ଇବ୍ରିଣଃ 2

1 ଅତୋ ୱଯଂ ଯଦ୍ ଭ୍ରମସ୍ରୋତସା ନାପନୀଯାମହେ ତଦର୍ଥମସ୍ମାଭି ର୍ୟଦ୍ୟଦ୍ ଅଶ୍ରାୱି ତସ୍ମିନ୍ ମନାଂସି ନିଧାତୱ୍ୟାନି|

അതുകൊണ്ടു നാം വല്ലപ്പോഴും ഒഴുകിപ്പോകാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു കേട്ടതു അധികം ശ്രദ്ധയോടെ കരുതിക്കൊൾവാൻ ആവശ്യമാകുന്നു.

2 ଯତୋ ହେତୋ ଦୂତୈଃ କଥିତଂ ୱାକ୍ୟଂ ଯଦ୍ୟମୋଘମ୍ ଅଭୱଦ୍ ଯଦି ଚ ତଲ୍ଲଙ୍ଘନକାରିଣେ ତସ୍ୟାଗ୍ରାହକାଯ ଚ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମୈ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡମ୍ ଅଦୀଯତ,

ദൂതന്മാർമുഖാന്തരം അരുളിച്ചെയ്ത വചനം സ്ഥിരമായിരിക്കയും ഓരോരോ ലംഘനത്തിന്നും അനുസരണക്കേടിന്നും ന്യായമായ പ്രതിഫലം ലഭിക്കയും ചെയ്തു എങ്കിൽ

3 ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାଭିସ୍ତାଦୃଶଂ ମହାପରିତ୍ରାଣମ୍ ଅୱଜ୍ଞାଯ କଥଂ ରକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତେ, ଯତ୍ ପ୍ରଥମତଃ ପ୍ରଭୁନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ ତତୋଽସ୍ମାନ୍ ଯାୱତ୍ ତସ୍ୟ ଶ୍ରୋତୃଭିଃ ସ୍ଥିରୀକୃତଂ,

കൎത്താവു താൻ പറഞ്ഞുതുടങ്ങിയതും ദൈവം അടയാളങ്ങളാലും അത്ഭുതങ്ങളാലും വിവിധവീൎയ്യപ്രവൃത്തികളാലും തന്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം പരിശുദ്ധാത്മാവിനെ നല്കിക്കൊണ്ടും സാക്ഷി നിന്നതും കേട്ടവർ

4 ଅପରଂ ଲକ୍ଷଣୈରଦ୍ଭୁତକର୍ମ୍ମଭି ର୍ୱିୱିଧଶକ୍ତିପ୍ରକାଶେନ ନିଜେଚ୍ଛାତଃ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋ ୱିଭାଗେନ ଚ ଯଦ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ପ୍ରମାଣୀକୃତମ୍ ଅଭୂତ୍|

നമുക്കു ഉറപ്പിച്ചുതന്നതുമായ ഇത്ര വലിയ രക്ഷ നാം ഗണ്യമാക്കാതെ പോയാൽ എങ്ങനെ തെറ്റി ഒഴിയും?

5 ୱଯଂ ତୁ ଯସ୍ୟ ଭାୱିରାଜ୍ୟସ୍ୟ କଥାଂ କଥଯାମଃ, ତତ୍ ତେନ୍ ଦିୱ୍ୟଦୂତାନାମ୍ ଅଧୀନୀକୃତମିତି ନହି|

നാം പ്രസ്താവിക്കുന്ന ഭാവിലോകത്തെ അവൻ ദൂതന്മാൎക്കല്ലല്ലോ കീഴ്പെടുത്തിയതു.

6 କିନ୍ତୁ କୁତ୍ରାପି କଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରମାଣମ୍ ଈଦୃଶଂ ଦତ୍ତୱାନ୍, ଯଥା, "କିଂ ୱସ୍ତୁ ମାନୱୋ ଯତ୍ ସ ନିତ୍ୟଂ ସଂସ୍ମର୍ୟ୍ୟତେ ତ୍ୱଯା| କିଂ ୱା ମାନୱସନ୍ତାନୋ ଯତ୍ ସ ଆଲୋଚ୍ୟତେ ତ୍ୱଯା|

എന്നാൽ “മനുഷ്യനെ നീ ഓൎക്കേണ്ടതിന്നു അവൻ എന്തു? മനുഷ്യപുത്രനെ സന്ദൎശിക്കേണ്ടതിന്നു അവൻ എന്തുമാത്രം?

