ମାର୍କଃ 11
1 ଅନନ୍ତରଂ ତେଷୁ ଯିରୂଶାଲମଃ ସମୀପସ୍ଥଯୋ ର୍ବୈତ୍ଫଗୀବୈଥନୀଯପୁରଯୋରନ୍ତିକସ୍ଥଂ ଜୈତୁନନାମାଦ୍ରିମାଗତେଷୁ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରେଷଣକାଲେ ଦ୍ୱୌ ଶିଷ୍ୟାୱିଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ଜଗାଦ,
Und da sie nahe an Jerusalem kamen, gen Bethphage und Bethanien an den Ölberg, sandte er seiner Jünger zwei
2 ଯୁୱାମମୁଂ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥଂ ଗ୍ରାମଂ ଯାତଂ, ତତ୍ର ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯୋ ନରଂ ନାୱହତ୍ ତଂ ଗର୍ଦ୍ଦଭଶାୱକଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥସ୍ତଂ ମୋଚଯିତ୍ୱାନଯତଂ|
und sprach zu ihnen: Gehet hin in den Flecken, der vor euch liegt; und alsbald, wenn ihr hineinkommt, werdet ihr finden ein Füllen angebunden, auf welchem nie ein Mensch gesessen hat; löset es ab und führet es her!
3 କିନ୍ତୁ ଯୁୱାଂ କର୍ମ୍ମେଦଂ କୁତଃ କୁରୁଥଃ? କଥାମିମାଂ ଯଦି କୋପି ପୃଚ୍ଛତି ତର୍ହି ପ୍ରଭୋରତ୍ର ପ୍ରଯୋଜନମସ୍ତୀତି କଥିତେ ସ ଶୀଘ୍ରଂ ତମତ୍ର ପ୍ରେଷଯିଷ୍ୟତି|
Und so jemand zu euch sagen wird: Warum tut ihr das? so sprechet: Der HERR bedarf sein; so wird er's alsbald hersenden.
4 ତତସ୍ତୌ ଗତ୍ୱା ଦ୍ୱିମାର୍ଗମେଲନେ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ୱେ ତଂ ଗର୍ଦ୍ଦଭଶାୱକଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ମୋଚଯତଃ,
Sie gingen hin und fanden das Füllen gebunden an die Tür, außen auf der Wegscheide, und lösten es ab.
5 ଏତର୍ହି ତତ୍ରୋପସ୍ଥିତଲୋକାନାଂ କଶ୍ଚିଦ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍, ଗର୍ଦ୍ଦଭଶିଶୁଂ କୁତୋ ମୋଚଯଥଃ?
Und etliche, die dastanden, sprachen zu ihnen: Was macht ihr, daß ihr das Füllen ablöset?
6 ତଦା ଯୀଶୋରାଜ୍ଞାନୁସାରେଣ ତେଭ୍ୟଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତେ ତତ୍କ୍ଷଣଂ ତମାଦାତୁଂ ତେଽନୁଜଜ୍ଞୁଃ|
Sie sagten aber zu ihnen, wie ihnen Jesus geboten hatte, und die ließen's zu.
7 ଅଥ ତୌ ଯୀଶୋଃ ସନ୍ନିଧିଂ ଗର୍ଦ୍ଦଭଶିଶୁମ୍ ଆନୀଯ ତଦୁପରି ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରାଣି ପାତଯାମାସତୁଃ; ତତଃ ସ ତଦୁପରି ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ|
Und sie führten das Füllen zu Jesu und legten ihre Kleider darauf, und er setzte sich darauf.
8 ତଦାନେକେ ପଥି ସ୍ୱୱାସାଂସି ପାତଯାମାସୁଃ, ପରୈଶ୍ଚ ତରୁଶାଖାଶ୍ଛିତୱା ମାର୍ଗେ ୱିକୀର୍ଣାଃ|
Viele aber breiteten ihre Kleider auf den Weg; etliche hieben Maien von den Bäumen und streuten sie auf den Weg.
9 ଅପରଞ୍ଚ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନୋଽଗ୍ରଗାମିନଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜନା ଉଚୈଃସ୍ୱରେଣ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ଜଯ ଜଯ ଯଃ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନାମ୍ନାଗଚ୍ଛତି ସ ଧନ୍ୟ ଇତି|
Und die vorne vorgingen und die hernach folgten, schrieen und sprachen: Hosianna! Gelobt sei, der da kommt im Namen des HERRN!
10 ତଥାସ୍ମାକମଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷସ୍ୟ ଦାଯୂଦୋ ଯଦ୍ରାଜ୍ୟଂ ପରମେଶ୍ୱରନାମ୍ନାଯାତି ତଦପି ଧନ୍ୟଂ, ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦୁଚ୍ଛ୍ରାଯେ ସ୍ୱର୍ଗେ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଜଯୋ ଭୱେତ୍|
Gelobt sei das Reich unsers Vaters David, das da kommt in dem Namen des HERRN! Hosianna in der Höhe!
11 ଇତ୍ଥଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୂଶାଲମି ମନ୍ଦିରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱସ୍ତୂନି ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍; ଅଥ ସାଯଂକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟସହିତୋ ବୈଥନିଯଂ ଜଗାମ|
Und der HERR ging ein zu Jerusalem und in den Tempel, und er besah alles; und am Abend ging er hinaus gen Bethanien mit den Zwölfen.
12 ଅପରେହନି ବୈଥନିଯାଦ୍ ଆଗମନସମଯେ କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତୋ ବଭୂୱ|
Und des anderen Tages, da sie von Bethanien gingen, hungerte ihn.
13 ତତୋ ଦୂରେ ସପତ୍ରମୁଡୁମ୍ବରପାଦପଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ତତ୍ର କିଞ୍ଚିତ୍ ଫଲଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ତସ୍ୟ ସନ୍ନିକୃଷ୍ଟଂ ଯଯୌ, ତଦାନୀଂ ଫଲପାତନସ୍ୟ ସମଯୋ ନାଗଚ୍ଛତି| ତତସ୍ତତ୍ରୋପସ୍ଥିତଃ ପତ୍ରାଣି ୱିନା କିମପ୍ୟପରଂ ନ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ କଥିତୱାନ୍,
Und er sah einen Feigenbaum von ferne, der Blätter hatte; da trat er hinzu, ob er etwas darauf fände, und da er hinzukam, fand er nichts denn nur Blätter, denn es war noch nicht Zeit, daß Feigen sein sollten.
Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Nun esse von dir niemand ewiglich! Und seine Jünger hörten das. (aiōn g165)
15 ତଦନନ୍ତରଂ ତେଷୁ ଯିରୂଶାଲମମାଯାତେଷୁ ଯୀଶୁ ର୍ମନ୍ଦିରଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ରସ୍ଥାନାଂ ବଣିଜାଂ ମୁଦ୍ରାସନାନି ପାରାୱତୱିକ୍ରେତୃଣାମ୍ ଆସନାନି ଚ ନ୍ୟୁବ୍ଜଯାଞ୍ଚକାର ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ କ୍ରେତୃନ୍ ୱିକ୍ରେତୃଂଶ୍ଚ ବହିଶ୍ଚକାର|
Und sie kamen gen Jerusalem. Und Jesus ging in den Tempel, fing an und trieb aus die Verkäufer und Käufer in dem Tempel; und die Tische der Wechsler und die Stühle der Taubenkrämer stieß er um,
16 ଅପରଂ ମନ୍ଦିରମଧ୍ୟେନ କିମପି ପାତ୍ରଂ ୱୋଢୁଂ ସର୍ୱ୍ୱଜନଂ ନିୱାରଯାମାସ|
und ließ nicht zu, das jemand etwas durch den Tempel trüge.
17 ଲୋକାନୁପଦିଶନ୍ ଜଗାଦ, ମମ ଗୃହଂ ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନାଂ ପ୍ରାର୍ଥନାଗୃହମ୍ ଇତି ନାମ୍ନା ପ୍ରଥିତଂ ଭୱିଷ୍ୟତି ଏତତ୍ କିଂ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖିତଂ ନାସ୍ତି? କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ତଦେୱ ଚୋରାଣାଂ ଗହ୍ୱରଂ କୁରୁଥ|
Und er lehrte und sprach zu ihnen: Steht nicht geschrieben: “Mein Haus soll heißen ein Bethaus allen Völkern”? Ihr aber habt eine Mördergrube daraus gemacht.
18 ଇମାଂ ୱାଣୀଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାଧ୍ୟାପକାଃ ପ୍ରଧାନଯାଜକାଶ୍ଚ ତଂ ଯଥା ନାଶଯିତୁଂ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି ତଥୋପାଯଂ ମୃଗଯାମାସୁଃ, କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟୋପଦେଶାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ୱିସ୍ମଯଂ ଗତା ଅତସ୍ତେ ତସ୍ମାଦ୍ ବିଭ୍ୟୁଃ|
Und es kam vor die Schriftgelehrten und Hohenpriester; und sie trachteten, wie sie ihn umbrächten. Sie fürchteten sich aber vor ihm; denn alles Volk verwunderte sich über seine Lehre.
19 ଅଥ ସାଯଂସମଯ ଉପସ୍ଥିତେ ଯୀଶୁର୍ନଗରାଦ୍ ବହିର୍ୱୱ୍ରାଜ|
Und des Abends ging er hinaus vor die Stadt.
20 ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରାତଃକାଲେ ତେ ତେନ ମାର୍ଗେଣ ଗଚ୍ଛନ୍ତସ୍ତମୁଡୁମ୍ବରମହୀରୁହଂ ସମୂଲଂ ଶୁଷ୍କଂ ଦଦୃଶୁଃ|
Und am Morgen gingen sie vorüber und sahen den Feigenbaum, daß er verdorrt war bis auf die Wurzel.
21 ତତଃ ପିତରଃ ପୂର୍ୱ୍ୱୱାକ୍ୟଂ ସ୍ମରନ୍ ଯୀଶୁଂ ବଭାଷଂ, ହେ ଗୁରୋ ପଶ୍ୟତୁ ଯ ଉଡୁମ୍ବରୱିଟପୀ ଭୱତା ଶପ୍ତଃ ସ ଶୁଷ୍କୋ ବଭୂୱ|
Und Petrus gedachte daran und sprach zu ihm: Rabbi, siehe, der Feigenbaum, den du verflucht hast, ist verdorrt.
22 ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ଯୂଯମୀଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱସିତ|
Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Habt Glauben an Gott.
23 ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି କୋପି ଯଦ୍ୟେତଦ୍ଗିରିଂ ୱଦତି, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଗତ୍ୱା ଜଲଧୌ ପତ, ପ୍ରୋକ୍ତମିଦଂ ୱାକ୍ୟମୱଶ୍ୟଂ ଘଟିଷ୍ୟତେ, ମନସା କିମପି ନ ସନ୍ଦିହ୍ୟ ଚେଦିଦଂ ୱିଶ୍ୱସେତ୍ ତର୍ହି ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନୁସାରେଣ ତଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ|
Wahrlich, ich sage euch: Wer zu diesem Berge spräche: Hebe dich und wirf dich ins Meer! und zweifelte nicht in seinem Herzen, sondern glaubte, daß es geschehen würde, was er sagt, so wird's ihm geschehen, was er sagt.
24 ଅତୋ ହେତୋରହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଚ୍ମି, ପ୍ରାର୍ଥନାକାଲେ ଯଦ୍ୟଦାକାଂକ୍ଷିଷ୍ୟଧ୍ୱେ ତତ୍ତଦୱଶ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ, ଇତ୍ଥଂ ୱିଶ୍ୱସିତ, ତତଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ|
Darum sage ich euch: Alles, was ihr bittet in eurem Gebet, glaubet nur, daß ihr's empfangen werdet, so wird's euch werden.
25 ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାସୁ ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ସମୁତ୍ଥିତେଷୁ ଯଦି କୋପି ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅପରାଧୀ ତିଷ୍ଠତି, ତର୍ହି ତଂ କ୍ଷମଧ୍ୱଂ, ତଥା କୃତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତାପି ଯୁଷ୍ମାକମାଗାଂମି କ୍ଷମିଷ୍ୟତେ|
Und wenn ihr stehet und betet, so vergebet, wo ihr etwas wider jemand habt, auf daß auch euer Vater im Himmel euch vergebe eure Fehler.
26 କିନ୍ତୁ ଯଦି ନ କ୍ଷମଧ୍ୱେ ତର୍ହି ୱଃ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଃ ପିତାପି ଯୁଷ୍ମାକମାଗାଂସି ନ କ୍ଷମିଷ୍ୟତେ|
Wenn ihr aber nicht vergeben werdet, so wird euch euer Vater, der im Himmel ist, eure Fehler nicht vergeben.
27 ଅନନ୍ତରଂ ତେ ପୁନ ର୍ୟିରୂଶାଲମଂ ପ୍ରୱିୱିଶୁଃ, ଯୀଶୁ ର୍ୟଦା ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରମ୍ ଇତସ୍ତତୋ ଗଚ୍ଛତି, ତଦାନୀଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଉପାଧ୍ୟାଯାଃ ପ୍ରାଞ୍ଚଶ୍ଚ ତଦନ୍ତିକମେତ୍ୟ କଥାମିମାଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ,
Und sie kamen abermals gen Jerusalem. Und da er im Tempel wandelte, kamen zu ihm die Hohenpriester und Schriftgelehrten und die Ältesten
28 ତ୍ୱଂ କେନାଦେଶେନ କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କରୋଷି? ତଥୈତାନି କର୍ମ୍ମାଣି କର୍ତ୍ତାଂ କେନାଦିଷ୍ଟୋସି?
und sprachen zu ihm: Aus was für Macht tust du das? und wer hat dir die Macht gegeben, daß du solches tust?
29 ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତିଗଦିତୱାନ୍ ଅହମପି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏକକଥାଂ ପୃଚ୍ଛାମି, ଯଦି ଯୂଯଂ ତସ୍ୟା ଉତ୍ତରଂ କୁରୁଥ, ତର୍ହି କଯାଜ୍ଞଯାହଂ କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କରୋମି ତଦ୍ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ କଥଯିଷ୍ୟାମି|
Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Ich will euch auch ein Wort fragen; antwortet mir, so will ich euch sagen, aus was für Macht ich das tue.
30 ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜନମ୍ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତଂ କିଂ ମାନୱାତ୍? ତନ୍ମହ୍ୟଂ କଥଯତ|
Die Taufe des Johannes, war sie vom Himmel oder von den Menschen? Antwortet mir!
31 ତେ ପରସ୍ପରଂ ୱିୱେକ୍ତୁଂ ପ୍ରାରେଭିରେ, ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ବଭୂୱେତି ଚେଦ୍ ୱଦାମସ୍ତର୍ହି କୁତସ୍ତଂ ନ ପ୍ରତ୍ୟୈତ? କଥମେତାଂ କଥଯିଷ୍ୟତି|
Und sie gedachten bei sich selbst und sprachen: Sagen wir sie war vom Himmel, so wird er sagen: Warum habt ihr denn ihm nicht geglaubt?
32 ମାନୱାଦ୍ ଅଭୱଦିତି ଚେଦ୍ ୱଦାମସ୍ତର୍ହି ଲୋକେଭ୍ୟୋ ଭଯମସ୍ତି ଯତୋ ହେତୋଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯୋହନଂ ସତ୍ୟଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ ମନ୍ୟନ୍ତେ|
Sagen wir aber, sie war von Menschen, so fürchten wir uns vor dem Volk. Denn sie hielten alle, daß Johannes ein rechter Prophet wäre.
33 ଅତଏୱ ତେ ଯୀଶୁଂ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦିଷୁ ର୍ୱଯଂ ତଦ୍ ୱକ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁମଃ| ଯୀଶୁରୁୱାଚ, ତର୍ହି ଯେନାଦେଶେନ କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କରୋମି, ଅହମପି ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ତନ୍ନ କଥଯିଷ୍ୟାମି|
Und sie antworteten und sprachen zu Jesu: Wir wissen's nicht. Und Jesus antwortete und sprach zu ihnen: So sage ich euch auch nicht, aus was für Macht ich solches tue.
