୧ ତୀମଥିଯଃ 5
1 ତ୍ୱଂ ପ୍ରାଚୀନଂ ନ ଭର୍ତ୍ସଯ କିନ୍ତୁ ତଂ ପିତରମିୱ ଯୂନଶ୍ଚ ଭ୍ରାତୃନିୱ
Auf einen älteren Mann schlage nicht (mit harten Worten) los, sondern sprich ihm zu, als wäre er dein Vater; jüngere Männer behandle wie Brüder,
2 ୱୃଦ୍ଧାଃ ସ୍ତ୍ରିଯଶ୍ଚ ମାତୃନିୱ ଯୁୱତୀଶ୍ଚ ପୂର୍ଣଶୁଚିତ୍ୱେନ ଭଗିନୀରିୱ ୱିନଯସ୍ୱ|
ältere Frauen wie Mütter, jüngere wie Schwestern, jedoch mit aller Sittsamkeit!
3 ଅପରଂ ସତ୍ୟୱିଧୱାଃ ସମ୍ମନ୍ୟସ୍ୱ|
Unterstütze solche Witwen, die wirklich hilfsbedürftig sind!
4 କସ୍ୟାଶ୍ଚିଦ୍ ୱିଧୱାଯା ଯଦି ପୁତ୍ରାଃ ପୌତ୍ରା ୱା ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ତର୍ହି ତେ ପ୍ରଥମତଃ ସ୍ୱୀଯପରିଜନାନ୍ ସେୱିତୁଂ ପିତ୍ରୋଃ ପ୍ରତ୍ୟୁପକର୍ତ୍ତୁଞ୍ଚ ଶିକ୍ଷନ୍ତାଂ ଯତସ୍ତଦେୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଉତ୍ତମଂ ଗ୍ରାହ୍ୟଞ୍ଚ କର୍ମ୍ମ|
Hat aber eine Witwe Kinder oder Enkel, so sollen diese zunächst lernen, ihren Angehörigen Liebe zu beweisen und ihren Müttern und Großmüttern die empfangenen Wohltaten zu vergelten. Denn das ist Gott wohlgefällig.
5 ଅପରଂ ଯା ନାରୀ ସତ୍ୟୱିଧୱା ନାଥହୀନା ଚାସ୍ତି ସା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଶ୍ରଯେ ତିଷ୍ଠନ୍ତୀ ଦିୱାନିଶଂ ନିୱେଦନପ୍ରାର୍ଥନାଭ୍ୟାଂ କାଲଂ ଯାପଯତି|
Eine wirklich hilfsbedürftige Witwe, die ganz allein steht, die setzt ihre Hoffnung auf Gott und fleht und betet unablässig Tag und Nacht.
6 କିନ୍ତୁ ଯା ୱିଧୱା ସୁଖଭୋଗାସକ୍ତା ସା ଜୀୱତ୍ୟପି ମୃତା ଭୱତି|
Eine Witwe aber, die ein ausschweifendes Leben führt, ist bei lebendigem Leib tot.
7 ଅତଏୱ ତା ଯଦ୍ ଅନିନ୍ଦିତା ଭୱେଯୂସ୍ତଦର୍ଥମ୍ ଏତାନି ତ୍ୱଯା ନିଦିଶ୍ୟନ୍ତାଂ|
Dies schärfe ihnen ein, damit man ihnen nicht vorwerfen könne!
8 ଯଦି କଶ୍ଚିତ୍ ସ୍ୱଜାତୀଯାନ୍ ଲୋକାନ୍ ୱିଶେଷତଃ ସ୍ୱୀଯପରିଜନାନ୍ ନ ପାଲଯତି ତର୍ହି ସ ୱିଶ୍ୱାସାଦ୍ ଭ୍ରଷ୍ଟୋ ଽପ୍ୟଧମଶ୍ଚ ଭୱତି|
Sorgt ein Hausvater nicht für seine Hausgenossen und namentlich nicht für seine nächsten Verwandten, so hat er den Glauben verleugnet und ist schlimmer als ein Heide.
