ଲୂକଃ 10
1 ତତଃ ପରଂ ପ୍ରଭୁରପରାନ୍ ସପ୍ତତିଶିଷ୍ୟାନ୍ ନିଯୁଜ୍ୟ ସ୍ୱଯଂ ଯାନି ନଗରାଣି ଯାନି ସ୍ଥାନାନି ଚ ଗମିଷ୍ୟତି ତାନି ନଗରାଣି ତାନି ସ୍ଥାନାନି ଚ ପ୍ରତି ଦ୍ୱୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ପ୍ରହିତୱାନ୍|
इन बात्तां कै बाद प्रभु यीशु नै सत्तर और चेल्लें तैयार करे, अर जिस-जिस गाम अर जगहां पै वो खुद जाण आळा था, उड़ै उननै दो-दो करकै अपणे आग्गै भेज्या।
2 ତେଭ୍ୟଃ କଥଯାମାସ ଚ ଶସ୍ୟାନି ବହୂନୀତି ସତ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ଛେଦକା ଅଲ୍ପେ; ତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋଃ ଶସ୍ୟକ୍ଷେତ୍ରେ ଛେଦକାନ୍ ଅପରାନପି ପ୍ରେଷଯିତୁଂ କ୍ଷେତ୍ରସ୍ୱାମିନଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
उसनै अपणे चेल्यां तै कह्या, “पके होए खेत्तां की तरियां लोग तो भोत सै जो परमेसवर के वचन नै सुणणा अर समझणा चाहवै सै। पर फसल काट्टण आळे थोड़े लोग सै, जो उन ताहीं जाकै परमेसवर का वचन सुणा अर समझा सकै। इस करकै खेत के माल्लिक यानी परमेसवर तै बिनती करो, के वो और लोग्गां नै भेज्जै, ताके परमेसवर का वचन सारे लोग्गां तक पोहच सकै सै।”
3 ଯୂଯଂ ଯାତ, ପଶ୍ୟତ, ୱୃକାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ମେଷଶାୱକାନିୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରହିଣୋମି|
जाओ, देक्खों, मै थमनै भेड्डां की तरियां भेड़ियाँ के बिचाल्ये भेज्जू सूं।
4 ଯୂଯଂ କ୍ଷୁଦ୍ରଂ ମହଦ୍ ୱା ୱସନସମ୍ପୁଟକଂ ପାଦୁକାଶ୍ଚ ମା ଗୃହ୍ଲୀତ, ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ କମପି ମା ନମତ ଚ|
इस करकै ना बटुआ, ना झोळी, ना जूत्ते ल्यो, अर ना राह म्ह किसे तै नमस्कार करो।
5 ଅପରଞ୍ଚ ଯୂଯଂ ଯଦ୍ ଯତ୍ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରୱିଶଥ ତତ୍ର ନିୱେଶନସ୍ୟାସ୍ୟ ମଙ୍ଗଲଂ ଭୂଯାଦିତି ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରଥମଂ ୱଦତ|
जिस किसे घर म्ह जाओ, पैहले कहो, इस घर का कल्याण हो।
6 ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ନିୱେଶନେ ଯଦି ମଙ୍ଗଲପାତ୍ରଂ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ତର୍ହି ତନ୍ମଙ୍ଗଲଂ ତସ୍ୟ ଭୱିଷ୍ୟତି, ନୋଚେତ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତିଷ୍ୟତେ|
जै उड़ै कोए कल्याण कै जोग्गा होगा, तो थारा कल्याण उसपै थमैगा, न्ही तो थारे धोरै उल्टा ए आ ज्यागा।
7 ଅପରଞ୍ଚ ତେ ଯତ୍କିଞ୍ଚିଦ୍ ଦାସ୍ୟନ୍ତି ତଦେୱ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ପୀତ୍ୱା ତସ୍ମିନ୍ନିୱେଶନେ ସ୍ଥାସ୍ୟଥ; ଯତଃ କର୍ମ୍ମକାରୀ ଜନୋ ଭୃତିମ୍ ଅର୍ହତି; ଗୃହାଦ୍ ଗୃହଂ ମା ଯାସ୍ୟଥ|
उस्से घर म्ह रहो, अर जो कुछ उनतै मिलै, वोए खाओ-पीओ, क्यूँके मजदूर नै अपणी मजदूरी मिलणी चाहिए, घर-घर न्ही हांडणा।
