< ୨ ତୀମଥିଯଃ 2 >
1 ହେ ମମ ପୁତ୍ର, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଯୀଶୁତୋ ଯୋଽନୁଗ୍ରହସ୍ତସ୍ୟ ବଲେନ ତ୍ୱଂ ବଲୱାନ୍ ଭୱ|
Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
2 ଅପରଂ ବହୁଭିଃ ସାକ୍ଷିଭିଃ ପ୍ରମାଣୀକୃତାଂ ଯାଂ ଶିକ୍ଷାଂ ଶ୍ରୁତୱାନସି ତାଂ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟେଷୁ ପରସ୍ମୈ ଶିକ୍ଷାଦାନେ ନିପୁଣେଷୁ ଚ ଲୋକେଷୁ ସମର୍ପଯ|
καὶ ἃ ἤκουσας παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι.
3 ତ୍ୱଂ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟୋତ୍ତମୋ ଯୋଦ୍ଧେୱ କ୍ଲେଶଂ ସହସ୍ୱ|
συνκακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Χριστοῦ Ἰησοῦ.
4 ଯୋ ଯୁଦ୍ଧଂ କରୋତି ସ ସାଂସାରିକେ ୱ୍ୟାପାରେ ମଗ୍ନୋ ନ ଭୱତି କିନ୍ତୁ ସ୍ୱନିଯୋଜଯିତ୍ରେ ରୋଚିତୁଂ ଚେଷ୍ଟତେ|
οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ·
5 ଅପରଂ ଯୋ ମଲ୍ଲୈ ର୍ୟୁଧ୍ୟତି ସ ଯଦି ନିଯମାନୁସାରେଣ ନ ଯୁଦ୍ଧ୍ୟତି ତର୍ହି କିରୀଟଂ ନ ଲପ୍ସ୍ୟତେ|
ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ.
6 ଅପରଂ ଯଃ କୃଷୀୱଲଃ କର୍ମ୍ମ କରୋତି ତେନ ପ୍ରଥମେନ ଫଲଭାଗିନା ଭୱିତୱ୍ୟଂ|
τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν.
7 ମଯା ଯଦୁଚ୍ୟତେ ତତ୍ ତ୍ୱଯା ବୁଧ୍ୟତାଂ ଯତଃ ପ୍ରଭୁସ୍ତୁଭ୍ୟଂ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ବୁଦ୍ଧିଂ ଦାସ୍ୟତି|
νόει ὃ λέγω· δώσει γάρ σοι ὁ κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσιν.
8 ମମ ସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ୱଚନାନୁସାରାଦ୍ ଦାଯୂଦ୍ୱଂଶୀଯଂ ମୃତଗଣମଧ୍ୟାଦ୍ ଉତ୍ଥାପିତଞ୍ଚ ଯୀଶୁଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ସ୍ମର|
Μνημόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυείδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου·
9 ତତ୍ସୁସଂୱାଦକାରଣାଦ୍ ଅହଂ ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମେୱ ବନ୍ଧନଦଶାପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ କ୍ଲେଶଂ ଭୁଞ୍ଜେ କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱାକ୍ୟମ୍ ଅବଦ୍ଧଂ ତିଷ୍ଠତି|
ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος, ἀλλὰ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ οὐ δέδεται.
10 ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଯୀଶୁନା ଯଦ୍ ଅନନ୍ତଗୌରୱସହିତଂ ପରିତ୍ରାଣଂ ଜାଯତେ ତଦଭିରୁଚିତୈ ର୍ଲୋକୈରପି ଯତ୍ ଲଭ୍ୟେତ ତଦର୍ଥମହଂ ତେଷାଂ ନିମିତ୍ତଂ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେତାନି ସହେ| (aiōnios )
διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσιν τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου. (aiōnios )
11 ଅପରମ୍ ଏଷା ଭାରତୀ ସତ୍ୟା ଯଦି ୱଯଂ ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମ୍ରିଯାମହେ ତର୍ହି ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଜୀୱିୱ୍ୟାମଃ, ଯଦି ଚ କ୍ଲେଶଂ ସହାମହେ ତର୍ହି ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ରାଜତ୍ୱମପି କରିଷ୍ୟାମହେ|
Πιστὸς ὁ λόγος· εἰ γὰρ συναπεθάνομεν, καὶ συζήσομεν·
12 ଯଦି ୱଯଂ ତମ୍ ଅନଙ୍ଗୀକୁର୍ମ୍ମସ୍ତର୍ହି ସୋ ଽସ୍ମାନପ୍ୟନଙ୍ଗୀକରିଷ୍ୟତି|
εἰ ὑπομένομεν, καὶ συμβασιλεύσομεν· εἰ ἀρνησόμεθα, κἀκεῖνος ἀρνήσεται ἡμᾶς·
13 ଯଦି ୱଯଂ ନ ୱିଶ୍ୱାସାମସ୍ତର୍ହି ସ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟସ୍ତିଷ୍ଠତି ଯତଃ ସ୍ୱମ୍ ଅପହ୍ନୋତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
εἰ ἀπιστοῦμεν, ἐκεῖνος πιστὸς μένει, ἀρνήσασθαι γὰρ ἑαυτὸν οὐ δύναται.
