പ്രകാശിതം 21
1 അനന്തരം നവീനമ് ആകാശമണ്ഡലം നവീനാ പൃഥിവീ ച മയാ ദൃഷ്ടേ യതഃ പ്രഥമമ് ആകാശമണ്ഡലം പ്രഥമാ പൃഥിവീ ച ലോപം ഗതേ സമുദ്രോ ഽപി തതഃ പരം ന വിദ്യതേ|
फिरी मैं नोआ स्वर्ग कने नोई धरती दिखी, क्योंकि पूराणी धरती कने स्वर्ग हुण नी थे। कने हुण कोई समुन्द्र भी नी था।
2 അപരം സ്വർഗാദ് അവരോഹന്തീ പവിത്രാ നഗരീ, അർഥതോ നവീനാ യിരൂശാലമപുരീ മയാ ദൃഷ്ടാ, സാ വരായ വിഭൂഷിതാ കന്യേവ സുസജ്ജിതാസീത്|
फिरी मैं पबित्र नोऐ शेहर यरूशलेमे जो भी दिखया, जड़ा स्वर्गे ला परमेश्वरे दिया तरफा ला थले ओआ दा है। उस शेहरे जो नोईया लाड़िया सांई तैयार कितया था, जिसा जो कपड़े पहनाई करी कने श्रृंगार कितया है जड़ी लाड़े सोगी बियाह करणे तांई तैयार है।
3 അനന്തരം സ്വർഗാദ് ഏഷ മഹാരവോ മയാ ശ്രുതഃ പശ്യായം മാനവൈഃ സാർദ്ധമ് ഈശ്വരസ്യാവാസഃ, സ തൈഃ സാർദ്ധം വത്സ്യതി തേ ച തസ്യ പ്രജാ ഭവിഷ്യന്തി, ഈശ്വരശ്ച സ്വയം തേഷാമ് ഈശ്വരോ ഭൂത്വാ തൈഃ സാർദ്ധം സ്ഥാസ്യതി|
फिरी मैं इक अबाज सुणी जड़ी परमेश्वरे दे सिंहासने ला जोरे ला बोली, “दिख, हुण परमेश्वरे लोकां बिच अपणा घर बणाणा।” उनी उना सोगी रैणा, कने सै उदे लोक होणे, उनी अपु उना जो अपणे लोकां दे रुपे च अपनाणा कने उनी उना सोगी रेंणा कने उना भी उसयो परमेश्वरे दे रुपे च अपनाई लेंणा।
4 തേഷാം നേത്രേഭ്യശ്ചാശ്രൂണി സർവ്വാണീശ്വരേണ പ്രമാർക്ഷ്യന്തേ മൃത്യുരപി പുന ർന ഭവിഷ്യതി ശോകവിലാപക്ലേശാ അപി പുന ർന ഭവിഷ്യന്തി, യതഃ പ്രഥമാനി സർവ്വാണി വ്യതീതിനി|
परमेश्वरे उना दियां हखी ला सारे आंसू पूंज्जी देंणे; कने इदे बाद कुसी भी माणुऐ जो दुख नी सेहणा पोंणा, रोणा नी पोंणा, दर्द महसूस नी होणा, ना ही कूदी मौत होंणी क्योंकि पूराणे संसारे दियां सारियां चीजां गायब होई गियां न।
5 അപരം സിംഹാസനോപവിഷ്ടോ ജനോഽവദത് പശ്യാഹം സർവ്വാണി നൂതനീകരോമി| പുനരവദത് ലിഖ യത ഇമാനി വാക്യാനി സത്യാനി വിശ്വാസ്യാനി ച സന്തി|
कने जड़ा सिंहासने पर बैठया था, उनी बोलया, “दिख, मैं सब कुछ नोआ करी दिन्दा है।” फिरी उनी बोलया, “लिखि ले, क्योंकि जड़ा मैं बोलदा है उदे पर भरोसा करी सकदा है। ऐ गल्लां पक्का ही होणियां।”
6 പന ർമാമ് അവദത് സമാപ്തം, അഹം കഃ ക്ഷശ്ച, അഹമ് ആദിരന്തശ്ച യഃ പിപാസതി തസ്മാ അഹം ജീവനദായിപ്രസ്രവണസ്യ തോയം വിനാമൂല്യം ദാസ്യാമി|
फिरी उनी मिंजो बोलया, सब कुछ मुकी गिया है। मैं अलफा कने ओमेगा, कने शुरुआत कने अंत है। जड़ा कोई प्यासा है, मैं उसयो उस पाणिऐ ला मुफ्त पांणी पिणे तांई देणा जड़ा हमेशा दी जिन्दगी दिन्दा है।
