ଲୂକଃ 7
1 ତତଃ ପରଂ ସ ଲୋକାନାଂ କର୍ଣଗୋଚରେ ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଉପଦେଶାନ୍ ସମାପ୍ୟ ଯଦା କଫର୍ନାହୂମ୍ପୁରଂ ପ୍ରୱିଶତି
Depois de acabar todos os seus discursos aos ouvidos do povo, ele entrou em Cafarnaum.
2 ତଦା ଶତସେନାପତେଃ ପ୍ରିଯଦାସ ଏକୋ ମୃତକଲ୍ପଃ ପୀଡିତ ଆସୀତ୍|
E o servo de um certo centurião, a quem muito estimava, que estava doente, e a ponto de morrer.
3 ଅତଃ ସେନାପତି ର୍ୟୀଶୋ ର୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ନିଶମ୍ୟ ଦାସସ୍ୟାରୋଗ୍ୟକରଣାଯ ତସ୍ୟାଗମନାର୍ଥଂ ୱିନଯକରଣାଯ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ କିଯତଃ ପ୍ରାଚଃ ପ୍ରେଷଯାମାସ|
E quando [o centurião] ouviu falar sobre Jesus, enviou-lhe uns anciãos dos judeus, rogando-lhe que viesse curar o seu servo.
4 ତେ ଯୀଶୋରନ୍ତିକଂ ଗତ୍ୱା ୱିନଯାତିଶଯଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ସ ସେନାପତି ର୍ଭୱତୋନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତୁମ୍ ଅର୍ହତି|
Eles vieram a Jesus, e rogaram-lhe com urgência, dizendo: Ele é digno de lhe concederes isto,
5 ଯତଃ ସୋସ୍ମଜ୍ଜାତୀଯେଷୁ ଲୋକେଷୁ ପ୍ରୀଯତେ ତଥାସ୍ମତ୍କୃତେ ଭଜନଗେହଂ ନିର୍ମ୍ମିତୱାନ୍|
porque ele ama a nossa nação, e ele mesmo construiu a nossa sinagoga.
6 ତସ୍ମାଦ୍ ଯୀଶୁସ୍ତୈଃ ସହ ଗତ୍ୱା ନିୱେଶନସ୍ୟ ସମୀପଂ ପ୍ରାପ, ତଦା ସ ଶତସେନାପତି ର୍ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣୱାକ୍ୟଂ ତଂ ୱକ୍ତୁଂ ବନ୍ଧୂନ୍ ପ୍ରାହିଣୋତ୍| ହେ ପ୍ରଭୋ ସ୍ୱଯଂ ଶ୍ରମୋ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟୋ ଯଦ୍ ଭୱତା ମଦ୍ଗେହମଧ୍ୟେ ପାଦାର୍ପଣଂ କ୍ରିଯେତ ତଦପ୍ୟହଂ ନାର୍ହାମି,
Jesus foi com eles; mas quando já não estava longe da casa, o centurião enviou uns amigos, dizendo-lhe: “Senhor, não te incomodes, porque não sou digno que entres abaixo do meu telhado.
7 କିଞ୍ଚାହଂ ଭୱତ୍ସମୀପଂ ଯାତୁମପି ନାତ୍ମାନଂ ଯୋଗ୍ୟଂ ବୁଦ୍ଧୱାନ୍, ତତୋ ଭୱାନ୍ ୱାକ୍ୟମାତ୍ରଂ ୱଦତୁ ତେନୈୱ ମମ ଦାସଃ ସ୍ୱସ୍ଥୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
Por isso que nem mesmo me considerei digno de vir a ti; mas diz uma palavra, e seja o meu servo sarado.
8 ଯସ୍ମାଦ୍ ଅହଂ ପରାଧୀନୋପି ମମାଧୀନା ଯାଃ ସେନାଃ ସନ୍ତି ତାସାମ୍ ଏକଜନଂ ପ୍ରତି ଯାହୀତି ମଯା ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ଯାତି; ତଦନ୍ୟଂ ପ୍ରତି ଆଯାହୀତି ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ଆଯାତି; ତଥା ନିଜଦାସଂ ପ୍ରତି ଏତତ୍ କୁର୍ୱ୍ୱିତି ପ୍ରୋକ୍ତେ ସ ତଦେୱ କରୋତି|
Porque também eu sou homem subordinado à autoridade, e tenho soldados sob o meu comando, e digo a este: 'Vai', e ele vai; e a outro: 'Vem', e ele vem; e a meu servo: 'Faz isto', e ele faz”.