9 ୱିଧୱାୱର୍ଗେ ଯସ୍ୟା ଗଣନା ଭୱତି ତଯା ଷଷ୍ଟିୱତ୍ସରେଭ୍ୟୋ ନ୍ୟୂନୱଯସ୍କଯା ନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ; ଅପରଂ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଏକସ୍ୱାମିକା ଭୂତ୍ୱା
Eine Witwe darf nur dann in das Witwenverzeichnis aufgenommen werden, wenn sie mindestens sechzig Jahre alt ist. Sie muß eines Mannes Ehefrau gewesen sein
10 ସା ଯତ୍ ଶିଶୁପୋଷଣେନାତିଥିସେୱନେନ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ଚରଣପ୍ରକ୍ଷାଲନେନ କ୍ଲିଷ୍ଟାନାମ୍ ଉପକାରେଣ ସର୍ୱ୍ୱୱିଧସତ୍କର୍ମ୍ମାଚରଣେନ ଚ ସତ୍କର୍ମ୍ମକରଣାତ୍ ସୁଖ୍ୟାତିପ୍ରାପ୍ତା ଭୱେତ୍ ତଦପ୍ୟାୱଶ୍ୟକଂ|
und sich durch gute Werke ein ehrenvolles Zeugnis erworben haben. Dahin gehört, daß sie Kinder großgezogen, Gastfreundschaft geübt, den Heiligen die Füße gewaschen, den Bedrängten geholfen, kurz, sich an allen möglichen Liebeswerken beteiligt hat.
11 କିନ୍ତୁ ଯୁୱତୀ ର୍ୱିଧୱା ନ ଗୃହାଣ ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ୱୈପରୀତ୍ୟେନ ତାସାଂ ଦର୍ପେ ଜାତେ ତା ୱିୱାହମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ତି|
Jüngere Witwen weise ab! Denn wenn sie im Widerspruch mit dem Dienst Christi von Liebeslust gereizt werden, so wollen sie (wieder) heiraten.
12 ତସ୍ମାଚ୍ଚ ପୂର୍ୱ୍ୱଧର୍ମ୍ମଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଦଣ୍ଡନୀଯା ଭୱନ୍ତି|
Damit setzen sie sich dann aber dem Vorwurf aus, daß sie ihr früher gegebenes Wort gebrochen haben.
13 ଅନନ୍ତରଂ ତା ଗୃହାଦ୍ ଗୃହଂ ପର୍ୟ୍ୟଟନ୍ତ୍ୟ ଆଲସ୍ୟଂ ଶିକ୍ଷନ୍ତେ କେୱଲମାଲସ୍ୟଂ ନହି କିନ୍ତ୍ୱନର୍ଥକାଲାପଂ ପରାଧିକାରଚର୍ଚ୍ଚାଞ୍ଚାପି ଶିକ୍ଷମାଣା ଅନୁଚିତାନି ୱାକ୍ୟାନି ଭାଷନ୍ତେ|
Zugleich gewöhnen sie sich daran, in trägem Nichtstun von Haus zu Haus zu laufen; und nicht nur das, sondern bei ihrer Geschwätzigkeit und Neugier führen sie auch ungehörige Reden.
14 ଅତୋ ମମେଚ୍ଛେଯଂ ଯୁୱତ୍ୟୋ ୱିଧୱା ୱିୱାହଂ କୁର୍ୱ୍ୱତାମ୍ ଅପତ୍ୟୱତ୍ୟୋ ଭୱନ୍ତୁ ଗୃହକର୍ମ୍ମ କୁର୍ୱ୍ୱତାଞ୍ଚେତ୍ଥଂ ୱିପକ୍ଷାଯ କିମପି ନିନ୍ଦାଦ୍ୱାରଂ ନ ଦଦତୁ|
Darum halte ich's für ratsam, daß jüngere Witwen (wieder) heiraten, Kinder gebären und das Hauswesen besorgen, so daß sie den Widersachern keinen Anlaß zu übler Nachrede geben.
15 ଯତ ଇତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଅପି କାଶ୍ଚିତ୍ ଶଯତାନସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନ୍ୟୋ ଜାତାଃ|
Denn manchen haben sich schon vom rechten Weg abgewandt und sind dem Satan nachgefolgt.
16 ଅପରଂ ୱିଶ୍ୱାସିନ୍ୟା ୱିଶ୍ୱାସିନୋ ୱା କସ୍ୟାପି ପରିୱାରାଣାଂ ମଧ୍ୟେ ଯଦି ୱିଧୱା ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ତର୍ହି ସ ତାଃ ପ୍ରତିପାଲଯତୁ ତସ୍ମାତ୍ ସମିତୌ ଭାରେ ଽନାରୋପିତେ ସତ୍ୟୱିଧୱାନାଂ ପ୍ରତିପାଲନଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ତଯା ଶକ୍ୟତେ|
Hat irgendein weibliches Gemeindeglied Witwen (zu seiner Pflege und Handreichung), so soll es auch für sie sorgen. In solchem Fall darf die Gemeinde nicht beschwert werden, damit sie den wirklich bedürftigen Witwen ausreichend helfen könne.