7 യോ ജയതി സ സർവ്വേഷാമ് അധികാരീ ഭവിഷ്യതി, അഹഞ്ച തസ്യേശ്വരോ ഭവിഷ്യാമി സ ച മമ പുത്രോ ഭവിഷ്യതി|
जड़ा शैताने जो हराई दिन्दा है, उसयो मिंजो ला सै ऐ सारियां आशीषां मिलणियां; कने मैं उदा परमेश्वर होणा कने सै मेरा पुत्र होणा।
8 കിന്തു ഭീതാനാമ് അവിശ്വാസിനാം ഘൃണ്യാനാം നരഹന്തൃണാം വേശ്യാഗാമിനാം മോഹകാനാം ദേവപൂജകാനാം സർവ്വേഷാമ് അനൃതവാദിനാഞ്ചാംശോ വഹ്നിഗന്ധകജ്വലിതഹ്രദേ ഭവിഷ്യതി, ഏഷ ഏവ ദ്വിതീയോ മൃത്യുഃ| (Limnē Pyr g3041 g4442)
पर जड़े मिंजो पर भरोसा नी रखदे, उना जो जोर लाईकरी गंधक बालिया उसा झिला च पाई देणा, जड़ी दुज्जी मौत है। कने सेई अंजाम उना दा भी होणा, जड़े लोकां दे सामणे मिंजो अपनाणे ला डरदे न, बुरे कम्म करदे न, जड़े हत्यारे न, गंदे कम्म करदे न, जादू टोणा करदे न, मूर्तियां दी पूजा करदे न, या झूठ बोलदे न। (Limnē Pyr g3041 g4442)
9 അനന്തരം ശേഷസപ്തദണ്ഡൈഃ പരിപൂർണാഃ സപ്ത കംസാ യേഷാം സപ്തദൂതാനാം കരേഷ്വാസൻ തേഷാമേക ആഗത്യ മാം സമ്ഭാഷ്യാവദത്, ആഗച്ഛാഹം താം കന്യാമ് അർഥതോ മേഷശാവകസ്യ ഭാവിഭാര്യ്യാം ത്വാം ദർശയാമി|
फिरी उना सत्तां स्वर्गदूतां चे इकी जिना माणुऐ दिया जाति पर सत्त आखरी मुसीबतां ला भरयो कटोरे न्योरे थे, मिंजो सोगी गल्ल किती कने उनी बोलया, “ऐथू ओआ, मैं तिजो लाड़ी दसणी जिदा जल्दी ही छेलुये सोगी बियाह होई जाणा है।”
10 തതഃ സ ആത്മാവിഷ്ടം മാമ് അത്യുച്ചം മഹാപർവ്വതമേംക നീത്വേശ്വരസ്യ സന്നിധിതഃ സ്വർഗാദ് അവരോഹന്തീം യിരൂശാലമാഖ്യാം പവിത്രാം നഗരീം ദർശിതവാൻ|
तालू परमेश्वरे दिया आत्मा इक दर्शण दसया। उस दर्शने च स्वर्गदूत मिंजो इक बड़े बड्डे पाड़े पर लेई गिया। कने पबित्र शेहर यरूशलेम दसया, जड़ा परमेश्वरे दिया तरफा ला स्वर्गे ला थले उतरया था।
11 സാ ഈശ്വരീയപ്രതാപവിശിഷ്ടാ തസ്യാസ്തേജോ മഹാർഘരത്നവദ് അർഥതഃ സൂര്യ്യകാന്തമണിതേജസ്തുല്യം|
शेहर परमेश्वरे ला मिलणे बालिया लौई ला चमका दा था, कने उदी ज्योति बड़े कीमती पथर मतलब की यशब नाऐ दे बेशकीमती पथरे सांई चमका दी थी, कने शीशे सांई साफ थी।
12 തസ്യാഃ പ്രാചീരം ബൃഹദ് ഉച്ചഞ്ച തത്ര ദ്വാദശ ഗോപുരാണി സന്തി തദ്ഗോപുരോപരി ദ്വാദശ സ്വർഗദൂതാ വിദ്യന്തേ തത്ര ച ദ്വാദശ നാമാന്യർഥത ഇസ്രായേലീയാനാം ദ്വാദശവംശാനാം നാമാനി ലിഖിതാനി|
