ପ୍ରେରିତାଃ 21
1 ତୈ ର୍ୱିସୃଷ୍ଟାଃ ସନ୍ତୋ ୱଯଂ ପୋତଂ ବାହଯିତ୍ୱା ଋଜୁମାର୍ଗେଣ କୋଷମ୍ ଉପଦ୍ୱୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ପରେଽହନି ରୋଦିଯୋପଦ୍ୱୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛାମ ତତସ୍ତସ୍ମାତ୍ ପାତାରାଯାମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ|
Als es nun geschah, daß wir, von ihnen gewandt, dahinfuhren, kamen wir stracks Laufs gen Kos und am folgenden Tage gen Rhodus und von dannen gen Patara.
2 ତତ୍ର ଫୈନୀକିଯାଦେଶଗାମିନମ୍ ପୋତମେକଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମାରୁହ୍ୟ ଗତୱନ୍ତଃ|
Und als wir ein Schiff fanden, das nach Phönizien fuhr, traten wir darein und fuhren hin.
3 କୁପ୍ରୋପଦ୍ୱୀପଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତଂ ସୱ୍ୟଦିଶି ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ସୁରିଯାଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ପୋତସ୍ଥଦ୍ରୱ୍ୟାଣ୍ୟୱରୋହଯିତୁଂ ସୋରନଗରେ ଲାଗିତୱନ୍ତଃ|
Als wir aber Zypern ansichtig wurden, ließen wir sie zur linken Hand und schifften nach Syrien und kamen an zu Tyrus; denn daselbst sollte das Schiff die Ware niederlegen.
4 ତତ୍ର ଶିଷ୍ୟଗଣସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍କରଣାଯ ୱଯଂ ତତ୍ର ସପ୍ତଦିନାନି ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ ପଶ୍ଚାତ୍ତେ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପୌଲଂ ୱ୍ୟାହରନ୍ ତ୍ୱଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ମା ଗମଃ|
Und als wir Jünger fanden, blieben wir daselbst sieben Tage. Die sagten Paulus durch den Geist, er sollte nicht hinauf gen Jerusalem ziehen
5 ତତସ୍ତେଷୁ ସପ୍ତସୁ ଦିନେଷୁ ଯାପିତେଷୁ ସତ୍ସୁ ୱଯଂ ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ନିଜୱର୍ତ୍ମନା ଗତୱନ୍ତଃ, ତସ୍ମାତ୍ ତେ ସବାଲୱୃଦ୍ଧୱନିତା ଅସ୍ମାଭିଃ ସହ ନଗରସ୍ୟ ପରିସରପର୍ୟ୍ୟନ୍ତମ୍ ଆଗତାଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱଯଂ ଜଲଧିତଟେ ଜାନୁପାତଂ ପ୍ରାର୍ଥଯାମହି|
Und es geschah, da wir die Tage zugebracht hatten, zogen wir aus und wandelten. Und sie geleiteten uns alle mit Weibern und Kindern bis hinaus vor die Stadt und knieten nieder am Ufer und beteten.
6 ତତଃ ପରସ୍ପରଂ ୱିସୃଷ୍ଟାଃ ସନ୍ତୋ ୱଯଂ ପୋତଂ ଗତାସ୍ତେ ତୁ ସ୍ୱସ୍ୱଗୃହଂ ପ୍ରତ୍ୟାଗତୱନ୍ତଃ|
Und als wir einander gesegnet, traten wir ins Schiff; jene aber wandten sich wieder zu dem Ihren.
7 ୱଯଂ ସୋରନଗରାତ୍ ନାୱା ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତଲିମାଯିନଗରମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ ତତ୍ରାସ୍ମାକଂ ସମୁଦ୍ରୀଯମାର୍ଗସ୍ୟାନ୍ତୋଽଭୱତ୍ ତତ୍ର ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ନମସ୍କୃତ୍ୟ ଦିନମେକଂ ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉଷତୱନ୍ତଃ|
Wir aber vollzogen die Schiffahrt von Tyrus und kamen gen Ptolemais und grüßten die Brüder und blieben einen Tag bei ihnen.
