ଲୂକଃ 2
1 ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ନାମାନି ଲେଖଯିତୁମ୍ ଅଗସ୍ତକୈସର ଆଜ୍ଞାପଯାମାସ|
Men det skete i de dage, at en Befaling udgik fra Kejser Augustus, at al Verden skulde skrives i Mandtal.
2 ତଦନୁସାରେଣ କୁରୀଣିଯନାମନି ସୁରିଯାଦେଶସ୍ୟ ଶାସକେ ସତି ନାମଲେଖନଂ ପ୍ରାରେଭେ|
(Denne første Indskrivning skete, da Kvirinius var Landshøvding i Syrien, )
3 ଅତୋ ହେତୋ ର୍ନାମ ଲେଖିତୁଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜନାଃ ସ୍ୱୀଯଂ ସ୍ୱୀଯଂ ନଗରଂ ଜଗ୍ମୁଃ|
Og alle gik for at lade sig indskrive, hver til sin By.
4 ତଦାନୀଂ ଯୂଷଫ୍ ନାମ ଲେଖିତୁଂ ୱାଗ୍ଦତ୍ତଯା ସ୍ୱଭାର୍ୟ୍ୟଯା ଗର୍ବ୍ଭୱତ୍ୟା ମରିଯମା ସହ ସ୍ୱଯଂ ଦାଯୂଦଃ ସଜାତିୱଂଶ ଇତି କାରଣାଦ୍ ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ନାସରତ୍ନଗରାଦ୍
Og også Josef gik op fra Galilæa, fra Byen Nazareth til Judæa til Davids By, som kaldes Bethlehem, fordi han var af Davids Hus og Slægt,
5 ଯିହୂଦାପ୍ରଦେଶସ୍ୟ ବୈତ୍ଲେହମାଖ୍ୟଂ ଦାଯୂଦ୍ନଗରଂ ଜଗାମ|
for at lade sig indskrive tillige med Maria, sin trolovede, som var frugtsommelig.
6 ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ତତ୍ର ସ୍ଥାନେ ତଯୋସ୍ତିଷ୍ଠତୋଃ ସତୋ ର୍ମରିଯମଃ ପ୍ରସୂତିକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ
Men det skete, medens de vare der, blev Tiden fuldkommet til, at hun skulde føde.
7 ସା ତଂ ପ୍ରଥମସୁତଂ ପ୍ରାସୋଷ୍ଟ କିନ୍ତୁ ତସ୍ମିନ୍ ୱାସଗୃହେ ସ୍ଥାନାଭାୱାଦ୍ ବାଲକଂ ୱସ୍ତ୍ରେଣ ୱେଷ୍ଟଯିତ୍ୱା ଗୋଶାଲାଯାଂ ସ୍ଥାପଯାମାସ|
Og hun fødte sin Søn, den førstefødte, og svøbte ham og lagde ham i en Krybbe; thi der var ikke Rum for dem i Herberget.
8 ଅନନ୍ତରଂ ଯେ କିଯନ୍ତୋ ମେଷପାଲକାଃ ସ୍ୱମେଷୱ୍ରଜରକ୍ଷାଯୈ ତତ୍ପ୍ରଦେଶେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ରଜନ୍ୟାଂ ପ୍ରାନ୍ତରେ ପ୍ରହରିଣଃ କର୍ମ୍ମ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି,
Og der var Hyrder i den samme Egn, som lå ude på Marken og holdt Nattevagt over deres Hjord.
9 ତେଷାଂ ସମୀପଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତ ଆଗତ୍ୟୋପତସ୍ଥୌ; ତଦା ଚତୁଷ୍ପାର୍ଶ୍ୱେ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ତେଜସଃ ପ୍ରକାଶିତତ୍ୱାତ୍ ତେଽତିଶଶଙ୍କିରେ|
Og se, en Herrens Engel stod for dem, og Herrens Herlighed skinnede om dem, og de frygtede såre
10 ତଦା ସ ଦୂତ ଉୱାଚ ମା ଭୈଷ୍ଟ ପଶ୍ୟତାଦ୍ୟ ଦାଯୂଦଃ ପୁରେ ଯୁଷ୍ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ତ୍ରାତା ପ୍ରଭୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽଜନିଷ୍ଟ,
Og Engelen sagde til dem: "Frygter ikke; thi se, jeg forkynder eder en stor Glæde, som skal være for hele Folket.
