പ്രകാശിതം 1
1 യത് പ്രകാശിതം വാക്യമ് ഈശ്വരഃ സ്വദാസാനാം നികടം ശീഘ്രമുപസ്ഥാസ്യന്തീനാം ഘടനാനാം ദർശനാർഥം യീശുഖ്രീഷ്ടേ സമർപിതവാൻ തത് സ സ്വീയദൂതം പ്രേഷ്യ നിജസേവകം യോഹനം ജ്ഞാപിതവാൻ|
The Revelation of Jesus Christ, which God gave unto Him, to shew to his servants things which must shortly come to pass; and He sent and signified it by his angel to his servant John,
2 സ ചേശ്വരസ്യ വാക്യേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷ്യേ ച യദ്യദ് ദൃഷ്ടവാൻ തസ്യ പ്രമാണം ദത്തവാൻ|
who bare witness to the word of God and the testimony of Jesus Christ, and to whatever He saw.
3 ഏതസ്യ ഭവിഷ്യദ്വക്തൃഗ്രന്ഥസ്യ വാക്യാനാം പാഠകഃ ശ്രോതാരശ്ച തന്മധ്യേ ലിഖിതാജ്ഞാഗ്രാഹിണശ്ച ധന്യാ യതഃ സ കാലഃ സന്നികടഃ|
Happy is he that readeth, and those that hear the words of the prophecy, and keep the things that are written therein: for the time is near.
4 യോഹൻ ആശിയാദേശസ്ഥാഃ സപ്ത സമിതീഃ പ്രതി പത്രം ലിഖതി| യോ വർത്തമാനോ ഭൂതോ ഭവിഷ്യംശ്ച യേ ച സപ്താത്മാനസ്തസ്യ സിംഹാസനസ്യ സമ്മുഖേ തിഷ്ഠന്തി
John to the seven churches in Asia---Grace and peace be to you, from Him who is, and who was, and who is to come; and from the seven Spirits which are before his throne;
5 യശ്ച യീശുഖ്രീഷ്ടോ വിശ്വസ്തഃ സാക്ഷീ മൃതാനാം മധ്യേ പ്രഥമജാതോ ഭൂമണ്ഡലസ്ഥരാജാനാമ് അധിപതിശ്ച ഭവതി, ഏതേഭ്യോ ഽനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|
and from Jesus Christ, who is the faithful witness, the first-born from the dead, and the ruler of the kings of the earth. To Him that loved us, and washed us from our sins in his own blood,
6 യോ ഽസ്മാസു പ്രീതവാൻ സ്വരുധിരേണാസ്മാൻ സ്വപാപേഭ്യഃ പ്രക്ഷാലിതവാൻ തസ്യ പിതുരീശ്വരസ്യ യാജകാൻ കൃത്വാസ്മാൻ രാജവർഗേ നിയുക്തവാംശ്ച തസ്മിൻ മഹിമാ പരാക്രമശ്ചാനന്തകാലം യാവദ് വർത്തതാം| ആമേൻ| (aiōn g165)
and hath made us kings and priests to his God and Father, to Him be glory and dominion for ever and ever. Amen. (aiōn g165)
7 പശ്യത സ മേഘൈരാഗച്ഛതി തേനൈകൈകസ്യ ചക്ഷുസ്തം ദ്രക്ഷ്യതി യേ ച തം വിദ്ധവന്തസ്തേ ഽപി തം വിലോകിഷ്യന്തേ തസ്യ കൃതേ പൃഥിവീസ്ഥാഃ സർവ്വേ വംശാ വിലപിഷ്യന്തി| സത്യമ് ആമേൻ|
Behold, He is coming with the clouds, and every eye shall see Him, even they that pierced Him: and all the tribes of the earth shall lament before Him. Even so, Amen!
8 വർത്തമാനോ ഭൂതോ ഭവിഷ്യംശ്ച യഃ സർവ്വശക്തിമാൻ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരഃ സ ഗദതി, അഹമേവ കഃ ക്ഷശ്ചാർഥത ആദിരന്തശ്ച|
I am the Alpha and the Omega, the beginning and the end, saith the Lord, who is, and who was, and who is to come, the Almighty.
9 യുഷ്മാകം ഭ്രാതാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശരാജ്യതിതിക്ഷാണാം സഹഭാഗീ ചാഹം യോഹൻ ഈശ്വരസ്യ വാക്യഹേതോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ സാക്ഷ്യഹേതോശ്ച പാത്മനാമക ഉപദ്വീപ ആസം|
I John, who am also your brother, and companion in the affliction, and in the kingdom and patience of Jesus Christ, was in the island called Patmos, for the sake of the word of God, and for the testimony of Jesus Christ.
