മഥിഃ 5
1 അനന്തരം സ ജനനിവഹം നിരീക്ഷ്യ ഭൂധരോപരി വ്രജിത്വാ സമുപവിവേശ|
But, seeing the multitudes, he went up into a mountain, —and, when he had taken a seat, his disciples came unto him;
2 തദാനീം ശിഷ്യേഷു തസ്യ സമീപമാഗതേഷു തേന തേഭ്യ ഏഷാ കഥാ കഥ്യാഞ്ചക്രേ|
and, opening his mouth, he began teaching them, saying: —
3 അഭിമാനഹീനാ ജനാ ധന്യാഃ, യതസ്തേ സ്വർഗീയരാജ്യമ് അധികരിഷ്യന്തി|
Happy, the destitute, in spirit; for, theirs, is the kingdom of the heavens;
4 ഖിദ്യമാനാ മനുജാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ സാന്ത്വനാം പ്രാപ്സന്തി|
Happy, they who mourn; for, they, shall be comforted:
5 നമ്രാ മാനവാശ്ച ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ മേദിനീമ് അധികരിഷ്യന്തി|
Happy, the meek; for, they, shall inherit the earth:
6 ധർമ്മായ ബുഭുക്ഷിതാഃ തൃഷാർത്താശ്ച മനുജാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ പരിതർപ്സ്യന്തി|
Happy, they who hunger and thirst for righteousness; for, they, shall be filled:
7 കൃപാലവോ മാനവാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് തേ കൃപാം പ്രാപ്സ്യന്തി|
Happy, the merciful; for, they, shall receive mercy:
8 നിർമ്മലഹൃദയാ മനുജാശ്ച ധന്യാഃ, യസ്മാത് ത ഈശ്ചരം ദ്രക്ഷ്യന്തി|
Happy, the pure, in heart; for, they, shall, see God:
9 മേലയിതാരോ മാനവാ ധന്യാഃ, യസ്മാത് ത ഈശ്ചരസ്യ സന്താനത്വേന വിഖ്യാസ്യന്തി|
Happy, the peacemakers; for, they, shall be, called sons of God:
10 ധർമ്മകാരണാത് താഡിതാ മനുജാ ധന്യാ, യസ്മാത് സ്വർഗീയരാജ്യേ തേഷാമധികരോ വിദ്യതേ|
Happy, they who have been persecuted for righteousness’ sake; for, theirs, is the kingdom of the heavens.
11 യദാ മനുജാ മമ നാമകൃതേ യുഷ്മാൻ നിന്ദന്തി താഡയന്തി മൃഷാ നാനാദുർവ്വാക്യാനി വദന്തി ച, തദാ യുയം ധന്യാഃ|
Happy, are ye, whensoever they may reproach you and persecute you, and say every evil thing against you, falsely, for my sake:
12 തദാ ആനന്ദത, തഥാ ഭൃശം ഹ്ലാദധ്വഞ്ച, യതഃ സ്വർഗേ ഭൂയാംസി ഫലാനി ലപ്സ്യധ്വേ; തേ യുഷ്മാകം പുരാതനാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോഽപി താദൃഗ് അതാഡയൻ|
Rejoice and exult, because, your reward, is great in the heavens; for, so, persecuted they the prophets who were before you.
13 യുയം മേദിന്യാം ലവണരൂപാഃ, കിന്തു യദി ലവണസ്യ ലവണത്വമ് അപയാതി, തർഹി തത് കേന പ്രകാരേണ സ്വാദുയുക്തം ഭവിഷ്യതി? തത് കസ്യാപി കാര്യ്യസ്യായോഗ്യത്വാത് കേവലം ബഹിഃ പ്രക്ഷേപ്തും നരാണാം പദതലേന ദലയിതുഞ്ച യോഗ്യം ഭവതി|
Ye, are the salt of the earth; but, if the salt become tasteless, wherewith shall it be salted? it is good, for nothing, any more, save, being cast out, to be trampled on by men.
14 യൂയം ജഗതി ദീപ്തിരൂപാഃ, ഭൂധരോപരി സ്ഥിതം നഗരം ഗുപ്തം ഭവിതും നഹി ശക്ഷ്യതി|
Ye, are the light of the world: it is impossible for a city to be hid, on the top of a mountain, lying.
15 അപരം മനുജാഃ പ്രദീപാൻ പ്രജ്വാല്യ ദ്രോണാധോ ന സ്ഥാപയന്തി, കിന്തു ദീപാധാരോപര്യ്യേവ സ്ഥാപയന്തി, തേന തേ ദീപാ ഗേഹസ്ഥിതാൻ സകലാൻ പ്രകാശയന്തി|
Neither light they a lamp, and place it under the measure; but upon the lampstand, and it giveth light to all that are in the house.
16 യേന മാനവാ യുഷ്മാകം സത്കർമ്മാണി വിലോക്യ യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥം പിതരം ധന്യം വദന്തി, തേഷാം സമക്ഷം യുഷ്മാകം ദീപ്തിസ്താദൃക് പ്രകാശതാമ്|
In like manner, let your light shine before men, —that they may see your good works, —and glorify your Father who is in the heavens.
17 അഹം വ്യവസ്ഥാം ഭവിഷ്യദ്വാക്യഞ്ച ലോപ്തുമ് ആഗതവാൻ, ഇത്ഥം മാനുഭവത, തേ ദ്വേ ലോപ്തും നാഗതവാൻ, കിന്തു സഫലേ കർത്തുമ് ആഗതോസ്മി|
Do not think, that I came to pull down the law, or the prophets, —I came not to pull down, but to fulfil.
18 അപരം യുഷ്മാൻ അഹം തഥ്യം വദാമി യാവത് വ്യോമമേദിന്യോ ർധ്വംസോ ന ഭവിഷ്യതി, താവത് സർവ്വസ്മിൻ സഫലേ ന ജാതേ വ്യവസ്ഥായാ ഏകാ മാത്രാ ബിന്ദുരേകോപി വാ ന ലോപ്സ്യതേ|
For, verily, I say unto you, until the heaven and the earth shall pass away, one least letter, or one point, may in nowise pass away from the law, till all be accomplished.
19 തസ്മാത് യോ ജന ഏതാസാമ് ആജ്ഞാനാമ് അതിക്ഷുദ്രാമ് ഏകാജ്ഞാമപീ ലംഘതേ മനുജാംഞ്ച തഥൈവ ശിക്ഷയതി, സ സ്വർഗീയരാജ്യേ സർവ്വേഭ്യഃ ക്ഷുദ്രത്വേന വിഖ്യാസ്യതേ, കിന്തു യോ ജനസ്താം പാലയതി, തഥൈവ ശിക്ഷയതി ച, സ സ്വർഗീയരാജ്യേ പ്രധാനത്വേന വിഖ്യാസ്യതേ|
Whosoever, therefore, shall relax one of these commandments, the least, and teach men so, shall be called, least, in the kingdom of the heavens; but, whosoever shall do and teach, the same, shall be called, great, in the kingdom of the heavens.
20 അപരം യുഷ്മാൻ അഹം വദാമി, അധ്യാപകഫിരൂശിമാനവാനാം ധർമ്മാനുഷ്ഠാനാത് യുഷ്മാകം ധർമ്മാനുഷ്ഠാനേ നോത്തമേ ജാതേ യൂയമ് ഈശ്വരീയരാജ്യം പ്രവേഷ്ടും ന ശക്ഷ്യഥ|
For I say unto you, that, unless your righteousness exceed that of the Scribes and Pharisees, in nowise, may ye enter into the kingdom of the heavens.
