ମାର୍କଃ 14
1 ତଦା ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱକିଣ୍ୱହୀନପୂପୋତ୍ସୱଯୋରାରମ୍ଭସ୍ୟ ଦିନଦ୍ୱଯେ ଽୱଶିଷ୍ଟେ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ କେନାପି ଛଲେନ ଯୀଶୁଂ ଧର୍ତ୍ତାଂ ହନ୍ତୁଞ୍ଚ ମୃଗଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ;
ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν
2 କିନ୍ତୁ ଲୋକାନାଂ କଲହଭଯାଦୂଚିରେ, ନଚୋତ୍ସୱକାଲ ଉଚିତମେତଦିତି|
ελεγον δε μη εν τη εορτη μηποτε θορυβος εσται του λαου
3 ଅନନ୍ତରଂ ବୈଥନିଯାପୁରେ ଶିମୋନକୁଷ୍ଠିନୋ ଗୃହେ ଯୋଶୌ ଭୋତ୍କୁମୁପୱିଷ୍ଟେ ସତି କାଚିଦ୍ ଯୋଷିତ୍ ପାଣ୍ଡରପାଷାଣସ୍ୟ ସମ୍ପୁଟକେନ ମହାର୍ଘ୍ୟୋତ୍ତମତୈଲମ୍ ଆନୀଯ ସମ୍ପୁଟକଂ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ତସ୍ୟୋତ୍ତମାଙ୍ଗେ ତୈଲଧାରାଂ ପାତଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους και συντριψασα το αλαβαστρον κατεχεεν αυτου κατα της κεφαλης
4 ତସ୍ମାତ୍ କେଚିତ୍ ସ୍ୱାନ୍ତେ କୁପ୍ୟନ୍ତଃ କଥିତୱଂନ୍ତଃ କୁତୋଯଂ ତୈଲାପୱ୍ୟଯଃ?
ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους και λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν
5 ଯଦ୍ୟେତତ୍ ତୈଲ ୱ୍ୟକ୍ରେଷ୍ୟତ ତର୍ହି ମୁଦ୍ରାପାଦଶତତ୍ରଯାଦପ୍ୟଧିକଂ ତସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତମୂଲ୍ୟଂ ଦରିଦ୍ରଲୋକେଭ୍ୟୋ ଦାତୁମଶକ୍ଷ୍ୟତ, କଥାମେତାଂ କଥଯିତ୍ୱା ତଯା ଯୋଷିତା ସାକଂ ୱାଚାଯୁହ୍ୟନ୍|
ηδυνατο γαρ τουτο πραθηναι επανω τριακοσιων δηναριων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη
6 କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁରୁୱାଚ, କୁତ ଏତସ୍ୟୈ କୃଚ୍ଛ୍ରଂ ଦଦାସି? ମହ୍ୟମିଯଂ କର୍ମ୍ମୋତ୍ତମଂ କୃତୱତୀ|
ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ειργασατο εις εμε
7 ଦରିଦ୍ରାଃ ସର୍ୱ୍ୱଦା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସହ ତିଷ୍ଠନ୍ତି, ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ଯଦେଚ୍ଛଥ ତଦୈୱ ତାନୁପକର୍ତ୍ତାଂ ଶକ୍ନୁଥ, କିନ୍ତ୍ୱହଂ ଯୁଭାଭିଃ ସହ ନିରନ୍ତରଂ ନ ତିଷ୍ଠାମି|
παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτους ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε
8 ଅସ୍ୟା ଯଥାସାଧ୍ୟଂ ତଥୈୱାକରୋଦିଯଂ, ଶ୍ମଶାନଯାପନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସମେତ୍ୟ ମଦ୍ୱପୁଷି ତୈଲମ୍ ଅମର୍ଦ୍ଦଯତ୍|
ο ειχεν αυτη εποιησεν προελαβεν μυρισαι μου το σωμα εις τον ενταφιασμον
9 ଅହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯାମି, ଜଗତାଂ ମଧ୍ୟେ ଯତ୍ର ଯତ୍ର ସୁସଂୱାଦୋଯଂ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟତେ ତତ୍ର ତତ୍ର ଯୋଷିତ ଏତସ୍ୟାଃ ସ୍ମରଣାର୍ଥଂ ତତ୍କୃତକର୍ମ୍ମୈତତ୍ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟତେ|
αμην λεγω υμιν οπου αν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης
10 ତତଃ ପରଂ ଦ୍ୱାଦଶାନାଂ ଶିଷ୍ୟାଣାମେକ ଈଷ୍କରିଯୋତୀଯଯିହୂଦାଖ୍ୟୋ ଯୀଶୁଂ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିତୁଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନାଂ ସମୀପମିଯାଯ|
και ο ιουδας ο ισκαριωτης εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα παραδω αυτον αυτοις