9 ଯୀଶୁରିଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱିସ୍ମଯଂ ଯଯୌ, ମୁଖଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱର୍ତ୍ତିନୋ ଲୋକାନ୍ ବଭାଷେ ଚ, ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶମଧ୍ୟେପି ୱିଶ୍ୱାସମୀଦୃଶଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୱଂ|
Quando Jesus ouviu isso, admirou-se dele; então se virou, e disse à multidão que o seguia: Digo-vos que nem mesmo em Israel achei tanta fé.
10 ତତସ୍ତେ ପ୍ରେଷିତା ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ତଂ ପୀଡିତଂ ଦାସଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ ଦଦୃଶୁଃ|
E quando os que foram enviados voltaram para casa, acharam com boa saúde o servo.
11 ପରେଽହନି ସ ନାଯୀନାଖ୍ୟଂ ନଗରଂ ଜଗାମ ତସ୍ୟାନେକେ ଶିଷ୍ୟା ଅନ୍ୟେ ଚ ଲୋକାସ୍ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଯୁଃ|
E aconteceu pouco depois, que [Jesus] ia a uma cidade chamada Naim, e com ele iam muitos de seus discípulos e uma grande multidão.
12 ତେଷୁ ତନ୍ନଗରସ୍ୟ ଦ୍ୱାରସନ୍ନିଧିଂ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଏକଂ ମୃତମନୁଜଂ ୱହନ୍ତୋ ନଗରସ୍ୟ ବହିର୍ୟାନ୍ତି, ସ ତନ୍ମାତୁରେକପୁତ୍ରସ୍ତନ୍ମାତା ଚ ୱିଧୱା; ତଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତନ୍ନଗରୀଯା ବହୱୋ ଲୋକା ଆସନ୍|
E quando chegou perto da porta da cidade, eis que levavam um defunto, filho único de sua mãe, que [era] viúva; e com ela [ia] grande multidão da cidade.
13 ପ୍ରଭୁସ୍ତାଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ସାନୁକମ୍ପଃ କଥଯାମାସ, ମା ରୋଦୀଃ| ସ ସମୀପମିତ୍ୱା ଖଟ୍ୱାଂ ପସ୍ପର୍ଶ ତସ୍ମାଦ୍ ୱାହକାଃ ସ୍ଥଗିତାସ୍ତମ୍ୟୁଃ;
Quando o Senhor a viu, comoveu-se de intima compaixão por ela, e disse-lhe: Não chores.
14 ତଦା ସ ଉୱାଚ ହେ ଯୁୱମନୁଷ୍ୟ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ, ତ୍ୱାମହମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମି|
Então se aproximou, tocou o caixão (e os que a levavam, pararam), e disse: Jovem, a ti eu digo: levanta-te.
15 ତସ୍ମାତ୍ ସ ମୃତୋ ଜନସ୍ତତ୍କ୍ଷଣମୁତ୍ଥାଯ କଥାଂ ପ୍ରକଥିତଃ; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତସ୍ୟ ମାତରି ତଂ ସମର୍ପଯାମାସ|
E o defunto se sentou e começou a falar; e ele o entregou à sua mãe.
16 ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ ଶଶଙ୍କିରେ; ଏକୋ ମହାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ମଧ୍ୟେଽସ୍ମାକମ୍ ସମୁଦୈତ୍, ଈଶ୍ୱରଶ୍ଚ ସ୍ୱଲୋକାନନ୍ୱଗୃହ୍ଲାତ୍ କଥାମିମାଂ କଥଯିତ୍ୱା ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ଜଗଦୁଃ|
Todos se encheram de temor, e glorificavam a Deus, dizendo: “Um grande profeta se levantou entre nós, e Deus visitou o seu povo!”
17 ତତଃ ପରଂ ସମସ୍ତଂ ଯିହୂଦାଦେଶଂ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ସ୍ଥଦେଶଞ୍ଚ ତସ୍ୟୈତତ୍କୀର୍ତ୍ତି ର୍ୱ୍ୟାନଶେ|
E essa sua fama correu por toda a Judeia, e por toda a região em redor.
18 ତତଃ ପରଂ ଯୋହନଃ ଶିଷ୍ୟେଷୁ ତଂ ତଦ୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜ୍ଞାପିତୱତ୍ସୁ
E os discípulos de João lhe anunciaram essas coisas.