8 ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାସୁ କିମପି ନଗରଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେଷୁ ଲୋକା ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଆତିଥ୍ୟଂ କରିଷ୍ୟନ୍ତି, ତର୍ହି ଯତ୍ ଖାଦ୍ୟମ୍ ଉପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି ତଦେୱ ଖାଦିଷ୍ୟଥ|
जिस नगर मै जाओ, अर उड़ै के माणस थमनै उतारै, तो जो कुछ थारे स्याम्ही धरया जावै वोए खाओ।
9 ତନ୍ନଗରସ୍ଥାନ୍ ରୋଗିଣଃ ସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ କରିଷ୍ୟଥ, ଈଶ୍ୱରୀଯଂ ରାଜ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତିକମ୍ ଆଗମତ୍ କଥାମେତାଞ୍ଚ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟଥ|
उड़ै के बिमारां नै ठीक करो अर उनतै कहो, परमेसवर का राज्य थारे धोरै आण पोंहच्या सै।
10 କିନ୍ତୁ କିମପି ପୁରଂ ଯୁଷ୍ମାସୁ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେଷୁ ଲୋକା ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଆତିଥ୍ୟଂ ନ କରିଷ୍ୟନ୍ତି, ତର୍ହି ତସ୍ୟ ନଗରସ୍ୟ ପନ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା କଥାମେତାଂ ୱଦିଷ୍ୟଥ,
पर जिस नगर म्ह जाओ, अर उड़ै कै माणस थमनै न्ही अपणावै, तो उनके बजारां म्ह जाकै कहो,
11 ଯୁଷ୍ମାକଂ ନଗରୀଯା ଯା ଧୂଲ୍ୟୋଽସ୍ମାସୁ ସମଲଗନ୍ ତା ଅପି ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ସାକ୍ଷ୍ୟାର୍ଥଂ ସମ୍ପାତଯାମଃ; ତଥାପୀଶ୍ୱରରାଜ୍ୟଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପମ୍ ଆଗତମ୍ ଇତି ନିଶ୍ଚିତଂ ଜାନୀତ|
थारे नगर की धूळ भी, जो म्हारे पायां म्ह लाग्गी सै, हम थारे स्याम्ही झाड़ देवां सां, फेरभी न्यू जाण ल्यो के परमेसवर का राज्य थारे धोरै आण पोंहच्या सै।
12 ଅହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯାମି, ୱିଚାରଦିନେ ତସ୍ୟ ନଗରସ୍ୟ ଦଶାତଃ ସିଦୋମୋ ଦଶା ସହ୍ୟା ଭୱିଷ୍ୟତି|
मै थमनै कहूँ सूं, “के उस दिन उस नगर की हालत तै सदोम नगर की हालत घणी सहण जोग्गी होवैगी।”
13 ହା ହା କୋରାସୀନ୍ ନଗର, ହା ହା ବୈତ୍ସୈଦାନଗର ଯୁୱଯୋର୍ମଧ୍ୟେ ଯାଦୃଶାନି ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟାଣି କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟକ୍ରିଯନ୍ତ, ତାନି କର୍ମ୍ମାଣି ଯଦି ସୋରସୀଦୋନୋ ର୍ନଗରଯୋରକାରିଷ୍ୟନ୍ତ, ତଦା ଇତୋ ବହୁଦିନପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତନ୍ନିୱାସିନଃ ଶଣୱସ୍ତ୍ରାଣି ପରିଧାଯ ଗାତ୍ରେଷୁ ଭସ୍ମ ୱିଲିପ୍ୟ ସମୁପୱିଶ୍ୟ ସମଖେତ୍ସ୍ୟନ୍ତ|
“धिक्कार सै थारे पै खुराजिन नगर के माणसों! धिक्कार सै थारे पै बैतसैदा नगर के माणसों! जो सामर्थ के काम थारे म्ह करे गये, जै वे सूर अर सैदा नगर म्ह करे जान्दे, तो टाट ओढ़ कै, अर राख म्ह बैठकै वे कदे के पाप करणा छोड़ देन्दे।