11 ତେ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ସମାକର୍ଣ୍ୟ ସନ୍ତୁଷ୍ଟାଃ ସନ୍ତସ୍ତସ୍ମୈ ମୁଦ୍ରା ଦାତୁଂ ପ୍ରତ୍ୟଜାନତ; ତସ୍ମାତ୍ ସ ତଂ ତେଷାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଣାଯୋପାଯଂ ମୃଗଯାମାସ|
οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως ευκαιρως αυτον παραδω
12 ଅନନ୍ତରଂ କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱସ୍ୟ ପ୍ରଥମେଽହନି ନିସ୍ତାରୋତ୍ମୱାର୍ଥଂ ମେଷମାରଣାସମଯେ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛଃ କୁତ୍ର ଗତ୍ୱା ୱଯଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟମାସାଦଯିଷ୍ୟାମଃ? କିମିଚ୍ଛତି ଭୱାନ୍?
και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα
13 ତଦାନୀଂ ସ ତେଷାଂ ଦ୍ୱଯଂ ପ୍ରେରଯନ୍ ବଭାଷେ ଯୁୱଯୋଃ ପୁରମଧ୍ୟଂ ଗତଯୋଃ ସତୋ ର୍ୟୋ ଜନଃ ସଜଲକୁମ୍ଭଂ ୱହନ୍ ଯୁୱାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କରିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟୈୱ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯାତଂ;
και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω
14 ସ ଯତ୍ ସଦନଂ ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟତି ତଦ୍ଭୱନପତିଂ ୱଦତଂ, ଗୁରୁରାହ ଯତ୍ର ସଶିଷ୍ୟୋହଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱୀଯଂ ଭୋଜନଂ କରିଷ୍ୟାମି, ସା ଭୋଜନଶାଲା କୁତ୍ରାସ୍ତି?
και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλος λεγει που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω
15 ତତଃ ସ ପରିଷ୍କୃତାଂ ସୁସଜ୍ଜିତାଂ ବୃହତୀଚଞ୍ଚ ଯାଂ ଶାଲାଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟତି ତସ୍ୟାମସ୍ମଦର୍ଥଂ ଭୋଜ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣ୍ୟାସାଦଯତଂ|
και αυτος υμιν δειξει ανωγεον μεγα εστρωμενον ετοιμον εκει ετοιμασατε ημιν
16 ତତଃ ଶିଷ୍ୟୌ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ପୁରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ସ ଯଥୋକ୍ତୱାନ୍ ତଥୈୱ ପ୍ରାପ୍ୟ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ଭୋଜ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ସମାସାଦଯେତାମ୍|
και εξηλθον οι μαθηται αυτου και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα
17 ଅନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁଃ ସାଯଂକାଲେ ଦ୍ୱାଦଶଭିଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଜଗାମ;
και οψιας γενομενης ερχεται μετα των δωδεκα
18 ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ଭୋଜନାଯ ପ୍ରୋପୱିଷ୍ଟେଷୁ ସ ତାନୁଦିତୱାନ୍ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱ୍ୟାହରାମି, ଅତ୍ର ଯୁଷ୍ମାକମେକୋ ଜନୋ ଯୋ ମଯା ସହ ଭୁଂକ୍ତେ ମାଂ ପରକେରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ|
και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ειπεν ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου
19 ତଦାନୀଂ ତେ ଦୁଃଖିତାଃ ସନ୍ତ ଏକୈକଶସ୍ତଂ ପ୍ରଷ୍ଟୁମାରବ୍ଧୱନ୍ତଃ ସ କିମହଂ? ପଶ୍ଚାଦ୍ ଅନ୍ୟ ଏକୋଭିଦଧେ ସ କିମହଂ?
