< മഥിഃ 26 >

1 യീശുരേതാൻ പ്രസ്താവാൻ സമാപ്യ ശിഷ്യാനൂചേ,
And it came to pass, when Jesus finished all these words, he said to his disciples,
2 യുഷ്മാഭി ർജ്ഞാതം ദിനദ്വയാത് പരം നിസ്താരമഹ ഉപസ്ഥാസ്യതി, തത്ര മനുജസുതഃ ക്രുശേന ഹന്തും പരകരേഷു സമർപിഷ്യതേ|
'Ye have known that after two days the passover cometh, and the Son of Man is delivered up to be crucified.'
3 തതഃ പരം പ്രധാനയാജകാധ്യാപകപ്രാഞ്ചഃ കിയഫാനാമ്നോ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികായാം മിലിത്വാ
Then were gathered together the chief priests, and the scribes, and the elders of the people, to the court of the chief priest who was called Caiaphas;
4 കേനോപായേന യീശും ധൃത്വാ ഹന്തും ശക്നുയുരിതി മന്ത്രയാഞ്ചക്രുഃ|
and they consulted together that they might take Jesus by guile, and kill [him],
5 കിന്തു തൈരുക്തം മഹകാലേ ന ധർത്തവ്യഃ, ധൃതേ പ്രജാനാം കലഹേന ഭവിതും ശക്യതേ|
and they said, 'Not in the feast, that there may not be a tumult among the people.'
6 തതോ ബൈഥനിയാപുരേ ശിമോനാഖ്യസ്യ കുഷ്ഠിനോ വേശ്മനി യീശൗ തിഷ്ഠതി
And Jesus having been in Bethany, in the house of Simon the leper,
7 കാചന യോഷാ ശ്വേതോപലഭാജനേന മഹാർഘ്യം സുഗന്ധി തൈലമാനീയ ഭോജനായോപവിശതസ്തസ്യ ശിരോഭ്യഷേചത്|
there came to him a woman having an alabaster box of ointment, very precious, and she poured on his head as he is reclining (at meat).
8 കിന്തു തദാലോക്യ തച്ഛിഷ്യൈഃ കുപിതൈരുക്തം, കുത ഇത്ഥമപവ്യയതേ?
And having seen [it], his disciples were much displeased, saying, 'To what purpose [is] this waste?
9 ചേദിദം വ്യക്രേഷ്യത, തർഹി ഭൂരിമൂല്യം പ്രാപ്യ ദരിദ്രേഭ്യോ വ്യതാരിഷ്യത|
for this ointment could have been sold for much, and given to the poor.'
10 യീശുനാ തദവഗത്യ തേ സമുദിതാഃ, യോഷാമേനാം കുതോ ദുഃഖിനീം കുരുഥ, സാ മാം പ്രതി സാധു കർമ്മാകാർഷീത്|
And Jesus having known, said to them, 'Why do ye give trouble to the woman? for a good work she wrought for me;
11 യുഷ്മാകമം സമീപേ ദരിദ്രാഃ സതതമേവാസതേ, കിന്തു യുഷ്മാകമന്തികേഹം നാസേ സതതം|
for the poor always ye have with you, and me ye have not always;
12 സാ മമ കായോപരി സുഗന്ധിതൈലം സിക്ത്വാ മമ ശ്മശാനദാനകർമ്മാകാർഷീത്|
for she having put this ointment on my body — for my burial she did [it].
13 അതോഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി സർവ്വസ്മിൻ ജഗതി യത്ര യത്രൈഷ സുസമാചാരഃ പ്രചാരിഷ്യതേ, തത്ര തത്രൈതസ്യാ നാര്യ്യാഃ സ്മരണാർഥമ് കർമ്മേദം പ്രചാരിഷ്യതേ|
Verily I say to you, Wherever this good news may be proclaimed in the whole world, what this [one] did shall also be spoken of — for a memorial of her.'
14 തതോ ദ്വാദശശിഷ്യാണാമ് ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാനാമക ഏകഃ ശിഷ്യഃ പ്രധാനയാജകാനാമന്തികം ഗത്വാ കഥിതവാൻ,
Then one of the twelve, who is called Judas Iscariot, having gone unto the chief priests, said,
15 യദി യുഷ്മാകം കരേഷു യീശും സമർപയാമി, തർഹി കിം ദാസ്യഥ? തദാനീം തേ തസ്മൈ ത്രിംശന്മുദ്രാ ദാതും സ്ഥിരീകൃതവന്തഃ|
'What are ye willing to give me, and I will deliver him up to you?' and they weighed out to him thirty silverlings,
16 സ തദാരഭ്യ തം പരകരേഷു സമർപയിതും സുയോഗം ചേഷ്ടിതവാൻ|
and from that time he was seeking a convenient season to deliver him up.
