ଇବ୍ରିଣଃ 5
1 ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମହାଯାଜକୋ ଭୱତି ସ ମାନୱାନାଂ ମଧ୍ୟାତ୍ ନୀତଃ ସନ୍ ମାନୱାନାଂ କୃତ ଈଶ୍ୱରୋଦ୍ଦେଶ୍ୟୱିଷଯେଽର୍ଥତ ଉପହାରାଣାଂ ପାପାର୍ଥକବଲୀନାଞ୍ଚ ଦାନ ନିଯୁଜ୍ୟତେ|
୧ଜିଉଦିମନର୍ ଜେତ୍କି ବଡ୍ ପୁଜାରିମନ୍ ତାକର୍ ନିଜର୍ ଲକ୍ମନର୍ତେଇଅନି ବାଚାଇଅଇବାଇ । ତାକର୍ବାଟେଅନି ପାପ୍ କେମା କର୍ବା ବଲି ଆରି ସର୍ପିଦେବା ବଲି, ଦେଇକରି ପର୍ମେସର୍କେ ସେବା କର୍ବାଇ ।
2 ସ ଚାଜ୍ଞାନାଂ ଭ୍ରାନ୍ତାନାଞ୍ଚ ଲୋକାନାଂ ଦୁଃଖେନ ଦୁଃଖୀ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି, ଯତୋ ହେତୋଃ ସ ସ୍ୱଯମପି ଦୌର୍ବ୍ବଲ୍ୟୱେଷ୍ଟିତୋ ଭୱତି|
୨ଜେଡେବେଲେ ତାର୍ ସଙ୍ଗାରିମନ୍ ନାଜାନିକରି ରଇବାଇ, ଆରି ବୁଲ୍ କାମ୍ କରିରଇବାଇ, ସେ ସେମନର୍ ସଙ୍ଗ୍ ଦୟାଦରମ୍ ଦେକାଇକରି ରଇପାର୍ସି । କାଇକେବଇଲେ ତାର୍ ଜିବନେ ମିସା ବେସି ବୁଲ୍ ରଇସି ।
3 ଏତସ୍ମାତ୍ କାରଣାଚ୍ଚ ଯଦ୍ୱତ୍ ଲୋକାନାଂ କୃତେ ତଦ୍ୱଦ୍ ଆତ୍ମକୃତେଽପି ପାପାର୍ଥକବଲିଦାନଂ ତେନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
୩ଆରି ତାକେ ମିସା ବେସି ବୁଲ୍ ରଇଲାକେ ସେ ଅବ୍କା ବିନ୍ ଲକର୍ ପାପର୍ ପାଇ ବଲି ଦେଲେ ନଏଁ, ମାତର୍ ନିଜର୍ ପାପର୍ଲାଗି ମିସା ବଲି ସର୍ପିଦେବାକେ ପଡ୍ସି ।
4 ସ ଘୋଚ୍ଚପଦଃ ସ୍ୱେଚ୍ଛାତଃ କେନାପି ନ ଗୃହ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ହାରୋଣ ଇୱ ଯ ଈଶ୍ୱରେଣାହୂଯତେ ତେନୈୱ ଗୃହ୍ୟତେ|
୪କେ ମିସା ନିଜେ ବାଚିଅଇକରି ବଡ୍ପୁଜାରିର୍ ବେସି ସନ୍ମାନ୍ ପାଇବା ପଦ୍ ପାଇ ନାପାରେ । ମାତର୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ପର୍ମେସର୍ ଡାକ୍ଲା ଇସାବେସେ ବଡ୍ ପୁଜାରିର୍ ପଦ୍ ପାଇଅଇସି । ଜେନ୍ତାରି କି କେତେ କେତେ ବରସ୍ ପୁର୍ବେ ଆରଣ୍କେ ବାଚିରଇଲା ।
