ଇବ୍ରିଣଃ 6
1 ୱଯଂ ମୃତିଜନକକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନମ୍ ଈଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱାସୋ ମଜ୍ଜନଶିକ୍ଷଣଂ ହସ୍ତାର୍ପଣଂ ମୃତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥାନମ୍
Wherefore, having left the word of the beginning of the Christ, unto the perfection we may advance, not again a foundation laying of reformation from dead works, and of faith on God,
2 ଅନନ୍ତକାଲସ୍ଥାଯିୱିଚାରାଜ୍ଞା ଚୈତୈଃ ପୁନର୍ଭିତ୍ତିମୂଲଂ ନ ସ୍ଥାପଯନ୍ତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୱିଷଯକଂ ପ୍ରଥମୋପଦେଶଂ ପଶ୍ଚାତ୍କୃତ୍ୟ ସିଦ୍ଧିଂ ଯାୱଦ୍ ଅଗ୍ରସରା ଭୱାମ| (aiōnios g166)
of the teaching of baptisms, of laying on also of hands, of rising again also of the dead, and of judgment age-during, (aiōnios g166)
3 ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁମତ୍ୟା ଚ ତଦ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ କାରିଷ୍ୟତେ|
and this we will do, if God may permit,
4 ଯ ଏକକୃତ୍ୱୋ ଦୀପ୍ତିମଯା ଭୂତ୍ୱା ସ୍ୱର୍ଗୀଯୱରରସମ୍ ଆସ୍ୱଦିତୱନ୍ତଃ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋଽଂଶିନୋ ଜାତା
for [it is] impossible for those once enlightened, having tasted also of the heavenly gift, and partakers having became of the Holy Spirit,
and did taste the good saying of God, the powers also of the coming age, (aiōn g165)
6 ସ୍ୱମନୋଭିରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଂ ପୁନଃ କ୍ରୁଶେ ଘ୍ନନ୍ତି ଲଜ୍ଜାସ୍ପଦଂ କୁର୍ୱ୍ୱତେ ଚ ତର୍ହି ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନାଯ ପୁନସ୍ତାନ୍ ନୱୀନୀକର୍ତ୍ତୁଂ କୋଽପି ନ ଶକ୍ନୋତି|
and having fallen away, again to renew [them] to reformation, having crucified again to themselves the Son of God, and exposed to public shame.
7 ଯତୋ ଯା ଭୂମିଃ ସ୍ୱୋପରି ଭୂଯଃ ପତିତଂ ୱୃଷ୍ଟିଂ ପିୱତୀ ତତ୍ଫଲାଧିକାରିଣାଂ ନିମିତ୍ତମ୍ ଇଷ୍ଟାନି ଶାକାଦୀନ୍ୟୁତ୍ପାଦଯତି ସା ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଆଶିଷଂ ପ୍ରାପ୍ତା|
For earth, that is drinking in the rain many times coming upon it, and is bringing forth herbs fit for those because of whom also it is dressed, doth partake of blessing from God,
8 କିନ୍ତୁ ଯା ଭୂମି ର୍ଗୋକ୍ଷୁରକଣ୍ଟକୱୃକ୍ଷାନ୍ ଉତ୍ପାଦଯତି ସା ନ ଗ୍ରାହ୍ୟା ଶାପାର୍ହା ଚ ଶେଷେ ତସ୍ୟା ଦାହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
and that which is bearing thorns and briers [is] disapproved of, and nigh to cursing, whose end [is] for burning;
9 ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଯଦ୍ୟପି ୱଯମ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ଭାଷାମହେ ତଥାପି ଯୂଯଂ ତତ ଉତ୍କୃଷ୍ଟାଃ ପରିତ୍ରାଣପଥସ୍ୟ ପଥିକାଶ୍ଚାଧ୍ୱ ଇତି ୱିଶ୍ୱସାମଃ|
and we are persuaded, concerning you, beloved, the things that are better, and accompanying salvation, though even thus we speak,
10 ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ଯ ଉପକାରୋ ଽକାରି କ୍ରିଯତେ ଚ ତେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନାମ୍ନେ ପ୍ରକାଶିତଂ ପ୍ରେମ ଶ୍ରମଞ୍ଚ ୱିସ୍ମର୍ତ୍ତୁମ୍ ଈଶ୍ୱରୋଽନ୍ୟାଯକାରୀ ନ ଭୱତି|
for God is not unrighteous to forget your work, and the labour of the love, that ye shewed to His name, having ministered to the saints and ministering;
11 ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ଯତ୍ ପ୍ରତ୍ୟାଶାପୂରଣାର୍ଥଂ ଶେଷଂ ଯାୱତ୍ ତମେୱ ଯତ୍ନଂ ପ୍ରକାଶଯେଦିତ୍ୟହମ୍ ଇଚ୍ଛାମି|
and we desire each one of you the same diligence to shew, unto the full assurance of the hope unto the end,
12 ଅତଃ ଶିଥିଲା ନ ଭୱତ କିନ୍ତୁ ଯେ ୱିଶ୍ୱାସେନ ସହିଷ୍ଣୁତଯା ଚ ପ୍ରତିଜ୍ଞାନାଂ ଫଲାଧିକାରିଣୋ ଜାତାସ୍ତେଷାମ୍ ଅନୁଗାମିନୋ ଭୱତ|
that ye may not become slothful, but followers of those who through faith and patient endurance are inheriting the promises.