8 ପରେ ଽହନି ପୌଲସ୍ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନୋ ୱଯଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠମାନାଃ କୈସରିଯାନଗରମ୍ ଆଗତ୍ୟ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରକାନାଂ ସପ୍ତଜନାନାଂ ଫିଲିପନାମ୍ନ ଏକସ୍ୟ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟାୱତିଷ୍ଠାମ|
Des andern Tages zogen wir aus, die wir um Paulus waren, und kamen gen Cäsarea und gingen in das Haus Philippus, des Evangelisten, der einer von den Sieben war, und blieben bei ihm.
9 ତସ୍ୟ ଚତସ୍ରୋ ଦୁହିତରୋଽନୂଢା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନ୍ୟ ଆସନ୍|
Derselbige hatte vier Töchter, die waren Jungfrauen und weissageten.
10 ତତ୍ରାସ୍ମାସୁ ବହୁଦିନାନି ପ୍ରୋଷିତେଷୁ ଯିହୂଦୀଯଦେଶାଦ୍ ଆଗତ୍ୟାଗାବନାମା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ସମୁପସ୍ଥିତୱାନ୍|
Und als wir mehr Tage dablieben, reisete herab ein Prophet aus Judäa mit Namen Agabus und kam zu uns.
11 ସୋସ୍ମାକଂ ସମୀପମେତ୍ୟ ପୌଲସ୍ୟ କଟିବନ୍ଧନଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ନିଜହସ୍ତାପାଦାନ୍ ବଦ୍ଧ୍ୱା ଭାଷିତୱାନ୍ ଯସ୍ୟେଦଂ କଟିବନ୍ଧନଂ ତଂ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଯିରୂଶାଲମନଗର ଇତ୍ଥଂ ବଦ୍ଧ୍ୱା ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା କଥଯତି|
Der nahm den Gürtel des Paulus und band seine Hände und Füße und sprach: Das saget der Heilige Geist: Den Mann, des der Gürtel ist, werden die Juden also binden zu Jerusalem und überantworten in der Heiden Hände.
12 ଏତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱଯଂ ତନ୍ନଗରୱାସିନୋ ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମଂ ନ ଯାତୁଂ ପୌଲଂ ୱ୍ୟନଯାମହି;
Als wir aber solches höreten, baten wir ihn, und die desselbigen Orts waren, daß er nicht hinauf gen Jerusalem zöge.
13 କିନ୍ତୁ ସ ପ୍ରତ୍ୟାୱାଦୀତ୍, ଯୂଯଂ କିଂ କୁରୁଥ? କିଂ କ୍ରନ୍ଦନେନ ମମାନ୍ତଃକରଣଂ ୱିଦୀର୍ଣଂ କରିଷ୍ୟଥ? ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନୋ ନିମିତ୍ତଂ ଯିରୂଶାଲମି ବଦ୍ଧୋ ଭୱିତୁଂ କେୱଲ ତନ୍ନ ପ୍ରାଣାନ୍ ଦାତୁମପି ସସଜ୍ଜୋସ୍ମି|
Paulus aber antwortete: Was machet ihr, daß ihr weinet und brechet mir mein Herz? Denn ich bin bereit, nicht allein mich binden zu lassen, sondern auch zu sterben zu Jerusalem um des Namens willen des HERRN Jesu.
14 ତେନାସ୍ମାକଂ କଥାଯାମ୍ ଅଗୃହୀତାଯାମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯଥେଚ୍ଛା ତଥୈୱ ଭୱତ୍ୱିତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ୱଯଂ ନିରସ୍ୟାମ|
Da er aber sich nicht überreden ließ, schwiegen wir und sprachen: Des HERRN Wille geschehe!
