୧ ପିତରଃ 3
1 ହେ ଯୋଷିତଃ, ଯୂଯମପି ନିଜସ୍ୱାମିନାଂ ୱଶ୍ୟା ଭୱତ ତଥା ସତି ଯଦି କେଚିଦ୍ ୱାକ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱାସିନୋ ନ ସନ୍ତି ତର୍ହି
हे योषितः, यूयमपि निजस्वामिनां वश्या भवत तथा सति यदि केचिद् वाक्ये विश्वासिनो न सन्ति तर्हि
2 ତେ ୱିନାୱାକ୍ୟଂ ଯୋଷିତାମ୍ ଆଚାରେଣାର୍ଥତସ୍ତେଷାଂ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷେଣ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସଭଯସତୀତ୍ୱାଚାରେଣାକ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଶକ୍ଷ୍ୟନ୍ତେ|
ते विनावाक्यं योषिताम् आचारेणार्थतस्तेषां प्रत्यक्षेण युष्माकं सभयसतीत्वाचारेणाक्रष्टुं शक्ष्यन्ते।
3 ଅପରଂ କେଶରଚନଯା ସ୍ୱର୍ଣାଲଙ୍କାରଧାରଣୋନ ପରିଚ୍ଛଦପରିଧାନେନ ୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱାହ୍ୟଭୂଷା ନ ଭୱତୁ,
अपरं केशरचनया स्वर्णालङ्कारधारणोन परिच्छदपरिधानेन वा युष्माकं वाह्यभूषा न भवतु,
4 କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦ୍ ବହୁମୂଲ୍ୟକ୍ଷମାଶାନ୍ତିଭାୱାକ୍ଷଯରତ୍ନେନ ଯୁକ୍ତୋ ଗୁପ୍ତ ଆନ୍ତରିକମାନୱ ଏୱ|
किन्त्वीश्वरस्य साक्षाद् बहुमूल्यक्षमाशान्तिभावाक्षयरत्नेन युक्तो गुप्त आन्तरिकमानव एव।
5 ଯତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱକାଲେ ଯାଃ ପୱିତ୍ରସ୍ତ୍ରିଯ ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରତ୍ୟାଶାମକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ତା ଅପି ତାଦୃଶୀମେୱ ଭୂଷାଂ ଧାରଯନ୍ତ୍ୟୋ ନିଜସ୍ୱାମିନାଂ ୱଶ୍ୟା ଅଭୱନ୍|
यतः पूर्व्वकाले याः पवित्रस्त्रिय ईश्वरे प्रत्याशामकुर्व्वन् ता अपि तादृशीमेव भूषां धारयन्त्यो निजस्वामिनां वश्या अभवन्।
6 ତଥୈୱ ସାରା ଇବ୍ରାହୀମୋ ୱଶ୍ୟା ସତୀ ତଂ ପତିମାଖ୍ୟାତୱତୀ ଯୂଯଞ୍ଚ ଯଦି ସଦାଚାରିଣ୍ୟୋ ଭୱଥ ୱ୍ୟାକୁଲତଯା ଚ ଭୀତା ନ ଭୱଥ ତର୍ହି ତସ୍ୟାଃ କନ୍ୟା ଆଧ୍ୱେ|
तथैव सारा इब्राहीमो वश्या सती तं पतिमाख्यातवती यूयञ्च यदि सदाचारिण्यो भवथ व्याकुलतया च भीता न भवथ तर्हि तस्याः कन्या आध्वे।
7 ହେ ପୁରୁଷାଃ, ଯୂଯଂ ଜ୍ଞାନତୋ ଦୁର୍ବ୍ବଲତରଭାଜନୈରିୱ ଯୋଷିଦ୍ଭିଃ ସହୱାସଂ କୁରୁତ, ଏକସ୍ୟ ଜୀୱନୱରସ୍ୟ ସହଭାଗିନୀଭ୍ୟତାଭ୍ୟଃ ସମାଦରଂ ୱିତରତ ଚ ନ ଚେଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରାର୍ଥନାନାଂ ବାଧା ଜନିଷ୍ୟତେ|
हे पुरुषाः, यूयं ज्ञानतो दुर्ब्बलतरभाजनैरिव योषिद्भिः सहवासं कुरुत, एकस्य जीवनवरस्य सहभागिनीभ्यताभ्यः समादरं वितरत च न चेद् युष्माकं प्रार्थनानां बाधा जनिष्यते।
8 ୱିଶେଷତୋ ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱ ଏକମନସଃ ପରଦୁଃଖୈ ର୍ଦୁଃଖିତା ଭ୍ରାତୃପ୍ରମିଣଃ କୃପାୱନ୍ତଃ ପ୍ରୀତିଭାୱାଶ୍ଚ ଭୱତ|
विशेषतो यूयं सर्व्व एकमनसः परदुःखै र्दुःखिता भ्रातृप्रमिणः कृपावन्तः प्रीतिभावाश्च भवत।
