മഥിഃ 26
1 യീശുരേതാൻ പ്രസ്താവാൻ സമാപ്യ ശിഷ്യാനൂചേ,
And it came to pass, when Jesus had finished all these words, he said unto his disciples,
2 യുഷ്മാഭി ർജ്ഞാതം ദിനദ്വയാത് പരം നിസ്താരമഹ ഉപസ്ഥാസ്യതി, തത്ര മനുജസുതഃ ക്രുശേന ഹന്തും പരകരേഷു സമർപിഷ്യതേ|
Ye know that after two days the passover cometh, and the Son of man is delivered up to be crucified.
3 തതഃ പരം പ്രധാനയാജകാധ്യാപകപ്രാഞ്ചഃ കിയഫാനാമ്നോ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികായാം മിലിത്വാ
Then were gathered together the chief priests, and the elders of the people, unto the court of the high priest, who was called Caiaphas;
4 കേനോപായേന യീശും ധൃത്വാ ഹന്തും ശക്നുയുരിതി മന്ത്രയാഞ്ചക്രുഃ|
and they took counsel together that they might take Jesus by subtlety, and kill him.
5 കിന്തു തൈരുക്തം മഹകാലേ ന ധർത്തവ്യഃ, ധൃതേ പ്രജാനാം കലഹേന ഭവിതും ശക്യതേ|
But they said, Not during the feast, lest a tumult arise among the people.
6 തതോ ബൈഥനിയാപുരേ ശിമോനാഖ്യസ്യ കുഷ്ഠിനോ വേശ്മനി യീശൗ തിഷ്ഠതി
Now when Jesus was in Bethany, in the house of Simon the leper,
7 കാചന യോഷാ ശ്വേതോപലഭാജനേന മഹാർഘ്യം സുഗന്ധി തൈലമാനീയ ഭോജനായോപവിശതസ്തസ്യ ശിരോഭ്യഷേചത്|
there came unto him a woman having an alabaster cruse of exceeding precious ointment, and she poured it upon his head, as he sat at meat.
8 കിന്തു തദാലോക്യ തച്ഛിഷ്യൈഃ കുപിതൈരുക്തം, കുത ഇത്ഥമപവ്യയതേ?
But when the disciples saw it, they had indignation, saying, To what purpose is this waste?
9 ചേദിദം വ്യക്രേഷ്യത, തർഹി ഭൂരിമൂല്യം പ്രാപ്യ ദരിദ്രേഭ്യോ വ്യതാരിഷ്യത|
For this [ointment] might have been sold for much, and given to the poor.
10 യീശുനാ തദവഗത്യ തേ സമുദിതാഃ, യോഷാമേനാം കുതോ ദുഃഖിനീം കുരുഥ, സാ മാം പ്രതി സാധു കർമ്മാകാർഷീത്|
But Jesus perceiving it said unto them, Why trouble ye the woman? for she hath wrought a good work upon me.
11 യുഷ്മാകമം സമീപേ ദരിദ്രാഃ സതതമേവാസതേ, കിന്തു യുഷ്മാകമന്തികേഹം നാസേ സതതം|
For ye have the poor always with you; but me ye have not always.
12 സാ മമ കായോപരി സുഗന്ധിതൈലം സിക്ത്വാ മമ ശ്മശാനദാനകർമ്മാകാർഷീത്|
For in that she poured this ointment upon my body, she did it to prepare me for burial.
13 അതോഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി സർവ്വസ്മിൻ ജഗതി യത്ര യത്രൈഷ സുസമാചാരഃ പ്രചാരിഷ്യതേ, തത്ര തത്രൈതസ്യാ നാര്യ്യാഃ സ്മരണാർഥമ് കർമ്മേദം പ്രചാരിഷ്യതേ|
Verily I say unto you, Wheresoever this gospel shall be preached in the whole world, that also which this woman hath done shall be spoken of for a memorial of her.