15 ପରେଽହନି ପାଥେଯଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଗୃହୀତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ|
Und nach denselbigen Tagen entledigten wir uns und zogen hinauf gen Jerusalem.
16 ତତଃ କୈସରିଯାନଗରନିୱାସିନଃ କତିପଯାଃ ଶିଷ୍ୟା ଅସ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଇତ୍ୱା କୃପ୍ରୀଯେନ ମ୍ନାସନ୍ନାମ୍ନା ଯେନ ପ୍ରାଚୀନଶିଷ୍ୟେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ୱସ୍ତୱ୍ୟଂ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ନୀତୱନ୍ତଃ|
Es kamen aber mit uns auch etliche Jünger von Cäsarea und führeten uns zu einem mit Namen Mnason aus Zypern, der ein alter Jünger war, bei dem wir herbergen sollten.
17 ଅସ୍ମାସୁ ଯିରୂଶାଲମ୍ୟୁପସ୍ଥିତେଷୁ ତତ୍ରସ୍ଥଭ୍ରାତୃଗଣୋଽସ୍ମାନ୍ ଆହ୍ଲାଦେନ ଗୃହୀତୱାନ୍|
Da wir nun gen Jerusalem kamen, nahmen uns die Brüder gerne auf.
18 ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ପୌଲେଽସ୍ମାଭିଃ ସହ ଯାକୂବୋ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ ଲୋକପ୍ରାଚୀନାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତତ୍ର ପରିଷଦି ସଂସ୍ଥିତାଃ|
Des andern Tages aber ging Paulus mit uns ein zu Jakobus, und kamen die Ältesten alle dahin.
19 ଅନନ୍ତରଂ ସ ତାନ୍ ନତ୍ୱା ସ୍ୱୀଯପ୍ରଚାରଣେନ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନ୍ ପ୍ରତୀଶ୍ୱରୋ ଯାନି କର୍ମ୍ମାଣି ସାଧିତୱାନ୍ ତଦୀଯାଂ କଥାମ୍ ଅନୁକ୍ରମାତ୍ କଥିତୱାନ୍|
Und als er sie gegrüßet hatte, erzählte er eins nach dem andern, was Gott getan hatte unter den Heiden durch sein Amt.
20 ଇତି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ପ୍ରଭୁଂ ଧନ୍ୟଂ ପ୍ରୋଚ୍ୟ ୱାକ୍ୟମିଦମ୍ ଅଭାଷନ୍ତ, ହେ ଭ୍ରାତ ର୍ୟିହୂଦୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ବହୁସହସ୍ରାଣି ଲୋକା ୱିଶ୍ୱାସିନ ଆସତେ କିନ୍ତୁ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାମତାଚାରିଣ ଏତତ୍ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଂ ପଶ୍ୟସି|
Da sie aber das höreten, lobeten sie den HERRN und sprachen zu ihm: Bruder, du siehest, wieviel tausend Juden sind, die gläubig worden sind, und sind alle Eiferer über dem Gesetz.
21 ଶିଶୂନାଂ ତ୍ୱକ୍ଛେଦନାଦ୍ୟାଚରଣଂ ପ୍ରତିଷିଧ୍ୟ ତ୍ୱଂ ଭିନ୍ନଦେଶନିୱାସିନୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନ୍ ମୂସାୱାକ୍ୟମ୍ ଅଶ୍ରଦ୍ଧାତୁମ୍ ଉପଦିଶସୀତି ତୈଃ ଶ୍ରୁତମସ୍ତି|
Sie sind aber berichtet worden wider dich, daß du lehrest von Mose abfallen alle Juden, die unter den Heiden sind, und sagest, sie sollen ihre Kinder nicht beschneiden, auch nicht nach desselbigen Weise wandeln.