9 ଅନିଷ୍ଟସ୍ୟ ପରିଶୋଧେନାନିଷ୍ଟଂ ନିନ୍ଦାଯା ୱା ପରିଶୋଧେନ ନିନ୍ଦାଂ ନ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତ ଆଶିଷଂ ଦତ୍ତ ଯତୋ ଯୂଯମ୍ ଆଶିରଧିକାରିଣୋ ଭୱିତୁମାହୂତା ଇତି ଜାନୀଥ|
अनिष्टस्य परिशोधेनानिष्टं निन्दाया वा परिशोधेन निन्दां न कुर्व्वन्त आशिषं दत्त यतो यूयम् आशिरधिकारिणो भवितुमाहूता इति जानीथ।
10 ଅପରଞ୍ଚ, ଜୀୱନେ ପ୍ରୀଯମାଣୋ ଯଃ ସୁଦିନାନି ଦିଦୃକ୍ଷତେ| ପାପାତ୍ ଜିହ୍ୱାଂ ମୃଷାୱାକ୍ୟାତ୍ ସ୍ୱାଧରୌ ସ ନିୱର୍ତ୍ତଯେତ୍|
अपरञ्च, जीवने प्रीयमाणो यः सुदिनानि दिदृक्षते। पापात् जिह्वां मृषावाक्यात् स्वाधरौ स निवर्त्तयेत्।
11 ସ ତ୍ୟଜେଦ୍ ଦୁଷ୍ଟତାମାର୍ଗଂ ସତ୍କ୍ରିଯାଞ୍ଚ ସମାଚରେତ୍| ମୃଗଯାଣଶ୍ଚ ଶାନ୍ତିଂ ସ ନିତ୍ୟମେୱାନୁଧାୱତୁ|
स त्यजेद् दुष्टतामार्गं सत्क्रियाञ्च समाचरेत्। मृगयाणश्च शान्तिं स नित्यमेवानुधावतु।
12 ଲୋଚନେ ପରମେଶସ୍ୟୋନ୍ମୀଲିତେ ଧାର୍ମ୍ମିକାନ୍ ପ୍ରତି| ପ୍ରାର୍ଥନାଯାଃ କୃତେ ତେଷାଃ ତଚ୍ଛ୍ରୋତ୍ରେ ସୁଗମେ ସଦା| କ୍ରୋଧାସ୍ୟଞ୍ଚ ପରେଶସ୍ୟ କଦାଚାରିଷୁ ୱର୍ତ୍ତତେ|
लोचने परमेशस्योन्मीलिते धार्म्मिकान् प्रति। प्रार्थनायाः कृते तेषाः तच्छ्रोत्रे सुगमे सदा। क्रोधास्यञ्च परेशस्य कदाचारिषु वर्त्तते।
13 ଅପରଂ ଯଦି ଯୂଯମ୍ ଉତ୍ତମସ୍ୟାନୁଗାମିନୋ ଭୱଥ ତର୍ହି କୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ହିଂସିଷ୍ୟତେ?
अपरं यदि यूयम् उत्तमस्यानुगामिनो भवथ तर्हि को युष्मान् हिंसिष्यते?
14 ଯଦି ଚ ଧର୍ମ୍ମାର୍ଥଂ କ୍ଲିଶ୍ୟଧ୍ୱଂ ତର୍ହି ଧନ୍ୟା ଭୱିଷ୍ୟଥ| ତେଷାମ୍ ଆଶଙ୍କଯା ଯୂଯଂ ନ ବିଭୀତ ନ ୱିଙ୍କ୍ତ ୱା|
यदि च धर्म्मार्थं क्लिश्यध्वं तर्हि धन्या भविष्यथ। तेषाम् आशङ्कया यूयं न बिभीत न विङ्क्त वा।
15 ମନୋଭିଃ କିନ୍ତୁ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ ପୱିତ୍ରଂ ପ୍ରଭୁମୀଶ୍ୱରଂ| ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଆନ୍ତରିକପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାସ୍ତତ୍ତ୍ୱଂ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପୃଚ୍ଛତି ତସ୍ମୈ ଶାନ୍ତିଭୀତିଭ୍ୟାମ୍ ଉତ୍ତରଂ ଦାତୁଂ ସଦା ସୁସଜ୍ଜା ଭୱତ|
मनोभिः किन्तु मन्यध्वं पवित्रं प्रभुमीश्वरं। अपरञ्च युष्माकम् आन्तरिकप्रत्याशायास्तत्त्वं यः कश्चित् पृच्छति तस्मै शान्तिभीतिभ्याम् उत्तरं दातुं सदा सुसज्जा भवत।
16 ଯେ ଚ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମ୍ମେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସଦାଚାରଂ ଦୂଷଯନ୍ତି ତେ ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମକାରିଣାମିୱ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅପୱାଦେନ ଯତ୍ ଲଜ୍ଜିତା ଭୱେଯୁସ୍ତଦର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଉତ୍ତମଃ ସଂୱେଦୋ ଭୱତୁ|