19 ସ ସ୍ୱଶିଷ୍ୟାଣାଂ ଦ୍ୱୌ ଜନାୱାହୂଯ ଯୀଶୁଂ ପ୍ରତି ୱକ୍ଷ୍ୟମାଣଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱକ୍ତୁଂ ପ୍ରେଷଯାମାସ, ଯସ୍ୟାଗମନମ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତିଷ୍ଠାମୋ ୱଯଂ କିଂ ସ ଏୱ ଜନସ୍ତ୍ୱଂ? କିଂ ୱଯମନ୍ୟମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥାସ୍ୟାମଃ?
Então João chamou dois de seus discípulos, e os enviou ao Senhor, dizendo: “És tu aquele que havia de vir, ou esperamos outro?”
20 ପଶ୍ଚାତ୍ତୌ ମାନୱୌ ଗତ୍ୱା କଥଯାମାସତୁଃ, ଯସ୍ୟାଗମନମ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତିଷ୍ଠାମୋ ୱଯଂ, କିଂ ସଏୱ ଜନସ୍ତ୍ୱଂ? କିଂ ୱଯମନ୍ୟମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥାସ୍ୟାମଃ? କଥାମିମାଂ ତୁଭ୍ୟଂ କଥଯିତୁଂ ଯୋହନ୍ ମଜ୍ଜକ ଆୱାଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
E quando aqueles homens vieram a ele, disseram: “João Batista nos enviou a ti, dizendo: 'És tu aquele que havia de vir, ou esperamos outro?'”
21 ତସ୍ମିନ୍ ଦଣ୍ଡେ ଯୀଶୂରୋଗିଣୋ ମହାୱ୍ୟାଧିମତୋ ଦୁଷ୍ଟଭୂତଗ୍ରସ୍ତାଂଶ୍ଚ ବହୂନ୍ ସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ କୃତ୍ୱା, ଅନେକାନ୍ଧେଭ୍ୟଶ୍ଚକ୍ଷୁଂଷି ଦତ୍ତ୍ୱା ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ,
Naquela mesma hora ele curou a muitos de enfermidades, males, e espíritos maus, e a deu vista a muitos cegos.
22 ଯୁୱାଂ ୱ୍ରଜତମ୍ ଅନ୍ଧା ନେତ୍ରାଣି ଖଞ୍ଜାଶ୍ଚରଣାନି ଚ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି, କୁଷ୍ଠିନଃ ପରିଷ୍କ୍ରିଯନ୍ତେ, ବଧିରାଃ ଶ୍ରୱଣାନି ମୃତାଶ୍ଚ ଜୀୱନାନି ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି, ଦରିଦ୍ରାଣାଂ ସମୀପେଷୁ ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟତେ, ଯଂ ପ୍ରତି ୱିଘ୍ନସ୍ୱରୂପୋହଂ ନ ଭୱାମି ସ ଧନ୍ୟଃ,
E ele lhes respondeu: Ide, e anunciai a João as coisas que tendes visto e ouvido: que os cegos veem, os mancos andam, os leprosos são purificados, os surdos ouvem, os mortos ressuscitam, e aos pobres é anunciado o Evangelho.
23 ଏତାନି ଯାନି ପଶ୍ୟଥଃ ଶୃଣୁଥଶ୍ଚ ତାନି ଯୋହନଂ ଜ୍ଞାପଯତମ୍|
E bendito é aquele que não se ofender em mim.
24 ତଯୋ ର୍ଦୂତଯୋ ର୍ଗତଯୋଃ ସତୋ ର୍ୟୋହନି ସ ଲୋକାନ୍ ୱକ୍ତୁମୁପଚକ୍ରମେ, ଯୂଯଂ ମଧ୍ୟେପ୍ରାନ୍ତରଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିଂ ୱାଯୁନା କମ୍ପିତଂ ନଡଂ?
E quando os mensageiros de João se foram, [Jesus] começou a dizer às multidões acerca de João: Que saístes para ver no deserto? Alguma cana sacudida pelo vento?