22 ତ୍ୱମତ୍ରାଗତୋସୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ସମାକର୍ଣ୍ୟ ଜନନିୱହୋ ମିଲିତ୍ୱାୱଶ୍ୟମେୱାଗମିଷ୍ୟତି; ଅତଏୱ କିଂ କରଣୀଯମ୍? ଅତ୍ର ୱଯଂ ମନ୍ତ୍ରଯିତ୍ୱା ସମୁପାଯଂ ତ୍ୱାଂ ୱଦାମସ୍ତଂ ତ୍ୱମାଚର|
Was ist's denn nun? Allerdinge muß die Menge zusammenkommen; denn es wird vor sie kommen, daß du kommen bist.
23 ୱ୍ରତଂ କର୍ତ୍ତୁଂ କୃତସଙ୍କଲ୍ପା ଯେଽସ୍ମାଂକ ଚତ୍ୱାରୋ ମାନୱାଃ ସନ୍ତି
So tu nun das, was wir dir sagen:
24 ତାନ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ତୈଃ ସହିତଃ ସ୍ୱଂ ଶୁଚିଂ କୁରୁ ତଥା ତେଷାଂ ଶିରୋମୁଣ୍ଡନେ ଯୋ ୱ୍ୟଯୋ ଭୱତି ତଂ ତ୍ୱଂ ଦେହି| ତଥା କୃତେ ତ୍ୱଦୀଯାଚାରେ ଯା ଜନଶ୍ରୁତି ର୍ଜାଯତେ ସାଲୀକା କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ୱିଧିଂ ପାଲଯନ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣେୱାଚରସୀତି ତେ ଭୋତ୍ସନ୍ତେ|
Wir haben vier Männer, die haben ein Gelübde auf sich; dieselbigen nimm zu dir und laß dich reinigen mit ihnen und wage die Kosten an sie, daß sie ihr Haupt bescheren, und alle vernehmen, daß nicht sei, wes sie wider dich berichtet sind, sondern daß du auch einhergehest und hattest das Gesetz.
25 ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ୱିଶ୍ୱାସିଲୋକାନାଂ ନିକଟେ ୱଯଂ ପତ୍ରଂ ଲିଖିତ୍ୱେତ୍ଥଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱନ୍ତଃ, ଦେୱପ୍ରସାଦଭୋଜନଂ ରକ୍ତଂ ଗଲପୀଡନମାରିତପ୍ରାଣିଭୋଜନଂ ୱ୍ୟଭିଚାରଶ୍ଚୈତେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱରକ୍ଷଣୱ୍ୟତିରେକେଣ ତେଷାମନ୍ୟୱିଧିପାଲନଂ କରଣୀଯଂ ନ|
Denn den Gläubigen aus den Heiden haben wir geschrieben und beschlossen, daß sie der keines halten sollen, denn nur sich bewahren vor dem Götzenopfer, vor Blut, vor Ersticktem und vor Hurerei.
26 ତତଃ ପୌଲସ୍ତାନ୍ ମାନୁଷାନାଦାଯ ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ତୈଃ ସହ ଶୁଚି ର୍ଭୂତ୍ୱା ମନ୍ଦିରଂ ଗତ୍ୱା ଶୌଚକର୍ମ୍ମଣୋ ଦିନେଷୁ ସମ୍ପୂର୍ଣେଷୁ ତେଷାମ୍ ଏକୈକାର୍ଥଂ ନୈୱେଦ୍ୟାଦ୍ୟୁତ୍ସର୍ଗୋ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍|
Da nahm Paulus die Männer zu sich und ließ sich des andern Tages samt ihnen reinigen und ging in den Tempel und ließ sich sehen, wie er aushielte die Tage der Reinigung, bis daß für einen jeglichen unter ihnen das Opfer geopfert ward.
