രോമിണഃ 9
1 അഹം കാഞ്ചിദ് കൽപിതാം കഥാം ന കഥയാമി, ഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷാത് സത്യമേവ ബ്രവീമി പവിത്രസ്യാത്മനഃ സാക്ഷാൻ മദീയം മന ഏതത് സാക്ഷ്യം ദദാതി|
I am speaking the truth in Christ, it is no lie. My conscience bears me witness in the Holy Spirit that I have deep sorrow
2 മമാന്തരതിശയദുഃഖം നിരന്തരം ഖേദശ്ച
and incessant anguish in my heart.
3 തസ്മാദ് അഹം സ്വജാതീയഭ്രാതൃണാം നിമിത്താത് സ്വയം ഖ്രീഷ്ടാച്ഛാപാക്രാന്തോ ഭവിതുമ് ഐച്ഛമ്|
For I was on the point of praying to be accursed from Christ on behalf of my brothers, my kinsmen according to the flesh.
4 യതസ്ത ഇസ്രായേലസ്യ വംശാ അപി ച ദത്തകപുത്രത്വം തേജോ നിയമോ വ്യവസ്ഥാദാനം മന്ദിരേ ഭജനം പ്രതിജ്ഞാഃ പിതൃപുരുഷഗണശ്ചൈതേഷു സർവ്വേഷു തേഷാമ് അധികാരോഽസ്തി|
For they are Israelites; to them belong the sonship, the Shekinah glory, the covenants, the giving of the Law; the service of the temple, and the promises;
5 തത് കേവലം നഹി കിന്തു സർവ്വാധ്യക്ഷഃ സർവ്വദാ സച്ചിദാനന്ദ ഈശ്വരോ യഃ ഖ്രീഷ്ടഃ സോഽപി ശാരീരികസമ്ബന്ധേന തേഷാം വംശസമ്ഭവഃ| (aiōn g165)
theirs are the patriarchs, and of them, as concerning the flesh, is Christ, who is over all, God, blessed forever, Amen. (aiōn g165)
6 ഈശ്വരസ്യ വാക്യം വിഫലം ജാതമ് ഇതി നഹി യത്കാരണാദ് ഇസ്രായേലോ വംശേ യേ ജാതാസ്തേ സർവ്വേ വസ്തുത ഇസ്രായേലീയാ ന ഭവന്തി|
It is not, however, as though God’s word had failed! For they are not all Israel who have sprung from Israel;
7 അപരമ് ഇബ്രാഹീമോ വംശേ ജാതാ അപി സർവ്വേ തസ്യൈവ സന്താനാ ന ഭവന്തി കിന്തു ഇസ്ഹാകോ നാമ്നാ തവ വംശോ വിഖ്യാതോ ഭവിഷ്യതി|
they are not all children of Abraham because they are Abraham’s descendants. The promise was, In Isaac shall thy posterity be called.
8 അർഥാത് ശാരീരികസംസർഗാത് ജാതാഃ സന്താനാ യാവന്തസ്താവന്ത ഏവേശ്വരസ്യ സന്താനാ ന ഭവന്തി കിന്തു പ്രതിശ്രവണാദ് യേ ജായന്തേ തഏവേശ്വരവംശോ ഗണ്യതേ|
That is, it is not the children of the flesh who are children of God; but the children of the promise are counted as his posterity.
9 യതസ്തത്പ്രതിശ്രുതേ ർവാക്യമേതത്, ഏതാദൃശേ സമയേ ഽഹം പുനരാഗമിഷ്യാമി തത്പൂർവ്വം സാരായാഃ പുത്ര ഏകോ ജനിഷ്യതേ|
For thus is the word of promise, According to this season I will come, and Sarah shall bear a son.
10 അപരമപി വദാമി സ്വമനോഽഭിലാഷത ഈശ്വരേണ യന്നിരൂപിതം തത് കർമ്മതോ നഹി കിന്ത്വാഹ്വയിതു ർജാതമേതദ് യഥാ സിദ്ധ്യതി
And not only so, but when Rebecca was pregnant by our forefather Isaac, though one man was the father of both children,
11 തദർഥം രിബ്കാനാമികയാ യോഷിതാ ജനൈകസ്മാദ് അർഥാദ് അസ്മാകമ് ഇസ്ഹാകഃ പൂർവ്വപുരുഷാദ് ഗർഭേ ധൃതേ തസ്യാഃ സന്താനയോഃ പ്രസവാത് പൂർവ്വം കിഞ്ച തയോഃ ശുഭാശുഭകർമ്മണഃ കരണാത് പൂർവ്വം
and even though they were still unborn, and had done nothing either good or bad, in order that the purpose of God might stand according to election, not of works, but of Him who called,
12 താം പ്രതീദം വാക്യമ് ഉക്തം, ജ്യേഷ്ഠഃ കനിഷ്ഠം സേവിഷ്യതേ,
it was said to her, The elder shall serve the younger.
13 യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, തഥാപ്യേഷാവി ന പ്രീത്വാ യാകൂബി പ്രീതവാൻ അഹം|
As it is written, Jacob have I loved, but Esau have I hated.
14 തർഹി വയം കിം ബ്രൂമഃ? ഈശ്വരഃ കിമ് അന്യായകാരീ? തഥാ ന ഭവതു|
What shall we say then? that there is injustice with God? No indeed.
15 യതഃ സ സ്വയം മൂസാമ് അവദത്; അഹം യസ്മിൻ അനുഗ്രഹം ചികീർഷാമി തമേവാനുഗൃഹ്ലാമി, യഞ്ച ദയിതുമ് ഇച്ഛാമി തമേവ ദയേ|
His words to Moses are. I will have mercy on whom I choose to have mercy; I will have compassion on whom I choose to have compassion.
16 അതഏവേച്ഛതാ യതമാനേന വാ മാനവേന തന്ന സാധ്യതേ ദയാകാരിണേശ്വരേണൈവ സാധ്യതേ|
So then it is not a question of him who wills, nor of him who runs, but of God who has mercy.
17 ഫിരൗണി ശാസ്ത്രേ ലിഖതി, അഹം ത്വദ്ദ്വാരാ മത്പരാക്രമം ദർശയിതും സർവ്വപൃഥിവ്യാം നിജനാമ പ്രകാശയിതുഞ്ച ത്വാം സ്ഥാപിതവാൻ|
For the Scripture says to Pharaoh, It is for this very purpose that I have raised you up, To show in you my power, And to proclaim my name far and wide, in all the earth.
18 അതഃ സ യമ് അനുഗ്രഹീതുമ് ഇച്ഛതി തമേവാനുഗൃഹ്ലാതി, യഞ്ച നിഗ്രഹീതുമ് ഇച്ഛതി തം നിഗൃഹ്ലാതി|
So then he has mercy on whom he will, and whom he will, he hardens.
19 യദി വദസി തർഹി സ ദോഷം കുതോ ഗൃഹ്ലാതി? തദീയേച്ഛായാഃ പ്രതിബന്ധകത്വം കർത്തം കസ്യ സാമർഥ്യം വിദ്യതേ?
Then you will say to me. "Why does he still go on finding fault? Who can withstand his will?"
20 ഹേ ഈശ്വരസ്യ പ്രതിപക്ഷ മർത്യ ത്വം കഃ? ഏതാദൃശം മാം കുതഃ സൃഷ്ടവാൻ? ഇതി കഥാം സൃഷ്ടവസ്തു സ്രഷ്ട്രേ കിം കഥയിഷ്യതി?
"Nay, but who are you, O man, that replies to God? Shall the thing formed say unto him who formed it, "Why did you do me like this?"
21 ഏകസ്മാൻ മൃത്പിണ്ഡാദ് ഉത്കൃഷ്ടാപകൃഷ്ടൗ ദ്വിവിധൗ കലശൗ കർത്തും കിം കുലാലസ്യ സാമർഥ്യം നാസ്തി?
Or has not the potter power over the clay, to make out of the same lump one vessel for noble, and another for ignoble uses?
22 ഈശ്വരഃ കോപം പ്രകാശയിതും നിജശക്തിം ജ്ഞാപയിതുഞ്ചേച്ഛൻ യദി വിനാശസ്യ യോഗ്യാനി ക്രോധഭാജനാനി പ്രതി ബഹുകാലം ദീർഘസഹിഷ്ണുതാമ് ആശ്രയതി;
But what if God, while intending to show forth his wrath, and to make known his power, yet endured, with much long-suffering, vessels of wrath, fitted to destruction?
