പ്രകാശിതം 8

1 അനന്തരം സപ്തമമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം സാർദ്ധദണ്ഡകാലം സ്വർഗോ നിഃശബ്ദോഽഭവത്|

2 അപരമ് അഹമ് ഈശ്വരസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠതഃ സപ്തദൂതാൻ അപശ്യം തേഭ്യഃ സപ്തതൂര്യ്യോഽദീയന്ത|

3 തതഃ പരമ് അന്യ ഏകോ ദൂത ആഗതഃ സ സ്വർണധൂപാധാരം ഗൃഹീത്വാ വേദിമുപാതിഷ്ഠത് സ ച യത് സിംഹാസനസ്യാന്തികേ സ്ഥിതായാഃ സുവർണവേദ്യാ ഉപരി സർവ്വേഷാം പവിത്രലോകാനാം പ്രാർഥനാസു ധൂപാൻ യോജയേത് തദർഥം പ്രചുരധൂപാസ്തസ്മൈ ദത്താഃ|

4 തതസ്തസ്യ ദൂതസ്യ കരാത് പവിത്രലോകാനാം പ്രാർഥനാഭിഃ സംയുക്തധൂപാനാം ധൂമ ഈശ്വരസ്യ സമക്ഷം ഉദതിഷ്ഠത്|

5 പശ്ചാത് സ ദൂതോ ധൂപാധാരം ഗൃഹീത്വാ വേദ്യാ വഹ്നിനാ പൂരയിത്വാ പൃഥിവ്യാം നിക്ഷിപ്തവാൻ തേന രവാ മേഘഗർജ്ജനാനി വിദ്യുതോ ഭൂമികമ്പശ്ചാഭവൻ|

6 തതഃ പരം സപ്തതൂരീ ർധാരയന്തഃ സപ്തദൂതാസ്തൂരീ ർവാദയിതുമ് ഉദ്യതാ അഭവൻ|

7 പ്രഥമേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം രക്തമിശ്രിതൗ ശിലാവഹ്നീ സമ്ഭൂയ പൃഥിവ്യാം നിക്ഷിപ്തൗ തേന പൃഥിവ്യാസ്തൃതീയാംശോ ദഗ്ധഃ, തരൂണാമപി തൃതീയാംശോ ദഗ്ധഃ, ഹരിദ്വർണതൃണാനി ച സർവ്വാണി ദഗ്ധാനി|

8 അനന്തരം ദ്വിതീയദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം വഹ്നിനാ പ്രജ്വലിതോ മഹാപർവ്വതഃ സാഗരേ നിക്ഷിപ്തസ്തേന സാഗരസ്യ തൃതീയാംശോ രക്തീഭൂതഃ

9 സാഗരേ സ്ഥിതാനാം സപ്രാണാനാം സൃഷ്ടവസ്തൂനാം തൃതീയാംശോ മൃതഃ, അർണവയാനാനാമ് അപി തൃതീയാംശോ നഷ്ടഃ|

10 അപരം തൃതീയദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം ദീപ ഇവ ജ്വലന്തീ ഏകാ മഹതീ താരാ ഗഗണാത് നിപത്യ നദീനാം ജലപ്രസ്രവണാനാഞ്ചോപര്യ്യാവതീർണാ|

11 തസ്യാസ്താരായാ നാമ നാഗദമനകമിതി, തേന തോയാനാം തൃതീയാംശേ നാഗദമനകീഭൂതേ തോയാനാം തിക്തത്വാത് ബഹവോ മാനവാ മൃതാഃ|

12 അപരം ചതുർഥദൂതേന തൂര്യ്യാം വാദിതായാം സൂര്യ്യസ്യ തൃതീയാംശശ്ചന്ദ്രസ്യ തൃതീയാംശോ നക്ഷത്രാണാഞ്ച തൃതീയാംശഃ പ്രഹൃതഃ, തേന തേഷാം തൃതീയാംശേ ഽന്ധകാരീഭൂതേ ദിവസസ്തൃതീയാംശകാലം യാവത് തേജോഹീനോ ഭവതി നിശാപി താമേവാവസ്ഥാം ഗച്ഛതി|

13 തദാ നിരീക്ഷമാണേന മയാകാശമധ്യേനാഭിപതത ഏകസ്യ ദൂതസ്യ രവഃ ശ്രുതഃ സ ഉച്ചൈ ർഗദതി, അപരൈ ര്യൈസ്ത്രിഭി ർദൂതൈസ്തൂര്യ്യോ വാദിതവ്യാസ്തേഷാമ് അവശിഷ്ടതൂരീധ്വനിതഃ പൃഥിവീനിവാസിനാം സന്താപഃ സന്താപഃ സന്താപശ്ച സമ്ഭവിഷ്യതി|