14 ଅତୋ ୱିଚାରଦିୱସେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦଶାତଃ ସୋରସୀଦୋନ୍ନିୱାସିନାଂ ଦଶା ସହ୍ୟା ଭୱିଷ୍ୟତି|
पर न्याय कै दिन थारी हालत तै सूर अर सैदा नगर की हालत घणी सहण जोग्गी होवैगी।
अर हे कफरनहूम नगर, तू के सोच्चै सै, के तू सुर्ग ताहीं ऊँच्चा करया जावैगा? तू तो अधोलोक तक नीच्चै जावैगा। (Hadēs g86)
16 ଯୋ ଜନୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱାକ୍ୟଂ ଗୃହ୍ଲାତି ସ ମମୈୱ ୱାକ୍ୟଂ ଗୃହ୍ଲାତି; କିଞ୍ଚ ଯୋ ଜନୋ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅୱଜ୍ଞାଂ କରୋତି ସ ମମୈୱାୱଜ୍ଞାଂ କରୋତି; ଯୋ ଜନୋ ମମାୱଜ୍ଞାଂ କରୋତି ଚ ସ ମତ୍ପ୍ରେରକସ୍ୟୈୱାୱଜ୍ଞାଂ କରୋତି|
“जो थारी सुणै सै, वो मेरी सुणै सै, अर जो थमनै तुच्छ समझै सै, वो मन्नै तुच्छ समझै सै, अर जो मन्नै तुच्छ समझै सै, वो मेरे भेजण आळे ताहीं तुच्छ समझै सै।”
17 ଅଥ ତେ ସପ୍ତତିଶିଷ୍ୟା ଆନନ୍ଦେନ ପ୍ରତ୍ୟାଗତ୍ୟ କଥଯାମାସୁଃ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱତୋ ନାମ୍ନା ଭୂତା ଅପ୍ୟସ୍ମାକଂ ୱଶୀଭୱନ୍ତି|
वे सत्तर चेल्लें राज्जी होन्दे होए बोहड़े अर बोल्ले, “हे प्रभु, तेरे नाम तै ओपरी आत्मा भी म्हारा कहणा मान्नै थी।”
18 ତଦାନୀଂ ସ ତାନ୍ ଜଗାଦ, ୱିଦ୍ୟୁତମିୱ ସ୍ୱର୍ଗାତ୍ ପତନ୍ତଂ ଶୈତାନମ୍ ଅଦର୍ଶମ୍|
यीशु नै उनतै कह्या, “जिब थम ओपरी आत्मायाँ नै लिकाड़ो थे तो मन्नै शैतान ताहीं सुर्ग तै बिजळी की तरियां पड़ता होया देख्या।
19 ପଶ୍ୟତ ସର୍ପାନ୍ ୱୃଶ୍ଚିକାନ୍ ରିପୋଃ ସର୍ୱ୍ୱପରାକ୍ରମାଂଶ୍ଚ ପଦତଲୈ ର୍ଦଲଯିତୁଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ଶକ୍ତିଂ ଦଦାମି ତସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ କାପି ହାନି ର୍ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
लखाओ, मन्नै थारे ताहीं साँपां अर बिच्छुआं ताहीं पायां तळै रोंदण का, अर बैरी की सारी सामर्थ पै हक दिया सै, अर किसे चीज तै थमनै कुछ नुकसान कोनी होवैगा।
20 ଭୂତା ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱଶୀଭୱନ୍ତି, ଏତନ୍ନିମିତ୍ତତ୍ ମା ସମୁଲ୍ଲସତ, ସ୍ୱର୍ଗେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନାମାନି ଲିଖିତାନି ସନ୍ତୀତି ନିମିତ୍ତଂ ସମୁଲ୍ଲସତ|
फेरभी इतने राज्जी मतना होवो के आत्मा थारा कहणा मान्नै सै, पर इसतै राज्जी होवो थारे नाम सुर्ग पै लिक्खे सै।”
21 ତଦ୍ଘଟିକାଯାଂ ଯୀଶୁ ର୍ମନସି ଜାତାହ୍ଲାଦଃ କଥଯାମାସ ହେ ସ୍ୱର୍ଗପୃଥିୱ୍ୟୋରେକାଧିପତେ ପିତସ୍ତ୍ୱଂ ଜ୍ଞାନୱତାଂ ୱିଦୁଷାଞ୍ଚ ଲୋକାନାଂ ପୁରସ୍ତାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମେତଦ୍ ଅପ୍ରକାଶ୍ୟ ବାଲକାନାଂ ପୁରସ୍ତାତ୍ ପ୍ରାକାଶଯ ଏତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋସ୍ତ୍ୱାଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦାମି, ହେ ପିତରିତ୍ଥଂ ଭୱତୁ ଯଦ୍ ଏତଦେୱ ତୱ ଗୋଚର ଉତ୍ତମମ୍|