11 ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ମହାନନ୍ଦଜନକମ୍ ଇମଂ ମଙ୍ଗଲୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯାମି|
Thi eder er i dag en Frelser født, som er den Herre Kristus i Davids By.
12 ଯୂଯଂ (ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା) ୱସ୍ତ୍ରୱେଷ୍ଟିତଂ ତଂ ବାଲକଂ ଗୋଶାଲାଯାଂ ଶଯନଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତୀଦଂ ଚିହ୍ନଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
Og dette skulle I have til Tegn: I skulle finde et Barn svøbt, liggende i en Krybbe."
13 ଦୂତ ଇମାଂ କଥାଂ କଥିତୱତି ତତ୍ରାକସ୍ମାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଃ ପୃତନା ଆଗତ୍ୟ କଥାମ୍ ଇମାଂ କଥଯିତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନନ୍ୱୱାଦିଷୁଃ, ଯଥା,
Og straks var der med Engelen en himmelsk Hærskares Mangfoldighed, som lovede Gud og sagde:
14 ସର୍ୱ୍ୱୋର୍ଦ୍ୱ୍ୱସ୍ଥୈରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହିମା ସମ୍ପ୍ରକାଶ୍ୟତାଂ| ଶାନ୍ତିର୍ଭୂଯାତ୍ ପୃଥିୱ୍ୟାସ୍ତୁ ସନ୍ତୋଷଶ୍ଚ ନରାନ୍ ପ୍ରତି||
"Ære være Gud i det højeste! og Fred på Jorden! i Mennesker Velbehag!
15 ତତଃ ପରଂ ତେଷାଂ ସନ୍ନିଧେ ର୍ଦୂତଗଣେ ସ୍ୱର୍ଗଂ ଗତେ ମେଷପାଲକାଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅୱେଚନ୍ ଆଗଚ୍ଛତ ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯାଂ ଘଟନାଂ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍ ତସ୍ୟା ଯାଥର୍ୟଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ୱଯମଧୁନା ବୈତ୍ଲେହମ୍ପୁରଂ ଯାମଃ|
Og det skete, da Englene vare farne fra dem til Himmelen, sagde Hyrderne til hverandre: "Lader os dog gå til Bethlehem og se dette, som er sket, hvilket Herren har kundgjort os."
16 ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ତୂର୍ଣଂ ୱ୍ରଜିତ୍ୱା ମରିଯମଂ ଯୂଷଫଂ ଗୋଶାଲାଯାଂ ଶଯନଂ ବାଲକଞ୍ଚ ଦଦୃଶୁଃ|
Og de skyndte sig og kom og fandt både Maria og Josef, og Barnet liggende i Krybben.
17 ଇତ୍ଥଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବାଲକସ୍ୟାର୍ଥେ ପ୍ରୋକ୍ତାଂ ସର୍ୱ୍ୱକଥାଂ ତେ ପ୍ରାଚାରଯାଞ୍ଚକ୍ରୁଃ|
Men da de så det, kundgjorde de, hvad der var talt til dem om dette Barn.
18 ତତୋ ଯେ ଲୋକା ମେଷରକ୍ଷକାଣାଂ ୱଦନେଭ୍ୟସ୍ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶୁଶ୍ରୁୱୁସ୍ତେ ମହାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମେନିରେ|
Og alle de, som hørte det, undrede sig over det, der blev talt til dem af Hyrderne.