10 തത്ര പ്രഭോ ർദിനേ ആത്മനാവിഷ്ടോ ഽഹം സ്വപശ്ചാത് തൂരീധ്വനിവത് മഹാരവമ് അശ്രൗഷം,
Here I was in the Spirit on the Lord's-day: and heard behind me a loud voice, as of a trumpet,
11 തേനോക്തമ്, അഹം കഃ ക്ഷശ്ചാർഥത ആദിരന്തശ്ച| ത്വം യദ് ദ്രക്ഷ്യസി തദ് ഗ്രന്ഥേ ലിഖിത്വാശിയാദേശസ്ഥാനാം സപ്ത സമിതീനാം സമീപമ് ഇഫിഷം സ്മുർണാം ഥുയാതീരാം സാർദ്ദിം ഫിലാദിൽഫിയാം ലായദീകേയാഞ്ച പ്രേഷയ|
saying, I am the Alpha and the Omega, the first and the last; and, What thou seest write in a book, and send it to the seven churches in Asia, to Ephesus, and to Smyrna, and to Pergamos, and to Thyatira, and to Sardis, and to Philadelphia, and to Laodicea.
12 തതോ മയാ സമ്ഭാഷമാണസ്യ കസ്യ രവഃ ശ്രൂയതേ തദ്ദർശനാർഥം മുഖം പരാവർത്തിതം തത് പരാവർത്യ സ്വർണമയാഃ സപ്ത ദീപവൃക്ഷാ ദൃഷ്ടാഃ|
And I turned to see the voice that spake to me: and when I turned, I saw seven golden candlesticks;
13 തേഷാം സപ്ത ദീപവൃക്ഷാണാം മധ്യേ ദീർഘപരിച്ഛദപരിഹിതഃ സുവർണശൃങ്ഖലേന വേഷ്ടിതവക്ഷശ്ച മനുഷ്യപുത്രാകൃതിരേകോ ജനസ്തിഷ്ഠതി,
and in the midst of the seven candlesticks one like the Son of man, clothed with a long robe, and girded about the breasts with a golden girdle.
14 തസ്യ ശിരഃ കേശശ്ച ശ്വേതമേഷലോമാനീവ ഹിമവത് ശ്രേതൗ ലോചനേ വഹ്നിശിഖാസമേ
His head and his hairs were white like white wool, as white as snow; and his eyes as a flame of fire;
15 ചരണൗ വഹ്നികുണ്ഡേതാപിതസുപിത്തലസദൃശൗ രവശ്ച ബഹുതോയാനാം രവതുല്യഃ|
and his feet like fine brass, as if they were glowing in a furnace: and his voice as the sound of many waters:
16 തസ്യ ദക്ഷിണഹസ്തേ സപ്ത താരാ വിദ്യന്തേ വക്ത്രാച്ച തീക്ഷ്ണോ ദ്വിധാരഃ ഖങ്ഗോ നിർഗച്ഛതി മുഖമണ്ഡലഞ്ച സ്വതേജസാ ദേദീപ്യമാനസ്യ സൂര്യ്യസ്യ സദൃശം|
and He had in his right hand seven stars, and out of his mouth went a sharp two-edged sword: and his countenance was as the sun when he shineth in his strength.
17 തം ദൃഷ്ട്വാഹം മൃതകൽപസ്തച്ചരണേ പതിതസ്തതഃ സ്വദക്ഷിണകരം മയി നിധായ തേനോക്തമ് മാ ഭൈഷീഃ; അഹമ് ആദിരന്തശ്ച|
And when I saw Him, I fell at his feet as dead; and He laid his right hand upon me, and said to me, "Fear not,
19 അതോ യദ് ഭവതി യച്ചേതഃ പരം ഭവിഷ്യതി ത്വയാ ദൃഷ്ടം തത് സർവ്വം ലിഖ്യതാം|
Write what thou hast seen, the things which are, and which are to be hereafter."
20 മമ ദക്ഷിണഹസ്തേ സ്ഥിതാ യാഃ സപ്ത താരാ യേ ച സ്വർണമയാഃ സപ്ത ദീപവൃക്ഷാസ്ത്വയാ ദൃഷ്ടാസ്തത്താത്പര്യ്യമിദം താഃ സപ്ത താരാഃ സപ്ത സമിതീനാം ദൂതാഃ സുവർണമയാഃ സപ്ത ദീപവൃക്ഷാശ്ച സപ്ത സമിതയഃ സന്തി|
As to the mystery of the seven stars which thou sawest in my right hand, and the seven golden candlesticks; the seven stars are the angels of the seven churches, and the seven candlesticks which thou sawest are the seven churches.