17 അനന്തരം കിണ്വശൂന്യപൂപപർവ്വണഃ പ്രഥമേഹ്നി ശിഷ്യാ യീശുമ് ഉപഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ ഭവത്കൃതേ കുത്ര വയം നിസ്താരമഹഭോജ്യമ് ആയോജയിഷ്യാമഃ? ഭവതഃ കേച്ഛാ?
And on the first [day] of the unleavened food came the disciples near to Jesus, saying to him, 'Where wilt thou [that] we may prepare for thee to eat the passover?'
18 തദാ സ ഗദിതവാൻ, മധ്യേനഗരമമുകപുംസഃ സമീപം വ്രജിത്വാ വദത, ഗുരു ർഗദിതവാൻ, മത്കാലഃ സവിധഃ, സഹ ശിഷ്യൈസ്ത്വദാലയേ നിസ്താരമഹഭോജ്യം ഭോക്ഷ്യേ|
and he said, 'Go away to the city, unto such a one, and say to him, The Teacher saith, My time is nigh; near thee I keep the passover, with my disciples;'
19 തദാ ശിഷ്യാ യീശോസ്താദൃശനിദേശാനുരൂപകർമ്മ വിധായ തത്ര നിസ്താരമഹഭോജ്യമാസാദയാമാസുഃ|
and the disciples did as Jesus appointed them, and prepared the passover.
20 തതഃ സന്ധ്യായാം സത്യാം ദ്വാദശഭിഃ ശിഷ്യൈഃ സാകം സ ന്യവിശത്|
And evening having come, he was reclining (at meat) with the twelve,
21 അപരം ഭുഞ്ജാന ഉക്തവാൻ യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, യുഷ്മാകമേകോ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
and while they are eating, he said, 'Verily I say to you, that one of you shall deliver me up.'
22 തദാ തേഽതീവ ദുഃഖിതാ ഏകൈകശോ വക്തുമാരേഭിരേ, ഹേ പ്രഭോ, സ കിമഹം?
And being grieved exceedingly, they began to say to him, each of them, 'Is it I, Sir?'
23 തതഃ സ ജഗാദ, മയാ സാകം യോ ജനോ ഭോജനപാത്രേ കരം സംക്ഷിപതി, സ ഏവ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
And he answering said, 'He who did dip with me the hand in the dish, he will deliver me up;
24 മനുജസുതമധി യാദൃശം ലിഖിതമാസ്തേ, തദനുരൂപാ തദ്ഗതി ർഭവിഷ്യതി; കിന്തു യേന പുംസാ സ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതേ, ഹാ ഹാ ചേത് സ നാജനിഷ്യത, തദാ തസ്യ ക്ഷേമമഭവിഷ്യത്|
the Son of Man doth indeed go, as it hath been written concerning him, but woe to that man through whom the Son of Man is delivered up! good it were for him if that man had not been born.'
25 തദാ യിഹൂദാനാമാ യോ ജനസ്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി, സ ഉക്തവാൻ, ഹേ ഗുരോ, സ കിമഹം? തതഃ സ പ്രത്യുക്തവാൻ, ത്വയാ സത്യം ഗദിതമ്|
And Judas — he who delivered him up — answering said, 'Is it I, Rabbi?' He saith to him, 'Thou hast said.'
26 അനന്തരം തേഷാമശനകാലേ യീശുഃ പൂപമാദായേശ്വരീയഗുണാനനൂദ്യ ഭംക്ത്വാ ശിഷ്യേഭ്യഃ പ്രദായ ജഗാദ, മദ്വപുഃസ്വരൂപമിമം ഗൃഹീത്വാ ഖാദത|
And while they were eating, Jesus having taken the bread, and having blessed, did brake, and was giving to the disciples, and said, 'Take, eat, this is my body;'
27 പശ്ചാത് സ കംസം ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരീയഗുണാനനൂദ്യ തേഭ്യഃ പ്രദായ കഥിതവാൻ, സർവ്വൈ ര്യുഷ്മാഭിരനേന പാതവ്യം,
and having taken the cup, and having given thanks, he gave to them, saying, 'Drink ye of it — all;
28 യസ്മാദനേകേഷാം പാപമർഷണായ പാതിതം യന്മന്നൂത്നനിയമരൂപശോണിതം തദേതത്|
for this is my blood of the new covenant, that for many is being poured out — to remission of sins;
29 അപരമഹം നൂത്നഗോസ്തനീരസം ന പാസ്യാമി, താവത് ഗോസ്തനീഫലരസം പുനഃ കദാപി ന പാസ്യാമി|
and I say to you, that I may not drink henceforth on this produce of the vine, till that day when I may drink it with you new in the reign of my Father.'