14 തതോ ദ്വാദശശിഷ്യാണാമ് ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാനാമക ഏകഃ ശിഷ്യഃ പ്രധാനയാജകാനാമന്തികം ഗത്വാ കഥിതവാൻ,
Then one of the twelve, who was called Judas Iscariot, went unto the chief priests,
15 യദി യുഷ്മാകം കരേഷു യീശും സമർപയാമി, തർഹി കിം ദാസ്യഥ? തദാനീം തേ തസ്മൈ ത്രിംശന്മുദ്രാ ദാതും സ്ഥിരീകൃതവന്തഃ|
and said, What are ye willing to give me, and I will deliver him unto you? And they weighed unto him thirty pieces of silver.
16 സ തദാരഭ്യ തം പരകരേഷു സമർപയിതും സുയോഗം ചേഷ്ടിതവാൻ|
And from that time he sought opportunity to deliver him [unto them].
17 അനന്തരം കിണ്വശൂന്യപൂപപർവ്വണഃ പ്രഥമേഹ്നി ശിഷ്യാ യീശുമ് ഉപഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ ഭവത്കൃതേ കുത്ര വയം നിസ്താരമഹഭോജ്യമ് ആയോജയിഷ്യാമഃ? ഭവതഃ കേച്ഛാ?
Now on the first [day] of unleavened bread the disciples came to Jesus, saying, Where wilt thou that we make ready for thee to eat the passover?
18 തദാ സ ഗദിതവാൻ, മധ്യേനഗരമമുകപുംസഃ സമീപം വ്രജിത്വാ വദത, ഗുരു ർഗദിതവാൻ, മത്കാലഃ സവിധഃ, സഹ ശിഷ്യൈസ്ത്വദാലയേ നിസ്താരമഹഭോജ്യം ഭോക്ഷ്യേ|
And he said, Go into the city to such a man, and say unto him, The Teacher saith, My time is at hand; I keep the passover at thy house with my disciples.
19 തദാ ശിഷ്യാ യീശോസ്താദൃശനിദേശാനുരൂപകർമ്മ വിധായ തത്ര നിസ്താരമഹഭോജ്യമാസാദയാമാസുഃ|
And the disciples did as Jesus appointed them; and they made ready the passover.
20 തതഃ സന്ധ്യായാം സത്യാം ദ്വാദശഭിഃ ശിഷ്യൈഃ സാകം സ ന്യവിശത്|
Now when even was come, he was sitting at meat with the twelve disciples;
21 അപരം ഭുഞ്ജാന ഉക്തവാൻ യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, യുഷ്മാകമേകോ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
and as they were eating, he said, Verily I say unto you, that one of you shall betray me.
22 തദാ തേഽതീവ ദുഃഖിതാ ഏകൈകശോ വക്തുമാരേഭിരേ, ഹേ പ്രഭോ, സ കിമഹം?
And they were exceeding sorrowful, and began to say unto him every one, Is it I, Lord?
23 തതഃ സ ജഗാദ, മയാ സാകം യോ ജനോ ഭോജനപാത്രേ കരം സംക്ഷിപതി, സ ഏവ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
And he answered and said, He that dipped his hand with me in the dish, the same shall betray me.
24 മനുജസുതമധി യാദൃശം ലിഖിതമാസ്തേ, തദനുരൂപാ തദ്ഗതി ർഭവിഷ്യതി; കിന്തു യേന പുംസാ സ പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതേ, ഹാ ഹാ ചേത് സ നാജനിഷ്യത, തദാ തസ്യ ക്ഷേമമഭവിഷ്യത്|
The Son of man goeth, even as it is written of him: but woe unto that man through whom the Son of man is betrayed! good were it for that man if he had not been born.
25 തദാ യിഹൂദാനാമാ യോ ജനസ്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി, സ ഉക്തവാൻ, ഹേ ഗുരോ, സ കിമഹം? തതഃ സ പ്രത്യുക്തവാൻ, ത്വയാ സത്യം ഗദിതമ്|
And Judas, who betrayed him, answered and said, Is it I, Rabbi? He saith unto him, Thou hast said.