7 ଦିୱ୍ୟଦତଗଣେଭ୍ୟଃ ସ କିଞ୍ଚିନ୍ ନ୍ୟୂନଃ କୃତସ୍ତ୍ୱଯା| ତେଜୋଗୌରୱରୂପେଣ କିରୀଟେନ ୱିଭୂଷିତଃ| ସୃଷ୍ଟଂ ଯତ୍ ତେ କରାଭ୍ୟାଂ ସ ତତ୍ପ୍ରଭୁତ୍ୱେ ନିଯୋଜିତଃ|

നീ അവനെ ദൂതന്മാരെക്കാൾ അല്പം മാത്രം താഴ്ത്തി; തേജസ്സും ബഹുമാനവും അവനെ അണിയിച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ കൈകളുടെ പ്രവൃത്തികൾക്കു നീ അവനെ അധിപതി ആക്കി,

8 ଚରଣାଧଶ୍ଚ ତସ୍ୟୈୱ ତ୍ୱଯା ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱଶୀକୃତଂ|| " ତେନ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଯସ୍ୟ ୱଶୀକୃତଂ ତସ୍ୟାୱଶୀଭୂତଂ କିମପି ନାୱଶେଷିତଂ କିନ୍ତ୍ୱଧୁନାପି ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତାନି ନ ପଶ୍ୟାମଃ|

സകലവും അവന്റെ കാൽക്കീഴാക്കിയിരിക്കുന്നു” എന്നു ഒരുവൻ ഒരേടത്തു സാക്ഷ്യം പറയുന്നു. സകലവും അവന്നു കീഴാക്കിയതിൽ ഒന്നിനെയും കീഴ്പെടുത്താതെ വിട്ടിട്ടില്ല; എന്നാൽ ഇപ്പോൾ സകലവും അവന്നു കീഴ്പെട്ടതായി കാണുന്നില്ല.

9 ତଥାପି ଦିୱ୍ୟଦୂତଗଣେଭ୍ୟୋ ଯଃ କିଞ୍ଚିନ୍ ନ୍ୟୂନୀକୃତୋଽଭୱତ୍ ତଂ ଯୀଶୁଂ ମୃତ୍ୟୁଭୋଗହେତୋସ୍ତେଜୋଗୌରୱରୂପେଣ କିରୀଟେନ ୱିଭୂଷିତଂ ପଶ୍ୟାମଃ, ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହାତ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କୃତେ ମୃତ୍ୟୁମ୍ ଅସ୍ୱଦତ|

എങ്കിലും ദൈവകൃപയാൽ എല്ലാവൎക്കും വേണ്ടി മരണം ആസ്വദിപ്പാൻ ദൂതന്മാരിലും അല്പം ഒരു താഴ്ചവന്നവനായ യേശു മരണം അനുഭവിച്ചതുകൊണ്ടു അവനെ മഹത്വവും ബഹുമാനവും അണിഞ്ഞവനായി നാം കാണുന്നു.

10 ଅପରଞ୍ଚ ଯସ୍ମୈ ଯେନ ଚ କୃତ୍ସ୍ନଂ ୱସ୍ତୁ ସୃଷ୍ଟଂ ୱିଦ୍ୟତେ ବହୁସନ୍ତାନାନାଂ ୱିଭୱାଯାନଯନକାଲେ ତେଷାଂ ପରିତ୍ରାଣାଗ୍ରସରସ୍ୟ ଦୁଃଖଭୋଗେନ ସିଦ୍ଧୀକରଣମପି ତସ୍ୟୋପଯୁକ୍ତମ୍ ଅଭୱତ୍|

സകലത്തിന്നും ലാക്കും സകലത്തിന്നും കാരണഭൂതനുമായവൻ അനേകം പുത്രന്മാരെ തേജസ്സിലേക്കു നടത്തുമ്പോൾ അവരുടെ രക്ഷാനായകനെ കഷ്ടാനുഭവങ്ങളാൽ തികഞ്ഞവനാക്കുന്നതു യുക്തം ആയിരുന്നു.

11 ଯତଃ ପାୱକଃ ପୂଯମାନାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଏକସ୍ମାଦେୱୋତ୍ପନ୍ନା ଭୱନ୍ତି, ଇତି ହେତୋଃ ସ ତାନ୍ ଭ୍ରାତୃନ୍ ୱଦିତୁଂ ନ ଲଜ୍ଜତେ|

വിശുദ്ധീകരിക്കുന്നവന്നും വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെടുന്നവൎക്കും എല്ലാം ഒരുവനല്ലോ പിതാവു; അതു ഹേതുവായി അവൻ അവരെ സഹോദരന്മാർ എന്നു വിളിപ്പാൻ ലജ്ജിക്കാതെ:

12 ତେନ ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଯଥା, "ଦ୍ୟୋତଯିଷ୍ୟାମି ତେ ନାମ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ମଧ୍ୟତୋ ମମ| ପରନ୍ତୁ ସମିତେ ର୍ମଧ୍ୟେ କରିଷ୍ୟେ ତେ ପ୍ରଶଂସନଂ|| "

“ഞാൻ നിന്റെ നാമത്തെ എന്റെ സഹോദരന്മാരോടു കീൎത്തിക്കും; സഭാമദ്ധ്യേ ഞാൻ നിന്നെ സ്തുതിക്കും”

13 ପୁନରପି, ଯଥା, "ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ସ୍ଥାତାହଂ| " ପୁନରପି, ଯଥା, "ପଶ୍ୟାହମ୍ ଅପତ୍ୟାନି ଚ ଦତ୍ତାନି ମହ୍ୟମ୍ ଈଶ୍ୱରାତ୍| "

എന്നും “ഞാൻ അവനിൽ ആശ്രയിക്കും” എന്നും “ഇതാ, ഞാനും ദൈവം എനിക്കു തന്ന മക്കളും” എന്നും പറയുന്നു.

14 ତେଷାମ୍ ଅପତ୍ୟାନାଂ ରୁଧିରପଲଲୱିଶିଷ୍ଟତ୍ୱାତ୍ ସୋଽପି ତଦ୍ୱତ୍ ତଦ୍ୱିଶିଷ୍ଟୋଽଭୂତ୍ ତସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯୋଽଯଂ ଯତ୍ ସ ମୃତ୍ୟୁବଲାଧିକାରିଣଂ ଶଯତାନଂ ମୃତ୍ୟୁନା ବଲହୀନଂ କୁର୍ୟ୍ୟାତ୍

മക്കൾ ജഡരക്തങ്ങളോടു കൂടിയവർ ആകകൊണ്ടു അവനും അവരെപ്പോലെ ജഡരക്തങ്ങളോടു കൂടിയവനായി മരണത്തിന്റെ അധികാരിയായ പിശാചിനെ

15 ଯେ ଚ ମୃତ୍ୟୁଭଯାଦ୍ ଯାୱଜ୍ଜୀୱନଂ ଦାସତ୍ୱସ୍ୟ ନିଘ୍ନା ଆସନ୍ ତାନ୍ ଉଦ୍ଧାରଯେତ୍|

തന്റെ മരണത്താൽ നീക്കി ജീവപൎയ്യന്തം മരണഭീതിയാൽ അടിമകളായിരുന്നവരെ ഒക്കെയും വിടുവിച്ചു.

16 ସ ଦୂତାନାମ୍ ଉପକାରୀ ନ ଭୱତି କିନ୍ତ୍ୱିବ୍ରାହୀମୋ ୱଂଶସ୍ୟୈୱୋପକାରୀ ଭୱତୀ|

ദൂതന്മാരെ സംരക്ഷണചെയ്‌വാനല്ല അബ്രാഹാമിന്റെ സന്തതിയെ സംരക്ഷണ ചെയ്‌വാനത്രേ അവൻ വന്നതു.

17 ଅତୋ ହେତୋଃ ସ ଯଥା କୃପାୱାନ୍ ପ୍ରଜାନାଂ ପାପଶୋଧନାର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରୋଦ୍ଦେଶ୍ୟୱିଷଯେ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ମହାଯାଜକୋ ଭୱେତ୍ ତଦର୍ଥଂ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ସ୍ୱଭ୍ରାତୃଣାଂ ସଦୃଶୀଭୱନଂ ତସ୍ୟୋଚିତମ୍ ଆସୀତ୍|

അതുകൊണ്ടു ജനത്തിന്റെ പാപങ്ങൾക്കു പ്രായശ്ചിത്തം വരുത്തുവാൻ അവൻ കരുണയുള്ളവനും ദൈവകാൎയ്യത്തിൽ വിശ്വസ്തമഹാപുരോഹിതനും ആകേണ്ടതിന്നു സകലത്തിലും തന്റെ സഹോദരന്മാരോടു സദൃശനായിത്തീരുവാൻ ആവശ്യമായിരുന്നു.

18 ଯତଃ ସ ସ୍ୱଯଂ ପରୀକ୍ଷାଂ ଗତ୍ୱା ଯଂ ଦୁଃଖଭୋଗମ୍ ଅୱଗତସ୍ତେନ ପରୀକ୍ଷାକ୍ରାନ୍ତାନ୍ ଉପକର୍ତ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|

താൻ തന്നേ പരീക്ഷിതനായി കഷ്ടമനുഭവിച്ചിരിക്കയാൽ പരീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നവൎക്കു സഹായിപ്പാൻ കഴിവുള്ളവൻ ആകുന്നു.