19 କିନ୍ତୁ ମରିଯମ୍ ଏତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଘଟନାନାଂ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ୱିୱିଚ୍ୟ ମନସି ସ୍ଥାପଯାମାସ|
Men Maria gemte alle disse Ord og overvejede dem i sit Hjerte.
20 ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଦୂତୱିଜ୍ଞପ୍ତାନୁରୂପଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଚ ମେଷପାଲକା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୁଣାନୁୱାଦଂ ଧନ୍ୟୱାଦଞ୍ଚ କୁର୍ୱ୍ୱାଣାଃ ପରାୱୃତ୍ୟ ଯଯୁଃ|
Og Hyrderne vendte tilbage, idet de priste og lovede Gud for alt, hvad de havde hørt og set, således som der var talt til dem.
21 ଅଥ ବାଲକସ୍ୟ ତ୍ୱକ୍ଛେଦନକାଲେଽଷ୍ଟମଦିୱସେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ତସ୍ୟ ଗର୍ବ୍ଭସ୍ଥିତେଃ ପୁର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତୋ ଯଥାଜ୍ଞାପଯତ୍ ତଦନୁରୂପଂ ତେ ତନ୍ନାମଧେଯଂ ଯୀଶୁରିତି ଚକ୍ରିରେ|
Og da otte Dage vare fuldkommede, så han skulde omskæres, da blev hans Navn kaldt Jesus, som det var kaldt af Engelen, før han blev undfangen i Moders Liv.
22 ତତଃ ପରଂ ମୂସାଲିଖିତୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଅନୁସାରେଣ ମରିଯମଃ ଶୁଚିତ୍ୱକାଲ ଉପସ୍ଥିତେ,
Og da deres Renselsesdage efter Mose Lov vare fuldkommede, bragte de ham op til Jerusalem for at fremstille ham for Herren,
23 "ପ୍ରଥମଜଃ ସର୍ୱ୍ୱଃ ପୁରୁଷସନ୍ତାନଃ ପରମେଶ୍ୱରେ ସମର୍ପ୍ୟତାଂ," ଇତି ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥଯା
som der er skrevet i Herrens Lov, at alt Mandkøn, som åbner Moders Liv, skal kaldes helligt for Herren,
24 ଯୀଶୁଂ ପରମେଶ୍ୱରେ ସମର୍ପଯିତୁମ୍ ଶାସ୍ତ୍ରୀଯୱିଧ୍ୟୁକ୍ତଂ କପୋତଦ୍ୱଯଂ ପାରାୱତଶାୱକଦ୍ୱଯଂ ୱା ବଲିଂ ଦାତୁଂ ତେ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆଯଯୁଃ|
og for at bringe Offer efter det, som er sagt i Herrens Lov, et Par Turtelduer eller to unge Duer.
25 ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରନିୱାସୀ ଶିମିଯୋନ୍ନାମା ଧାର୍ମ୍ମିକ ଏକ ଆସୀତ୍ ସ ଇସ୍ରାଯେଲଃ ସାନ୍ତ୍ୱନାମପେକ୍ଷ୍ୟ ତସ୍ଥୌ କିଞ୍ଚ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତସ୍ମିନ୍ନାୱିର୍ଭୂତଃ|
Og se, der var en Mand i Jerusalem ved Navn Simeon, og denne Mand var retfærdig og gudfrygtig og forventede Israels Trøst, og den Helligånd var over ham.
26 ଅପରଂ ପ୍ରଭୁଣା ପରମେଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତେ ତ୍ରାତରି ତ୍ୱଯା ନ ଦୃଷ୍ଟେ ତ୍ୱଂ ନ ମରିଷ୍ୟସୀତି ୱାକ୍ୟଂ ପୱିତ୍ରେଣ ଆତ୍ମନା ତସ୍ମ ପ୍ରାକଥ୍ୟତ|
Og det var varslet ham af den Helligånd, at han ikke skulde se Døden, førend han havde set Herrens Salvede.