26 അനന്തരം തേഷാമശനകാലേ യീശുഃ പൂപമാദായേശ്വരീയഗുണാനനൂദ്യ ഭംക്ത്വാ ശിഷ്യേഭ്യഃ പ്രദായ ജഗാദ, മദ്വപുഃസ്വരൂപമിമം ഗൃഹീത്വാ ഖാദത|
And as they were eating, Jesus took bread, and blessed, and brake it; and he gave to the disciples, and said, Take, eat; this is my body.
27 പശ്ചാത് സ കംസം ഗൃഹ്ലൻ ഈശ്വരീയഗുണാനനൂദ്യ തേഭ്യഃ പ്രദായ കഥിതവാൻ, സർവ്വൈ ര്യുഷ്മാഭിരനേന പാതവ്യം,
And he took a cup, and gave thanks, and gave to them, saying, Drink ye all of it;
28 യസ്മാദനേകേഷാം പാപമർഷണായ പാതിതം യന്മന്നൂത്നനിയമരൂപശോണിതം തദേതത്|
for this is my blood of the covenant, which is poured out for many unto remission of sins.
29 അപരമഹം നൂത്നഗോസ്തനീരസം ന പാസ്യാമി, താവത് ഗോസ്തനീഫലരസം പുനഃ കദാപി ന പാസ്യാമി|
But I say unto you, I shall not drink henceforth of this fruit of the vine, until that day when I drink it new with you in my Father’s kingdom.
30 പശ്ചാത് തേ ഗീതമേകം സംഗീയ ജൈതുനാഖ്യഗിരിം ഗതവന്തഃ|
And when they had sung a hymn, they went out into the mount of Olives.
31 തദാനീം യീശുസ്താനവോചത്, അസ്യാം രജന്യാമഹം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം വിഘ്നരൂപോ ഭവിഷ്യാമി, യതോ ലിഖിതമാസ്തേ, "മേഷാണാം രക്ഷകോ യസ്തം പ്രഹരിഷ്യാമ്യഹം തതഃ| മേഷാണാം നിവഹോ നൂനം പ്രവികീർണോ ഭവിഷ്യതി"||
Then saith Jesus unto them, All ye shall be offended in me this night: for it is written, I will smite the shepherd, and the sheep of the flock shall be scattered abroad.
32 കിന്തു ശ്മശാനാത് സമുത്ഥായ യുഷ്മാകമഗ്രേഽഹം ഗാലീലം ഗമിഷ്യാമി|
But after I am raised up, I will go before you into Galilee.
33 പിതരസ്തം പ്രോവാച, ഭവാംശ്ചേത് സർവ്വേഷാം വിഘ്നരൂപോ ഭവതി, തഥാപി മമ ന ഭവിഷ്യതി|
But Peter answered and said unto him, If all shall be offended in thee, I will never be offended.
34 തതോ യീശുനാ സ ഉക്തഃ, തുഭ്യമഹം തഥ്യം കഥയാമി, യാമിന്യാമസ്യാം ചരണായുധസ്യ രവാത് പൂർവ്വം ത്വം മാം ത്രി ർനാങ്ഗീകരിഷ്യസി|
Jesus said unto him, Verily I say unto thee, that this night, before the cock crow, thou shalt deny me thrice.
35 തതഃ പിതര ഉദിതവാൻ, യദ്യപി ത്വയാ സമം മർത്തവ്യം, തഥാപി കദാപി ത്വാം ന നാങ്ഗീകരിഷ്യാമി; തഥൈവ സർവ്വേ ശിഷ്യാശ്ചോചുഃ|
Peter saith unto him, Even if I must die with thee, [yet] will I not deny thee. Likewise also said all the disciples.
36 അനന്തരം യീശുഃ ശിഷ്യൈഃ സാകം ഗേത്ശിമാനീനാമകം സ്ഥാനം പ്രസ്ഥായ തേഭ്യഃ കഥിതവാൻ, അദഃ സ്ഥാനം ഗത്വാ യാവദഹം പ്രാർഥയിഷ്യേ താവദ് യൂയമത്രോപവിശത|
Then cometh Jesus with them unto a place called Gethsemane, and saith unto his disciples, Sit ye here, while I go yonder and pray.
