< പ്രകാശിതം 6 >
1 അനന്തരം മയി നിരീക്ഷമാണേ മേഷശാവകേന താസാം സപ്തമുദ്രാണാമ് ഏകാ മുദ്രാ മുക്താ തതസ്തേഷാം ചതുർണാമ് ഏകസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതിവാചകോ മേഘഗർജനതുല്യോ രവോ മയാ ശ്രുതഃ|
And I saw, when the Lamb opened one of the seven seals, and I heard one of the four living creatures saying, as with a voice of thunder—Go!
2 തതഃ പരമ് ഏകഃ ശുക്ലാശ്ചോ ദൃഷ്ടഃ, തദാരൂഢോ ജനോ ധനു ർധാരയതി തസ്മൈ ച കിരീടമേകമ് അദായി തതഃ സ പ്രഭവൻ പ്രഭവിഷ്യംശ്ച നിർഗതവാൻ|
And I saw, and lo! a white horse, —and he that was sitting thereon holding a bow; and there was given unto him a crown, and he went forth conquering, and that he might conquer.
3 അപരം ദ്വിതീയമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം ദ്വിതീയസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ|
And, when he opened the second seal, I heard the second living creature, saying—Go!
4 തതോ ഽരുണവർണോ ഽപര ഏകോ ഽശ്വോ നിർഗതവാൻ തദാരോഹിണി പൃഥിവീതഃ ശാന്ത്യപഹരണസ്യ ലോകാനാം മധ്യേ പരസ്പരം പ്രതിഘാതോത്പാദനസ്യ ച സാമർഥ്യം സമർപിതമ്, ഏകോ ബൃഹത്ഖങ്ഗോ ഽപി തസ്മാ അദായി|
And there went forth another, a red horse, —and, unto him that was sitting thereon, it was given, [unto him], to take away peace from the earth, and that, one another, they should slay; and there was given unto him a great sword.
5 അപരം തൃതീയമുദ്രായാം തന മോചിതായാം തൃതീയസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ, തതഃ കാലവർണ ഏകോ ഽശ്വോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തദാരോഹിണോ ഹസ്തേ തുലാ തിഷ്ഠതി
And, when he opened the third seal, I heard the third living creature, saying—Go! And I saw, and lo! a black horse, and he that was sitting thereon holding a pair of balances in his hand.
6 അനന്തരം പ്രാണിചതുഷ്ടയസ്യ മധ്യാദ് വാഗിയം ശ്രുതാ ഗോധൂമാനാമേകഃ സേടകോ മുദ്രാപാദൈകമൂല്യഃ, യവാനാഞ്ച സേടകത്രയം മുദ്രാപാദൈകമൂല്യം തൈലദ്രാക്ഷാരസാശ്ച ത്വയാ മാ ഹിംസിതവ്യാഃ|
And I heard as a voice in the midst of the four living creatures, saying—A quart of wheat for, a denary, and three quarts of barley, for a denary, —and, the oil and the wine, do not wrong.
7 അനന്തരം ചതുർഥമുദ്രായാം തേന മോചിതായാം ചതുർഥസ്യ പ്രാണിന ആഗത്യ പശ്യേതി വാക് മയാ ശ്രുതാ|
And, when he opened the fourth seal, I heard the voice of the fourth living creature, saying—Go!
8 തതഃ പാണ്ഡുരവർണ ഏകോ ഽശ്വോ മയാ ദൃഷ്ടഃ, തദാരോഹിണോ നാമ മൃത്യുരിതി പരലോകശ്ച തമ് അനുചരതി ഖങ്ഗേന ദുർഭിക്ഷേണ മഹാമാര്യ്യാ വന്യപശുഭിശ്ച ലോകാനാം ബധായ പൃഥിവ്യാശ്ചതുർഥാംശസ്യാധിപത്യം തസ്മാ അദായി| (Hadēs )
And I saw, and lo! a livid horse, —and he that was sitting thereupon had for a name, Death, and, Hades, was following with him; and there was given unto them authority over the fourth of the earth, to slay with sword, and with famine, and with death, and by the wild beasts of the earth. (Hadēs )
9 അനന്തരം പഞ്ചമമുദ്രായാം തേന മോചിതായാമ് ഈശ്വരവാക്യഹേതോസ്തത്ര സാക്ഷ്യദാനാച്ച ഛേദിതാനാം ലോകാനാം ദേഹിനോ വേദ്യാ അധോ മയാദൃശ്യന്ത|
And, when he opened the fifth seal, I saw, beneath the altar, the souls of them who had been slain because of the word of God and because of the witness which they held.