5 ଏୱମ୍ପ୍ରକାରେଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପି ମହାଯାଜକତ୍ୱଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ସ୍ୱୀଯଗୌରୱଂ ସ୍ୱଯଂ ନ କୃତୱାନ୍, କିନ୍ତୁ "ମଦୀଯତନଯୋଽସି ତ୍ୱମ୍ ଅଦ୍ୟୈୱ ଜନିତୋ ମଯେତି" ୱାଚଂ ଯସ୍ତଂ ଭାଷିତୱାନ୍ ସ ଏୱ ତସ୍ୟ ଗୌରୱଂ କୃତୱାନ୍|
୫ସେନ୍ତାରିସେ କିରିସ୍ଟ ବଡ୍ ପୁଜାରିର୍ ସନ୍ମାନ୍ ପାଇବାକେ ନିଜ୍କେ ବଡ୍ କରେ ନାଇ । ମାତର୍ ପର୍ମେସର୍ସେ ତାକେ ବାଚ୍ଲା । ତାର୍ ବାଦୁଲେ ସେ ତାକେ କଇଲା, “ତୁଇ ମର୍ ପଅ, ଆଜି ମୁଇ ତର୍ ବାବା ଅଇଲିଆଚି ।”
୬ଆରି ଗଟେକ୍ ଜାଗାଇ ମିସା ସେ କଇଲା, “ତୁଇ ପୁଜାରି ପଦ୍ ପାଇକରି ମଲ୍କିସେଦକର୍ କୁଟୁମ୍ ପାରା କାଲ୍ କାଲ୍ ଜୁଗ୍ ଜୁଗ୍ ପୁଜାରି ଅଇ ରଇସୁ ।” (aiōn g165)
7 ସ ଚ ଦେହୱାସକାଲେ ବହୁକ୍ରନ୍ଦନେନାଶ୍ରୁପାତେନ ଚ ମୃତ୍ୟୁତ ଉଦ୍ଧରଣେ ସମର୍ଥସ୍ୟ ପିତୁଃ ସମୀପେ ପୁନଃ ପୁନର୍ୱିନତିଂ ପ୍ରର୍ଥନାଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା ତତ୍ଫଲରୂପିଣୀଂ ଶଙ୍କାତୋ ରକ୍ଷାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ଚ
୭ଜିସୁ ଏ ଜଗତେ ରଇଲାବେଲେ, ସେ ଆକ୍ମାରି କାନ୍ଦିକରି ଆରି ଆଁସୁ ଜରାଇକରି କାନ୍ଦି ପର୍ମେସର୍କେ ପାର୍ତନା କରିଲାଗିରଇଲା । ମରନେଅନି ତାକେ ରକିଆ କର୍ବାକେ ପର୍ମେସର୍କେ ବପୁଆଚେ ବଲି ସେ ଜାନିକରି ଏନ୍ତାରି କଲା । ସେ ନିଜେ ଦୟାଦରମ୍ ଦେକାଇଲାକେ ଆରି ପର୍ମେସରର୍ କାତା ମାନ୍ଲାକେ, ପର୍ମେସର୍ ତାର୍ ପାର୍ତନା ସୁନ୍ଲା ।
8 ଯଦ୍ୟପି ପୁତ୍ରୋଽଭୱତ୍ ତଥାପି ଯୈରକ୍ଲିଶ୍ୟତ ତୈରାଜ୍ଞାଗ୍ରହଣମ୍ ଅଶିକ୍ଷତ|
୮ଜିସୁ ପର୍ମେସରର୍ ପଅ ଅଇରଇଲେ ମିସା, ସେ ଦୁକ୍ କସ୍ଟ ପାଇରଇଲାର୍ ଲାଗି, ତାର୍ କାତା ମାନ୍ବାକେ ସିକ୍ଲା ।
୯ସେ ପର୍ମେସରର୍ କାତା ମାନ୍ଲାକେ ପୁରାପୁରୁନ୍ ସିଦ୍ ଅଇଲା । ତାକେ ବିସ୍ବାସ୍ କର୍ବା ଲକ୍ମନ୍କେ କେବେ ନ ସାର୍ବା ମୁକ୍ତି ଦେବା ଲକ୍ ଅଇଲା । (aiōnios g166)