οι δε ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις καθ εις μητι εγω και αλλος μητι εγω
20 ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଦ୍ ଏତେଷାଂ ଦ୍ୱାଦଶାନାଂ ଯୋ ଜନୋ ମଯା ସମଂ ଭୋଜନାପାତ୍ରେ ପାଣିଂ ମଜ୍ଜଯିଷ୍ୟତି ସ ଏୱ|
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις εις εκ των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το τρυβλιον
21 ମନୁଜତନଯମଧି ଯାଦୃଶଂ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ତଦନୁରୂପା ଗତିସ୍ତସ୍ୟ ଭୱିଷ୍ୟତି, କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜନୋ ମାନୱସୁତଂ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ ହନ୍ତ ତସ୍ୟ ଜନ୍ମାଭାୱେ ସତି ଭଦ୍ରମଭୱିଷ୍ୟତ୍|
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
22 ଅପରଞ୍ଚ ତେଷାଂ ଭୋଜନସମଯେ ଯୀଶୁଃ ପୂପଂ ଗୃହୀତ୍ୱେଶ୍ୱରଗୁଣାନ୍ ଅନୁକୀର୍ତ୍ୟ ଭଙ୍କ୍ତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋ ଦତ୍ତ୍ୱା ବଭାଷେ, ଏତଦ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ଭୁଞ୍ଜୀଧ୍ୱମ୍ ଏତନ୍ମମ ୱିଗ୍ରହରୂପଂ|
και εσθιοντων αυτων λαβων ο ιησους αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
23 ଅନନ୍ତରଂ ସ କଂସଂ ଗୃହୀତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନ୍ କୀର୍ତ୍ତଯିତ୍ୱା ତେଭ୍ୟୋ ଦଦୌ, ତତସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ପପୁଃ|
και λαβων το ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες
24 ଅପରଂ ସ ତାନୱାଦୀଦ୍ ବହୂନାଂ ନିମିତ୍ତଂ ପାତିତଂ ମମ ନୱୀନନିଯମରୂପଂ ଶୋଣିତମେତତ୍|
και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον
25 ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ଯାୱତ୍ ସଦ୍ୟୋଜାତଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଂ ନ ପାସ୍ୟାମି, ତାୱଦହଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲରସଂ ପୁନ ର୍ନ ପାସ୍ୟାମି|
αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου
26 ତଦନନ୍ତରଂ ତେ ଗୀତମେକଂ ସଂଗୀଯ ବହି ର୍ଜୈତୁନଂ ଶିଖରିଣଂ ଯଯୁଃ
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
27 ଅଥ ଯୀଶୁସ୍ତାନୁୱାଚ ନିଶାଯାମସ୍ୟାଂ ମଯି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପ୍ରତ୍ୟୂହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ଯତୋ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ଯଥା, ମେଷାଣାଂ ରକ୍ଷକଞ୍ଚାହଂ ପ୍ରହରିଷ୍ୟାମି ୱୈ ତତଃ| ମେଷାଣାଂ ନିୱହୋ ନୂନଂ ପ୍ରୱିକୀର୍ଣୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα
28 କନ୍ତୁ ମଦୁତ୍ଥାନେ ଜାତେ ଯୁଷ୍ମାକମଗ୍ରେଽହଂ ଗାଲୀଲଂ ୱ୍ରଜିଷ୍ୟାମି|
αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