27 ଅପରଞ୍ଚ ଯଦା ଯୀଶୋଃ ପିତା ମାତା ଚ ତଦର୍ଥଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁରୂପଂ କର୍ମ୍ମ କର୍ତ୍ତୁଂ ତଂ ମନ୍ଦିରମ୍ ଆନିନ୍ୟତୁସ୍ତଦା
Og han kom af Åndens Drift til Helligdommen; og idet Forældrene bragte Barnet Jesus ind for at gøre med ham efter Lovens Skik,
28 ଶିମିଯୋନ୍ ଆତ୍ମନ ଆକର୍ଷଣେନ ମନ୍ଦିରମାଗତ୍ୟ ତଂ କ୍ରୋଡେ ନିଧାଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମାସ, ଯଥା,
da tog han det på sine Arme og priste Gud og sagde:
29 ହେ ପ୍ରଭୋ ତୱ ଦାସୋଯଂ ନିଜୱାକ୍ୟାନୁସାରତଃ| ଇଦାନୀନ୍ତୁ ସକଲ୍ୟାଣୋ ଭୱତା ସଂୱିସୃଜ୍ୟତାମ୍|
"Herre! nu lader du din Tjener fare i Fred, efter dit Ord.
30 ଯତଃ ସକଲଦେଶସ୍ୟ ଦୀପ୍ତଯେ ଦୀପ୍ତିରୂପକଂ|
Thi mine Øjne have set din Frelse,
31 ଇସ୍ରାଯେଲୀଯଲୋକସ୍ୟ ମହାଗୌରୱରୂପକଂ|
som du beredte for alle Folkeslagenes Åsyn,
32 ଯଂ ତ୍ରାଯକଂ ଜନାନାନ୍ତୁ ସମ୍ମୁଖେ ତ୍ୱମଜୀଜନଃ| ସଏୱ ୱିଦ୍ୟତେଽସ୍ମାକଂ ଧ୍ରୱଂ ନଯନନଗୋଚରେ||
et Lys til at oplyse Hedningerne og en Herlighed for dit Folk Israel."
33 ତଦାନୀଂ ତେନୋକ୍ତା ଏତାଃ ସକଲାଃ କଥାଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତସ୍ୟ ମାତା ଯୂଷଫ୍ ଚ ୱିସ୍ମଯଂ ମେନାତେ|
Og hans Fader og hans Moder undrede sig over de Ting, som bleve sagte om ham.
34 ତତଃ ପରଂ ଶିମିଯୋନ୍ ତେଭ୍ୟ ଆଶିଷଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ତନ୍ମାତରଂ ମରିଯମମ୍ ଉୱାଚ, ପଶ୍ୟ ଇସ୍ରାଯେଲୋ ୱଂଶମଧ୍ୟେ ବହୂନାଂ ପାତନାଯୋତ୍ଥାପନାଯ ଚ ତଥା ୱିରୋଧପାତ୍ରଂ ଭୱିତୁଂ, ବହୂନାଂ ଗୁପ୍ତମନୋଗତାନାଂ ପ୍ରକଟୀକରଣାଯ ବାଲକୋଯଂ ନିଯୁକ୍ତୋସ୍ତି|
Og Simeon velsignede dem og sagde til hans Moder Maria: "Se, denne er sat mange i Israel til Fald og Oprejsning og til et Tegn, som imodsiges,
35 ତସ୍ମାତ୍ ତୱାପି ପ୍ରାଣାଃ ଶୂଲେନ ୱ୍ୟତ୍ସ୍ୟନ୍ତେ|
ja, også din egen Sjæl skal et Sværd gennemtrænge! for at mange Hjerters Tanker skulle åbenbares."
