< ଇବ୍ରିଣଃ 4 >

1 ଅପରଂ ତଦ୍ୱିଶ୍ରାମପ୍ରାପ୍ତେଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଯଦି ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାକଂ କଶ୍ଚିତ୍ ଚେତ୍ ତସ୍ୟାଃ ଫଲେନ ୱଞ୍ଚିତୋ ଭୱେତ୍ ୱଯମ୍ ଏତସ୍ମାଦ୍ ବିଭୀମଃ|
अपरं तद्विश्रामप्राप्तेः प्रतिज्ञा यदि तिष्ठति तर्ह्यस्माकं कश्चित् चेत् तस्याः फलेन वञ्चितो भवेत् वयम् एतस्माद् बिभीमः।
2 ଯତୋ ଽସ୍ମାକଂ ସମୀପେ ଯଦ୍ୱତ୍ ତଦ୍ୱତ୍ ତେଷାଂ ସମୀପେଽପି ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାରିତୋ ଽଭୱତ୍ କିନ୍ତୁ ତୈଃ ଶ୍ରୁତଂ ୱାକ୍ୟଂ ତାନ୍ ପ୍ରତି ନିଷ୍ଫଲମ୍ ଅଭୱତ୍, ଯତସ୍ତେ ଶ୍ରୋତାରୋ ୱିଶ୍ୱାସେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତନ୍ନାମିଶ୍ରଯନ୍|
यतो ऽस्माकं समीपे यद्वत् तद्वत् तेषां समीपेऽपि सुसंवादः प्रचारितो ऽभवत् किन्तु तैः श्रुतं वाक्यं तान् प्रति निष्फलम् अभवत्, यतस्ते श्रोतारो विश्वासेन सार्द्धं तन्नामिश्रयन्।
3 ତଦ୍ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥାନଂ ୱିଶ୍ୱାସିଭିରସ୍ମାଭିଃ ପ୍ରୱିଶ୍ୟତେ ଯତସ୍ତେନୋକ୍ତଂ, "ଅହଂ କୋପାତ୍ ଶପଥଂ କୃତୱାନ୍ ଇମଂ, ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟତେ ଜନୈରେତୈ ର୍ନ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥଲଂ ମମ| " କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ କର୍ମ୍ମାଣି ଜଗତଃ ସୃଷ୍ଟିକାଲାତ୍ ସମାପ୍ତାନି ସନ୍ତି|
तद् विश्रामस्थानं विश्वासिभिरस्माभिः प्रविश्यते यतस्तेनोक्तं, "अहं कोपात् शपथं कृतवान् इमं, प्रवेक्ष्यते जनैरेतै र्न विश्रामस्थलं मम।" किन्तु तस्य कर्म्माणि जगतः सृष्टिकालात् समाप्तानि सन्ति।
4 ଯତଃ କସ୍ମିଂଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ଥାନେ ସପ୍ତମଂ ଦିନମଧି ତେନେଦମ୍ ଉକ୍ତଂ, ଯଥା, "ଈଶ୍ୱରଃ ସପ୍ତମେ ଦିନେ ସ୍ୱକୃତେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ୱିଶଶ୍ରାମ| "
यतः कस्मिंश्चित् स्थाने सप्तमं दिनमधि तेनेदम् उक्तं, यथा, "ईश्वरः सप्तमे दिने स्वकृतेभ्यः सर्व्वकर्म्मभ्यो विशश्राम।"
5 କିନ୍ତ୍ୱେତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଥାନେ ପୁନସ୍ତେନୋଚ୍ୟତେ, ଯଥା, "ପ୍ରୱେକ୍ଷ୍ୟତେ ଜନୈରେତୈ ର୍ନ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥଲଂ ମମ| "
किन्त्वेतस्मिन् स्थाने पुनस्तेनोच्यते, यथा, "प्रवेक्ष्यते जनैरेतै र्न विश्रामस्थलं मम।"
6 ଫଲତସ୍ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ କୈଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ଯେ ପୁରା ସୁସଂୱାଦଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତସ୍ତୈରୱିଶ୍ୱାସାତ୍ ତନ୍ନ ପ୍ରୱିଷ୍ଟମ୍,
फलतस्तत् स्थानं कैश्चित् प्रवेष्टव्यं किन्तु ये पुरा सुसंवादं श्रुतवन्तस्तैरविश्वासात् तन्न प्रविष्टम्,
7 ଇତି ହେତୋଃ ସ ପୁନରଦ୍ୟନାମକଂ ଦିନଂ ନିରୂପ୍ୟ ଦୀର୍ଘକାଲେ ଗତେଽପି ପୂର୍ୱ୍ୱୋକ୍ତାଂ ୱାଚଂ ଦାଯୂଦା କଥଯତି, ଯଥା, "ଅଦ୍ୟ ଯୂଯଂ କଥାଂ ତସ୍ୟ ଯଦି ସଂଶ୍ରୋତୁମିଚ୍ଛଥ, ତର୍ହି ମା କୁରୁତେଦାନୀଂ କଠିନାନି ମନାଂସି ୱଃ| "
इति हेतोः स पुनरद्यनामकं दिनं निरूप्य दीर्घकाले गतेऽपि पूर्व्वोक्तां वाचं दायूदा कथयति, यथा, "अद्य यूयं कथां तस्य यदि संश्रोतुमिच्छथ, तर्हि मा कुरुतेदानीं कठिनानि मनांसि वः।"
8 ଅପରଂ ଯିହୋଶୂଯୋ ଯଦି ତାନ୍ ୱ୍ୟଶ୍ରାମଯିଷ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ତତଃ ପରମ୍ ଅପରସ୍ୟ ଦିନସ୍ୟ ୱାଗ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନାକଥଯିଷ୍ୟତ|