उस्से बखत यीशु पवित्र आत्मा म्ह होकै खुशी तै भरग्या, अर कह्या, “हे पिता, सुर्ग अर धरती के प्रभु, मै तेरा शुक्रियादा करुँ सूं, के तन्नै इन बात्तां ताहीं ज्ञानियाँ अर समझदारां तै ल्कोए राख्या, अर बाळकां ताहीं दिखा दिया सै।” हाँ, हे पिता, क्यूँके तन्नै योए भाया।
22 ପିତ୍ରା ସର୍ୱ୍ୱାଣି ମଯି ସମର୍ପିତାନି ପିତରଂ ୱିନା କୋପି ପୁତ୍ରଂ ନ ଜାନାତି କିଞ୍ଚ ପୁତ୍ରଂ ୱିନା ଯସ୍ମୈ ଜନାଯ ପୁତ୍ରସ୍ତଂ ପ୍ରକାଶିତୱାନ୍ ତଞ୍ଚ ୱିନା କୋପି ପିତରଂ ନ ଜାନାତି|
मेरे पिता नै मेरै ताहीं सब कुछ सौप दिया सै, अर किसे नै न्ही बेरा के बेट्टा कौण सै, सिवा पिता के, अर पिता कौण सै न्यू भी किसे नै कोनी बेरा सिवाए बेट्टे कै, अर वो जिसपै बेट्टा उस ताहीं जाहिर करणा चाहवै।
23 ତପଃ ପରଂ ସ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ପ୍ରତି ପରାୱୃତ୍ୟ ଗୁପ୍ତଂ ଜଗାଦ, ଯୂଯମେତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ପଶ୍ୟଥ ତତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଚକ୍ଷୂଂଷି ଧନ୍ୟାନି|
फेर चेल्यां की ओड़ बोहड़कै एक्ले म्ह बोल्या, “धन्य सै वे आँख, जो ये बात जो थम देक्खो सो।
24 ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଦାମି, ଯୂଯଂ ଯାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ପଶ୍ୟଥ ତାନି ବହୱୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋ ଭୂପତଯଶ୍ଚ ଦ୍ରଷ୍ଟୁମିଚ୍ଛନ୍ତୋପି ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍, ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୟା ଯାଃ କଥାଶ୍ଚ ଶ୍ରୂଯନ୍ତେ ତାଃ ଶ୍ରୋତୁମିଚ୍ଛନ୍ତୋପି ଶ୍ରୋତୁଂ ନାଲଭନ୍ତ|
क्यूँके मै थमनै कहूँ सूं के घणखरे नबियाँ अर राजयां नै चाह्या के जो बात थम देक्खो सो, देक्खै, पर न्ही देक्खी, अर जो बात थम सुणो सो, सुणै पर न्ही सुणी।”
25 ଅନନ୍ତରମ୍ ଏକୋ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକ ଉତ୍ଥାଯ ତଂ ପରୀକ୍ଷିତୁଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ହେ ଉପଦେଶକ ଅନନ୍ତାଯୁଷଃ ପ୍ରାପ୍ତଯେ ମଯା କିଂ କରଣୀଯଂ? (aiōnios g166)
एक दिन यीशु माणसां नै उपदेश देण लागरया था, तो एक शास्त्री उठ्या अर न्यू कहकै उस ताहीं परखण लाग्या, “हे गुरु, अनन्त जीवन का वारिस होण खात्तर मै के करुँ?” (aiōnios g166)
26 ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଅତ୍ରାର୍ଥେ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯାଂ କିଂ ଲିଖିତମସ୍ତି? ତ୍ୱଂ କୀଦୃକ୍ ପଠସି?
यीशु नै उसतै कह्या, “नियम-कायदा म्ह के लिख्या सै? अर तू उसनै किस तरियां समझै सै?”