36 ଅପରଞ୍ଚ ଆଶେରସ୍ୟ ୱଂଶୀଯଫିନୂଯେଲୋ ଦୁହିତା ହନ୍ନାଖ୍ୟା ଅତିଜରତୀ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନ୍ୟେକା ଯା ୱିୱାହାତ୍ ପରଂ ସପ୍ତ ୱତ୍ସରାନ୍ ପତ୍ୟା ସହ ନ୍ୟୱସତ୍ ତତୋ ୱିଧୱା ଭୂତ୍ୱା ଚତୁରଶୀତିୱର୍ଷୱଯଃପର୍ୟ୍ୟନତଂ
Og der var en Profetinde Anna, Fanuels Datter, af Asers Stamme; hun var meget fremrykket i Alder, havde levet syv År med sin Mand efter sin Jomfrustand
37 ମନ୍ଦିରେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୈର୍ଦିୱାନିଶମ୍ ଈଶ୍ୱରମ୍ ଅସେୱତ ସାପି ସ୍ତ୍ରୀ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ମନ୍ଦିରମାଗତ୍ୟ
og var nu en Enke ved fire og firsindstyve År, og hun veg ikke fra Helligdommen, tjenende Gud med Faste og Bønner Nat og Dag.
38 ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ ଚକାର, ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରୱାସିନୋ ଯାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ମୁକ୍ତିମପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥିତାସ୍ତାନ୍ ଯୀଶୋର୍ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ଜ୍ଞାପଯାମାସ|
Og hun trådte til i den samme Stund og priste Gud og talte om ham til alle, som forventede Jerusalems Forløsning.
39 ଇତ୍ଥଂ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ କର୍ମ୍ମସୁ କୃତେଷୁ ତୌ ପୁନଶ୍ଚ ଗାଲୀଲୋ ନାସରତ୍ନାମକଂ ନିଜନଗରଂ ପ୍ରତସ୍ଥାତେ|
Og da de havde fuldbyrdet alle Ting efter Herrens Lov, vendte de tilbage til Galilæa til deres egen By Nazareth.
40 ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ବାଲକଃ ଶରୀରେଣ ୱୃଦ୍ଧିମେତ୍ୟ ଜ୍ଞାନେନ ପରିପୂର୍ଣ ଆତ୍ମନା ଶକ୍ତିମାଂଶ୍ଚ ଭୱିତୁମାରେଭେ ତଥା ତସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହୋ ବଭୂୱ|
Men Barnet voksede og blev stærkt og blev fuldt af Visdom: og Guds Nåde var over det.
41 ତସ୍ୟ ପିତା ମାତା ଚ ପ୍ରତିୱର୍ଷଂ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସମଯେ ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଅଗଚ୍ଛତାମ୍|
Og hans Forældre droge hvert År op til Jerusalem på Påskehøjtiden.
42 ଅପରଞ୍ଚ ଯୀଶୌ ଦ୍ୱାଦଶୱର୍ଷୱଯସ୍କେ ସତି ତୌ ପର୍ୱ୍ୱସମଯସ୍ୟ ରୀତ୍ୟନୁସାରେଣ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା
Og da han var bleven tolv År gammel, og de gik op efter Højtidens Sædvane
43 ପାର୍ୱ୍ୱଣଂ ସମ୍ପାଦ୍ୟ ପୁନରପି ୱ୍ୟାଘୁଯ୍ୟ ଯାତଃ କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁର୍ବାଲକୋ ଯିରୂଶାଲମି ତିଷ୍ଠତି| ଯୂଷଫ୍ ତନ୍ମାତା ଚ ତଦ୍ ଅୱିଦିତ୍ୱା
og havde tilendebragt de Dage, blev Barnet Jesus i Jerusalem, medens de droge hjem, og hans Forældre mærkede det ikke.
44 ସ ସଙ୍ଗିଭିଃ ସହ ୱିଦ୍ୟତ ଏତଚ୍ଚ ବୁଦ୍ୱ୍ୱା ଦିନୈକଗମ୍ୟମାର୍ଗଂ ଜଗ୍ମତୁଃ| କିନ୍ତୁ ଶେଷେ ଜ୍ଞାତିବନ୍ଧୂନାଂ ସମୀପେ ମୃଗଯିତ୍ୱା ତଦୁଦ୍ଦେଶମପ୍ରାପ୍ୟ
Men da de mente, at han var i Rejsefølget, kom de en Dags Rejse frem, og de ledte efter ham iblandt deres Slægtninge og Kyndinge.
