മഥിഃ 4
1 തതഃ പരം യീശുഃ പ്രതാരകേണ പരീക്ഷിതോ ഭവിതുമ് ആത്മനാ പ്രാന്തരമ് ആകൃഷ്ടഃ
൧അനന്തരം പിശാചിനാൽ പരീക്ഷിക്കപ്പെടുവാൻ യേശുവിനെ ആത്മാവ് മരുഭൂമിയിലേക്ക് നടത്തി.
2 സൻ ചത്വാരിംശദഹോരാത്രാൻ അനാഹാരസ്തിഷ്ഠൻ ക്ഷുധിതോ ബഭൂവ|
൨അവൻ നാല്പതുപകലും നാല്പതുരാവും ഉപവസിച്ചശേഷം അവന് വിശന്നു.
3 തദാനീം പരീക്ഷിതാ തത്സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹൃതവാൻ, യദി ത്വമീശ്വരാത്മജോ ഭവേസ്തർഹ്യാജ്ഞയാ പാഷാണാനേതാൻ പൂപാൻ വിധേഹി|
൩അപ്പോൾ പരീക്ഷകൻ അടുത്തുവന്ന് പറഞ്ഞു: “നീ ദൈവപുത്രൻ എങ്കിൽ ഈ കല്ല് അപ്പമായിത്തീരുവാൻ കല്പിക്ക”
4 തതഃ സ പ്രത്യബ്രവീത്, ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, "മനുജഃ കേവലപൂപേന ന ജീവിഷ്യതി, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ വദനാദ് യാനി യാനി വചാംസി നിഃസരന്തി തൈരേവ ജീവിഷ്യതി| "
൪എന്നാൽ അവൻ ഉത്തരം പറഞ്ഞത്: “മനുഷ്യൻ അപ്പംകൊണ്ട് മാത്രമല്ല, ദൈവത്തിന്റെ വായിൽനിന്നും വരുന്ന സകല വചനംകൊണ്ടും ജീവിക്കുന്നു” എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നു
5 തദാ പ്രതാരകസ്തം പുണ്യനഗരം നീത്വാ മന്ദിരസ്യ ചൂഡോപരി നിധായ ഗദിതവാൻ,
൫പിന്നെ പിശാച് അവനെ വിശുദ്ധനഗരത്തിൽ കൊണ്ടുപോയി ദൈവാലയത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ഭാഗത്ത് നിർത്തി അവനോട്:
6 ത്വം യദിശ്വരസ്യ തനയോ ഭവേസ്തർഹീതോഽധഃ പത, യത ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, ആദേക്ഷ്യതി നിജാൻ ദൂതാൻ രക്ഷിതും ത്വാം പരമേശ്വരഃ| യഥാ സർവ്വേഷു മാർഗേഷു ത്വദീയചരണദ്വയേ| ന ലഗേത് പ്രസ്തരാഘാതസ്ത്വാം ഘരിഷ്യന്തി തേ കരൈഃ||
൬“നീ ദൈവപുത്രൻ എങ്കിൽ താഴോട്ടു ചാടുക;” “നിന്നെക്കുറിച്ച് അവൻ തന്റെ ദൂതന്മാരോട് കല്പിക്കും; അവൻ നിന്റെ കാൽ കല്ലിനോട് തട്ടാതവണ്ണം നിന്നെ കയ്യിൽ താങ്ങിക്കൊള്ളും” എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞു.
7 തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ ഏതദപി ലിഖിതമാസ്തേ, "ത്വം നിജപ്രഭും പരമേശ്വരം മാ പരീക്ഷസ്വ| "
൭യേശു അവനോട്: “നിന്റെ ദൈവമായ കർത്താവിനെ പരീക്ഷിക്കരുത് എന്നും കൂടെ എഴുതിയിരിക്കുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞു.
8 അനന്തരം പ്രതാരകഃ പുനരപി തമ് അത്യുഞ്ചധരാധരോപരി നീത്വാ ജഗതഃ സകലരാജ്യാനി തദൈശ്വര്യ്യാണി ച ദർശയാശ്ചകാര കഥയാഞ്ചകാര ച,
൮പിന്നെ പിശാച് അവനെ ഏറ്റവും ഉയർന്നൊരു മലമുകളിൽ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി ലോകത്തിലുള്ള സകല രാജ്യങ്ങളെയും അവയുടെ മഹത്വത്തെയും കാണിച്ചു:
9 യദി ത്വം ദണ്ഡവദ് ഭവൻ മാം പ്രണമേസ്തർഹ്യഹമ് ഏതാനി തുഭ്യം പ്രദാസ്യാമി|
൯വണങ്ങി എന്നെ നമസ്കരിച്ചാൽ ഇതൊക്കെയും നിനക്ക് നൽകാം എന്നു അവനോട് പറഞ്ഞു.