37 പശ്ചാത് സ പിതരം സിവദിയസുതൗ ച സങ്ഗിനഃ കൃത്വാ ഗതവാൻ, ശോകാകുലോഽതീവ വ്യഥിതശ്ച ബഭൂവ|
And he took with him Peter and the two sons of Zebedee, and began to be sorrowful and sore troubled.
38 താനവാദീച്ച മൃതിയാതനേവ മത്പ്രാണാനാം യാതനാ ജായതേ, യൂയമത്ര മയാ സാർദ്ധം ജാഗൃത|
Then saith he unto them, My soul is exceeding sorrowful, even unto death: abide ye here, and watch with me.
39 തതഃ സ കിഞ്ചിദ്ദൂരം ഗത്വാധോമുഖഃ പതൻ പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ, ഹേ മത്പിതര്യദി ഭവിതും ശക്നോതി, തർഹി കംസോഽയം മത്തോ ദൂരം യാതു; കിന്തു മദിച്ഛാവത് ന ഭവതു, ത്വദിച്ഛാവദ് ഭവതു|
And he went forward a little, and fell on his face, and prayed, saying, My Father, if it be possible, let this cup pass away from me: nevertheless, not as I will, but as thou wilt.
40 തതഃ സ ശിഷ്യാനുപേത്യ താൻ നിദ്രതോ നിരീക്ഷ്യ പിതരായ കഥയാമാസ, യൂയം മയാ സാകം ദണ്ഡമേകമപി ജാഗരിതും നാശൻകുത?
And he cometh unto the disciples, and findeth them sleeping, and saith unto Peter, What, could ye not watch with me one hour?
41 പരീക്ഷായാം ന പതിതും ജാഗൃത പ്രാർഥയധ്വഞ്ച; ആത്മാ സമുദ്യതോസ്തി, കിന്തു വപു ർദുർബ്ബലം|
Watch and pray, that ye enter not into temptation: the spirit indeed is willing, but the flesh is weak.
42 സ ദ്വിതീയവാരം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രേ, ഹേ മത്താത, ന പീതേ യദി കംസമിദം മത്തോ ദൂരം യാതും ന ശക്നോതി, തർഹി ത്വദിച്ഛാവദ് ഭവതു|
Again a second time he went away, and prayed, saying, My Father, if this cannot pass away, except I drink it, thy will be done.
43 സ പുനരേത്യ താൻ നിദ്രതോ ദദർശ, യതസ്തേഷാം നേത്രാണി നിദ്രയാ പൂർണാന്യാസൻ|
And he came again and found them sleeping, for their eyes were heavy.
44 പശ്ചാത് സ താൻ വിഹായ വ്രജിത്വാ തൃതീയവാരം പൂർവ്വവത് കഥയൻ പ്രാർഥിതവാൻ|
And he left them again, and went away, and prayed a third time, saying again the same words.
45 തതഃ ശിഷ്യാനുപാഗത്യ ഗദിതവാൻ, സാമ്പ്രതം ശയാനാഃ കിം വിശ്രാമ്യഥ? പശ്യത, സമയ ഉപാസ്ഥാത്, മനുജസുതഃ പാപിനാം കരേഷു സമർപ്യതേ|
Then cometh he to the disciples, and saith unto them, Sleep on now, and take your rest: behold, the hour is at hand, and the Son of man is betrayed into the hands of sinners.
46 ഉത്തിഷ്ഠത, വയം യാമഃ, യോ മാം പരകരേഷു മസർപയിഷ്യതി, പശ്യത, സ സമീപമായാതി|
Arise, let us be going: behold, he is at hand that betrayeth me.
47 ഏതത്കഥാകഥനകാലേ ദ്വാദശശിഷ്യാണാമേകോ യിഹൂദാനാമകോ മുഖ്യയാജകലോകപ്രാചീനൈഃ പ്രഹിതാൻ അസിധാരിയഷ്ടിധാരിണോ മനുജാൻ ഗൃഹീത്വാ തത്സമീപമുപതസ്ഥൗ|
And while he yet spake, lo, Judas, one of the twelve, came, and with him a great multitude with swords and staves, from the chief priests and elders of the people.