30 പശ്ചാത് തേ ഗീതമേകം സംഗീയ ജൈതുനാഖ്യഗിരിം ഗതവന്തഃ|
And having sung a hymn, they went forth to the mount of the Olives;
31 തദാനീം യീശുസ്താനവോചത്, അസ്യാം രജന്യാമഹം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം വിഘ്നരൂപോ ഭവിഷ്യാമി, യതോ ലിഖിതമാസ്തേ, "മേഷാണാം രക്ഷകോ യസ്തം പ്രഹരിഷ്യാമ്യഹം തതഃ| മേഷാണാം നിവഹോ നൂനം പ്രവികീർണോ ഭവിഷ്യതി"||
then saith Jesus to them, 'All ye shall be stumbled at me this night; for it hath been written, I will smite the shepherd, and the sheep of the flock shall be scattered abroad;
32 കിന്തു ശ്മശാനാത് സമുത്ഥായ യുഷ്മാകമഗ്രേഽഹം ഗാലീലം ഗമിഷ്യാമി|
but, after my having risen, I will go before you to Galilee.'
33 പിതരസ്തം പ്രോവാച, ഭവാംശ്ചേത് സർവ്വേഷാം വിഘ്നരൂപോ ഭവതി, തഥാപി മമ ന ഭവിഷ്യതി|
And Peter answering said to him, 'Even if all shall be stumbled at thee, I will never be stumbled.'
34 തതോ യീശുനാ സ ഉക്തഃ, തുഭ്യമഹം തഥ്യം കഥയാമി, യാമിന്യാമസ്യാം ചരണായുധസ്യ രവാത് പൂർവ്വം ത്വം മാം ത്രി ർനാങ്ഗീകരിഷ്യസി|
Jesus said to him, 'Verily I say to thee, that, this night, before cock-crowing, thrice thou wilt deny me.'
35 തതഃ പിതര ഉദിതവാൻ, യദ്യപി ത്വയാ സമം മർത്തവ്യം, തഥാപി കദാപി ത്വാം ന നാങ്ഗീകരിഷ്യാമി; തഥൈവ സർവ്വേ ശിഷ്യാശ്ചോചുഃ|
Peter saith to him, 'Even if it may be necessary for me to die with thee, I will not deny thee;' in like manner also said all the disciples.
36 അനന്തരം യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാകം ഗേത്ശിമാനീനാമകം സ്ഥാനം പ്രസ്ഥായ തേഭ്യഃ കഥിതവാൻ, അദഃ സ്ഥാനം ഗത്വാ യാവദഹം പ്രാർഥയിഷ്യേ താവദ് യൂയമത്രോപവിശത|
Then come with them doth Jesus to a place called Gethsemane, and he saith to the disciples, 'Sit ye here, till having gone away, I shall pray yonder.'
37 പശ്ചാത് സ പിതരം സിവദിയസുതൗ ച സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ ഗതവാൻ, ശോകാകുലോഽതീവ വ്യഥിതശ്ച ബഭൂവ|
And having taken Peter, and the two sons of Zebedee, he began to be sorrowful, and to be very heavy;
38 താനവാദീച്ച മൃതിയാതനേവ മത്പ്രാണാനാം യാതനാ ജായതേ, യൂയമത്ര മയാ സാർദ്ധം ജാഗൃത|
then saith he to them, 'Exceedingly sorrowful is my soul — unto death; abide ye here, and watch with me.'
39 തതഃ സ കിഞ്ചിദ്ദൂരം ഗത്വാധോമുഖഃ പതൻ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ, ഹേ മത്പിതര്യദി ഭവിതും ശക്നോതി, തർഹി കംസോഽയം മത്തോ ദൂരം യാതു; കിന്തു മദിച്ഛാവത് ന ഭവതു, ത്വദിച്ഛാവദ് ഭവതു|
And having gone forward a little, he fell on his face, praying, and saying, 'My Father, if it be possible, let this cup pass from me; nevertheless, not as I will, but as Thou.'