29 ତଦା ପିତରଃ ପ୍ରତିବଭାଷେ, ଯଦ୍ୟପି ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପ୍ରତ୍ୟୂହୋ ଭୱତି ତଥାପି ମମ ନୈୱ ଭୱିଷ୍ୟତି|
ο δε πετρος εφη αυτω και ει παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω
30 ତତୋ ଯୀଶୁରୁକ୍ତାୱାନ୍ ଅହଂ ତୁଭ୍ୟଂ ତଥ୍ୟଂ କଥଯାମି, କ୍ଷଣାଦାଯାମଦ୍ୟ କୁକ୍କୁଟସ୍ୟ ଦ୍ୱିତୀଯୱାରରୱଣାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତ୍ୱଂ ୱାରତ୍ରଯଂ ମାମପହ୍ନୋଷ୍ୟସେ|
και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι σημερον εν τη νυκτι ταυτη πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
31 କିନ୍ତୁ ସ ଗାଢଂ ୱ୍ୟାହରଦ୍ ଯଦ୍ୟପି ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମମ ପ୍ରାଣୋ ଯାତି ତଥାପି କଥମପି ତ୍ୱାଂ ନାପହ୍ନୋଷ୍ୟେ; ସର୍ୱ୍ୱେଽପୀତରେ ତଥୈୱ ବଭାଷିରେ|
ο δε εκ περισσου ελεγεν μαλλον εαν με δεη συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως δε και παντες ελεγον
32 ଅପରଞ୍ଚ ତେଷୁ ଗେତ୍ଶିମାନୀନାମକଂ ସ୍ଥାନ ଗତେଷୁ ସ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଜଗାଦ, ଯାୱଦହଂ ପ୍ରାର୍ଥଯେ ତାୱଦତ୍ର ସ୍ଥାନେ ଯୂଯଂ ସମୁପୱିଶତ|
και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι
33 ଅଥ ସ ପିତରଂ ଯାକୂବଂ ଯୋହନଞ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ୱୱ୍ରାଜ; ଅତ୍ୟନ୍ତଂ ତ୍ରାସିତୋ ୱ୍ୟାକୁଲିତଶ୍ଚ ତେଭ୍ୟଃ କଥଯାମାସ,
και παραλαμβανει τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην μεθ εαυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν
34 ନିଧନକାଲୱତ୍ ପ୍ରାଣୋ ମେଽତୀୱ ଦଃଖମେତି, ଯୂଯଂ ଜାଗ୍ରତୋତ୍ର ସ୍ଥାନେ ତିଷ୍ଠତ|
και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε
35 ତତଃ ସ କିଞ୍ଚିଦ୍ଦୂରଂ ଗତ୍ୱା ଭୂମାୱଧୋମୁଖଃ ପତିତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥିତୱାନେତତ୍, ଯଦି ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ୟଂ ତର୍ହି ଦୁଃଖସମଯୋଯଂ ମତ୍ତୋ ଦୂରୀଭୱତୁ|
και προελθων μικρον επεσεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα
36 ଅପରମୁଦିତୱାନ୍ ହେ ପିତ ର୍ହେ ପିତଃ ସର୍ୱ୍ୱେଂ ତ୍ୱଯା ସାଧ୍ୟଂ, ତତୋ ହେତୋରିମଂ କଂସଂ ମତ୍ତୋ ଦୂରୀକୁରୁ, କିନ୍ତୁ ତନ୍ ମମେଚ୍ଛାତୋ ନ ତୱେଚ୍ଛାତୋ ଭୱତୁ|
και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον απ εμου τουτο αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ
37 ତତଃ ପରଂ ସ ଏତ୍ୟ ତାନ୍ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ପିତରଂ ପ୍ରୋୱାଚ, ଶିମୋନ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ନିଦ୍ରାସି? ଘଟିକାମେକାମ୍ ଅପି ଜାଗରିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋଷି?