10 ତସ୍ମାତ୍ ସ ମଲ୍କୀଷେଦକଃ ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତୋ ମହାଯାଜକ ଈଶ୍ୱରେଣାଖ୍ୟାତଃ|
୧୦ସେଟାର୍ ପାଇ ତାକେ ପର୍ମେସର୍ ମଲ୍କିସେଦକ୍ ପୁଜାରିର୍ ପାରା ବଡ୍ ପୁଜାରି କରି ବାଚ୍ଲା ।
11 ତମଧ୍ୟସ୍ମାକଂ ବହୁକଥାଃ କଥଯିତୱ୍ୟାଃ କିନ୍ତୁ ତାଃ ସ୍ତବ୍ଧକର୍ଣୈ ର୍ୟୁଷ୍ମାଭି ର୍ଦୁର୍ଗମ୍ୟାଃ|
୧୧ଏ ବିସଇ ଆରି ଅଦିକ୍ ତମ୍କେ ଜାନାଇବି ବଲି ମୁଇ ମନ୍ କଲିନି । ମାତର୍ ତମେ ଦାପ୍ରେ ବୁଜି ନାପାରାସ୍କେ ବୁଜାଇବାକେ କସ୍ଟ ଆଚେ ।
12 ଯତୋ ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୟପି ସମଯସ୍ୟ ଦୀର୍ଘତ୍ୱାତ୍ ଶିକ୍ଷକା ଭୱିତୁମ୍ ଅଶକ୍ଷ୍ୟତ ତଥାପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନାଂ ଯା ପ୍ରଥମା ୱର୍ଣମାଲା ତାମଧି ଶିକ୍ଷାପ୍ରାପ୍ତି ର୍ୟୁଷ୍ମାକଂ ପୁନରାୱଶ୍ୟକା ଭୱତି, ତଥା କଠିନଦ୍ରୱ୍ୟେ ନହି କିନ୍ତୁ ଦୁଗ୍ଧେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରଯୋଜନମ୍ ଆସ୍ତେ|
୧୨ତମେ ବିସ୍ବାସ୍ କରି ବେସିଦିନ୍ ଅଇଗାଲା ଆଚେ । ଆରି ଏବେ ତମେ ତମର୍ ସଙ୍ଗାରିମନ୍କେ ସିକାଇବାର୍ ରଇଲା । ମାତର୍ ପର୍ମେସରର୍ ପର୍ତୁମ୍ ସିକିଆ ତମ୍କେ ଏବେ ସିକାଇବାକେ ଲକର୍ ଲଡାଆଚେ । ତମେ ଗଟେକ୍ ଦୁଦ୍ କାଇବା ପିଲାର୍ପାରା ଆଚାସ୍ । କାଇକେବଇଲେ ଆଁଟ୍ଟା ମନ୍ କାତ୍ରି ନାପାରାସ୍ ।
13 ଯୋ ଦୁଗ୍ଧପାଯୀ ସ ଶିଶୁରେୱେତିକାରଣାତ୍ ଧର୍ମ୍ମୱାକ୍ୟେ ତତ୍ପରୋ ନାସ୍ତି|
୧୩ଜେ ଦୁଦ୍ କାଇବାର୍ ଆଚେ, ସେ ଏବେ ମିସା ପିଲାସେ । ସେନ୍ତାରି ଲକ୍ମନ୍ ଟିକ୍ ଆରି ବୁଲ୍ ଚଲାଚଲ୍ତି କର୍ବାଟା ଚିନି ନାପାର୍ଲାଇନି ।
14 କିନ୍ତୁ ସଦସଦ୍ୱିଚାରେ ଯେଷାଂ ଚେତାଂସି ୱ୍ୟୱହାରେଣ ଶିକ୍ଷିତାନି ତାଦୃଶାନାଂ ସିଦ୍ଧଲୋକାନାଂ କଠୋରଦ୍ରୱ୍ୟେଷୁ ପ୍ରଯୋଜନମସ୍ତି|
୧୪ଚାବି ଚାବି କାଇବା କାଦି ବଡ୍ ଲକ୍ମନର୍ପାଇ । ସେମନ୍ ନିକ ଆରି କାରାପ୍ ଚିନ୍ବାକେ, ନିଜ୍କେ ଅବିଆସ୍ କରାଇ ଆଚତ୍ ।