27 ତତଃ ସୋୱଦତ୍, ତ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ତଃକରଣୈଃ ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରାଣୈଃ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିଭିଃ ସର୍ୱ୍ୱଚିତ୍ତୈଶ୍ଚ ପ୍ରଭୌ ପରମେଶ୍ୱରେ ପ୍ରେମ କୁରୁ, ସମୀପୱାସିନି ସ୍ୱୱତ୍ ପ୍ରେମ କୁରୁ ଚ|
उसनै जवाब दिया, “तू प्रभु, अपणे परमेसवर तै अपणे सारे मन, अपणे पूरे प्राण अर अपणे सारी शक्ति अर अपणी सारी बुद्धि कै गेल्या प्यार राख, अर अपणे पड़ोसी तै अपणे जिसा प्यार राख।”
28 ତଦା ସ କଥଯାମାସ, ତ୍ୱଂ ଯଥାର୍ଥଂ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚଃ, ଇତ୍ଥମ୍ ଆଚର ତେନୈୱ ଜୀୱିଷ୍ୟସି|
यीशु नै उसतै कह्या, “तन्नै ठीक कह्या, न्यूए करिये जिब्बे तू अनन्त जीवन पावैगा।”
29 କିନ୍ତୁ ସ ଜନଃ ସ୍ୱଂ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷଂ ଜ୍ଞାପଯିତୁଂ ଯୀଶୁଂ ପପ୍ରଚ୍ଛ, ମମ ସମୀପୱାସୀ କଃ? ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ,
पर उसनै खुद ताहीं धर्मी जाहिर करण की इच्छा तै यीशु तै बुझ्झया, “तो मेरा पड़ोसी कौण सै?”
30 ଏକୋ ଜନୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ପୁରାଦ୍ ଯିରୀହୋପୁରଂ ଯାତି, ଏତର୍ହି ଦସ୍ୟୂନାଂ କରେଷୁ ପତିତେ ତେ ତସ୍ୟ ୱସ୍ତ୍ରାଦିକଂ ହୃତୱନ୍ତଃ ତମାହତ୍ୟ ମୃତପ୍ରାଯଂ କୃତ୍ୱା ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯଯୁଃ|
यीशु नै एक कहाँनी बताकै जवाब दिया, “एक माणस यरुशलेम नगर तै यरीहो नगर म्ह जावै था, के डाकुआं नै घेर कै, उसका सब कुछ खोस कै, उस ताहीं नंगा कर दिया, अर पिट-छेतकै उस ताहीं अधमरा छोड़कै चले गये।
31 ଅକସ୍ମାଦ୍ ଏକୋ ଯାଜକସ୍ତେନ ମାର୍ଗେଣ ଗଚ୍ଛନ୍ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ମାର୍ଗାନ୍ୟପାର୍ଶ୍ୱେନ ଜଗାମ|
अर इसा होया के उस्से राही तै एक यहूदी याजक जावै था, पर उसनै उस ताहीं देखकै उसकी मदद कोनी करी अर चल्या गया।
32 ଇତ୍ଥମ୍ ଏକୋ ଲେୱୀଯସ୍ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତସ୍ୟାନ୍ତିକଂ ଗତ୍ୱା ତଂ ୱିଲୋକ୍ୟାନ୍ୟେନ ପାର୍ଶ୍ୱେନ ଜଗାମ|
इस्से ढाळ एक लेवी उस जगहां पै आया, उसनै भी उसकी मदद कोनी करी, अर वो चल्या गया।
33 କିନ୍ତ୍ୱେକଃ ଶୋମିରୋଣୀଯୋ ଗଚ୍ଛନ୍ ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱାଦଯତ|
फेर सामरी गाम का एक राहगीर ओड़ै तै लिकड़या, अर उस माणस ताहीं देखकै उसपै तरस खाया।
34 ତସ୍ୟାନ୍ତିକଂ ଗତ୍ୱା ତସ୍ୟ କ୍ଷତେଷୁ ତୈଲଂ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସଞ୍ଚ ପ୍ରକ୍ଷିପ୍ୟ କ୍ଷତାନି ବଦ୍ଧ୍ୱା ନିଜୱାହନୋପରି ତମୁପୱେଶ୍ୟ ପ୍ରୱାସୀଯଗୃହମ୍ ଆନୀଯ ତଂ ସିଷେୱେ|
उसनै उसकै धोरै आकै उसके घायाँ पै तेल अर अंगूर का रस गेर कै पट्टी बाँध्धी, अर अपणे गधे पै चढ़ाकै सराय म्ह लेग्या, अर उसकी सेवा-पाणी करी।
35 ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ନିଜଗମନକାଲେ ଦ୍ୱୌ ମୁଦ୍ରାପାଦୌ ତଦ୍ଗୃହସ୍ୱାମିନେ ଦତ୍ତ୍ୱାୱଦତ୍ ଜନମେନଂ ସେୱସ୍ୱ ତତ୍ର ଯୋଽଧିକୋ ୱ୍ୟଯୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତମହଂ ପୁନରାଗମନକାଲେ ପରିଶୋତ୍ସ୍ୟାମି|
दुसरे दिन उसनै दो दीनार (दो दिन की मजदूरी) काढ कै सराय कै माल्लिक तै दिये, अर कह्या, इसकी सेवा-पाणी करिये, अर जो कुछ तेरा और लाग्गैगा, वो मै बोहड़दा होया भर द्युगां।”
36 ଏଷାଂ ତ୍ରଯାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ତସ୍ୟ ଦସ୍ୟୁହସ୍ତପତିତସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ସମୀପୱାସୀ କଃ? ତ୍ୱଯା କିଂ ବୁଧ୍ୟତେ?