και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι
38 ପରୀକ୍ଷାଯାଂ ଯଥା ନ ପତଥ ତଦର୍ଥଂ ସଚେତନାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ; ମନ ଉଦ୍ୟୁକ୍ତମିତି ସତ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ୱପୁରଶକ୍ତିକଂ|
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
39 ଅଥ ସ ପୁନର୍ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ପୂର୍ୱ୍ୱୱତ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων
40 ପରାୱୃତ୍ୟାଗତ୍ୟ ପୁନରପି ତାନ୍ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ଦଦର୍ଶ ତଦା ତେଷାଂ ଲୋଚନାନି ନିଦ୍ରଯା ପୂର୍ଣାନି, ତସ୍ମାତ୍ତସ୍ମୈ କା କଥା କଥଯିତୱ୍ୟା ତ ଏତଦ୍ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନ ଶେକୁଃ|
και υποστρεψας ευρεν αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ οι οφθαλμοι αυτων βεβαρημενοι και ουκ ηδεισαν τι αυτω αποκριθωσιν
41 ତତଃପରଂ ତୃତୀଯୱାରଂ ଆଗତ୍ୟ ତେଭ୍ୟୋ ଽକଥଯଦ୍ ଇଦାନୀମପି ଶଯିତ୍ୱା ୱିଶ୍ରାମ୍ୟଥ? ଯଥେଷ୍ଟଂ ଜାତଂ, ସମଯଶ୍ଚୋପସ୍ଥିତଃ ପଶ୍ୟତ ମାନୱତନଯଃ ପାପିଲୋକାନାଂ ପାଣିଷୁ ସମର୍ପ୍ୟତେ|
και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων
42 ଉତ୍ତିଷ୍ଠତ, ୱଯଂ ୱ୍ରଜାମୋ ଯୋ ଜନୋ ମାଂ ପରପାଣିଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ ପଶ୍ୟତ ସ ସମୀପମାଯାତଃ|
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδους με ηγγικεν
43 ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯତି ସ, ଏତର୍ହିଦ୍ୱାଦଶାନାମେକୋ ଯିହୂଦା ନାମା ଶିଷ୍ୟଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାନାମ୍ ଉପାଧ୍ୟାଯାନାଂ ପ୍ରାଚୀନଲୋକାନାଞ୍ଚ ସନ୍ନିଧେଃ ଖଙ୍ଗଲଗୁଡଧାରିଣୋ ବହୁଲୋକାନ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସମୀପ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍|
και ευθεως ετι αυτου λαλουντος παραγινεται ιουδας εις ων των δωδεκα και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων
44 ଅପରଞ୍ଚାସୌ ପରପାଣିଷୁ ସମର୍ପଯିତା ପୂର୍ୱ୍ୱମିତି ସଙ୍କେତଂ କୃତୱାନ୍ ଯମହଂ ଚୁମ୍ବିଷ୍ୟାମି ସ ଏୱାସୌ ତମେୱ ଧୃତ୍ୱା ସାୱଧାନଂ ନଯତ|
δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγαγετε ασφαλως
45 ଅତୋ ହେତୋଃ ସ ଆଗତ୍ୟୈୱ ଯୋଶୋଃ ସୱିଧଂ ଗତ୍ୱା ହେ ଗୁରୋ ହେ ଗୁରୋ, ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତଂ ଚୁଚୁମ୍ବ|
και ελθων ευθεως προσελθων αυτω λεγει ραββι ραββι και κατεφιλησεν αυτον
46 ତଦା ତେ ତଦୁପରି ପାଣୀନର୍ପଯିତ୍ୱା ତଂ ଦଧ୍ନୁଃ|
οι δε επεβαλον επ αυτον τας χειρας αυτων και εκρατησαν αυτον
47 ତତସ୍ତସ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱସ୍ଥାନାଂ ଲୋକାନାମେକଃ ଖଙ୍ଗଂ ନିଷ୍କୋଷଯନ୍ ମହାଯାଜକସ୍ୟ ଦାସମେକଂ ପ୍ରହୃତ୍ୟ ତସ୍ୟ କର୍ଣଂ ଚିଚ୍ଛେଦ|
εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωτιον
48 ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ୱ୍ୟାଜହାର ଖଙ୍ଗାନ୍ ଲଗୁଡାଂଶ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ମାଂ କିଂ ଚୌରଂ ଧର୍ତ୍ତାଂ ସମାଯାତାଃ?