25 ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିଂ ସୂକ୍ଷ୍ମୱସ୍ତ୍ରପରିଧାଯିନଂ କମପି ନରଂ? କିନ୍ତୁ ଯେ ସୂକ୍ଷ୍ମମୃଦୁୱସ୍ତ୍ରାଣି ପରିଦଧତି ସୂତ୍ତମାନି ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଭୁଞ୍ଜତେ ଚ ତେ ରାଜଧାନୀଷୁ ତିଷ୍ଠନ୍ତି|
Mas que saístes para ver? Um homem vestido de roupas delicadas? Eis que os que [vestem] roupas delicadas e vivem no luxo estão nos palácios reais.
26 ତର୍ହି ଯୂଯଂ କିଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନିରଗମତ? କିମେକଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଂ? ତଦେୱ ସତ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ସ ପୁମାନ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋପି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଇତ୍ୟହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି;
Mas que saístes para ver? Um profeta? Sim, vos digo, e muito mais que profeta.
27 ପଶ୍ୟ ସ୍ୱକୀଯଦୂତନ୍ତୁ ତୱାଗ୍ର ପ୍ରେଷଯାମ୍ୟହଂ| ଗତ୍ୱା ତ୍ୱଦୀଯମାର୍ଗନ୍ତୁ ସ ହି ପରିଷ୍କରିଷ୍ୟତି| ଯଦର୍ଥେ ଲିପିରିଯମ୍ ଆସ୍ତେ ସ ଏୱ ଯୋହନ୍|
Este é aquele de quem está escrito: Eis que envio o meu mensageiro adiante de tua face, o qual preparará o teu caminho diante de ti.
28 ଅତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି ସ୍ତ୍ରିଯା ଗର୍ବ୍ଭଜାତାନାଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜକାତ୍ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ କୋପି ନାସ୍ତି, ତତ୍ରାପି ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ଯଃ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାତ୍ କ୍ଷୁଦ୍ରଃ ସ ଯୋହନୋପି ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ|
Eu vos digo, que dentre os nascidos de mulheres, ninguém há maior que João; mas o menor no reino dos céus é maior que ele.
29 ଅପରଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ କରମଞ୍ଚାଯିନଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଯୋହନା ମଜ୍ଜନେନ ମଜ୍ଜିତାଃ ପରମେଶ୍ୱରଂ ନିର୍ଦୋଷଂ ମେନିରେ|
E todo o povo e os publicanos ouviram, concordaram que Deus era justo, e foram batizados com o batismo de João.
30 କିନ୍ତୁ ଫିରୂଶିନୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକାଶ୍ଚ ତେନ ନ ମଜ୍ଜିତାଃ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତୀଶ୍ୱରସ୍ୟୋପଦେଶଂ ନିଷ୍ଫଲମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
Mas os fariseus e os estudiosos da Lei rejeitaram o conselho de Deus contra si mesmos, e não foram batizados por ele.
31 ଅଥ ପ୍ରଭୁଃ କଥଯାମାସ, ଇଦାନୀନ୍ତନଜନାନ୍ କେନୋପମାମି? ତେ କସ୍ୟ ସଦୃଶାଃ?
E o Senhor disse: “A quem, pois, compararei as pessoas desta geração? E a quem são semelhantes?
32 ଯେ ବାଲକା ୱିପଣ୍ୟାମ୍ ଉପୱିଶ୍ୟ ପରସ୍ପରମ୍ ଆହୂଯ ୱାକ୍ୟମିଦଂ ୱଦନ୍ତି, ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟେ ୱଂଶୀରୱାଦିଷ୍ମ, କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ନାନର୍ତ୍ତିଷ୍ଟ, ୱଯଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିକଟ ଅରୋଦିଷ୍ମ, କିନ୍ତୁ ଯୁଯଂ ନ ୱ୍ୟଲପିଷ୍ଟ, ବାଲକୈରେତାଦୃଶୈସ୍ତେଷାମ୍ ଉପମା ଭୱତି|
São semelhantes às crianças sentadas na praça, que gritam umas às outras: 'Nós vos tocamos flautas, mas não dançastes; nós cantamos lamentações, mas não chorastes'.