27 ତେଷୁ ସପ୍ତସୁ ଦିନେଷୁ ସମାପ୍ତକଲ୍ପେଷୁ ଆଶିଯାଦେଶନିୱାସିନୋ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଂ ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଜନନିୱହସ୍ୟ ମନଃସୁ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଜନଯିତ୍ୱା ତଂ ଧୃତ୍ୱା
Als aber die sieben Tage sollten vollendet werden, sahen ihn die Juden aus Asien im Tempel und erregten das ganze Volk, legten die Hände an ihn und schrieen:
28 ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ ପ୍ରାୱୋଚନ୍, ହେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ସାହାଯ୍ୟଂ କୁରୁତ| ଯୋ ମନୁଜ ଏତେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ମୂସାୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଏତସ୍ୟ ସ୍ଥାନସ୍ୟାପି ୱିପରୀତଂ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଶିକ୍ଷଯତି ସ ଏଷଃ; ୱିଶେଷତଃ ସ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ମନ୍ଦିରମ୍ ଆନୀଯ ପୱିତ୍ରସ୍ଥାନମେତଦ୍ ଅପୱିତ୍ରମକରୋତ୍|
Ihr Männer von Israel, helft! Dies ist der Mensch, der alle Menschen an allen Enden lehret wider dies Volk, wider das Gesetz und wider diese Stätte; auch dazu hat er die Griechen in den Tempel geführet und diese heilige Stätte gemein gemacht.
29 ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତେ ମଧ୍ୟେନଗରମ୍ ଇଫିଷନଗରୀଯଂ ତ୍ରଫିମଂ ପୌଲେନ ସହିତଂ ଦୃଷ୍ଟୱନ୍ତ ଏତସ୍ମାତ୍ ପୌଲସ୍ତଂ ମନ୍ଦିରମଧ୍ୟମ୍ ଆନଯଦ୍ ଇତ୍ୟନ୍ୱମିମତ|
Denn sie hatten mit ihm in der Stadt Trophimus, den Epheser, gesehen; denselbigen meineten sie, Paulus hätte ihn in den Tempel geführet.
30 ଅତଏୱ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ନଗରେ କଲହୋତ୍ପନ୍ନତ୍ୱାତ୍ ଧାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ପୌଲଂ ଧୃତ୍ୱା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ବହିରାକୃଷ୍ୟାନଯନ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ଦ୍ୱାରାଣି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଚ ରୁଦ୍ଧାନି|
Und die ganze Stadt ward beweget, und ward ein Zulauf des Volks. Sie griffen aber Paulus und zogen ihn zum Tempel hinaus; und alsbald wurden die Türen zugeschlossen.
31 ତେଷୁ ତଂ ହନ୍ତୁମୁଦ୍ୟତେଷୁ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ମହାନୁପଦ୍ରୱୋ ଜାତ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାଯାଂ ସହସ୍ରସେନାପତେଃ କର୍ଣଗୋଚରୀଭୂତାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସୈନ୍ୟାନି ସେନାପତିଗଣଞ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ଜୱେନାଗତୱାନ୍|
Da sie ihn aber töten wollten, kam das Geschrei hinauf vor den obersten Hauptmann der Schar, wie das ganze Jerusalem sich empörete.
32 ତତୋ ଲୋକାଃ ସେନାଗଣେନ ସହ ସହସ୍ରସେନାପତିମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ପୌଲତାଡନାତୋ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତନ୍ତ|
Der nahm von Stund' an die Kriegsknechte und Hauptleute zu sich und lief unter sie. Da sie aber den Hauptmann und die Kriegsknechte sahen, höreten sie auf, Paulus zu schlagen.
33 ସ ସହସ୍ରସେନାପତିଃ ସନ୍ନିଧାୱାଗମ୍ୟ ପୌଲଂ ଧୃତ୍ୱା ଶୃଙ୍ଖଲଦ୍ୱଯେନ ବଦ୍ଧମ୍ ଆଦିଶ୍ୟ ତାନ୍ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଏଷ କଃ? କିଂ କର୍ମ୍ମ ଚାଯଂ କୃତୱାନ୍?
Als aber der Hauptmann nahe herzukam, nahm er ihn an sich und hieß ihn binden mit zwo Ketten und fragte, wer er wäre, und was er getan hätte.