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με
49 ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରଂ ସମୁପଦିଶନ୍ ପ୍ରତ୍ୟହଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସହ ସ୍ଥିତୱାନତହଂ, ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଯୂଯଂ ମାଂ ନାଦୀଧରତ, କିନ୍ତ୍ୱନେନ ଶାସ୍ତ୍ରୀଯଂ ୱଚନଂ ସେଧନୀଯଂ|
καθ ημεραν ημην προς υμας εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι
50 ତଦା ସର୍ୱ୍ୱେ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ପଲାଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ|
και αφεντες αυτον παντες εφυγον
51 ଅଥୈକୋ ଯୁୱା ମାନୱୋ ନଗ୍ନକାଯେ ୱସ୍ତ୍ରମେକଂ ନିଧାଯ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱ୍ରଜନ୍ ଯୁୱଲୋକୈ ର୍ଧୃତୋ
και εις τις νεανισκος ηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον οι νεανισκοι
52 ୱସ୍ତ୍ରଂ ୱିହାଯ ନଗ୍ନଃ ପଲାଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν απ αυτων
53 ଅପରଞ୍ଚ ଯସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଉପାଧ୍ୟାଯାଃ ପ୍ରାଚୀନଲୋକାଶ୍ଚ ମହାଯାଜକେନ ସହ ସଦସି ସ୍ଥିତାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ମହାଯାଜକସ୍ୟ ସମୀପଂ ଯୀଶୁଂ ନିନ୍ୟୁଃ|
και απηγαγον τον ιησουν προς τον αρχιερεα και συνερχονται αυτω παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεις
54 ପିତରୋ ଦୂରେ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଇତ୍ୱା ମହାଯାଜକସ୍ୟାଟ୍ଟାଲିକାଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ କିଙ୍କରୈଃ ସହୋପୱିଶ୍ୟ ୱହ୍ନିତାପଂ ଜଗ୍ରାହ|
και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως
55 ତଦାନୀଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ମନ୍ତ୍ରିଣଶ୍ଚ ଯୀଶୁଂ ଘାତଯିତୁଂ ତତ୍ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ସାକ୍ଷିଣୋ ମୃଗଯାଞ୍ଚକ୍ରିରେ, କିନ୍ତୁ ନ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ευρισκον
56 ଅନେକୈସ୍ତଦ୍ୱିରୁଦ୍ଧଂ ମୃଷାସାକ୍ଷ୍ୟେ ଦତ୍ତେପି ତେଷାଂ ୱାକ୍ୟାନି ନ ସମଗଚ୍ଛନ୍ତ|
πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν
57 ସର୍ୱ୍ୱଶେଷେ କିଯନ୍ତ ଉତ୍ଥାଯ ତସ୍ୟ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ମୃଷାସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦତ୍ତ୍ୱା କଥଯାମାସୁଃ,
και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες
58 ଇଦଂ କରକୃତମନ୍ଦିରଂ ୱିନାଶ୍ୟ ଦିନତ୍ରଯମଧ୍ୟେ ପୁନରପରମ୍ ଅକରକୃତଂ ମନ୍ଦିରଂ ନିର୍ମ୍ମାସ୍ୟାମି, ଇତି ୱାକ୍ୟମ୍ ଅସ୍ୟ ମୁଖାତ୍ ଶ୍ରୁତମସ୍ମାଭିରିତି|
οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω
59 କିନ୍ତୁ ତତ୍ରାପି ତେଷାଂ ସାକ୍ଷ୍ୟକଥା ନ ସଙ୍ଗାତାଃ|
και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων
60 ଅଥ ମହାଯାଜକୋ ମଧ୍ୟେସଭମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ଯୀଶୁଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ଏତେ ଜନାସ୍ତ୍ୱଯି ଯତ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟମଦୁଃ ତ୍ୱମେତସ୍ୟ କିମପ୍ୟୁତ୍ତରଂ କିଂ ନ ଦାସ୍ୟସି?
και αναστας ο αρχιερευς εις το μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
61 କିନ୍ତୁ ସ କିମପ୍ୟୁତ୍ତରଂ ନ ଦତ୍ୱା ମୌନୀଭୂଯ ତସ୍ୟୌ; ତତୋ ମହାଯାଜକଃ ପୁନରପି ତଂ ପୃଷ୍ଟାୱାନ୍ ତ୍ୱଂ ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦସ୍ୟ ତନଯୋ ଽଭିଷିକ୍ତସ୍ତ୍ରତା?
