< പ്രകാശിതം 7 >

1 അനന്തരം ചത്വാരോ ദിവ്യദൂതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ, തേ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർഷു കോണേഷു തിഷ്ഠനതഃ പൃഥിവ്യാം സമുദ്രേ വൃക്ഷേഷു ച വായു ര്യഥാ ന വഹേത് തഥാ പൃഥിവ്യാശ്ചതുരോ വായൂൻ ധാരയന്തി|
इसके बाद मैंने पृथ्वी के चारों कोनों पर चार स्वर्गदूत खड़े देखे, वे पृथ्वी की चारों हवाओं को थामे हुए थे ताकि पृथ्वी, या समुद्र, या किसी पेड़ पर, हवा न चले।
2 അനന്തരം സൂര്യ്യോദയസ്ഥാനാദ് ഉദ്യൻ അപര ഏകോ ദൂതോ മയാ ദൃഷ്ടഃ സോഽമരേശ്വരസ്യ മുദ്രാം ധാരയതി, യേഷു ചർതുഷു ദൂതേഷു പൃഥിവീസമുദ്രയോ ർഹിംസനസ്യ ഭാരോ ദത്തസ്താൻ സ ഉച്ചൈരിദം അവദത്|
फिर मैंने एक और स्वर्गदूत को जीविते परमेश्वर की मुहर लिए हुए पूरब से ऊपर की ओर आते देखा; उसने उन चारों स्वर्गदूतों से जिन्हें पृथ्वी और समुद्र की हानि करने का अधिकार दिया गया था, ऊँचे शब्द से पुकारकर कहा,
3 ഈശ്വരസ്യ ദാസാ യാവദ് അസ്മാഭി ർഭാലേഷു മുദ്രയാങ്കിതാ ന ഭവിഷ്യന്തി താവത് പൃഥിവീ സമുദ്രോ തരവശ്ച യുഷ്മാഭി ർന ഹിംസ്യന്താം|
“जब तक हम अपने परमेश्वर के दासों के माथे पर मुहर न लगा दें, तब तक पृथ्वी और समुद्र और पेड़ों को हानि न पहुँचाना।”
4 തതഃ പരം മുദ്രാങ്കിതലോകാനാം സംഖ്യാ മയാശ്രാവി| ഇസ്രായേലഃ സർവ്വവംശായാശ്ചതുശ്ചത്വാരിംശത്സഹസ്രാധികലക്ഷലോകാ മുദ്രയാങ്കിതാ അഭവൻ,
और जिन पर मुहर दी गई, मैंने उनकी गिनती सुनी, कि इस्राएल की सन्तानों के सब गोत्रों में से एक लाख चौवालीस हजार पर मुहर दी गई:
5 അർഥതോ യിഹൂദാവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി രൂബേണവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി ഗാദവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി,
यहूदा के गोत्र में से बारह हजार पर मुहर दी गई, रूबेन के गोत्र में से बारह हजार पर, गाद के गोत्र में से बारह हजार पर,
6 ആശേരവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി നപ്താലിവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി മിനശിവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി,
आशेर के गोत्र में से बारह हजार पर, नप्ताली के गोत्र में से बारह हजार पर; मनश्शे के गोत्र में से बारह हजार पर,
7 ശിമിയോനവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി ലേവിവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി ഇഷാഖരവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി,
शमौन के गोत्र में से बारह हजार पर, लेवी के गोत्र में से बारह हजार पर, इस्साकार के गोत्र में से बारह हजार पर,
8 സിബൂലൂനവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി യൂഷഫവംശേ ദ്വാദശസഹസ്രാണി ബിന്യാമീനവംശേ ച ദ്വാദശസഹസ്രാണി ലോകാ മുദ്രാങ്കിതാഃ|
जबूलून के गोत्र में से बारह हजार पर, यूसुफ के गोत्र में से बारह हजार पर, और बिन्यामीन के गोत्र में से बारह हजार पर मुहर दी गई।
9 തതഃ പരം സർവ്വജാതീയാനാം സർവ്വവംശീയാനാം സർവ്വദേശീയാനാം സർവ്വഭാഷാവാദിനാഞ്ച മഹാലോകാരണ്യം മയാ ദൃഷ്ടം, താൻ ഗണയിതും കേനാപി ന ശക്യം, തേ ച ശുഭ്രപരിച്ഛദപരിഹിതാഃ സന്തഃ കരൈശ്ച താലവൃന്താനി വഹന്തഃ സിംഹാസനസ്യ മേഷശാവകസ്യ ചാന്തികേ തിഷ്ഠന്തി,
इसके बाद मैंने दृष्टि की, और हर एक जाति, और कुल, और लोग और भाषा में से एक ऐसी बड़ी भीड़, जिसे कोई गिन नहीं सकता था श्वेत वस्त्र पहने और अपने हाथों में खजूर की डालियाँ लिये हुए सिंहासन के सामने और मेम्ने के सामने खड़ी है;
10 ഉച്ചൈഃസ്വരൈരിദം കഥയന്തി ച, സിംഹാസനോപവിഷ്ടസ്യ പരമേശസ്യ നഃ സ്തവഃ| സ്തവശ്ച മേഷവത്സസ്യ സമ്ഭൂയാത് ത്രാണകാരണാത്|
१०और बड़े शब्द से पुकारकर कहती है, “उद्धार के लिये हमारे परमेश्वर का, जो सिंहासन पर बैठा है, और मेम्ने का जय जयकार हो।”
11 തതഃ സർവ്വേ ദൂതാഃ സിംഹാസനസ്യ പ്രാചീനവർഗസ്യ പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ ച പരിതസ്തിഷ്ഠന്തഃ സിംഹാസനസ്യാന്തികേ ന്യൂബ്ജീഭൂയേശ്വരം പ്രണമ്യ വദന്തി,
११और सारे स्वर्गदूत, उस सिंहासन और प्राचीनों और चारों प्राणियों के चारों ओर खड़े हैं, फिर वे सिंहासन के सामने मुँह के बल गिर पड़े और परमेश्वर को दण्डवत् करके कहा,
12 തഥാസ്തു ധന്യവാദശ്ച തേജോ ജ്ഞാനം പ്രശംസനം| ശൗര്യ്യം പരാക്രമശ്ചാപി ശക്തിശ്ച സർവ്വമേവ തത്| വർത്തതാമീശ്വരേഽസ്മാകം നിത്യം നിത്യം തഥാസ്ത്വിതി| (aiōn g165)
१२“आमीन, हमारे परमेश्वर की स्तुति, महिमा, ज्ञान, धन्यवाद, आदर, सामर्थ्य, और शक्ति युगानुयुग बनी रहें। आमीन।” (aiōn g165)
13 തതഃ പരം തേഷാം പ്രാചീനാനാമ് ഏകോ ജനോ മാം സമ്ഭാഷ്യ ജഗാദ ശുഭ്രപരിച്ഛദപരിഹിതാ ഇമേ കേ? കുതോ വാഗതാഃ?
१३इस पर प्राचीनों में से एक ने मुझसे कहा, “ये श्वेत वस्त्र पहने हुए कौन हैं? और कहाँ से आए हैं?”
14 തതോ മയോക്തം ഹേ മഹേച്ഛ ഭവാനേവ തത് ജാനാതി| തേന കഥിതം, ഇമേ മഹാക്ലേശമധ്യാദ് ആഗത്യ മേഷശാവകസ്യ രുധിരേണ സ്വീയപരിച്ഛദാൻ പ്രക്ഷാലിതവന്തഃ ശുക്ലീകൃതവന്തശ്ച|
१४मैंने उससे कहा, “हे स्वामी, तू ही जानता है।” उसने मुझसे कहा, “ये वे हैं, जो उस महाक्लेश में से निकलकर आए हैं; इन्होंने अपने-अपने वस्त्र मेम्ने के लहू में धोकर श्वेत किए हैं।
15 തത്കാരണാത് ത ഈശ്വരസ്യ സിംഹാസനസ്യാന്തികേ തിഷ്ഠന്തോ ദിവാരാത്രം തസ്യ മന്ദിരേ തം സേവന്തേ സിംഹാസനോപവിഷ്ടോ ജനശ്ച താൻ അധിസ്ഥാസ്യതി|
१५“इसी कारण वे परमेश्वर के सिंहासन के सामने हैं, और उसके मन्दिर में दिन-रात उसकी सेवा करते हैं; और जो सिंहासन पर बैठा है, वह उनके ऊपर अपना तम्बू तानेगा।
16 തേഷാം ക്ഷുധാ പിപാസാ വാ പുന ർന ഭവിഷ്യതി രൗദ്രം കോപ്യുത്താപോ വാ തേഷു ന നിപതിഷ്യതി,
१६“वे फिर भूखे और प्यासे न होंगे; और न उन पर धूप, न कोई तपन पड़ेगी।
17 യതഃ സിംഹാസനാധിഷ്ഠാനകാരീ മേഷശാവകസ്താൻ ചാരയിഷ്യതി, അമൃതതോയാനാം പ്രസ്രവണാനാം സന്നിധിം താൻ ഗമയിഷ്യതി ച, ഈശ്വരോഽപി തേഷാം നയനഭ്യഃ സർവ്വമശ്രു പ്രമാർക്ഷ്യതി|
१७क्योंकि मेम्ना जो सिंहासन के बीच में है, उनकी रखवाली करेगा; और उन्हें जीवनरूपी जल के सोतों के पास ले जाया करेगा, और परमेश्वर उनकी आँखों से सब आँसू पोंछ डालेगा।”

< പ്രകാശിതം 7 >