34 ତତୋ ଜନସମୂହସ୍ୟ କଶ୍ଚିଦ୍ ଏକପ୍ରକାରଂ କଶ୍ଚିଦ୍ ଅନ୍ୟପ୍ରକାରଂ ୱାକ୍ୟମ୍ ଅରୌତ୍ ସ ତତ୍ର ସତ୍ୟଂ ଜ୍ଞାତୁମ୍ କଲହକାରଣାଦ୍ ଅଶକ୍ତଃ ସନ୍ ତଂ ଦୁର୍ଗଂ ନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍|
Einer aber rief dies, der andere das im Volk. Da er aber nichts Gewisses erfahren konnte um des Getümmels willen, hieß er ihn in das Lager führen.
35 ତେଷୁ ସୋପାନସ୍ୟୋପରି ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ଲୋକାନାଂ ସାହସକାରଣାତ୍ ସେନାଗଣଃ ପୌଲମୁତ୍ତୋଲ୍ୟ ନୀତୱାନ୍|
Und als er an die Stufen kam, mußten ihn die Kriegsknechte tragen vor Gewalt des Volks.
36 ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନଃ ସନ୍ତ ଏନଂ ଦୁରୀକୁରୁତେତି ୱାକ୍ୟମ୍ ଉଚ୍ଚୈରୱଦନ୍|
Denn es folgte viel Volks nach und schrie: Weg mit ihm!
37 ପୌଲସ୍ୟ ଦୁର୍ଗାନଯନସମଯେ ସ ତସ୍ମୈ ସହସ୍ରସେନାପତଯେ କଥିତୱାନ୍, ଭୱତଃ ପୁରସ୍ତାତ୍ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ କିମ୍ ଅନୁମନ୍ୟତେ? ସ ତମପୃଚ୍ଛତ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ଯୂନାନୀଯାଂ ଭାଷାଂ ଜାନାସି?
Als aber Paulus jetzt zum Lager eingeführet ward, sprach er zu dem Hauptmann: Darf ich mit dir reden? Er aber sprach: Kannst du Griechisch?
38 ଯୋ ମିସରୀଯୋ ଜନଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ୱିରୋଧଂ କୃତ୍ୱା ଚତ୍ୱାରି ସହସ୍ରାଣି ଘାତକାନ୍ ସଙ୍ଗିନଃ କୃତ୍ୱା ୱିପିନଂ ଗତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ସଏୱ ନ ଭୱସି?
Bist du nicht der Ägypter, der vor diesen Tagen einen Aufruhr gemacht hat und führetest in die Wüste hinaus viertausend Meuchelmörder?
39 ତଦା ପୌଲୋଽକଥଯତ୍ ଅହଂ କିଲିକିଯାଦେଶସ୍ୟ ତାର୍ଷନଗରୀଯୋ ଯିହୂଦୀଯୋ, ନାହଂ ସାମାନ୍ୟନଗରୀଯୋ ମାନୱଃ; ଅତଏୱ ୱିନଯେଽହଂ ଲାକାନାଂ ସମକ୍ଷଂ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ମାମନୁଜାନୀଷ୍ୱ|
Paulus aber sprach: Ich bin ein jüdischer Mann von Tarsus, ein Bürger einer namhaftigen Stadt in Zilizien; ich bitte dich, erlaube mir, zu reden zu dem Volk.
40 ତେନାନୁଜ୍ଞାତଃ ପୌଲଃ ସୋପାନୋପରି ତିଷ୍ଠନ୍ ହସ୍ତେନେଙ୍ଗିତଂ କୃତୱାନ୍, ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ସୁସ୍ଥିରା ଅଭୱନ୍| ତଦା ପୌଲ ଇବ୍ରୀଯଭାଷଯା କଥଯିତୁମ୍ ଆରଭତ,
Als er aber ihm erlaubte, trat Paulus auf die Stufen und winkte dem Volk mit der Hand. Da nun eine große Stille ward, redete er zu ihnen auf ebräisch und sprach:
