ଯୋହନଃ 10
1 ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନତିଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଯୋ ଜନୋ ଦ୍ୱାରେଣ ନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ କେନାପ୍ୟନ୍ୟେନ ମେଷଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶତି ସ ଏୱ ସ୍ତେନୋ ଦସ୍ୟୁଶ୍ଚ|
अहं युष्मानतियथार्थं वदामि, यो जनो द्वारेण न प्रविश्य केनाप्यन्येन मेषगृहं प्रविशति स एव स्तेनो दस्युश्च।
2 ଯୋ ଦ୍ୱାରେଣ ପ୍ରୱିଶତି ସ ଏୱ ମେଷପାଲକଃ|
यो द्वारेण प्रविशति स एव मेषपालकः।
3 ଦୌୱାରିକସ୍ତସ୍ମୈ ଦ୍ୱାରଂ ମୋଚଯତି ମେଷଗଣଶ୍ଚ ତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟଂ ଶୃଣୋତି ସ ନିଜାନ୍ ମେଷାନ୍ ସ୍ୱସ୍ୱନାମ୍ନାହୂଯ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ନଯତି|
दौवारिकस्तस्मै द्वारं मोचयति मेषगणश्च तस्य वाक्यं शृणोति स निजान् मेषान् स्वस्वनाम्नाहूय बहिः कृत्वा नयति।
4 ତଥା ନିଜାନ୍ ମେଷାନ୍ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱଯଂ ତେଷାମ୍ ଅଗ୍ରେ ଗଚ୍ଛତି, ତତୋ ମେଷାସ୍ତସ୍ୟ ଶବ୍ଦଂ ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ, ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱ୍ରଜନ୍ତି|
तथा निजान् मेषान् बहिः कृत्वा स्वयं तेषाम् अग्रे गच्छति, ततो मेषास्तस्य शब्दं बुध्यन्ते, तस्मात् तस्य पश्चाद् व्रजन्ति।
5 କିନ୍ତୁ ପରସ୍ୟ ଶବ୍ଦଂ ନ ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ୱ୍ରଜିଷ୍ୟନ୍ତି ୱରଂ ତସ୍ୟ ସମୀପାତ୍ ପଲାଯିଷ୍ୟନ୍ତେ|
किन्तु परस्य शब्दं न बुध्यन्ते तस्मात् तस्य पश्चाद् व्रजिष्यन्ति वरं तस्य समीपात् पलायिष्यन्ते।
6 ଯୀଶୁସ୍ତେଭ୍ୟ ଇମାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାମ୍ ଅକଥଯତ୍ କିନ୍ତୁ ତେନ କଥିତକଥାଯାସ୍ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ ତେ ନାବୁଧ୍ୟନ୍ତ|
यीशुस्तेभ्य इमां दृष्टान्तकथाम् अकथयत् किन्तु तेन कथितकथायास्तात्पर्य्यं ते नाबुध्यन्त।
7 ଅତୋ ଯୀଶୁଃ ପୁନରକଥଯତ୍, ଯୁଷ୍ମାନାହଂ ଯଥାର୍ଥତରଂ ୱ୍ୟାହରାମି, ମେଷଗୃହସ୍ୟ ଦ୍ୱାରମ୍ ଅହମେୱ|
अतो यीशुः पुनरकथयत्, युष्मानाहं यथार्थतरं व्याहरामि, मेषगृहस्य द्वारम् अहमेव।
8 ମଯା ନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯ ଆଗଚ୍ଛନ୍ ତେ ସ୍ତେନା ଦସ୍ୟୱଶ୍ଚ କିନ୍ତୁ ମେଷାସ୍ତେଷାଂ କଥା ନାଶୃଣ୍ୱନ୍|
मया न प्रविश्य य आगच्छन् ते स्तेना दस्यवश्च किन्तु मेषास्तेषां कथा नाशृण्वन्।