शेहरे दियां चारो पासे दियां दिबारां बड़िया उच्चिया थियां, कने शेहरे च बारा दरबाजे थे कने उना सारे दरबाजयां च इक स्वर्गदूत पेहरा दे दा था कने उना दरबाजयां पर इस्राएलियां दे बारा गोत्रां दे ना लिखयो थे।
13 പൂർവ്വദിശി ത്രീണി ഗോപുരാണി ഉത്തരദിശി ത്രീണി ഗോപുരാണി ദക്ഷിണദിഷി ത്രീണി ഗോപുരാണി പശ്ചീമദിശി ച ത്രീണി ഗോപുരാണി സന്തി|
शेहरे दिया चारों दिशां च तिन दरबाजे थे: पूर्व, पश्चिम, उत्तर कने दक्षिण च।
14 നഗര്യ്യാഃ പ്രാചീരസ്യ ദ്വാദശ മൂലാനി സന്തി തത്ര മേഷാശാവാകസ്യ ദ്വാദശപ്രേരിതാനാം ദ്വാദശ നാമാനി ലിഖിതാനി|
उना शेहरे दियां दिबारां बारा बड्डे-बड्डे पथरां उपर बणाईयां थियां, कने उना हर इक पथरे पर छेलुये दे बारह प्रेरितां दे नां लिखयो थे।
15 അനരം നഗര്യ്യാസ്തദീയഗോപുരാണാം തത്പ്രാചീരസ്യ ച മാപനാർഥം മയാ സമ്ഭാഷമാണസ്യ ദൂതസ്യ കരേ സ്വർണമയ ഏകഃ പരിമാണദണ്ഡ ആസീത്|
सै स्वर्गदूत जड़ा मिंजो सोगी गल्लां करा दा था, उदे बाल दरबाजयां कने उदियां दिबारां जो नापणे तांई इक सोने दा गज था।
16 നഗര്യ്യാ ആകൃതിശ്ചതുരസ്രാ തസ്യാ ദൈർഘ്യപ്രസ്ഥേ സമേ| തതഃ പരം സ തേഗ പരിമാണദണ്ഡേന താം നഗരീം പരിമിതവാൻ തസ്യാഃ പരിമാണം ദ്വാദശസഹസ്രനല്വാഃ| തസ്യാ ദൈർഘ്യം പ്രസ്ഥമ് ഉച്ചത്വഞ്ച സമാനാനി|
उस शेहरे दे चार सिरे थे कने चारो सिरे इकोदे थे। स्वर्गदूते उस सोने दे फीते ला शेहरे जो नापया; इदी लम्बाई दो हजार चार सौ किलो मीटर थी। इदी चौड़ाई कने उच्चाई लम्बाईया बराबर ही थी।
17 അപരം സ തസ്യാഃ പ്രാചീരം പരിമിതവാൻ തസ്യ മാനവാസ്യാർഥതോ ദൂതസ്യ പരിമാണാനുസാരതസ്തത് ചതുശ്ചത്വാരിംശദധികാശതഹസ്തപരിമിതം |
इदे बाद स्वर्गदूते दिबारां दी उच्चाई नापी। उनी इसयो भी इयां ही नापया जियां लोक चीजां जो नापदे न। दिबार छियासठ मीटर उच्ची थी।
18 തസ്യ പ്രാചീരസ്യ നിർമ്മിതിഃ സൂര്യ്യകാന്തമണിഭി ർനഗരീ ച നിർമ്മലകാചതുല്യേന ശുദ്ധസുവർണേന നിർമ്മിതാ|
शेहर खरे सोने ला बणया था जड़ा शीशे सांई चमकदा था कने उदियां दिबारां यशब नाऐ दे कीमती पथरे ला बणियां थियां।
19 നഗര്യ്യാഃ പ്രാചീരസ്യ മൂലാനി ച സർവ്വവിധമഹാർഘമണിഭി ർഭൂഷിതാനി| തേഷാം പ്രഥമം ഭിത്തിമൂലം സൂര്യ്യകാന്തസ്യ, ദ്വിതീയം നീലസ്യ, തൃതീയം താമ്രമണേഃ, ചതുർഥം മരകതസ്യ,
उस शेहरे दियां नियां कीमती बारा बड्डे-बड्डे पत्थरां पर बणियां थियां; पैली नीं यशबे दी, दुज्जी नीलमणी दी, तीजी लालड़ीऐ दी, चोथी मरकते दी,