40 തതഃ സ ശിഷ്യാനുപേത്യ താൻ നിദ്രതോ നിരീക്ഷ്യ പിതരായ കഥയാമാസ, യൂയം മയാ സാകം ദണ്ഡമേകമപി ജാഗരിതും നാശൻകുത?
And he cometh unto the disciples, and findeth them sleeping, and he saith to Peter, 'So! ye were not able one hour to watch with me!
41 പരീക്ഷായാം ന പതിതും ജാഗൃത പ്രാർഥയധ്വഞ്ച; ആത്മാ സമുദ്യതോസ്തി, കിന്തു വപു ർദുർബ്ബലം|
watch, and pray, that ye may not enter into temptation: the spirit indeed is forward, but the flesh weak.'
42 സ ദ്വിതീയവാരം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ, ഹേ മത്താത, ന പീതേ യദി കംസമിദം മത്തോ ദൂരം യാതും ന ശക്നോതി, തർഹി ത്വദിച്ഛാവദ് ഭവതു|
Again, a second time, having gone away, he prayed, saying, 'My Father, if this cup cannot pass away from me except I drink it, Thy will be done;'
43 സ പുനരേത്യ താൻ നിദ്രതോ ദദർശ, യതസ്തേഷാം നേത്രാണി നിദ്രയാ പൂർണാന്യാസൻ|
and having come, he findeth them again sleeping, for their eyes were heavy.
44 പശ്ചാത് സ താൻ വിഹായ വ്രജിത്വാ തൃതീയവാരം പൂർവ്വവത് കഥയൻ പ്രാർഥിതവാൻ|
And having left them, having gone away again, he prayed a third time, saying the same word;
45 തതഃ ശിഷ്യാനുപാഗത്യ ഗദിതവാൻ, സാമ്പ്രതം ശയാനാഃ കിം വിശ്രാമ്യഥ? പശ്യത, സമയ ഉപാസ്ഥാത്, മനുജസുതഃ പാപിനാം കരേഷു സമർപ്യതേ|
then cometh he unto his disciples, and saith to them, 'Sleep on henceforth, and rest! lo, the hour hath come nigh, and the Son of Man is delivered up to the hands of sinners.
46 ഉത്തിഷ്ഠത, വയം യാമഃ, യോ മാം പരകരേഷു മസർപയിഷ്യതി, പശ്യത, സ സമീപമായാതി|
Rise, let us go; lo, he hath come nigh who is delivering me up.'
47 ഏതത്കഥാകഥനകാലേ ദ്വാദശശിഷ്യാണാമേകോ യിഹൂദാനാമകോ മുഖ്യയാജകലോകപ്രാചീനൈഃ പ്രഹിതാൻ അസിധാരിയഷ്ടിധാരിണോ മനുജാൻ ഗൃഹീത്വാ തത്സമീപമുപതസ്ഥൗ|
And while he is yet speaking, lo, Judas, one of the twelve did come, and with him a great multitude, with swords and sticks, from the chief priests and elders of the people.
48 അസൗ പരകരേഷ്വർപയിതാ പൂർവ്വം താൻ ഇത്ഥം സങ്കേതയാമാസ, യമഹം ചുമ്ബിഷ്യേ, സോഽസൗ മനുജഃ, സഏവ യുഷ്മാഭി ർധാര്യ്യതാം|
And he who did deliver him up did give them a sign, saying, 'Whomsoever I will kiss, it is he: lay hold on him;'
49 തദാ സ സപദി യീശുമുപാഗത്യ ഹേ ഗുരോ, പ്രണമാമീത്യുക്ത്വാ തം ചുചുമ്ബേ|
and immediately, having come to Jesus, he said, 'Hail, Rabbi,' and kissed him;
50 തദാ യീശുസ്തമുവാച, ഹേ മിത്രം കിമർഥമാഗതോസി? തദാ തൈരാഗത്യ യീശുരാക്രമ്യ ദഘ്രേ|
and Jesus said to him, 'Comrade, for what art thou present?' Then having come near, they laid hands on Jesus, and took hold on him.
51 തതോ യീശോഃ സങ്ഗിനാമേകഃ കരം പ്രസാര്യ്യ കോഷാദസിം ബഹിഷ്കൃത്യ മഹായാജകസ്യ ദാസമേകമാഹത്യ തസ്യ കർണം ചിച്ഛേദ|
And lo, one of those with Jesus, having stretched forth the hand, drew his sword, and having struck the servant of the chief priest, he took off his ear.
52 തതോ യീശുസ്തം ജഗാദ, ഖഡ്ഗം സ്വസ്ഥാനേ നിധേഹി യതോ യേ യേ ജനാ അസിം ധാരയന്തി, തഏവാസിനാ വിനശ്യന്തി|
Then saith Jesus to him, 'Turn back thy sword to its place; for all who did take the sword, by the sword shall perish;
53 അപരം പിതാ യഥാ മദന്തികം സ്വർഗീയദൂതാനാം ദ്വാദശവാഹിനീതോഽധികം പ്രഹിണുയാത് മയാ തമുദ്ദിശ്യേദാനീമേവ തഥാ പ്രാർഥയിതും ന ശക്യതേ, ത്വയാ കിമിത്ഥം ജ്ഞായതേ?
dost thou think that I am not able now to call upon my Father, and He will place beside me more than twelve legions of messengers?
54 തഥാ സതീത്ഥം ഘടിഷ്യതേ ധർമ്മപുസ്തകസ്യ യദിദം വാക്യം തത് കഥം സിധ്യേത്?
how then may the Writings be fulfilled, that thus it behoveth to happen?'
55 തദാനീം യീശു ർജനനിവഹം ജഗാദ, യൂയം ഖഡ്ഗയഷ്ടീൻ ആദായ മാം കിം ചൗരം ധർത്തുമായാതാഃ? അഹം പ്രത്യഹം യുഷ്മാഭിഃ സാകമുപവിശ്യ സമുപാദിശം, തദാ മാം നാധരത;
In that hour said Jesus to the multitudes, 'As against a robber ye did come forth, with swords and sticks, to take me! daily with you I was sitting teaching in the temple, and ye did not lay hold on me;
56 കിന്തു ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം വാക്യാനാം സംസിദ്ധയേ സർവ്വമേതദഭൂത്| തദാ സർവ്വേ ശിഷ്യാസ്തം വിഹായ പലായന്ത|
but all this hath come to pass, that the Writings of the prophets may be fulfilled;' then all the disciples, having left him, fled.
57 അനന്തരം തേ മനുജാ യീശും ധൃത്വാ യത്രാധ്യാപകപ്രാഞ്ചഃ പരിഷദം കുർവ്വന്ത ഉപാവിശൻ തത്ര കിയഫാനാമകമഹായാജകസ്യാന്തികം നിന്യുഃ|
And those laying hold on Jesus led [him] away unto Caiaphas the chief priest, where the scribes and the elders were gathered together,
58 കിന്തു ശേഷേ കിം ഭവിഷ്യതീതി വേത്തും പിതരോ ദൂരേ തത്പശ്ചാദ് വ്രജിത്വാ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രവിശ്യ ദാസൈഃ സഹിത ഉപാവിശത്|
and Peter was following him afar off, unto the court of the chief priest, and having gone in within, he was sitting with the officers, to see the end.
59 തദാനീം പ്രധാനയാജകപ്രാചീനമന്ത്രിണഃ സർവ്വേ യീശും ഹന്തും മൃഷാസാക്ഷ്യമ് അലിപ്സന്ത,
And the chief priests, and the elders, and all the council, were seeking false witness against Jesus, that they might put him to death,
60 കിന്തു ന ലേഭിരേ| അനേകേഷു മൃഷാസാക്ഷിഷ്വാഗതേഷ്വപി തന്ന പ്രാപുഃ|
and they did not find; and many false witnesses having come near, they did not find; and at last two false witnesses having come near,
61 ശേഷേ ദ്വൗ മൃഷാസാക്ഷിണാവാഗത്യ ജഗദതുഃ, പുമാനയമകഥയത്, അഹമീശ്വരമന്ദിരം ഭംക്ത്വാ ദിനത്രയമധ്യേ തന്നിർമ്മാതും ശക്നോമി|
said, 'This one said, I am able to throw down the sanctuary of God, and after three days to build it.'
62 തദാ മഹായാജക ഉത്ഥായ യീശുമ് അവാദീത്| ത്വം കിമപി ന പ്രതിവദസി? ത്വാമധി കിമേതേ സാക്ഷ്യം വദന്തി?
And the chief priest having stood up, said to him, 'Nothing thou dost answer! what do these witness against thee?
63 കിന്തു യീശു ർമൗനീഭൂയ തസ്യൗ| തതോ മഹായാജക ഉക്തവാൻ, ത്വാമ് അമരേശ്വരനാമ്നാ ശപയാമി, ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രോഽഭിഷിക്തോ ഭവസി നവേതി വദ|
and Jesus was silent. And the chief priest answering said to him, 'I adjure thee, by the living God, that thou mayest say to us, if thou art the Christ — the Son of God.'