23 അപരഞ്ച വിഭവപ്രാപ്ത്യർഥം പൂർവ്വം നിയുക്താന്യനുഗ്രഹപാത്രാണി പ്രതി നിജവിഭവസ്യ ബാഹുല്യം പ്രകാശയിതും കേവലയിഹൂദിനാം നഹി ഭിന്നദേശിനാമപി മധ്യാദ്
And what if he thus purposed to make known the riches of his glory upon vessels of mercy, which he had before prepared for glory?
24 അസ്മാനിവ താന്യാഹ്വയതി തത്ര തവ കിം?
Now such are we whom he has called, not only from among the Jews, but also from among the Gentiles.
25 ഹോശേയഗ്രന്ഥേ യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, യോ ലോകോ മമ നാസീത് തം വദിഷ്യാമി മദീയകം| യാ ജാതി ർമേഽപ്രിയാ ചാസീത് താം വദിഷ്യാമ്യഹം പ്രിയാം|
As he also said in Hosea. Those who were not my people I will call "my people," And her "beloved" who was not beloved;
26 യൂയം മദീയലോകാ ന യത്രേതി വാക്യമൗച്യത| അമരേശസ്യ സന്താനാ ഇതി ഖ്യാസ്യന്തി തത്ര തേ|
And in that very spot where it was told them, "You are not my people," There they shall be called "Sons of the living God."
27 ഇസ്രായേലീയലോകേഷു യിശായിയോഽപി വാചമേതാം പ്രാചാരയത്, ഇസ്രായേലീയവംശാനാം യാ സംഖ്യാ സാ തു നിശ്ചിതം| സമുദ്രസികതാസംഖ്യാസമാനാ യദി ജായതേ| തഥാപി കേവലം ലോകൈരൽപൈസ്ത്രാണം വ്രജിഷ്യതേ|
And in regard to Israel, Isaiah exclaims. Though the number of the sons of Israel be like the sands of the sea, it is but a remnant of those who shall be saved;
28 യതോ ന്യായേന സ്വം കർമ്മ പരേശഃ സാധയിഷ്യതി| ദേശേ സഏവ സംക്ഷേപാന്നിജം കർമ്മ കരിഷ്യതി|
for the Lord will execute his word upon the earth, finishing it and cutting it short.
29 യിശായിയോഽപരമപി കഥയാമാസ, സൈന്യാധ്യക്ഷപരേശേന ചേത് കിഞ്ചിന്നോദശിഷ്യത| തദാ വയം സിദോമേവാഭവിഷ്യാമ വിനിശ്ചിതം| യദ്വാ വയമ് അമോരായാ അഗമിഷ്യാമ തുല്യതാം|
Even as in an earlier passage, Isaiah says, Except the Lord of Sabbath had us some few descendants, we should have become like Sodom, and should have fared like Gomorrah.
30 തർഹി വയം കിം വക്ഷ്യാമഃ? ഇതരദേശീയാ ലോകാ അപി പുണ്യാർഥമ് അയതമാനാ വിശ്വാസേന പുണ്യമ് അലഭന്ത;
What then shall we say? That Gentiles who never pursed righteousness have overtaken it, even the righteousness of faith?
31 കിന്ത്വിസ്രായേല്ലോകാ വ്യവസ്ഥാപാലനേന പുണ്യാർഥം യതമാനാസ്തൻ നാലഭന്ത|
But that the descendants of Israel, who were in pursuit of a law of righteousness, did not arrive at that law?
32 തസ്യ കിം കാരണം? തേ വിശ്വാസേന നഹി കിന്തു വ്യവസ്ഥായാഃ ക്രിയയാ ചേഷ്ടിത്വാ തസ്മിൻ സ്ഖലനജനകേ പാഷാണേ പാദസ്ഖലനം പ്രാപ്താഃ|
And why? Because they sought it not by faith, but thought to gain it by works. They stumbled at the stone of stumbling;
33 ലിഖിതം യാദൃശമ് ആസ്തേ, പശ്യ പാദസ്ഖലാർഥം ഹി സീയോനി പ്രസ്തരന്തഥാ| ബാധാകാരഞ്ച പാഷാണം പരിസ്ഥാപിതവാനഹമ്| വിശ്വസിഷ്യതി യസ്തത്ര സ ജനോ ന ത്രപിഷ്യതേ|
even as it is written. Behold, I lay in Zion a stone of stumbling and a rock of offense; but he that believes on Him shall not be put to shame.