10 തദാനീം യീശുസ്തമവോചത്, ദൂരീഭവ പ്രതാരക, ലിഖിതമിദമ് ആസ്തേ, "ത്വയാ നിജഃ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരഃ പ്രണമ്യഃ കേവലഃ സ സേവ്യശ്ച| "
൧൦യേശു അവനോട് പറഞ്ഞു: “സാത്താനേ ഇവിടം വിട്ട് പോക നിന്റെ ദൈവമായ കർത്താവിനെ നമസ്കരിച്ചു അവനെ മാത്രമേ ആരാധിക്കാവൂ എന്നു എഴുതിയിരിക്കുന്നുവല്ലോ”.
11 തതഃ പ്രതാരകേണ സ പര്യ്യത്യാജി, തദാ സ്വർഗീയദൂതൈരാഗത്യ സ സിഷേവേ|
൧൧അപ്പോൾ പിശാച് അവനെ വിട്ടുപോയി; ദൂതന്മാർ അടുത്തുവന്ന് അവനെ ശുശ്രൂഷിച്ചു.
12 തദനന്തരം യോഹൻ കാരായാം ബബന്ധേ, തദ്വാർത്താം നിശമ്യ യീശുനാ ഗാലീൽ പ്രാസ്ഥീയത|
൧൨യോഹന്നാനെ തടവിലാക്കിയിരിക്കുന്നു എന്നു കേട്ടപ്പോൾ യേശു ഗലീലയിലേക്ക് പിൻ വാങ്ങുകയും,
13 തതഃ പരം സ നാസരന്നഗരം വിഹായ ജലഘേസ്തടേ സിബൂലൂന്നപ്താലീ ഏതയോരുവഭയോഃ പ്രദേശയോഃ സീമ്നോർമധ്യവർത്തീ യ: കഫർനാഹൂമ് തന്നഗരമ് ഇത്വാ ന്യവസത്|
൧൩നസറെത്ത് വിട്ടു സെബൂലൂന്റെയും നഫ്താലിയുടെയും അതിരുകളിൽ കടല്ക്കരെയുള്ള കഫർന്നഹൂമിൽ ചെന്ന് താമസിക്കുകയും ചെയ്തു;
14 തസ്മാത്, അന്യാദേശീയഗാലീലി യർദ്ദൻപാരേഽബ്ധിരോധസി| നപ്താലിസിബൂലൂന്ദേശൗ യത്ര സ്ഥാനേ സ്ഥിതൗ പുരാ|
൧൪“സെബൂലൂൻ ദേശത്തും നഫ്താലിദേശത്തും കടല്ക്കരയിലും യോർദ്ദാനക്കരെയുള്ള നാടുകളിലും ജാതികളുടെ ഗലീലയിലും
15 തത്രത്യാ മനുജാ യേ യേ പര്യ്യഭ്രാമ്യൻ തമിസ്രകേ| തൈർജനൈർബൃഹദാലോകഃ പരിദർശിഷ്യതേ തദാ| അവസൻ യേ ജനാ ദേശേ മൃത്യുച്ഛായാസ്വരൂപകേ| തേഷാമുപരി ലോകാനാമാലോകഃ സംപ്രകാശിതഃ||
൧൫ഇങ്ങനെ ഇരുട്ടിൽ ഇരുന്നതായ ജനം മഹത്തായൊരു വെളിച്ചം കണ്ട്; മരണത്തിന്റെ ദേശത്തിലും നിഴലിലും ആയിരുന്നവർക്ക് പ്രകാശം ഉദിച്ചു”
16 യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം, തത് തദാ സഫലമ് അഭൂത്|
൧൬എന്നു യെശയ്യാപ്രവാചകൻ മുഖാന്തരം അരുളിച്ചെയ്തത് നിവൃത്തിയാകുവാൻ കാരണമായി.
17 അനന്തരം യീശുഃ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ഏതാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരേഭേ, മനാംസി പരാവർത്തയത, സ്വർഗീയരാജത്വം സവിധമഭവത്|
൧൭അന്നുമുതൽ യേശു: സ്വർഗ്ഗരാജ്യം സമീപിച്ചിരിക്കുകയാൽ മാനസാന്തരപ്പെടുവിൻ എന്നു പ്രസംഗിച്ചു തുടങ്ങി.
