୩ ଯୋହନଃ 1
1 ପ୍ରାଚୀନୋ ଽହଂ ସତ୍ୟମତାଦ୍ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରୀଯେ ତଂ ପ୍ରିଯତମଂ ଗାଯଂ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଲିଖାମି|
Den Ældste til Kajus, den elskede, hvem jeg elsker i Sandhed.
2 ହେ ପ୍ରିଯ, ତୱାତ୍ମା ଯାଦୃକ୍ ଶୁଭାନ୍ୱିତସ୍ତାଦୃକ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ତୱ ଶୁଭଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଞ୍ଚ ଭୂଯାତ୍|
Du elskede! jeg ønsker, at det i alle Ting maa gaa dig vel, og du maa være karsk, ligesom det gaar din Sjæl vel.
3 ଭ୍ରାତୃଭିରାଗତ୍ୟ ତୱ ସତ୍ୟମତସ୍ୟାର୍ଥତସ୍ତ୍ୱଂ କୀଦୃକ୍ ସତ୍ୟମତମାଚରସ୍ୟେତସ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟେ ଦତ୍ତେ ମମ ମହାନନ୍ଦୋ ଜାତଃ|
Thi jeg blev meget glad, da der kom Brødre og vidnede om Sandheden i dig, hvorledes du vandrer i Sandheden.
4 ମମ ସନ୍ତାନାଃ ସତ୍ୟମତମାଚରନ୍ତୀତିୱାର୍ତ୍ତାତୋ ମମ ଯ ଆନନ୍ଦୋ ଜାଯତେ ତତୋ ମହତ୍ତରୋ ନାସ୍ତି|
Jeg har ingen større Glæde end denne, at jeg hører, at mine Børn vandre i Sandheden.
5 ହେ ପ୍ରିଯ, ଭ୍ରାତୃନ୍ ପ୍ରତି ୱିଶେଷତସ୍ତାନ୍ ୱିଦେଶିନୋ ଭୃତୃନ୍ ପ୍ରତି ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ୟତ୍ କୃତଂ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱିଶ୍ୱାସିନୋ ଯୋଗ୍ୟଂ|
Du elskede! en trofast Gerning gør du i alt, hvad du virker for Brødrene, og det for fremmede,
6 ତେ ଚ ସମିତେଃ ସାକ୍ଷାତ୍ ତୱ ପ୍ରମ୍ନଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ତୱନ୍ତଃ, ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରଯୋଗ୍ୟରୂପେଣ ତାନ୍ ପ୍ରସ୍ଥାପଯତା ତ୍ୱଯା ସତ୍କର୍ମ୍ମ କାରିଷ୍ୟତେ|
hvilke have vidnet for Menigheden om din Kærlighed; og du vil gøre vel i at fremme deres Rejse saaledes, som det er Gud værdigt.
7 ଯତସ୍ତେ ତସ୍ୟ ନାମ୍ନା ଯାତ୍ରାଂ ୱିଧାଯ ଭିନ୍ନଜାତୀଯେଭ୍ୟଃ କିମପି ନ ଗୃହୀତୱନ୍ତଃ|
Thi for Navnets Skyld ere de dragne ud, uden at tage noget af Hedningerne.
8 ତସ୍ମାଦ୍ ୱଯଂ ଯତ୍ ସତ୍ୟମତସ୍ୟ ସହାଯା ଭୱେମ ତଦର୍ଥମେତାଦୃଶା ଲୋକା ଅସ୍ମାଭିରନୁଗ୍ରହୀତୱ୍ୟାଃ|
Derfor ere vi skyldige at tage os af saadanne, for at vi kunne blive Medarbejdere for Sandheden.
9 ସମିତିଂ ପ୍ରତ୍ୟହଂ ପତ୍ରଂ ଲିଖିତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୋ ଦିଯତ୍ରିଫିଃ ପ୍ରଧାନାଯତେ ସୋ ଽସ୍ମାନ୍ ନ ଗୃହ୍ଲାତି|
Jeg har skrevet noget til Menigheden; men Diotrefes, som gerne vil være den ypperste iblandt dem, anerkender os ikke.