21 അപരഞ്ച ത്വം നരം മാ വധീഃ, യസ്മാത് യോ നരം ഹന്തി, സ വിചാരസഭായാം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി, പൂർവ്വകാലീനജനേഭ്യ ഇതി കഥിതമാസീത്, യുഷ്മാഭിരശ്രാവി|
Ye have heard, that it was said, to them of olden time, —Thou shalt not commit murder, and, whosoever shall commit murder, shall be, liable, to judgment.
22 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യഃ കശ്ചിത് കാരണം വിനാ നിജഭ്രാത്രേ കുപ്യതി, സ വിചാരസഭായാം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി; യഃ കശ്ചിച്ച സ്വീയസഹജം നിർബ്ബോധം വദതി, സ മഹാസഭായാം ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി; പുനശ്ച ത്വം മൂഢ ഇതി വാക്യം യദി കശ്ചിത് സ്വീയഭ്രാതരം വക്തി, തർഹി നരകാഗ്നൗ സ ദണ്ഡാർഹോ ഭവിഷ്യതി| (Geenna g1067)
But, I, say unto you, that, every one who is angry with his brother, shall be, liable, to judgment, —and, whosoever shall say to his brother, Worthless one!, shall be, liable, to the high council; and, whosoever shall say, Rebel!, shall be, liable, unto the fiery gehenna. (Geenna g1067)
23 അതോ വേദ്യാഃ സമീപം നിജനൈവേദ്യേ സമാനീതേഽപി നിജഭ്രാതരം പ്രതി കസ്മാച്ചിത് കാരണാത് ത്വം യദി ദോഷീ വിദ്യസേ, തദാനീം തവ തസ്യ സ്മൃതി ർജായതേ ച,
If, therefore, thou be bearing thy gift towards the altar, and, there, shouldst remember that, thy brother, hath aught against thee,
24 തർഹി തസ്യാ വേദ്യാഃ സമീപേ നിജനൈവൈദ്യം നിധായ തദൈവ ഗത്വാ പൂർവ്വം തേന സാർദ്ധം മില, പശ്ചാത് ആഗത്യ നിജനൈവേദ്യം നിവേദയ|
leave, there, thy gift before the altar, and withdraw, —first, be reconciled unto thy brother, and, then, coming, be offering thy gift.
25 അന്യഞ്ച യാവത് വിവാദിനാ സാർദ്ധം വർത്മനി തിഷ്ഠസി, താവത് തേന സാർദ്ധം മേലനം കുരു; നോ ചേത് വിവാദീ വിചാരയിതുഃ സമീപേ ത്വാം സമർപയതി വിചാരയിതാ ച രക്ഷിണഃ സന്നിധൗ സമർപയതി തദാ ത്വം കാരായാം ബധ്യേഥാഃ|
Be making agreement with thine adversary, quickly, while thou art with him, in the way, —lest once thine adversary deliver thee up unto the judge, and the judge, unto the officer, and, into prison, thou be cast.
26 തർഹി ത്വാമഹം തഥ്ഥം ബ്രവീമി, ശേഷകപർദകേഽപി ന പരിശോധിതേ തസ്മാത് സ്ഥാനാത് കദാപി ബഹിരാഗന്തും ന ശക്ഷ്യസി|
Verily, I say unto thee, In nowise, mayest thou come out from thence, until thou pay the last halfpenny.
27 അപരം ത്വം മാ വ്യഭിചര, യദേതദ് വചനം പൂർവ്വകാലീനലോകേഭ്യഃ കഥിതമാസീത്, തദ് യൂയം ശ്രുതവന്തഃ;
Ye have heard, that it was said, Thou shalt not commit adultery:
28 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യദി കശ്ചിത് കാമതഃ കാഞ്ചന യോഷിതം പശ്യതി, തർഹി സ മനസാ തദൈവ വ്യഭിചരിതവാൻ|
But, I, say unto you, that, Every one who looketh on a woman so as to covet her, already, hath committed adultery with her, in his heart.