14 ତ୍ୱମେତାନି ସ୍ମାରଯନ୍ ତେ ଯଥା ନିଷ୍ଫଲଂ ଶ୍ରୋତୃଣାଂ ଭ୍ରଂଶଜନକଂ ୱାଗ୍ୟୁଦ୍ଧଂ ନ କୁର୍ୟ୍ୟସ୍ତଥା ପ୍ରଭୋଃ ସମକ୍ଷଂ ଦୃଢଂ ୱିନୀଯାଦିଶ|
Ταῦτα ὑπομίμνῃσκε, διαμαρτυρόμενος ἐνώπιον τοῦ θεοῦ μὴ λογομαχεῖν, ἐπ’ οὐδὲν χρήσιμον, ἐπὶ καταστροφῇ τῶν ἀκουόντων.
15 ଅପରଂ ତ୍ୱମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍ ସ୍ୱଂ ପରୀକ୍ଷିତମ୍ ଅନିନ୍ଦନୀଯକର୍ମ୍ମକାରିଣଞ୍ଚ ସତ୍ୟମତସ୍ୟ ୱାକ୍ୟାନାଂ ସଦ୍ୱିଭଜନେ ନିପୁଣଞ୍ଚ ଦର୍ଶଯିତୁଂ ଯତସ୍ୱ|
σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ θεῷ, ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας.
16 କିନ୍ତ୍ୱପୱିତ୍ରା ଅନର୍ଥକକଥା ଦୂରୀକୁରୁ ଯତସ୍ତଦାଲମ୍ବିନ ଉତ୍ତରୋତ୍ତରମ୍ ଅଧର୍ମ୍ମେ ୱର୍ଦ୍ଧିଷ୍ୟନ୍ତେ,
τὰς δὲ βεβήλους κενοφωνίας περιΐστασο· ἐπὶ πλεῖον γὰρ προκόψουσιν ἀσεβείας,
17 ତେଷାଞ୍ଚ ୱାକ୍ୟଂ ଗଲିତକ୍ଷତୱତ୍ କ୍ଷଯୱର୍ଦ୍ଧକୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ହୁମିନାଯଃ ଫିଲୀତଶ୍ଚେତିନାମାନୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ସତ୍ୟମତାଦ୍ ଭ୍ରଷ୍ଟୌ ଜାତୌ,
καὶ ὁ λόγος αὐτῶν ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φίλητος,
18 ମୃତାନାଂ ପୁନରୁତ୍ଥିତି ର୍ୱ୍ୟତୀତେତି ୱଦନ୍ତୌ କେଷାଞ୍ଚିଦ୍ ୱିଶ୍ୱାସମ୍ ଉତ୍ପାଟଯତଶ୍ଚ|
οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσιν τήν τινων πίστιν.
19 ତଥାପୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ଭିତ୍ତିମୂଲମ୍ ଅଚଲଂ ତିଷ୍ଠତି ତସ୍ମିଂଶ୍ଚେଯଂ ଲିପି ର୍ମୁଦ୍ରାଙ୍କିତା ୱିଦ୍ୟତେ| ଯଥା, ଜାନାତି ପରମେଶସ୍ତୁ ସ୍ୱକୀଯାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱମାନୱାନ୍| ଅପଗଚ୍ଛେଦ୍ ଅଧର୍ମ୍ମାଚ୍ଚ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟନାମକୃତ୍||
ὁ μέντοι στερεὸς θεμέλιος τοῦ θεοῦ ἕστηκεν, ἔχων τὴν σφραγῖδα ταύτην· ἔγνω κύριος τοὺς ὄντας αὐτοῦ, καί, ἀποστήτω ἀπὸ ἀδικίας πᾶς ὁ ὀνομάζων τὸ ὄνομα κυρίου.