45 ତୌ ପୁନରପି ଯିରୂଶାଲମମ୍ ପରାୱୃତ୍ୟାଗତ୍ୟ ତଂ ମୃଗଯାଞ୍ଚକ୍ରତୁଃ|
Og da de ikke fandt ham, vendte de tilbage til Jerusalem og ledte efter ham.
46 ଅଥ ଦିନତ୍ରଯାତ୍ ପରଂ ପଣ୍ଡିତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ତେଷାଂ କଥାଃ ଶୃଣ୍ୱନ୍ ତତ୍ତ୍ୱଂ ପୃଚ୍ଛଂଶ୍ଚ ମନ୍ଦିରେ ସମୁପୱିଷ୍ଟଃ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ଦୃଷ୍ଟଃ|
Og det skete efter tre Dage, da fandt de ham i Helligdommen, hvor han sad midt iblandt Lærerne og både hørte på dem og adspurgte dem.
47 ତଦା ତସ୍ୟ ବୁଦ୍ଧ୍ୟା ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରୈଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଶ୍ରୋତାରୋ ୱିସ୍ମଯମାପଦ୍ୟନ୍ତେ|
Men alle, som hørte ham, undrede sig såre over hans Forstand og Svar.
48 ତାଦୃଶଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତସ୍ୟ ଜନକୋ ଜନନୀ ଚ ଚମଚ୍ଚକ୍ରତୁଃ କିଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ମାତା ତମୱଦତ୍, ହେ ପୁତ୍ର, କଥମାୱାଂ ପ୍ରତୀତ୍ଥଂ ସମାଚରସ୍ତ୍ୱମ୍? ପଶ୍ୟ ତୱ ପିତାହଞ୍ଚ ଶୋକାକୁଲୌ ସନ୍ତୌ ତ୍ୱାମନ୍ୱିଚ୍ଛାୱଃ ସ୍ମ|
Og da de så ham, bleve de forfærdede; og hans Moder sagde til ham:"Barn! hvorfor gjorde du således imod os? Se, din Fader og jeg have ledt efter dig med Smerte."
49 ତତଃ ସୋୱଦତ୍ କୁତୋ ମାମ୍ ଅନ୍ୱୈଚ୍ଛତଂ? ପିତୁର୍ଗୃହେ ମଯା ସ୍ଥାତୱ୍ୟମ୍ ଏତତ୍ କିଂ ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ନ ଜ୍ଞାଯତେ?
Og han sagde til dem: "Hvorfor ledte I efter mig? Vidste I ikke, at jeg bør være i min Faders Gerning?"
50 କିନ୍ତୁ ତୌ ତସ୍ୟୈତଦ୍ୱାକ୍ୟସ୍ୟ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ବୋଦ୍ଧୁଂ ନାଶକ୍ନୁତାଂ|
Og de forstode ikke det Ord, som han talte til dem.
51 ତତଃ ପରଂ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ସହ ନାସରତଂ ଗତ୍ୱା ତଯୋର୍ୱଶୀଭୂତସ୍ତସ୍ଥୌ କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱା ଏତାଃ କଥାସ୍ତସ୍ୟ ମାତା ମନସି ସ୍ଥାପଯାମାସ|
Og han drog ned med dem og kom til Nazareth og var dem lydig og hans Moder gemte alle de Ord i sit Hjerte.
52 ଅଥ ଯୀଶୋ ର୍ବୁଦ୍ଧିଃ ଶରୀରଞ୍ଚ ତଥା ତସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମାନୱାନାଞ୍ଚାନୁଗ୍ରହୋ ୱର୍ଦ୍ଧିତୁମ୍ ଆରେଭେ|
Og Jesus forfremmedes i Visdom og Alder og yndest hos Gud og Mennesker.