29 തസ്മാത് തവ ദക്ഷിണം നേത്രം യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തന്നേത്രമ് ഉത്പാട്യ ദൂരേ നിക്ഷിപ, യസ്മാത് തവ സർവ്വവപുഷോ നരകേ നിക്ഷേപാത് തവൈകാങ്ഗസ്യ നാശോ വരം| (Geenna g1067)
And, if, thy right eye, is causing thee to stumble, pluck it out, and cast it from thee, —for it profiteth thee, that, one of thy members, should perish, and not, thy whole body, be cast into gehenna. (Geenna g1067)
30 യദ്വാ തവ ദക്ഷിണഃ കരോ യദി ത്വാം ബാധതേ, തർഹി തം കരം ഛിത്ത്വാ ദൂരേ നിക്ഷിപ, യതഃ സർവ്വവപുഷോ നരകേ നിക്ഷേപാത് ഏകാങ്ഗസ്യ നാശോ വരം| (Geenna g1067)
And, if, thy right hand, is causing thee to stumble, cut it off, and cast it from thee, —for it profiteth thee, that, one of thy members, should perish, and not, thy whole body, into gehenna, depart. (Geenna g1067)
31 ഉക്തമാസ്തേ, യദി കശ്ചിൻ നിജജായാം പരിത്യക്ത്തുമ് ഇച്ഛതി, തർഹി സ തസ്യൈ ത്യാഗപത്രം ദദാതു|
It was said, moreover, Whosoever shall divorce his wife, let him give her a writing of divorcement;
32 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വ്യാഹരാമി, വ്യഭിചാരദോഷേ ന ജാതേ യദി കശ്ചിൻ നിജജായാം പരിത്യജതി, തർഹി സ താം വ്യഭിചാരയതി; യശ്ച താം ത്യക്താം സ്ത്രിയം വിവഹതി, സോപി വ്യഭിചരതി|
But, I, say unto you, that, Everyone who divorceth his wife—saving for unfaithfulness, causeth her to be made an adulteress, —[and, whosoever shall marry a divorced woman, committeth adultery].
33 പുനശ്ച ത്വം മൃഷാ ശപഥമ് ന കുർവ്വൻ ഈശ്ചരായ നിജശപഥം പാലയ, പൂർവ്വകാലീനലോകേഭ്യോ യൈഷാ കഥാ കഥിതാ, താമപി യൂയം ശ്രുതവന്തഃ|
Again, ye have heard that it was said, to them of olden time, Thou shalt not swear falsely, —but shalt render unto the Lord, thine oaths.
34 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, കമപി ശപഥം മാ കാർഷ്ട, അർഥതഃ സ്വർഗനാമ്നാ ന, യതഃ സ ഈശ്വരസ്യ സിംഹാസനം;
But, I, tell you—not to swear, at all: Neither by heaven, because it is the, throne of God, —
35 പൃഥിവ്യാ നാമ്നാപി ന, യതഃ സാ തസ്യ പാദപീഠം; യിരൂശാലമോ നാമ്നാപി ന, യതഃ സാ മഹാരാജസ്യ പുരീ;
Nor by the earth, because it is his, footstool; nor by Jerusalem, because, it is the, city, of the Great King;
36 നിജശിരോനാമ്നാപി ന, യസ്മാത് തസ്യൈകം കചമപി സിതമ് അസിതം വാ കർത്തും ത്വയാ ന ശക്യതേ|
Nor, by thine own head, mayest thou swear, because thou art not able to make, one hair, white or black.
37 അപരം യൂയം സംലാപസമയേ കേവലം ഭവതീതി ന ഭവതീതി ച വദത യത ഇതോഽധികം യത് തത് പാപാത്മനോ ജായതേ|
But let your word be, Yea, yea, —Nay, nay; and, what goeth beyond these, is, of evil.
38 അപരം ലോചനസ്യ വിനിമയേന ലോചനം ദന്തസ്യ വിനിമയേന ദന്തഃ പൂർവ്വക്തമിദം വചനഞ്ച യുഷ്മാഭിരശ്രൂയത|
Ye have heard, that it was said, —Eye for eye, and tooth for tooth.