20 କିନ୍ତୁ ବୃହନ୍ନିକେତନେ କେୱଲ ସୁୱର୍ଣମଯାନି ରୌପ୍ୟମଯାଣି ଚ ଭାଜନାନି ୱିଦ୍ୟନ୍ତ ଇତି ତର୍ହି କାଷ୍ଠମଯାନି ମୃଣ୍ମଯାନ୍ୟପି ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ତେଷାଞ୍ଚ କିଯନ୍ତି ସମ୍ମାନାଯ କିଯନ୍ତପମାନାଯ ଚ ଭୱନ୍ତି|
ἐν μεγάλῃ δὲ οἰκίᾳ οὐκ ἔστιν μόνον σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶ ἃ μὲν εἰς τιμὴν ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν·
21 ଅତୋ ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଏତାଦୃଶେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱଂ ପରିଷ୍କରୋତି ତର୍ହି ସ ପାୱିତଂ ପ୍ରଭୋଃ କାର୍ୟ୍ୟଯୋଗ୍ୟଂ ସର୍ୱ୍ୱସତ୍କାର୍ୟ୍ୟାଯୋପଯୁକ୍ତଂ ସମ୍ମାନାର୍ଥକଞ୍ଚ ଭାଜନଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
ἐὰν οὖν τις ἐκκαθάρῃ ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων, ἔσται σκεῦος εἰς τιμήν, ἡγιασμένον, εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον.
22 ଯୌୱନାୱସ୍ଥାଯା ଅଭିଲାଷାସ୍ତ୍ୱଯା ପରିତ୍ୟଜ୍ୟନ୍ତାଂ ଧର୍ମ୍ମୋ ୱିଶ୍ୱାସଃ ପ୍ରେମ ଯେ ଚ ଶୁଚିମନୋଭିଃ ପ୍ରଭୁମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୁର୍ୱ୍ୱତେ ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଐକ୍ୟଭାୱଶ୍ଚୈତେଷୁ ତ୍ୱଯା ଯତ୍ନୋ ୱିଧୀଯତାଂ|
τὰς δὲ νεωτερικὰς ἐπιθυμίας φεῦγε, δίωκε δὲ δικαιοσύνην, πίστιν, ἀγάπην, εἰρήνην μετὰ τῶν ἐπικαλουμένων τὸν κύριον ἐκ καθαρᾶς καρδίας.
23 ଅପରଂ ତ୍ୱମ୍ ଅନର୍ଥକାନ୍ ଅଜ୍ଞାନାଂଶ୍ଚ ପ୍ରଶ୍ନାନ୍ ୱାଗ୍ୟୁଦ୍ଧୋତ୍ପାଦକାନ୍ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଦୂରୀକୁରୁ|
τὰς δὲ μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους ζητήσεις παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι γεννῶσιν μάχας·
24 ଯତଃ ପ୍ରଭୋ ର୍ଦାସେନ ଯୁଦ୍ଧମ୍ ଅକର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତି ଶାନ୍ତେନ ଶିକ୍ଷାଦାନେଚ୍ଛୁକେନ ସହିଷ୍ଣୁନା ଚ ଭୱିତୱ୍ୟଂ, ୱିପକ୍ଷାଶ୍ଚ ତେନ ନମ୍ରତ୍ୱେନ ଚେତିତୱ୍ୟାଃ|
δοῦλον δὲ κυρίου οὐ δεῖ μάχεσθαι, ἀλλὰ ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας, διδακτικόν, ἀνεξίκακον,
25 ତଥା କୃତେ ଯଦୀଶ୍ୱରଃ ସତ୍ୟମତସ୍ୟ ଜ୍ଞାନାର୍ଥଂ ତେଭ୍ୟୋ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତନରୂପଂ ୱରଂ ଦଦ୍ୟାତ୍,
ἐν πραΰτητι παιδεύοντα τοὺς ἀντιδιατιθεμένους, μήποτε δώῃ αὐτοῖς ὁ θεὸς μετάνοιαν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας,
26 ତର୍ହି ତେ ଯେନ ଶଯତାନେନ ନିଜାଭିଲାଷସାଧନାଯ ଧୃତାସ୍ତସ୍ୟ ଜାଲାତ୍ ଚେତନାଂ ପ୍ରାପ୍ୟୋଦ୍ଧାରଂ ଲବ୍ଧୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି|
καὶ ἀνανήψωσιν ἐκ τῆς τοῦ διαβόλου παγίδος, ἐζωγρημένοι ὑπ’ αὐτοῦ εἰς τὸ ἐκείνου θέλημα.