20 പഞ്ചമം വൈദൂര്യ്യസ്യ, ഷഷ്ഠം ശോണരത്നസ്യ, സപ്തമം ചന്ദ്രകാന്തസ്യ, അഷ്ടമം ഗോമേദസ്യ, നവമം പദ്മരാഗസ്യ, ദശമം ലശൂനീയസ്യ, ഏകാദശം ഷേരോജസ്യ, ദ്വാദശം മർടീഷ്മണേശ്ചാസ്തി|
पंजमी गोमेदके दी, छेमी माणिक्ये दी, सतमी पीतमणिऐ दी, अठमी पेरोजे दी, नौमी पुखराजे दी, दसमी लहसनिये दी, गयारमी धूम्रकांते दी, कने बारमी याकूबे दी थी।
21 ദ്വാദശഗോപുരാണി ദ്വാദശമുക്താഭി ർനിർമ്മിതാനി, ഏകൈകം ഗോപുരമ് ഏകൈകയാ മുക്തയാ കൃതം നഗര്യ്യാ മഹാമാർഗശ്ചാച്ഛകാചവത് നിർമ്മലസുവർണേന നിർമ്മിതം|
बारा दरबाजे भी इक-इक कीमती मोतियां ला बणयो थे, कने शेहरे दियां सड़कां खरे सोने दियां बणियां थियां जड़ियां शीशे सांई चमकदियां थियां।
22 തസ്യാ അന്തര ഏകമപി മന്ദിരം മയാ ന ദൃഷ്ടം സതഃ സർവ്വശക്തിമാൻ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരോ മേഷശാവകശ്ച സ്വയം തസ്യ മന്ദിരം|
मैं इस शेहरे च कोई मंदिर नी दिखया क्योंकि सारयां ला शक्तिशाली प्रभु परमेश्वर कने छेलू उस शेहरे च है। इस तांई ओथु मंदरे दी कोई जरूरत नी है।
23 തസ്യൈ നഗര്യ്യൈ ദീപ്തിദാനാർഥം സൂര്യ്യാചന്ദ്രമസോഃ പ്രയോജനം നാസ്തി യത ഈശ്വരസ്യ പ്രതാപസ്താം ദീപയതി മേഷശാവകശ്ച തസ്യാ ജ്യോതിരസ്തി|
उस शेहरे च ना सूरजे दी कने ना चन्द्रमे दी जरूरत है, क्योंकि सै शेहर परमेश्वरे कने छेलुये दिया रोशनिया ला रोशन है।
24 പരിത്രാണപ്രാപ്തലോകനിവഹാശ്ച തസ്യാ ആലോകേ ഗമനാഗമനേ കുർവ്വന്തി പൃഥിവ്യാ രാജാനശ്ച സ്വകീയം പ്രതാപം ഗൗരവഞ്ച തന്മധ്യമ് ആനയന്തി|
उस शेहरे च चमक संसारे च रेणे बालयां सारे लोकां जो रौशनी दिन्दी है कने संसारे दे सारे राजयां अपणिया-अपणिया दौलता जो उस शेहरे च लेई ओंणा है।
25 തസ്യാ ദ്വാരാണി ദിവാ കദാപി ന രോത്സ്യന്തേ നിശാപി തത്ര ന ഭവിഷ്യതി|
उस शेहरे दे दरबाजे दिन भर खुले रेंदे न। सै कड़ी कदी भी बंद नी होंदी क्योंकि ओथु कदी भी रात नी होंदी।
26 സർവ്വജാതീനാം ഗൗരവപ്രതാപൗ തന്മധ്യമ് ആനേഷ്യേതേ|
संसारे दे लोकां संसारे दियां सारियां खुबसुरत चीजां जो कने लोकां दिया धन दौलता जो उस शेहरे च लेई ओंणा है।
27 പരന്ത്വപവിത്രം ഘൃണ്യകൃദ് അനൃതകൃദ് വാ കിമപി തന്മധ്യം ന പ്രവേക്ഷ്യതി മേഷശാവകസ്യ ജീവനപുസ്തകേ യേഷാം നാമാനി ലിഖിതാനി കേവലം ത ഏവ പ്രവേക്ഷ്യന്തി|
पर जड़े कुछ भी गंदा था या सै लोक जड़े बुराई करदे न या झूठ बोलदे न, उना जो पक्का ही उस शेहरे च अंदर ओंणे दी इजाजत नी है। ओथु सिर्फ सेई लोक अंदर जाई सकदे न जिना दे ना छेलुये दिया जिन्दगिया दिया कताबा च लिखयो थे।
