହେରୋଦୀଯୈଃ ସହ ମନ୍ତ୍ରଯିତୁମାରେଭିରେ|
Os fariseus saíram e imediatamente começaram a fazer um plano com os apoiadores de Herodes para matar Jesus.
7 ଅତଏୱ ଯୀଶୁସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ ପୁନଃ ସାଗରସମୀପଂ ଗତଃ;
Enquanto isso, Jesus voltou para perto do mar, e uma grande multidão o seguiu. Eles eram da Galileia, da Judeia,
8 ତତୋ ଗାଲୀଲ୍ୟିହୂଦା-ଯିରୂଶାଲମ୍-ଇଦୋମ୍-ଯର୍ଦନ୍ନଦୀପାରସ୍ଥାନେଭ୍ୟୋ ଲୋକସମୂହସ୍ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଗତଃ; ତଦନ୍ୟଃ ସୋରସୀଦନୋଃ ସମୀପୱାସିଲୋକସମୂହଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ମହାକର୍ମ୍ମଣାଂ ୱାର୍ତ୍ତଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିମାଗତଃ|
de Jerusalém, da Idumeia, da Transjordânia e das regiões de Tiro e Sidom. Muitas pessoas vinham vê-lo, por já terem ouvido a respeito de tudo que ele estava fazendo.
9 ତଦା ଲୋକସମୂହଶ୍ଚେତ୍ ତସ୍ୟୋପରି ପତତି ଇତ୍ୟାଶଙ୍କ୍ୟ ସ ନାୱମେକାଂ ନିକଟେ ସ୍ଥାପଯିତୁଂ ଶିଷ୍ୟାନାଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
Jesus disse aos seus discípulos para arranjarem um pequeno barco, para que ele não fosse esmagado pela multidão,
10 ଯତୋଽନେକମନୁଷ୍ୟାଣାମାରୋଗ୍ୟକରଣାଦ୍ ୱ୍ୟାଧିଗ୍ରସ୍ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତଂ ସ୍ପ୍ରଷ୍ଟୁଂ ପରସ୍ପରଂ ବଲେନ ଯତ୍ନୱନ୍ତଃ|
pois ele tinha curado tantas pessoas, que os doentes se juntavam em torno dele para tocá-lo.
11 ଅପରଞ୍ଚ ଅପୱିତ୍ରଭୂତାସ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତଚ୍ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚୈଃ ପ୍ରୋଚୁଃ, ତ୍ୱମୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଃ|
Sempre que espíritos maus o viam, eles se ajoelhavam diante dele e gritavam: “Você é o Filho de Deus!”
12 କିନ୍ତୁ ସ ତାନ୍ ଦୃଢମ୍ ଆଜ୍ଞାପ୍ୟ ସ୍ୱଂ ପରିଚାଯିତୁଂ ନିଷିଦ୍ଧୱାନ୍|
Mas, Jesus lhes ordenava para não revelarem quem ele era.
13 ଅନନ୍ତରଂ ସ ପର୍ୱ୍ୱତମାରୁହ୍ୟ ଯଂ ଯଂ ପ୍ରତିଚ୍ଛା ତଂ ତମାହୂତୱାନ୍ ତତସ୍ତେ ତତ୍ସମୀପମାଗତାଃ|
Então, Jesus subiu a um monte. Ele chamou aqueles que ele quis, e eles se aproximaram dele.
14 ତଦା ସ ଦ୍ୱାଦଶଜନାନ୍ ସ୍ୱେନ ସହ ସ୍ଥାତୁଂ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରାଯ ପ୍ରେରିତା ଭୱିତୁଂ
Ele escolheu doze pessoas para estarem com ele e lhes chamou de apóstolos. Eles deveriam ficar com ele e seriam enviados para anunciar o evangelho.
15 ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରକାରୱ୍ୟାଧୀନାଂ ଶମନକରଣାଯ ପ୍ରଭାୱଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯିତୁଞ୍ଚ ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍|
Eles também teriam autoridade para expulsar os demônios.