10 ത ഉച്ചൈരിദം ഗദന്തി, ഹേ പവിത്ര സത്യമയ പ്രഭോ അസ്മാകം രക്തപാതേ പൃഥിവീനിവാസിഭി ർവിവദിതും തസ്യ ഫല ദാതുഞ്ച കതി കാലം വിലമ്ബസേ?
And they cried out with a loud voice, saying—How long, O Sovereign, the Holy and True, dost thou not vindicate and avenge our blood from them that dwell upon the earth?
11 തതസ്തേഷാമ് ഏകൈകസ്മൈ ശുഭ്രഃ പരിച്ഛദോ ഽദായി വാഗിയഞ്ചാകഥ്യത യൂയമൽപകാലമ് അർഥതോ യുഷ്മാകം യേ സഹാദാസാ ഭ്രാതരോ യൂയമിവ ഘാനിഷ്യന്തേ തേഷാം സംഖ്യാ യാവത് സമ്പൂർണതാം ന ഗച്ഛതി താവദ് വിരമത|
And there was given to them, each one, a white robe, and it was bidden them, that they should rest yet a little while—until the number should be made full of their fellow-servants also, and their brethren, who were about to be slain as even, they.
12 അനന്തരം യദാ സ ഷഷ്ഠമുദ്രാമമോചയത് തദാ മയി നിരീക്ഷമാണേ മഹാൻ ഭൂകമ്പോ ഽഭവത് സൂര്യ്യശ്ച ഉഷ്ട്രലോമജവസ്ത്രവത് കൃഷ്ണവർണശ്ചന്ദ്രമാശ്ച രക്തസങ്കാശോ ഽഭവത്
And I saw, when he opened the sixth seal, that a, great earthquake, took place; and, the sun, became black as sackcloth of hair, and, the full moon, became as blood,
13 ഗഗനസ്ഥതാരാശ്ച പ്രബലവായുനാ ചാലിതാദ് ഉഡുമ്ബരവൃക്ഷാത് നിപാതിതാന്യപക്കഫലാനീവ ഭൂതലേ ന്യപതൻ|
and, the stars of heaven, fell to the earth, as, a fig-tree, sheddeth her winter figs, when, by a great wind, it is shaken,
14 ആകാശമണ്ഡലഞ്ച സങ്കുച്യമാനഗ്രന്ഥഇവാന്തർധാനമ് അഗമത് ഗിരയ ഉപദ്വീപാശ്ച സർവ്വേ സ്ഥാനാന്തരം ചാലിതാഃ
and, the heaven, was withdrawn, as a scroll rolling itself up, and, every mountain and island, out of their places, were shaken.
15 പൃഥിവീസ്ഥാ ഭൂപാലാ മഹാല്ലോകാഃ സഹസ്ത്രപതയോ ധനിനഃ പരാക്രമിണശ്ച ലോകാ ദാസാ മുക്താശ്ച സർവ്വേ ഽപി ഗുഹാസു ഗിരിസ്ഥശൈലേഷു ച സ്വാൻ പ്രാച്ഛാദയൻ|
And, the kings of the earth, and the great men, and the rulers of thousands, and the rich, and the mighty, and every bondman and freeman, hid themselves within the caves and within the rocks of the mountains;
16 തേ ച ഗിരീൻ ശൈലാംശ്ച വദന്തി യൂയമ് അസ്മദുപരി പതിത്വാ സിംഹാസനോപവിഷ്ടജനസ്യ ദൃഷ്ടിതോ മേഷശാവകസ്യ കോപാച്ചാസ്മാൻ ഗോപായത;
and they say, unto the mountains and unto the rocks—Fall upon us, and hide us from the face of him that sitteth upon the throne, and from the anger of the Lamb;
17 യതസ്തസ്യ ക്രോധസ്യ മഹാദിനമ് ഉപസ്ഥിതം കഃ സ്ഥാതും ശക്നോതി?
Because the great day of their anger is come, and who is able to stand?