17 ଯେ ପ୍ରାଞ୍ଚଃ ସମିତିଂ ସମ୍ୟଗ୍ ଅଧିତିଷ୍ଠନ୍ତି ୱିଶେଷତ ଈଶ୍ୱରୱାକ୍ୟେନୋପଦେଶେନ ଚ ଯେ ଯତ୍ନଂ ୱିଦଧତେ ତେ ଦ୍ୱିଗୁଣସ୍ୟାଦରସ୍ୟ ଯୋଗ୍ୟା ମାନ୍ୟନ୍ତାଂ|
Die Ältesten, die als Vorsteher Tüchtiges leisten, ganz besonders solche, die sich's bei der Predigt und Belehrung (der Gemeinde) sauer werden lassen, die sollen durch eine doppelte Gabe geehrt werden.
18 ଯସ୍ମାତ୍ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖିତମିଦମାସ୍ତେ, ତ୍ୱଂ ଶସ୍ୟମର୍ଦ୍ଦକୱୃଷସ୍ୟାସ୍ୟଂ ମା ବଧାନେତି, ଅପରମପି କାର୍ୟ୍ୟକୃଦ୍ ୱେତନସ୍ୟ ଯୋଗ୍ୟୋ ଭୱତୀତି|
Denn die Schrift sagt: Du sollst einem dreschenden Ochsen nicht das Maul verbinden, und: "Der Arbeiter ist seines Lohnes wert."
19 ଦ୍ୱୌ ତ୍ରୀନ୍ ୱା ସାକ୍ଷିଣୋ ୱିନା କସ୍ୟାଚିତ୍ ପ୍ରାଚୀନସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧମ୍ ଅଭିଯୋଗସ୍ତ୍ୱଯା ନ ଗୃହ୍ୟତାଂ|
Gegen einen Ältesten nimm keine Klage an, wenn nicht zwei oder drei Zeugen vorhanden sind.
20 ଅପରଂ ଯେ ପାପମାଚରନ୍ତି ତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସମକ୍ଷଂ ଭର୍ତ୍ସଯସ୍ୱ ତେନାପରେଷାମପି ଭୀତି ର୍ଜନିଷ୍ୟତେ|
Die (Ältesten), deren Schuld erwiesen ist, weise in Gegenwart aller zurecht, damit auch die anderen gewarnt werden!
21 ଅହମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ମନୋନୀତଦିୱ୍ୟଦୂତାନାଞ୍ଚ ଗୋଚରେ ତ୍ୱାମ୍ ଇଦମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମି ତ୍ୱଂ କସ୍ୟାପ୍ୟନୁରୋଧେନ କିମପି ନ କୁର୍ୱ୍ୱନ ୱିନାପକ୍ଷପାତମ୍ ଏତାନ ୱିଧୀନ୍ ପାଲଯ|
Vor Gott, dem Herrn Jesus Christus und den auserwählten Engeln ermahne ich dich ernstlich: führe diese Anweisungen ohne Vorurteil aus und tue nichts nach Gunst!
22 କସ୍ୟାପି ମୂର୍ଦ୍ଧି ହସ୍ତାପର୍ଣଂ ତ୍ୱରଯା ମାକାର୍ଷୀଃ| ପରପାପାନାଞ୍ଚାଂଶୀ ମା ଭୱ| ସ୍ୱଂ ଶୁଚିଂ ରକ୍ଷ|
Lege niemand übereilt die Hände auf und mache dich nicht an den Sünden anderer mitschuldig! Halte dich rein!
23 ଅପରଂ ତୱୋଦରପୀଡାଯାଃ ପୁନଃ ପୁନ ଦୁର୍ବ୍ବଲତାଯାଶ୍ଚ ନିମିତ୍ତଂ କେୱଲଂ ତୋଯଂ ନ ପିୱନ୍ କିଞ୍ଚିନ୍ ମଦ୍ୟଂ ପିୱ|
Trinke nicht mehr ausschließlich Wasser, sondern wegen deines Magens und deiner häufigen Kränklichkeit genieße etwas Wein!
24 କେଷାଞ୍ଚିତ୍ ମାନୱାନାଂ ପାପାନି ୱିଚାରାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ କେଷାଞ୍ଚିତ୍ ପଶ୍ଚାତ୍ ପ୍ରକାଶନ୍ତେ|
Bei manchen Menschen liegen die Sünden so klar zutage, daß sie ihnen wie Vorboten auf dem Weg zum Gericht voraneilen; bei anderen treten sie erst später ans Licht.
25 ତଥୈୱ ସତ୍କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟପି ପ୍ରକାଶନ୍ତେ ତଦନ୍ୟଥା ସତି ପ୍ରଚ୍ଛନ୍ନାନି ସ୍ଥାତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି|
Ebenso ist's auch mit den guten Werken: einige sind ganz offenkundig; doch auch solche, mit denen sich's anders verhält, können nicht verborgen bleiben.