64 യീശുഃ പ്രത്യവദത്, ത്വം സത്യമുക്തവാൻ; അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, ഇതഃപരം മനുജസുതം സർവ്വശക്തിമതോ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സ്ഥാതും ഗഗണസ്ഥം ജലധരാനാരുഹ്യായാന്തം വീക്ഷധ്വേ|
Jesus saith to him, 'Thou hast said; nevertheless I say to you, hereafter ye shall see the Son of Man sitting on the right hand of the power, and coming upon the clouds, of the heaven.'
65 തദാ മഹായാജകോ നിജവസനം ഛിത്ത്വാ ജഗാദ, ഏഷ ഈശ്വരം നിന്ദിതവാൻ, അസ്മാകമപരസാക്ഷ്യേണ കിം പ്രയോജനം? പശ്യത, യൂയമേവാസ്യാസ്യാദ് ഈശ്വരനിന്ദാം ശ്രുതവന്തഃ,
Then the chief priest rent his garments, saying, — 'He hath spoken evil; what need have we yet of witnesses? lo, now ye heard his evil speaking;
66 യുഷ്മാഭിഃ കിം വിവിച്യതേ? തേ പ്രത്യൂചുഃ, വധാർഹോഽയം|
what think ye?' and they answering said, 'He is worthy of death.'
67 തതോ ലോകൈസ്തദാസ്യേ നിഷ്ഠീവിതം കേചിത് പ്രതലമാഹത്യ കേചിച്ച ചപേടമാഹത്യ ബഭാഷിരേ,
Then did they spit in his face and buffet him, and others did slap,
68 ഹേ ഖ്രീഷ്ട ത്വാം കശ്ചപേടമാഹതവാൻ? ഇതി ഗണയിത്വാ വദാസ്മാൻ|
saying, 'Declare to us, O Christ, who he is that struck thee?'
69 പിതരോ ബഹിരങ്ഗന ഉപവിശതി, തദാനീമേകാ ദാസീ തമുപാഗത്യ ബഭാഷേ, ത്വം ഗാലീലീയയീശോഃ സഹചരഏകഃ|
And Peter without was sitting in the court, and there came near to him a certain maid, saying, 'And thou wast with Jesus of Galilee!'
70 കിന്തു സ സർവ്വേഷാം സമക്ഷമ് അനങ്ഗീകൃത്യാവാദീത്, ത്വയാ യദുച്യതേ, തദർഥമഹം ന വേദ്മി|
And he denied before all, saying, 'I have not known what thou sayest.'
71 തദാ തസ്മിൻ ബഹിർദ്വാരം ഗതേ ഽന്യാ ദാസീ തം നിരീക്ഷ്യ തത്രത്യജനാനവദത്, അയമപി നാസരതീയയീശുനാ സാർദ്ധമ് ആസീത്|
And he having gone forth to the porch, another female saw him, and saith to those there, 'And this one was with Jesus of Nazareth;'
72 തതഃ സ ശപഥേന പുനരനങ്ഗീകൃത്യ കഥിതവാൻ, തം നരം ന പരിചിനോമി|
and again did he deny with an oath — 'I have not known the man.'
73 ക്ഷണാത് പരം തിഷ്ഠന്തോ ജനാ ഏത്യ പിതരമ് അവദൻ, ത്വമവശ്യം തേഷാമേക ഇതി ത്വദുച്ചാരണമേവ ദ്യോതയതി|
And after a little those standing near having come, said to Peter, 'Truly thou also art of them, for even thy speech doth make thee manifest.'
74 കിന്തു സോഽഭിശപ്യ കഥിതവാൻ, തം ജനം നാഹം പരിചിനോമി, തദാ സപദി കുക്കുടോ രുരാവ|
Then began he to anathematise, and to swear — 'I have not known the man;' and immediately did a cock crow,
75 കുക്കുടരവാത് പ്രാക് ത്വം മാം ത്രിരപാഹ്നോഷ്യസേ, യൈഷാ വാഗ് യീശുനാവാദി താം പിതരഃ സംസ്മൃത്യ ബഹിരിത്വാ ഖേദാദ് ഭൃശം ചക്രന്ദ|
and Peter remembered the saying of Jesus, he having said to him — 'Before cock-crowing, thrice thou wilt deny me;' and having gone without, he did weep bitterly.

< മഥിഃ 26 >