13 ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦା ଇବ୍ରାହୀମେ ପ୍ରତ୍ୟଜାନାତ୍ ତଦା ଶ୍ରେଷ୍ଠସ୍ୟ କସ୍ୟାପ୍ୟପରସ୍ୟ ନାମ୍ନା ଶପଥଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍, ଅତୋ ହେତୋଃ ସ୍ୱନାମ୍ନା ଶପଥଂ କୃତ୍ୱା ତେନୋକ୍ତଂ ଯଥା,
For to Abraham God, having made promise, seeing He was able to swear by no greater, did swear by Himself,
14 "ସତ୍ୟମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାମ୍ ଆଶିଷଂ ଗଦିଷ୍ୟାମି ତୱାନ୍ୱଯଂ ୱର୍ଦ୍ଧଯିଷ୍ୟାମି ଚ| "
saying, 'Blessing indeed I will bless thee, and multiplying I will multiply thee;'
15 ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ସ ସହିଷ୍ଣୁତାଂ ୱିଧାଯ ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାଃ ଫଲଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍|
and so, having patiently endured, he did obtain the promise;
16 ଅଥ ମାନୱାଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠସ୍ୟ କସ୍ୟଚିତ୍ ନାମ୍ନା ଶପନ୍ତେ, ଶପଥଶ୍ଚ ପ୍ରମାଣାର୍ଥଂ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱୱିୱାଦାନ୍ତକୋ ଭୱତି|
for men indeed do swear by the greater, and an end of all controversy to them for confirmation [is] the oath,
17 ଇତ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯାଃ ଫଲାଧିକାରିଣଃ ସ୍ୱୀଯମନ୍ତ୍ରଣାଯା ଅମୋଘତାଂ ବାହୁଲ୍ୟତୋ ଦର୍ଶଯିତୁମିଚ୍ଛନ୍ ଶପଥେନ ସ୍ୱପ୍ରତିଜ୍ଞାଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍|
in which God, more abundantly willing to shew to the heirs of the promise the immutability of his counsel, did interpose by an oath,
18 ଅତଏୱ ଯସ୍ମିନ୍ ଅନୃତକଥନମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନ ସାଧ୍ୟଂ ତାଦୃଶେନାଚଲେନ ୱିଷଯଦ୍ୱଯେନ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥରକ୍ଷାସ୍ଥଲସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତଯେ ପଲାଯିତାନାମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ସୁଦୃଢା ସାନ୍ତ୍ୱନା ଜାଯତେ|
that through two immutable things, in which [it is] impossible for God to lie, a strong comfort we may have who did flee for refuge to lay hold on the hope set before [us],
19 ସା ପ୍ରତ୍ୟାଶାସ୍ମାକଂ ମନୋନୌକାଯା ଅଚଲୋ ଲଙ୍ଗରୋ ଭୂତ୍ୱା ୱିଚ୍ଛେଦକୱସ୍ତ୍ରସ୍ୟାଭ୍ୟନ୍ତରଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟା|
which we have, as an anchor of the soul, both sure and stedfast, and entering into that within the vail,