33 ଯତୋ ଯୋହନ୍ ମଜ୍ଜକ ଆଗତ୍ୟ ପୂପଂ ନାଖାଦତ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଞ୍ଚ ନାପିୱତ୍ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଭୂତଗ୍ରସ୍ତୋଯମ୍|
Porque veio João Batista, que não comia pão, nem bebia vinho, e dizeis: 'Ele tem demônio';
34 ତତଃ ପରଂ ମାନୱସୁତ ଆଗତ୍ୟାଖାଦଦପିୱଞ୍ଚ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ୱଦଥ, ଖାଦକଃ ସୁରାପଶ୍ଚାଣ୍ଡାଲପାପିନାଂ ବନ୍ଧୁରେକୋ ଜନୋ ଦୃଶ୍ୟତାମ୍|
Veio o Filho do homem, que come e bebe, e dizeis: 'Eis um homem comilão e bebedor de vinho, amigo dos publicanos e dos pecadores'.
35 କିନ୍ତୁ ଜ୍ଞାନିନୋ ଜ୍ଞାନଂ ନିର୍ଦୋଷଂ ୱିଦୁଃ|
Mas a sabedoria foi considerada justa por todos os seus filhos”.
36 ପଶ୍ଚାଦେକଃ ଫିରୂଶୀ ଯୀଶୁଂ ଭୋଜନାଯ ନ୍ୟମନ୍ତ୍ରଯତ୍ ତତଃ ସ ତସ୍ୟ ଗୃହଂ ଗତ୍ୱା ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିଷ୍ଟଃ|
E um dos fariseus lhe pediu que comesse com ele; então entrou na casa do fariseu, e sentou-se [à mesa].
37 ଏତର୍ହି ତତ୍ଫିରୂଶିନୋ ଗୃହେ ଯୀଶୁ ର୍ଭେକ୍ତୁମ୍ ଉପାୱେକ୍ଷୀତ୍ ତଚ୍ଛ୍ରୁତ୍ୱା ତନ୍ନଗରୱାସିନୀ କାପି ଦୁଷ୍ଟା ନାରୀ ପାଣ୍ଡରପ୍ରସ୍ତରସ୍ୟ ସମ୍ପୁଟକେ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲମ୍ ଆନୀଯ
E eis que uma mulher da cidade, que era pecadora, quando soube que ele estava na casa do fariseu, trouxe um vaso de alabastro de óleo perfumado.
38 ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାତ୍ ପାଦଯୋଃ ସନ୍ନିଧୌ ତସ୍ୟୌ ରୁଦତୀ ଚ ନେତ୍ରାମ୍ବୁଭିସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟ ନିଜକଚୈରମାର୍କ୍ଷୀତ୍, ତତସ୍ତସ୍ୟ ଚରଣୌ ଚୁମ୍ବିତ୍ୱା ତେନ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲେନ ମମର୍ଦ|
E estando atrás, aos seus pés, chorando, começou a molhar-lhe os pés com lágrimas; e os enxugava com os cabelos da sua cabeça; e beijava-lhe os pés, e os ungia com o óleo perfumado.
39 ତସ୍ମାତ୍ ସ ନିମନ୍ତ୍ରଯିତା ଫିରୂଶୀ ମନସା ଚିନ୍ତଯାମାସ, ଯଦ୍ୟଯଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଏନଂ ସ୍ପୃଶତି ଯା ସ୍ତ୍ରୀ ସା କା କୀଦୃଶୀ ଚେତି ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଯାତ୍ ଯତଃ ସା ଦୁଷ୍ଟା|
E quando o fariseu que o havia convidado viu [isso], falou consigo mesmo: Se ele fosse profeta, saberia quem e qual é a mulher que o toca; porque ela é pecadora.
40 ତଦା ଯାଶୁସ୍ତଂ ଜଗାଦ, ହେ ଶିମୋନ୍ ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି ମମ କିଞ୍ଚିଦ୍ ୱକ୍ତୱ୍ୟମସ୍ତି; ତସ୍ମାତ୍ ସ ବଭାଷେ, ହେ ଗୁରୋ ତଦ୍ ୱଦତୁ|
E Jesus lhe respondeu: “Simão, tenho uma coisa a te dizer”; e ele disse: “Dize-a, Mestre”.
41 ଏକୋତ୍ତମର୍ଣସ୍ୟ ଦ୍ୱାୱଧମର୍ଣାୱାସ୍ତାଂ, ତଯୋରେକଃ ପଞ୍ଚଶତାନି ମୁଦ୍ରାପାଦାନ୍ ଅପରଶ୍ଚ ପଞ୍ଚାଶତ୍ ମୁଦ୍ରାପାଦାନ୍ ଧାରଯାମାସ|
[Jesus] disse: “Certo credor tinha dois devedores. Um lhe devia quinhentas moedas de prata, e o outro cinquenta.