10 ଅତୋ ଽହଂ ଯଦୋପସ୍ଥାସ୍ୟାମି ତଦା ତେନ ଯଦ୍ୟତ୍ କ୍ରିଯତେ ତତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ତଂ ସ୍ମାରଯିଷ୍ୟାମି, ଯତଃ ସ ଦୁର୍ୱ୍ୱାକ୍ୟୈରସ୍ମାନ୍ ଅପୱଦତି, ତେନାପି ତୃପ୍ତିଂ ନ ଗତ୍ୱା ସ୍ୱଯମପି ଭ୍ରାତୃନ୍ ନାନୁଗୃହ୍ଲାତି ଯେ ଚାନୁଗ୍ରହୀତୁମିଚ୍ଛନ୍ତି ତାନ୍ ସମିତିତୋ ଽପି ବହିଷ୍କରୋତି|
Derfor vil jeg, naar jeg kommer, erindre om de Gerninger, han gør, idet han bagvadsker os med onde Ord; og ikke tilfreds dermed, tager han baade selv ikke Brødrene for gode, og dem, som ville det, forhindrer han deri og udstøder dem af Menigheden.
11 ହେ ପ୍ରିଯ, ତ୍ୱଯା ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମ ନାନୁକ୍ରିଯତାଂ କିନ୍ତୁ ସତ୍କର୍ମ୍ମୈୱ| ଯଃ ସତ୍କର୍ମ୍ମାଚାରୀ ସ ଈଶ୍ୱରାତ୍ ଜାତଃ, ଯୋ ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମାଚାରୀ ସ ଈଶ୍ୱରଂ ନ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
Du elskede! efterfølg ikke det onde, men det gode. Den, som gør godt, er af Gud; den, som gør ondt, har ikke set Gud.
12 ଦୀମୀତ୍ରିଯସ୍ୟ ପକ୍ଷେ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ସାକ୍ଷ୍ୟମ୍ ଅଦାଯି ୱିଶେଷତଃ ସତ୍ୟମତେନାପି, ୱଯମପି ତତ୍ପକ୍ଷେ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦ୍ମଃ, ଅସ୍ମାକଞ୍ଚ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ସତ୍ୟମେୱେତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|
Demetrius har et godt Vidnesbyrd af alle og af Sandheden selv; ogsaa vi vidne, og du ved, at vort Vidnesbyrd er sandt.
13 ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି ମଯା ବହୂନି ଲେଖିତୱ୍ୟାନି କିନ୍ତୁ ମସୀଲେଖନୀଭ୍ୟାଂ ଲେଖିତୁଂ ନେଚ୍ଛାମି|
Jeg havde meget at skrive til dig, men jeg vil ikke skrive til dig med Blæk og Pen.
14 ଅଚିରେଣ ତ୍ୱାଂ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟାମୀତି ମମ ପ୍ରତ୍ୟାଶାସ୍ତେ ତଦାୱାଂ ସମ୍ମୁଖୀଭୂଯ ପରସ୍ପରଂ ସମ୍ଭାଷିଷ୍ୟାୱହେ| ତୱ ଶାନ୍ତି ର୍ଭୂଯାତ୍| ଅସ୍ମାକଂ ମିତ୍ରାଣି ତ୍ୱାଂ ନମସ୍କାରଂ ଜ୍ଞାପଯନ୍ତି ତ୍ୱମପ୍ୟେକୈକସ୍ୟ ନାମ ପ୍ରୋଚ୍ୟ ମିତ୍ରେଭ୍ୟୋ ନମସ୍କୁରୁ| ଇତି|
Men jeg haaber snart at se dig, og da skulle vi mundtligt tale sammen. Fred være med dig! Vennerne hilse dig. Hils Vennerne, hver især!