9 ଅହମେୱ ଦ୍ୱାରସ୍ୱରୂପଃ, ମଯା ଯଃ କଶ୍ଚିତ ପ୍ରୱିଶତି ସ ରକ୍ଷାଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି ତଥା ବହିରନ୍ତଶ୍ଚ ଗମନାଗମନେ କୃତ୍ୱା ଚରଣସ୍ଥାନଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି|
अहमेव द्वारस्वरूपः, मया यः कश्चित प्रविशति स रक्षां प्राप्स्यति तथा बहिरन्तश्च गमनागमने कृत्वा चरणस्थानं प्राप्स्यति।
10 ଯୋ ଜନସ୍ତେନଃ ସ କେୱଲଂ ସ୍ତୈନ୍ୟବଧୱିନାଶାନ୍ କର୍ତ୍ତୁମେୱ ସମାଯାତି କିନ୍ତ୍ୱହମ୍ ଆଯୁ ର୍ଦାତୁମ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ବାହୂଲ୍ୟେନ ତଦେୱ ଦାତୁମ୍ ଆଗଚ୍ଛମ୍|
यो जनस्तेनः स केवलं स्तैन्यबधविनाशान् कर्त्तुमेव समायाति किन्त्वहम् आयु र्दातुम् अर्थात् बाहूल्येन तदेव दातुम् आगच्छम्।
11 ଅହମେୱ ସତ୍ୟମେଷପାଲକୋ ଯସ୍ତୁ ସତ୍ୟୋ ମେଷପାଲକଃ ସ ମେଷାର୍ଥଂ ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗଂ କରୋତି;
अहमेव सत्यमेषपालको यस्तु सत्यो मेषपालकः स मेषार्थं प्राणत्यागं करोति;
12 କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜନୋ ମେଷପାଲକୋ ନ, ଅର୍ଥାଦ୍ ଯସ୍ୟ ମେଷା ନିଜା ନ ଭୱନ୍ତି, ଯ ଏତାଦୃଶୋ ୱୈତନିକଃ ସ ୱୃକମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ମେଜୱ୍ରଜଂ ୱିହାଯ ପଲାଯତେ, ତସ୍ମାଦ୍ ୱୃକସ୍ତଂ ୱ୍ରଜଂ ଧୃତ୍ୱା ୱିକିରତି|
किन्तु यो जनो मेषपालको न, अर्थाद् यस्य मेषा निजा न भवन्ति, य एतादृशो वैतनिकः स वृकम् आगच्छन्तं दृष्ट्वा मेजव्रजं विहाय पलायते, तस्माद् वृकस्तं व्रजं धृत्वा विकिरति।
13 ୱୈତନିକଃ ପଲାଯତେ ଯତଃ ସ ୱେତନାର୍ଥୀ ମେଷାର୍ଥଂ ନ ଚିନ୍ତଯତି|
वैतनिकः पलायते यतः स वेतनार्थी मेषार्थं न चिन्तयति।
14 ଅହମେୱ ସତ୍ୟୋ ମେଷପାଲକଃ, ପିତା ମାଂ ଯଥା ଜାନାତି, ଅହଞ୍ଚ ଯଥା ପିତରଂ ଜାନାମି,
अहमेव सत्यो मेषपालकः, पिता मां यथा जानाति, अहञ्च यथा पितरं जानामि,
15 ତଥା ନିଜାନ୍ ମେଷାନପି ଜାନାମି, ମେଷାଶ୍ଚ ମାଂ ଜାନାନ୍ତି, ଅହଞ୍ଚ ମେଷାର୍ଥଂ ପ୍ରାଣତ୍ୟାଗଂ କରୋମି|
तथा निजान् मेषानपि जानामि, मेषाश्च मां जानान्ति, अहञ्च मेषार्थं प्राणत्यागं करोमि।
16 ଅପରଞ୍ଚ ଏତଦ୍ ଗୃହୀଯ ମେଷେଭ୍ୟୋ ଭିନ୍ନା ଅପି ମେଷା ମମ ସନ୍ତି ତେ ସକଲା ଆନଯିତୱ୍ୟାଃ; ତେ ମମ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୋଷ୍ୟନ୍ତି ତତ ଏକୋ ୱ୍ରଜ ଏକୋ ରକ୍ଷକୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
अपरञ्च एतद् गृहीय मेषेभ्यो भिन्ना अपि मेषा मम सन्ति ते सकला आनयितव्याः; ते मम शब्दं श्रोष्यन्ति तत एको व्रज एको रक्षको भविष्यति।
17 ପ୍ରାଣାନହଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ପୁନଃ ପ୍ରାଣାନ୍ ଗ୍ରହୀଷ୍ୟାମି, ତସ୍ମାତ୍ ପିତା ମଯି ସ୍ନେହଂ କରୋତି|
प्राणानहं त्यक्त्वा पुनः प्राणान् ग्रहीष्यामि, तस्मात् पिता मयि स्नेहं करोति।
18 କଶ୍ଚିଜ୍ଜନୋ ମମ ପ୍ରାଣାନ୍ ହନ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଯଂ ତାନ୍ ସମର୍ପଯାମି ତାନ୍ ସମର୍ପଯିତୁଂ ପୁନର୍ଗ୍ରହୀତୁଞ୍ଚ ମମ ଶକ୍ତିରାସ୍ତେ ଭାରମିମଂ ସ୍ୱପିତୁଃ ସକାଶାତ୍ ପ୍ରାପ୍ତୋହମ୍|
कश्चिज्जनो मम प्राणान् हन्तुं न शक्नोति किन्तु स्वयं तान् समर्पयामि तान् समर्पयितुं पुनर्ग्रहीतुञ्च मम शक्तिरास्ते भारमिमं स्वपितुः सकाशात् प्राप्तोहम्।
19 ଅସ୍ମାଦୁପଦେଶାତ୍ ପୁନଶ୍ଚ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଭିନ୍ନୱାକ୍ୟତା ଜାତା|
अस्मादुपदेशात् पुनश्च यिहूदीयानां मध्ये भिन्नवाक्यता जाता।
20 ତତୋ ବହୱୋ ୱ୍ୟାହରନ୍ ଏଷ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତ ଉନ୍ମତ୍ତଶ୍ଚ, କୁତ ଏତସ୍ୟ କଥାଂ ଶୃଣୁଥ?
ततो बहवो व्याहरन् एष भूतग्रस्त उन्मत्तश्च, कुत एतस्य कथां शृणुथ?
21 କେଚିଦ୍ ଅୱଦନ୍ ଏତସ୍ୟ କଥା ଭୂତଗ୍ରସ୍ତସ୍ୟ କଥାୱନ୍ନ ଭୱନ୍ତି, ଭୂତଃ କିମ୍ ଅନ୍ଧାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
केचिद् अवदन् एतस्य कथा भूतग्रस्तस्य कथावन्न भवन्ति, भूतः किम् अन्धाय चक्षुषी दातुं शक्नोति?
22 ଶୀତକାଲେ ଯିରୂଶାଲମି ମନ୍ଦିରୋତ୍ସର୍ଗପର୍ୱ୍ୱଣ୍ୟୁପସ୍ଥିତେ
शीतकाले यिरूशालमि मन्दिरोत्सर्गपर्व्वण्युपस्थिते
23 ଯୀଶୁଃ ସୁଲେମାନୋ ନିଃସାରେଣ ଗମନାଗମନେ କରୋତି,
यीशुः सुलेमानो निःसारेण गमनागमने करोति,
24 ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଂ ୱେଷ୍ଟଯିତ୍ୱା ୱ୍ୟାହରନ୍ କତି କାଲାନ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱିଚିକିତ୍ସାଂ ସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟାମି? ଯଦ୍ୟଭିଷିକ୍ତୋ ଭୱତି ତର୍ହି ତତ୍ ସ୍ପଷ୍ଟଂ ୱଦ|
एतस्मिन् समये यिहूदीयास्तं वेष्टयित्वा व्याहरन् कति कालान् अस्माकं विचिकित्सां स्थापयिष्यामि? यद्यभिषिक्तो भवति तर्हि तत् स्पष्टं वद।
25 ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଦ୍ ଅହମ୍ ଅଚକଥଂ କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ନ ପ୍ରତୀଥ, ନିଜପିତୁ ର୍ନାମ୍ନା ଯାଂ ଯାଂ କ୍ରିଯାଂ କରୋମି ସା କ୍ରିଯୈୱ ମମ ସାକ୍ଷିସ୍ୱରୂପା|
तदा यीशुः प्रत्यवदद् अहम् अचकथं किन्तु यूयं न प्रतीथ, निजपितु र्नाम्ना यां यां क्रियां करोमि सा क्रियैव मम साक्षिस्वरूपा।
26 କିନ୍ତ୍ୱହଂ ପୂର୍ୱ୍ୱମକଥଯଂ ଯୂଯଂ ମମ ମେଷା ନ ଭୱଥ, କାରଣାଦସ୍ମାନ୍ ନ ୱିଶ୍ୱସିଥ|
किन्त्वहं पूर्व्वमकथयं यूयं मम मेषा न भवथ, कारणादस्मान् न विश्वसिथ।
27 ମମ ମେଷା ମମ ଶବ୍ଦଂ ଶୃଣ୍ୱନ୍ତି ତାନହଂ ଜାନାମି ତେ ଚ ମମ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଗଚ୍ଛନ୍ତି|
मम मेषा मम शब्दं शृण्वन्ति तानहं जानामि ते च मम पश्चाद् गच्छन्ति।
29 ଯୋ ମମ ପିତା ତାନ୍ ମହ୍ୟଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାତ୍ ମହାନ୍, କୋପି ମମ ପିତୁଃ କରାତ୍ ତାନ୍ ହର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି|
यो मम पिता तान् मह्यं दत्तवान् स सर्व्वस्मात् महान्, कोपि मम पितुः करात् तान् हर्त्तुं न शक्ष्यति।
30 ଅହଂ ପିତା ଚ ଦ୍ୱଯୋରେକତ୍ୱମ୍|
अहं पिता च द्वयोरेकत्वम्।
31 ତତୋ ଯିହୂଦୀଯାଃ ପୁନରପି ତଂ ହନ୍ତୁଂ ପାଷାଣାନ୍ ଉଦତୋଲଯନ୍|
ततो यिहूदीयाः पुनरपि तं हन्तुं पाषाणान् उदतोलयन्।
32 ଯୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ପିତୁଃ ସକାଶାଦ୍ ବହୂନ୍ୟୁତ୍ତମକର୍ମ୍ମାଣି ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରାକାଶଯଂ ତେଷାଂ କସ୍ୟ କର୍ମ୍ମଣଃ କାରଣାନ୍ ମାଂ ପାଷାଣୈରାହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାଃ ସ୍ଥ?
यीशुः कथितवान् पितुः सकाशाद् बहून्युत्तमकर्म्माणि युष्माकं प्राकाशयं तेषां कस्य कर्म्मणः कारणान् मां पाषाणैराहन्तुम् उद्यताः स्थ?
33 ଯିହୂଦୀଯାଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ ପ୍ରଶସ୍ତକର୍ମ୍ମହେତୋ ର୍ନ କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ମାନୁଷଃ ସ୍ୱମୀଶ୍ୱରମ୍ ଉକ୍ତ୍ୱେଶ୍ୱରଂ ନିନ୍ଦସି କାରଣାଦସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱାଂ ପାଷାଣୈର୍ହନ୍ମଃ|
यिहूदीयाः प्रत्यवदन् प्रशस्तकर्म्महेतो र्न किन्तु त्वं मानुषः स्वमीश्वरम् उक्त्वेश्वरं निन्दसि कारणादस्मात् त्वां पाषाणैर्हन्मः।
34 ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍ ମଯା କଥିତଂ ଯୂଯମ୍ ଈଶ୍ୱରା ଏତଦ୍ୱଚନଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖିତଂ ନାସ୍ତି କିଂ?
तदा यीशुः प्रत्युक्तवान् मया कथितं यूयम् ईश्वरा एतद्वचनं युष्माकं शास्त्रे लिखितं नास्ति किं?
35 ତସ୍ମାଦ୍ ଯେଷାମ୍ ଉଦ୍ଦେଶେ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥା କଥିତା ତେ ଯଦୀଶ୍ୱରଗଣା ଉଚ୍ୟନ୍ତେ ଧର୍ମ୍ମଗ୍ରନ୍ଥସ୍ୟାପ୍ୟନ୍ୟଥା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ୟଂ,
तस्माद् येषाम् उद्देशे ईश्वरस्य कथा कथिता ते यदीश्वरगणा उच्यन्ते धर्म्मग्रन्थस्याप्यन्यथा भवितुं न शक्यं,
36 ତର୍ହ୍ୟାହମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଇତି ୱାକ୍ୟସ୍ୟ କଥନାତ୍ ଯୂଯଂ ପିତ୍ରାଭିଷିକ୍ତଂ ଜଗତି ପ୍ରେରିତଞ୍ଚ ପୁମାଂସଂ କଥମ୍ ଈଶ୍ୱରନିନ୍ଦକଂ ୱାଦଯ?
तर्ह्याहम् ईश्वरस्य पुत्र इति वाक्यस्य कथनात् यूयं पित्राभिषिक्तं जगति प्रेरितञ्च पुमांसं कथम् ईश्वरनिन्दकं वादय?
37 ଯଦ୍ୟହଂ ପିତୁଃ କର୍ମ୍ମ ନ କରୋମି ତର୍ହି ମାଂ ନ ପ୍ରତୀତ;
यद्यहं पितुः कर्म्म न करोमि तर्हि मां न प्रतीत;
38 କିନ୍ତୁ ଯଦି କରୋମି ତର୍ହି ମଯି ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପ୍ରତ୍ୟଯେ ନ କୃତେଽପି କାର୍ୟ୍ୟେ ପ୍ରତ୍ୟଯଃ କ୍ରିଯତାଂ, ତତୋ ମଯି ପିତାସ୍ତୀତି ପିତର୍ୟ୍ୟହମ୍ ଅସ୍ମୀତି ଚ କ୍ଷାତ୍ୱା ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟଥ|
किन्तु यदि करोमि तर्हि मयि युष्माभिः प्रत्यये न कृतेऽपि कार्य्ये प्रत्ययः क्रियतां, ततो मयि पितास्तीति पितर्य्यहम् अस्मीति च क्षात्वा विश्वसिष्यथ।
39 ତଦା ତେ ପୁନରପି ତଂ ଧର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଚେଷ୍ଟନ୍ତ କିନ୍ତୁ ସ ତେଷାଂ କରେଭ୍ୟୋ ନିସ୍ତୀର୍ୟ୍ୟ
तदा ते पुनरपि तं धर्त्तुम् अचेष्टन्त किन्तु स तेषां करेभ्यो निस्तीर्य्य
40 ପୁନ ର୍ୟର୍ଦ୍ଦନ୍ ଅଦ୍ୟାସ୍ତଟେ ଯତ୍ର ପୁର୍ୱ୍ୱଂ ଯୋହନ୍ ଅମଜ୍ଜଯତ୍ ତତ୍ରାଗତ୍ୟ ନ୍ୟୱସତ୍|
पुन र्यर्द्दन् अद्यास्तटे यत्र पुर्व्वं योहन् अमज्जयत् तत्रागत्य न्यवसत्।
41 ତତୋ ବହୱୋ ଲୋକାସ୍ତତ୍ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ୱ୍ୟାହରନ୍ ଯୋହନ୍ କିମପ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ ନାକରୋତ୍ କିନ୍ତ୍ୱସ୍ମିନ୍ ମନୁଷ୍ୟେ ଯା ଯଃ କଥା ଅକଥଯତ୍ ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱାଃ ସତ୍ୟାଃ;
ततो बहवो लोकास्तत्समीपम् आगत्य व्याहरन् योहन् किमप्याश्चर्य्यं कर्म्म नाकरोत् किन्त्वस्मिन् मनुष्ये या यः कथा अकथयत् ताः सर्व्वाः सत्याः;
42 ତତ୍ର ଚ ବହୱୋ ଲୋକାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
तत्र च बहवो लोकास्तस्मिन् व्यश्वसन्।