42 ତଦନନ୍ତରଂ ତଯୋଃ ଶୋଧ୍ୟାଭାୱାତ୍ ସ ଉତ୍ତମର୍ଣସ୍ତଯୋ ରୃଣେ ଚକ୍ଷମେ; ତସ୍ମାତ୍ ତଯୋର୍ଦ୍ୱଯୋଃ କସ୍ତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରେଷ୍ୟତେ ବହୁ? ତଦ୍ ବ୍ରୂହି|
Como não tinham com que pagar, perdoou-lhes [a dívida] de ambos. Qual, pois, deles o amará mais?”
43 ଶିମୋନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ମଯା ବୁଧ୍ୟତେ ଯସ୍ୟାଧିକମ୍ ଋଣଂ ଚକ୍ଷମେ ସ ଇତି; ତତୋ ଯୀଶୁସ୍ତଂ ୱ୍ୟାଜହାର, ତ୍ୱଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱ୍ୟଚାରଯଃ|
Simão respondeu: Tenho para mim que aquele a quem mais perdoou. E ele lhe disse: Julgaste corretamente.
44 ଅଥ ତାଂ ନାରୀଂ ପ୍ରତି ୱ୍ୟାଘୁଠ୍ୟ ଶିମୋନମୱୋଚତ୍, ସ୍ତ୍ରୀମିମାଂ ପଶ୍ୟସି? ତୱ ଗୃହେ ମଯ୍ୟାଗତେ ତ୍ୱଂ ପାଦପ୍ରକ୍ଷାଲନାର୍ଥଂ ଜଲଂ ନାଦାଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ନଯନଜଲୈ ର୍ମମ ପାଦୌ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟ କେଶୈରମାର୍କ୍ଷୀତ୍|
Ele se voltou à mulher, e disse a Simão: Vês tu esta mulher? Entrei na tua casa, e não me deste água para os pés; porém esta molhou os meus pés com lágrimas, e os enxugou com os seus cabelos.
45 ତ୍ୱଂ ମାଂ ନାଚୁମ୍ବୀଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ସ୍ୱୀଯାଗମନାଦାରଭ୍ୟ ମଦୀଯପାଦୌ ଚୁମ୍ବିତୁଂ ନ ୱ୍ୟରଂସ୍ତ|
Tu não me beijaste; porém esta, desde que entrou, não parou de me beijar os pés.
46 ତ୍ୱଞ୍ଚ ମଦୀଯୋତ୍ତମାଙ୍ଗେ କିଞ୍ଚିଦପି ତୈଲଂ ନାମର୍ଦୀଃ କିନ୍ତୁ ଯୋଷିଦେଷା ମମ ଚରଣୌ ସୁଗନ୍ଧିତୈଲେନାମର୍ଦ୍ଦୀତ୍|
Não ungiste a minha cabeça com óleo, porém esta ungiu os meus pés com óleo perfumado.
47 ଅତସ୍ତ୍ୱାଂ ୱ୍ୟାହରାମି, ଏତସ୍ୟା ବହୁ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ ତତୋ ବହୁ ପ୍ରୀଯତେ କିନ୍ତୁ ଯସ୍ୟାଲ୍ପପାପଂ କ୍ଷମ୍ୟତେ ସୋଲ୍ପଂ ପ୍ରୀଯତେ|
Por isso te digo, os muitos pecados dela são perdoados, porque muito amou; mas ao que pouco se perdoa, pouco ama.
48 ତତଃ ପରଂ ସ ତାଂ ବଭାଷେ, ତ୍ୱଦୀଯଂ ପାପମକ୍ଷମ୍ୟତ|
E disse a ela: Os teus pecados são perdoados.
49 ତଦା ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯେ ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଉପୱିୱିଶୁସ୍ତେ ପରସ୍ପରଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ଅଯଂ ପାପଂ କ୍ଷମତେ କ ଏଷଃ?
E os que estavam sentados começaram a dizer entre si: Quem é este, que até perdoa pecados?
50 କିନ୍ତୁ ସ ତାଂ ନାରୀଂ ଜଗାଦ, ତୱ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତ୍ୱାଂ ପର୍ୟ୍ୟତ୍ରାସ୍ତ ତ୍ୱଂ କ୍ଷେମେଣ ୱ୍ରଜ|
E disse à mulher: A tua fé te salvou; vai em paz.