39 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി യൂയം ഹിംസകം നരം മാ വ്യാഘാതയത| കിന്തു കേനചിത് തവ ദക്ഷിണകപോലേ ചപേടാഘാതേ കൃതേ തം പ്രതി വാമം കപോലഞ്ച വ്യാഘോടയ|
But, I, tell you, not to resist evil, —Nay, whoever is smiting thee on the right cheek, turn to him, the other also;
40 അപരം കേനചിത് ത്വയാ സാർധ്ദം വിവാദം കൃത്വാ തവ പരിധേയവസനേ ജിഘൃതിതേ തസ്മായുത്തരീയവസനമപി ദേഹി|
And, him who is desiring thee to be judged, and to take, thy tunic, let him have, thy mantle also.
41 യദി കശ്ചിത് ത്വാം ക്രോശമേകം നയനാർഥം അന്യായതോ ധരതി, തദാ തേന സാർധ്ദം ക്രോശദ്വയം യാഹി|
And, whoever shall impress thee one mile, go with him two:
42 യശ്ച മാനവസ്ത്വാം യാചതേ, തസ്മൈ ദേഹി, യദി കശ്ചിത് തുഭ്യം ധാരയിതുമ് ഇച്ഛതി, തർഹി തം പ്രതി പരാംമുഖോ മാ ഭൂഃ|
To him who is asking thee, give; and, him who is desiring from thee to borrow, do not thou turn away.
43 നിജസമീപവസിനി പ്രേമ കുരു, കിന്തു ശത്രും പ്രതി ദ്വേഷം കുരു, യദേതത് പുരോക്തം വചനം ഏതദപി യൂയം ശ്രുതവന്തഃ|
Ye have heard, that it was said, Thou shalt love thy neighbour, and hate thine enemy.
44 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, യൂയം രിപുവ്വപി പ്രേമ കുരുത, യേ ച യുഷ്മാൻ ശപന്തേ, താന, ആശിഷം വദത, യേ ച യുഷ്മാൻ ഋതീയന്തേ, തേഷാം മങ്ഗലം കുരുത, യേ ച യുഷ്മാൻ നിന്ദന്തി, താഡയന്തി ച, തേഷാം കൃതേ പ്രാർഥയധ്വം|
But, I, say unto you, Be loving your enemies, and praying for them who are persecuting you:
45 തത്ര യഃ സതാമസതാഞ്ചോപരി പ്രഭാകരമ് ഉദായയതി, തഥാ ധാർമ്മികാനാമധാർമ്മികാനാഞ്ചോപരി നീരം വർഷയതി താദൃശോ യോ യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ, യൂയം തസ്യൈവ സന്താനാ ഭവിഷ്യഥ|
That ye may become sons of your Father who is in the heavens: because, his sun, he maketh arise on evil and good, and sendeth rain, on just and unjust.
46 യേ യുഷ്മാസു പ്രേമ കുർവ്വന്തി, യൂയം യദി കേവലം തേവ്വേവ പ്രേമ കുരുഥ, തർഹി യുഷ്മാകം കിം ഫലം ഭവിഷ്യതി? ചണ്ഡാലാ അപി താദൃശം കിം ന കുർവ്വന്തി?
For, if ye love them that love you, what reward have ye? are not, even the tax-collectors, the same thing, doing?
47 അപരം യൂയം യദി കേവലം സ്വീയഭ്രാതൃത്വേന നമത, തർഹി കിം മഹത് കർമ്മ കുരുഥ? ചണ്ഡാലാ അപി താദൃശം കിം ന കുർവ്വന്തി?
And, if ye salute your brethren only, what, more than common, are ye doing? are not, even the nations, the same thing, doing?
48 തസ്മാത് യുഷ്മാകം സ്വർഗസ്ഥഃ പിതാ യഥാ പൂർണോ ഭവതി, യൂയമപി താദൃശാ ഭവത|
Ye, therefore, shall become, perfect: as, your heavenly Father, is perfect.