ये च ख्रीष्टधर्म्मे युष्माकं सदाचारं दूषयन्ति ते दुष्कर्म्मकारिणामिव युष्माकम् अपवादेन यत् लज्जिता भवेयुस्तदर्थं युष्माकम् उत्तमः संवेदो भवतु।
17 ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଭିମତାଦ୍ ଯଦି ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କ୍ଲେଶଃ ସୋଢୱ୍ୟସ୍ତର୍ହି ସଦାଚାରିଭିଃ କ୍ଲେଶସହନଂ ୱରଂ ନ ଚ କଦାଚାରିଭିଃ|
ईश्वरस्याभिमताद् यदि युष्माभिः क्लेशः सोढव्यस्तर्हि सदाचारिभिः क्लेशसहनं वरं न च कदाचारिभिः।
18 ଯସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ଆନେତୁମ୍ ଅଧାର୍ମ୍ମିକାଣାଂ ୱିନିମଯେନ ଧାର୍ମ୍ମିକଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଽପ୍ୟେକକୃତ୍ୱଃ ପାପାନାଂ ଦଣ୍ଡଂ ଭୁକ୍ତୱାନ୍, ସ ଚ ଶରୀରସମ୍ବନ୍ଧେ ମାରିତଃ କିନ୍ତ୍ୱାତ୍ମନଃ ସମ୍ବନ୍ଧେ ପୁନ ର୍ଜୀୱିତୋ ଽଭୱତ୍|
यस्माद् ईश्वरस्य सन्निधिम् अस्मान् आनेतुम् अधार्म्मिकाणां विनिमयेन धार्म्मिकः ख्रीष्टो ऽप्येककृत्वः पापानां दण्डं भुक्तवान्, स च शरीरसम्बन्धे मारितः किन्त्वात्मनः सम्बन्धे पुन र्जीवितो ऽभवत्।
19 ତତ୍ସମ୍ବନ୍ଧେ ଚ ସ ଯାତ୍ରାଂ ୱିଧାଯ କାରାବଦ୍ଧାନାମ୍ ଆତ୍ମନାଂ ସମୀପେ ୱାକ୍ୟଂ ଘୋଷିତୱାନ୍|
तत्सम्बन्धे च स यात्रां विधाय काराबद्धानाम् आत्मनां समीपे वाक्यं घोषितवान्।
20 ପୁରା ନୋହସ୍ୟ ସମଯେ ଯାୱତ୍ ପୋତୋ ନିରମୀଯତ ତାୱଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୀର୍ଘସହିଷ୍ଣୁତା ଯଦା ୱ୍ୟଲମ୍ବତ ତଦା ତେଽନାଜ୍ଞାଗ୍ରାହିଣୋଽଭୱନ୍| ତେନ ପୋତୋନାଲ୍ପେଽର୍ଥାଦ୍ ଅଷ୍ଟାୱେୱ ପ୍ରାଣିନସ୍ତୋଯମ୍ ଉତ୍ତୀର୍ଣାଃ|
पुरा नोहस्य समये यावत् पोतो निरमीयत तावद् ईश्वरस्य दीर्घसहिष्णुता यदा व्यलम्बत तदा तेऽनाज्ञाग्राहिणोऽभवन्। तेन पोतोनाल्पेऽर्थाद् अष्टावेव प्राणिनस्तोयम् उत्तीर्णाः।
21 ତନ୍ନିଦର୍ଶନଞ୍ଚାୱଗାହନଂ (ଅର୍ଥତଃ ଶାରୀରିକମଲିନତାଯା ଯସ୍ତ୍ୟାଗଃ ସ ନହି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରାଯୋତ୍ତମସଂୱେଦସ୍ୟ ଯା ପ୍ରତଜ୍ଞା ସୈୱ) ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପୁନରୁତ୍ଥାନେନେଦାନୀମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ଉତ୍ତାରଯତି,
तन्निदर्शनञ्चावगाहनं (अर्थतः शारीरिकमलिनताया यस्त्यागः स नहि किन्त्वीश्वरायोत्तमसंवेदस्य या प्रतज्ञा सैव) यीशुख्रीष्टस्य पुनरुत्थानेनेदानीम् अस्मान् उत्तारयति,
22 ଯତଃ ସ ସ୍ୱର୍ଗଂ ଗତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣେ ୱିଦ୍ୟତେ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତାଃ ଶାସକା ବଲାନି ଚ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତା ଅଭୱନ୍|
यतः स स्वर्गं गत्वेश्वरस्य दक्षिणे विद्यते स्वर्गीयदूताः शासका बलानि च तस्य वशीभूता अभवन्।
A Dove is Sent Forth from the Ark