18 തതഃ പരം യീശു ർഗാലീലോ ജലധേസ്തടേന ഗച്ഛൻ ഗച്ഛൻ ആന്ദ്രിയസ്തസ്യ ഭ്രാതാ ശിമോൻ അർഥതോ യം പിതരം വദന്തി ഏതാവുഭൗ ജലഘൗ ജാലം ക്ഷിപന്തൗ ദദർശ, യതസ്തൗ മീനധാരിണാവാസ്താമ്|
൧൮യേശു ഗലീലക്കടല്പുറത്ത് നടക്കുമ്പോൾ പത്രൊസ് എന്നു പേരുള്ള ശിമോൻ അവന്റെ സഹോദരനായ അന്ത്രെയാസ്, എന്നിങ്ങനെ മീൻപിടിക്കുന്നവരായ രണ്ടു സഹോദരന്മാർ കടലിൽ വല വീശുന്നത് കണ്ട്:
19 തദാ സ താവാഹൂയ വ്യാജഹാര, യുവാം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛതം, യുവാമഹം മനുജധാരിണൗ കരിഷ്യാമി|
൧൯യേശു അവരോട് പറഞ്ഞു. എന്റെ പിന്നാലെ വരുവിൻ; ഞാൻ നിങ്ങളെ മനുഷ്യരെ പിടിക്കുന്നവരാക്കും
20 തേനൈവ തൗ ജാലം വിഹായ തസ്യ പശ്ചാത് ആഗച്ഛതാമ്|
൨൦ഉടനെ അവർ വല വിട്ടുകളഞ്ഞ് യേശുവിനെ അനുഗമിച്ചു.
21 അനന്തരം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് വ്രജൻ വ്രജൻ സിവദിയസ്യ സുതൗ യാകൂബ് യോഹന്നാമാനൗ ദ്വൗ സഹജൗ താതേന സാർദ്ധം നൗകോപരി ജാലസ്യ ജീർണോദ്ധാരം കുർവ്വന്തൗ വീക്ഷ്യ താവാഹൂതവാൻ|
൨൧അവിടെനിന്നു മുമ്പോട്ടു പോയപ്പോൾ സെബെദിയുടെ മകൻ യാക്കോബും അവന്റെ സഹോദരൻ യോഹന്നാനും എന്ന വേറെ രണ്ടു സഹോദരന്മാർ പടകിൽ ഇരുന്നു അപ്പനായ സെബെദിയുമായി വല നന്നാക്കുന്നത് കണ്ട് അവരെയും വിളിച്ചു.
22 തത്ക്ഷണാത് തൗ നാവം സ്വതാതഞ്ച വിഹായ തസ്യ പശ്ചാദ്ഗാമിനൗ ബഭൂവതുഃ|
൨൨അവരും ഉടൻ തന്നെ പടകിനെയും അപ്പനെയും വിട്ടു യേശുവിനെ അനുഗമിച്ചു.
23 അനന്തരം ഭജനഭവനേ സമുപദിശൻ രാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ മനുജാനാം സർവ്വപ്രകാരാൻ രോഗാൻ സർവ്വപ്രകാരപീഡാശ്ച ശമയൻ യീശുഃ കൃത്സ്നം ഗാലീൽദേശം ഭ്രമിതുമ് ആരഭത|
൨൩പിന്നെ യേശു ഗലീലയിൽ ഒക്കെയും ചുറ്റി സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ പള്ളികളിൽ ഉപദേശിക്കുകയും രാജ്യത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കുകയും ജനങ്ങളിലുള്ള സകലദീനത്തെയും വ്യാധിയെയും സൌഖ്യമാക്കുകയും ചെയ്തു.
24 തേന കൃത്സ്നസുരിയാദേശസ്യ മധ്യം തസ്യ യശോ വ്യാപ്നോത്, അപരം ഭൂതഗ്രസ്താ അപസ്മാരർഗീണഃ പക്ഷാധാതിപ്രഭൃതയശ്ച യാവന്തോ മനുജാ നാനാവിധവ്യാധിഭിഃ ക്ലിഷ്ടാ ആസൻ, തേഷു സർവ്വേഷു തസ്യ സമീപമ് ആനീതേഷു സ താൻ സ്വസ്ഥാൻ ചകാര|
൨൪അവനെ പറ്റിയുള്ള ശ്രുതി സിറിയയിൽ ഒക്കെയും പരന്നു. നാനാവ്യാധികളാലും ബാധകളാലും വലഞ്ഞവർ, ഭൂതഗ്രസ്തർ, അപസ്മാരരോഗികൾ, പക്ഷവാതക്കാർ ഇങ്ങനെ സകലവിധ ദീനക്കാരെയും അവന്റെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവന്നു.
25 ഏതേന ഗാലീൽ-ദികാപനി-യിരൂശാലമ്-യിഹൂദീയദേശേഭ്യോ യർദ്ദനഃ പാരാഞ്ച ബഹവോ മനുജാസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛൻ|
൨൫അവൻ അവരെ സൌഖ്യമാക്കി; ഗലീല, ദെക്കപ്പൊലി, യെരൂശലേം, യെഹൂദ്യ, യോർദ്ദാനക്കരെ എന്നീ സ്ഥലങ്ങളിൽ നിന്നു വളരെ പുരുഷാരം അവനെ പിന്തുടർന്നു.