16 ତେଷାଂ ନାମାନୀମାନି, ଶିମୋନ୍ ସିୱଦିପୁତ୍ରୋ
Estes são os doze que Jesus escolheu: Simão (a quem ele chamou Pedro),
17 ଯାକୂବ୍ ତସ୍ୟ ଭ୍ରାତା ଯୋହନ୍ ଚ ଆନ୍ଦ୍ରିଯଃ ଫିଲିପୋ ବର୍ଥଲମଯଃ,
Tiago e seu irmão João, filhos de Zebedeu (a quem Jesus chamou Boanerges, que significa “filhos do trovão”),
18 ମଥୀ ଥୋମା ଚ ଆଲ୍ଫୀଯପୁତ୍ରୋ ଯାକୂବ୍ ଥଦ୍ଦୀଯଃ କିନାନୀଯଃ ଶିମୋନ୍ ଯସ୍ତଂ ପରହସ୍ତେଷ୍ୱର୍ପଯିଷ୍ୟତି ସ ଈଷ୍କରିଯୋତୀଯଯିହୂଦାଶ୍ଚ|
André, Filipe, Bartolomeu, Mateus, Tomé, Tiago, filho de Alfeu, Tadeu, Simão, o revolucionário,
19 ସ ଶିମୋନେ ପିତର ଇତ୍ୟୁପନାମ ଦଦୌ ଯାକୂବ୍ୟୋହନ୍ଭ୍ୟାଂ ଚ ବିନେରିଗିଶ୍ ଅର୍ଥତୋ ମେଘନାଦପୁତ୍ରାୱିତ୍ୟୁପନାମ ଦଦୌ|
e Judas Iscariotes (o traidor de Jesus).
20 ଅନନ୍ତରଂ ତେ ନିୱେଶନଂ ଗତାଃ, କିନ୍ତୁ ତତ୍ରାପି ପୁନର୍ମହାନ୍ ଜନସମାଗମୋ ଽଭୱତ୍ ତସ୍ମାତ୍ତେ ଭୋକ୍ତୁମପ୍ୟୱକାଶଂ ନ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
Jesus foi para casa, mas uma multidão tão grande se reuniu novamente, que ele e os seus discípulos não tinham nem mesmo tempo para comer.
21 ତତସ୍ତସ୍ୟ ସୁହୃଲ୍ଲୋକା ଇମାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ ହତଜ୍ଞାନୋଭୂଦ୍ ଇତି କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ତଂ ଧୃତ୍ୱାନେତୁଂ ଗତାଃ|
Quando a família de Jesus soube disso, eles vieram para levá-lo, dizendo: “Ele perdeu os sentidos!”
22 ଅପରଞ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମ ଆଗତା ଯେ ଯେଽଧ୍ୟାପକାସ୍ତେ ଜଗଦୁରଯଂ ପୁରୁଷୋ ଭୂତପତ୍ୟାବିଷ୍ଟସ୍ତେନ ଭୂତପତିନା ଭୂତାନ୍ ତ୍ୟାଜଯତି|
Mas, os líderes religiosos de Jerusalém disseram: “Ele está possuído por Belzebu! É pelos poderes do rei do mal que ele está expulsando os demônios!”
23 ତତସ୍ତାନାହୂଯ ଯୀଶୁ ର୍ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତୈଃ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍ ଶୈତାନ୍ କଥଂ ଶୈତାନଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
Jesus chamou a todos que estavam ali para perto dele. Usando exemplos, ele lhes perguntou: “Como Satanás pode expulsar Satanás?
24 କିଞ୍ଚନ ରାଜ୍ୟଂ ଯଦି ସ୍ୱୱିରୋଧେନ ପୃଥଗ୍ ଭୱତି ତର୍ହି ତଦ୍ ରାଜ୍ୟଂ ସ୍ଥିରଂ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
Um reino que se divide em grupos que lutam entre si não pode se manter.
25 ତଥା କସ୍ୟାପି ପରିୱାରୋ ଯଦି ପରସ୍ପରଂ ୱିରୋଧୀ ଭୱତି ତର୍ହି ସୋପି ପରିୱାରଃ ସ୍ଥିରଂ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
Uma família que se encontra dividida está condenada.