अपरं यिहोशूयो यदि तान् व्यश्रामयिष्यत् तर्हि ततः परम् अपरस्य दिनस्य वाग् ईश्वरेण नाकथयिष्यत।
9 ଅତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଜାଭିଃ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟ ଏକୋ ୱିଶ୍ରାମସ୍ତିଷ୍ଠତି|
अत ईश्वरस्य प्रजाभिः कर्त्तव्य एको विश्रामस्तिष्ठति।
10 ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୱତ୍ ସ୍ୱକୃତକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ୱିଶଶ୍ରାମ ତଦ୍ୱତ୍ ତସ୍ୟ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥାନଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟୋ ଜନୋଽପି ସ୍ୱକୃତକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାମ୍ୟତି|
अपरम् ईश्वरो यद्वत् स्वकृतकर्म्मभ्यो विशश्राम तद्वत् तस्य विश्रामस्थानं प्रविष्टो जनोऽपि स्वकृतकर्म्मभ्यो विश्राम्यति।
11 ଅତୋ ୱଯଂ ତଦ୍ ୱିଶ୍ରାମସ୍ଥାନଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ଯତାମହୈ, ତଦୱିଶ୍ୱାସୋଦାହରଣେନ କୋଽପି ନ ପତତୁ|
अतो वयं तद् विश्रामस्थानं प्रवेष्टुं यतामहै, तदविश्वासोदाहरणेन कोऽपि न पततु।
12 ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାଦୋଽମରଃ ପ୍ରଭାୱୱିଶିଷ୍ଟଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମାଦ୍ ଦ୍ୱିଧାରଖଙ୍ଗାଦପି ତୀକ୍ଷ୍ଣଃ, ଅପରଂ ପ୍ରାଣାତ୍ମନୋ ର୍ଗ୍ରନ୍ଥିମଜ୍ଜଯୋଶ୍ଚ ପରିଭେଦାଯ ୱିଚ୍ଛେଦକାରୀ ମନସଶ୍ଚ ସଙ୍କଲ୍ପାନାମ୍ ଅଭିପ୍ରେତାନାଞ୍ଚ ୱିଚାରକଃ|
ईश्वरस्य वादोऽमरः प्रभावविशिष्टश्च सर्व्वस्माद् द्विधारखङ्गादपि तीक्ष्णः, अपरं प्राणात्मनो र्ग्रन्थिमज्जयोश्च परिभेदाय विच्छेदकारी मनसश्च सङ्कल्पानाम् अभिप्रेतानाञ्च विचारकः।
13 ଅପରଂ ଯସ୍ୟ ସମୀପେ ସ୍ୱୀଯା ସ୍ୱୀଯା କଥାସ୍ମାଭିଃ କଥଯିତୱ୍ୟା ତସ୍ୟାଗୋଚରଃ କୋଽପି ପ୍ରାଣୀ ନାସ୍ତି ତସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟୌ ସର୍ୱ୍ୱମେୱାନାୱୃତଂ ପ୍ରକାଶିତଞ୍ଚାସ୍ତେ|
अपरं यस्य समीपे स्वीया स्वीया कथास्माभिः कथयितव्या तस्यागोचरः कोऽपि प्राणी नास्ति तस्य दृष्टौ सर्व्वमेवानावृतं प्रकाशितञ्चास्ते।
14 ଅପରଂ ଯ ଉଚ୍ଚତମଂ ସ୍ୱର୍ଗଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟ ଏତାଦୃଶ ଏକୋ ୱ୍ୟକ୍ତିରର୍ଥତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋ ଯୀଶୁରସ୍ମାକଂ ମହାଯାଜକୋଽସ୍ତି, ଅତୋ ହେତୋ ର୍ୱଯଂ ଧର୍ମ୍ମପ୍ରତିଜ୍ଞାଂ ଦୃଢମ୍ ଆଲମ୍ବାମହୈ|
अपरं य उच्चतमं स्वर्गं प्रविष्ट एतादृश एको व्यक्तिरर्थत ईश्वरस्य पुत्रो यीशुरस्माकं महायाजकोऽस्ति, अतो हेतो र्वयं धर्म्मप्रतिज्ञां दृढम् आलम्बामहै।
15 ଅସ୍ମାକଂ ଯୋ ମହାଯାଜକୋ ଽସ୍ତି ସୋଽସ୍ମାକଂ ଦୁଃଖୈ ର୍ଦୁଃଖିତୋ ଭୱିତୁମ୍ ଅଶକ୍ତୋ ନହି କିନ୍ତୁ ପାପଂ ୱିନା ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ୱଯମିୱ ପରୀକ୍ଷିତଃ|
अस्माकं यो महायाजको ऽस्ति सोऽस्माकं दुःखै र्दुःखितो भवितुम् अशक्तो नहि किन्तु पापं विना सर्व्वविषये वयमिव परीक्षितः।
16 ଅତଏୱ କୃପାଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ପ୍ରଯୋଜନୀଯୋପକାରାର୍ଥମ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଞ୍ଚ ୱଯମ୍ ଉତ୍ସାହେନାନୁଗ୍ରହସିଂହାସନସ୍ୟ ସମୀପଂ ଯାମଃ|
अतएव कृपां ग्रहीतुं प्रयोजनीयोपकारार्थम् अनुग्रहं प्राप्तुञ्च वयम् उत्साहेनानुग्रहसिंहासनस्य समीपं यामः।

< ଇବ୍ରିଣଃ 4 >