ο δε εσιωπα και ουδεν απεκρινατο παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου
62 ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତଂ ପ୍ରୋୱାଚ ଭୱାମ୍ୟହମ୍ ଯୂଯଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମତୋ ଦକ୍ଷୀଣପାର୍ଶ୍ୱେ ସମୁପୱିଶନ୍ତଂ ମେଘ ମାରୁହ୍ୟ ସମାଯାନ୍ତଞ୍ଚ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଂ ସନ୍ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ|
ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου
63 ତଦା ମହାଯାଜକଃ ସ୍ୱଂ ୱମନଂ ଛିତ୍ୱା ୱ୍ୟାୱହରତ୍
ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων
64 କିମସ୍ମାକଂ ସାକ୍ଷିଭିଃ ପ୍ରଯୋଜନମ୍? ଈଶ୍ୱରନିନ୍ଦାୱାକ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାଭିରଶ୍ରାୱି କିଂ ୱିଚାରଯଥ? ତଦାନୀଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜଗଦୁରଯଂ ନିଧନଦଣ୍ଡମର୍ହତି|
ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ειναι ενοχον θανατου
65 ତତଃ କଶ୍ଚିତ୍ କଶ୍ଚିତ୍ ତଦ୍ୱପୁଷି ନିଷ୍ଠୀୱଂ ନିଚିକ୍ଷେପ ତଥା ତନ୍ମୁଖମାଚ୍ଛାଦ୍ୟ ଚପେଟେନ ହତ୍ୱା ଗଦିତୱାନ୍ ଗଣଯିତ୍ୱା ୱଦ, ଅନୁଚରାଶ୍ଚ ଚପେଟୈସ୍ତମାଜଘ୍ନୁଃ
και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν το προσωπον αυτου και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον εβαλλον
66 ତତଃ ପରଂ ପିତରେଽଟ୍ଟାଲିକାଧଃକୋଷ୍ଠେ ତିଷ୍ଠତି ମହାଯାଜକସ୍ୟୈକା ଦାସୀ ସମେତ୍ୟ
και οντος του πετρου εν τη αυλη κατω ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεως
67 ତଂ ୱିହ୍ନିତାପଂ ଗୃହ୍ଲନ୍ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଂ ସୁନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ବଭାଷେ ତ୍ୱମପି ନାସରତୀଯଯୀଶୋଃ ସଙ୍ଗିନାମ୍ ଏକୋ ଜନ ଆସୀଃ|
και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ιησου ησθα
68 କିନ୍ତୁ ସୋପହ୍ନୁତ୍ୟ ଜଗାଦ ତମହଂ ନ ୱଦ୍ମି ତ୍ୱଂ ଯତ୍ କଥଯମି ତଦପ୍ୟହଂ ନ ବୁଦ୍ଧ୍ୟେ| ତଦାନୀଂ ପିତରେ ଚତ୍ୱରଂ ଗତୱତି କୁକ୍କୁଟୋ ରୁରାୱ|
ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
69 ଅଥାନ୍ୟା ଦାସୀ ପିତରଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସମୀପସ୍ଥାନ୍ ଜନାନ୍ ଜଗାଦ ଅଯଂ ତେଷାମେକୋ ଜନଃ|
και η παιδισκη ιδουσα αυτον παλιν ηρξατο λεγειν τοις παρεστηκοσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν
70 ତତଃ ସ ଦ୍ୱିତୀଯୱାରମ୍ ଅପହ୍ନୁତୱାନ୍ ପଶ୍ଚାତ୍ ତତ୍ରସ୍ଥା ଲୋକାଃ ପିତରଂ ପ୍ରୋଚୁସ୍ତ୍ୱମୱଶ୍ୟଂ ତେଷାମେକୋ ଜନଃ ଯତସ୍ତ୍ୱଂ ଗାଲୀଲୀଯୋ ନର ଇତି ତୱୋଚ୍ଚାରଣଂ ପ୍ରକାଶଯତି|
ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
71 ତଦା ସ ଶପଥାଭିଶାପୌ କୃତ୍ୱା ପ୍ରୋୱାଚ ଯୂଯଂ କଥାଂ କଥଯଥ ତଂ ନରଂ ନ ଜାନେଽହଂ|
ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε
72 ତଦାନୀଂ ଦ୍ୱିତୀଯୱାରଂ କୁକ୍କୁଟୋ ଽରାୱୀତ୍| କୁକ୍କୁଟସ୍ୟ ଦ୍ୱିତୀଯରୱାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତ୍ୱଂ ମାଂ ୱାରତ୍ରଯମ୍ ଅପହ୍ନୋଷ୍ୟସି, ଇତି ଯଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ଯୀଶୁନା ସମୁଦିତଂ ତତ୍ ତଦା ସଂସ୍ମୃତ୍ୟ ପିତରୋ ରୋଦିତୁମ୍ ଆରଭତ|
και εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος του ρηματος ου ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δις απαρνηση με τρις και επιβαλων εκλαιεν