26 ତଦ୍ୱତ୍ ଶୈତାନ୍ ଯଦି ସ୍ୱୱିପକ୍ଷତଯା ଉତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ଭିନ୍ନୋ ଭୱତି ତର୍ହି ସୋପି ସ୍ଥିରଂ ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି କିନ୍ତୂଚ୍ଛିନ୍ନୋ ଭୱତି|
Se Satanás se dividir e lutar contra si mesmo, ele não irá durar muito. Ele logo chegará ao fim.
27 ଅପରଞ୍ଚ ପ୍ରବଲଂ ଜନଂ ପ୍ରଥମଂ ନ ବଦ୍ଧା କୋପି ତସ୍ୟ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଲୁଣ୍ଠଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ତଂ ବଦ୍ୱ୍ୱୈୱ ତସ୍ୟ ଗୃହସ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଲୁଣ୍ଠଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
Se alguém invadir a casa de um homem forte e tentar roubar suas coisas, ele não será bem sucedido em seu roubo, a menos que amarre o homem forte primeiro.
28 ଅତୋହେତୋ ର୍ୟୁଷ୍ମଭ୍ୟମହଂ ସତ୍ୟଂ କଥଯାମି ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ ସନ୍ତାନା ଯାନି ଯାନି ପାପାନୀଶ୍ୱରନିନ୍ଦାଞ୍ଚ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେଷାଂ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱେଷାମପରାଧାନାଂ କ୍ଷମା ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି,
Eu lhes digo que isto é verdade: todos os pecados e as blasfêmias podem ser perdoados.
29 କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପୱିତ୍ରମାତ୍ମାନଂ ନିନ୍ଦତି ତସ୍ୟାପରାଧସ୍ୟ କ୍ଷମା କଦାପି ନ ଭୱିଷ୍ୟତି ସୋନନ୍ତଦଣ୍ଡସ୍ୟାର୍ହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି| (aiōn , aiōnios )
Mas se as pessoas insultarem o Espírito Santo, elas nunca poderão ser perdoadas, pois são culpadas de um pecado eterno.” (aiōn , aiōnios )
30 ତସ୍ୟାପୱିତ୍ରଭୂତୋଽସ୍ତି ତେଷାମେତତ୍କଥାହେତୋଃ ସ ଇତ୍ଥଂ କଥିତୱାନ୍|
(Jesus disse isso porque eles disseram: “Ele tem um espírito mau.”)
31 ଅଥ ତସ୍ୟ ମାତା ଭ୍ରାତୃଗଣଶ୍ଚାଗତ୍ୟ ବହିସ୍ତିଷ୍ଠନତୋ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତମାହୂତୱନ୍ତଃ|
Então, a mãe de Jesus e os seus irmãos chegaram. Eles ficaram do lado de fora e lhe enviaram uma mensagem, pedindo para que saísse.
32 ତତସ୍ତତ୍ସନ୍ନିଧୌ ସମୁପୱିଷ୍ଟା ଲୋକାସ୍ତଂ ବଭାଷିରେ ପଶ୍ୟ ବହିସ୍ତୱ ମାତା ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ତ୍ୱାମ୍ ଅନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ତି|
A multidão que estava sentada em volta dele lhe disse: “A sua mãe e os seus irmãos estão lá fora, perguntando por você.”
33 ତଦା ସ ତାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ମମ ମାତା କା ଭ୍ରାତରୋ ୱା କେ? ତତଃ ପରଂ ସ ସ୍ୱମୀପୋପୱିଷ୍ଟାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ପ୍ରତି ଅୱଲୋକନଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମାସ
Ele respondeu: “Quem é minha mãe? Quem são meus irmãos?”
34 ପଶ୍ୟତୈତେ ମମ ମାତା ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ|
Olhando para todos que estavam ali sentados em volta dele, ele disse: “Aqui está a minha mãe! Aqui estão os meus irmãos!
35 ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟେଷ୍ଟାଂ କ୍ରିଯାଂ କରୋତି ସ ଏୱ ମମ ଭ୍ରାତା ଭଗିନୀ ମାତା ଚ|
Qualquer um que faça o que Deus quer é meu irmão, minha irmã e minha mãe.”