यीशु नै उस ताहीं कह्या, “इब यो बता तेरी समझ तै जिस माणस ताहीं डाकुआं नै घायल करा था, उन तीनां म्ह तै उस माणस का सच्चा पड़ोसी कौण था?”
37 ତତଃ ସ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପକଃ କଥଯାମାସ ଯସ୍ତସ୍ମିନ୍ ଦଯାଂ ଚକାର| ତଦା ଯୀଶୁଃ କଥଯାମାସ ତ୍ୱମପି ଗତ୍ୱା ତଥାଚର|
उसनै कह्या, “वोए जिसनै उसपै दया करी।” यीशु नै उसतै कह्या, “जा, तू भी न्यूए करया कर।”
38 ତତଃ ପରଂ ତେ ଗଚ୍ଛନ୍ତ ଏକଂ ଗ୍ରାମଂ ପ୍ରୱିୱିଶୁଃ; ତଦା ମର୍ଥାନାମା ସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ୱଗୃହେ ତସ୍ୟାତିଥ୍ୟଂ ଚକାର|
जिब यीशु अर उसके चेल्लें जावै थे तो वो एक गाम म्ह गया, अर मार्था नाम की एक बिरबान्नी नै बड़ी उदारता तै उसका आदर-सत्कार करया।
39 ତସ୍ମାତ୍ ମରିଯମ୍ ନାମଧେଯା ତସ୍ୟା ଭଗିନୀ ଯୀଶୋଃ ପଦସମୀପ ଉୱୱିଶ୍ୟ ତସ୍ୟୋପଦେଶକଥାଂ ଶ୍ରୋତୁମାରେଭେ|
मरियम नाम की उसकी एक बेब्बे थी। वा प्रभु कै पायां म्ह बैठकै उसका वचन सुणै थी।
40 କିନ୍ତୁ ମର୍ଥା ନାନାପରିଚର୍ୟ୍ୟାଯାଂ ୱ୍ୟଗ୍ରା ବଭୂୱ ତସ୍ମାଦ୍ଧେତୋସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମାଗତ୍ୟ ବଭାଷେ; ହେ ପ୍ରଭୋ ମମ ଭଗିନୀ କେୱଲଂ ମମୋପରି ସର୍ୱ୍ୱକର୍ମ୍ମଣାଂ ଭାରମ୍ ଅର୍ପିତୱତୀ ତତ୍ର ଭୱତା କିଞ୍ଚିଦପି ନ ମନୋ ନିଧୀଯତେ କିମ୍? ମମ ସାହାଯ୍ୟଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଭୱାନ୍ ତାମାଦିଶତୁ|
पर मार्था सेवा-पाणी करदे-करदे परेशान होगी, अर उसकै धोरै आकै कहण लाग्गी, “हे प्रभु, के तन्नै कुछ भी फिक्र कोनी के मेरी बेब्बे नै सारा काम का बोझ मेरै पै गेर दिया सै? इस करकै उसतै कह के मेरी मदद करै।”
41 ତତୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ହେ ମର୍ଥେ ହେ ମର୍ଥେ, ତ୍ୱଂ ନାନାକାର୍ୟ୍ୟେଷୁ ଚିନ୍ତିତୱତୀ ୱ୍ୟଗ୍ରା ଚାସି,
प्रभु यीशु मसीह नै मार्था तै जवाब दिया, “मार्था, हे मार्था, तू घणी बात्तां खात्तर फिक्र करै, अर परेशान हो ज्या सै।
42 କିନ୍ତୁ ପ୍ରଯୋଜନୀଯମ୍ ଏକମାତ୍ରମ୍ ଆସ୍ତେ| ଅପରଞ୍ଚ ଯମୁତ୍ତମଂ ଭାଗଂ କୋପି ହର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି ସଏୱ ମରିଯମା ୱୃତଃ|
पर एक बात जरुर सै, अर उस बढ़िया हिस्से ताहीं मरियम नै छाँट लिया सै जो उसतै खोस्या कोनी जावैगा।”