48 അസൗ പരകരേഷ്വർപയിതാ പൂർവ്വം താൻ ഇത്ഥം സങ്കേതയാമാസ, യമഹം ചുമ്ബിഷ്യേ, സോഽസൗ മനുജഃ, സഏവ യുഷ്മാഭി ർധാര്യ്യതാം|
Now he that betrayed him gave them a sign, saying, Whomsoever I shall kiss, that is he: take him.
49 തദാ സ സപദി യീശുമുപാഗത്യ ഹേ ഗുരോ, പ്രണമാമീത്യുക്ത്വാ തം ചുചുമ്ബേ|
And straightway he came to Jesus, and said, Hail, Rabbi; and kissed him.
50 തദാ യീശുസ്തമുവാച, ഹേ മിത്രം കിമർഥമാഗതോസി? തദാ തൈരാഗത്യ യീശുരാക്രമ്യ ദഘ്രേ|
And Jesus said unto him, Friend, [do] that for which thou art come. Then they came and laid hands on Jesus, and took him.
51 തതോ യീശോഃ സങ്ഗിനാമേകഃ കരം പ്രസാര്യ്യ കോഷാദസിം ബഹിഷ്കൃത്യ മഹായാജകസ്യ ദാസമേകമാഹത്യ തസ്യ കർണം ചിച്ഛേദ|
And behold, one of them that were with Jesus stretched out his hand, and drew his sword, and smote the servant of the high priest, and struck off his ear.
52 തതോ യീശുസ്തം ജഗാദ, ഖഡ്ഗം സ്വസ്ഥാനേ നിധേഹി യതോ യേ യേ ജനാ അസിം ധാരയന്തി, തഏവാസിനാ വിനശ്യന്തി|
Then saith Jesus unto him, Put up again thy sword into its place: for all they that take the sword shall perish with the sword.
53 അപരം പിതാ യഥാ മദന്തികം സ്വർഗീയദൂതാനാം ദ്വാദശവാഹിനീതോഽധികം പ്രഹിണുയാത് മയാ തമുദ്ദിശ്യേദാനീമേവ തഥാ പ്രാർഥയിതും ന ശക്യതേ, ത്വയാ കിമിത്ഥം ജ്ഞായതേ?
Or thinkest thou that I cannot beseech my Father, and he shall even now send me more than twelve legions of angels?
54 തഥാ സതീത്ഥം ഘടിഷ്യതേ ധർമ്മപുസ്തകസ്യ യദിദം വാക്യം തത് കഥം സിധ്യേത്?
How then should the scriptures be fulfilled, that thus it must be?
55 തദാനീം യീശു ർജനനിവഹം ജഗാദ, യൂയം ഖഡ്ഗയഷ്ടീൻ ആദായ മാം കിം ചൗരം ധർത്തുമായാതാഃ? അഹം പ്രത്യഹം യുഷ്മാഭിഃ സാകമുപവിശ്യ സമുപാദിശം, തദാ മാം നാധരത;
In that hour said Jesus to the multitudes, Are ye come out as against a robber with swords and staves to seize me? I sat daily in the temple teaching, and ye took me not.
56 കിന്തു ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം വാക്യാനാം സംസിദ്ധയേ സർവ്വമേതദഭൂത്| തദാ സർവ്വേ ശിഷ്യാസ്തം വിഹായ പലായന്ത|
But all this is come to pass, that the scriptures of the prophets might be fulfilled. Then all the disciples left him, and fled.
57 അനന്തരം തേ മനുജാ യീശും ധൃത്വാ യത്രാധ്യാപകപ്രാഞ്ചഃ പരിഷദം കുർവ്വന്ത ഉപാവിശൻ തത്ര കിയഫാനാമകമഹായാജകസ്യാന്തികം നിന്യുഃ|
And they that had taken Jesus led him away to [the house of] Caiaphas the high priest, where the scribes and the elders were gathered together.
58 കിന്തു ശേഷേ കിം ഭവിഷ്യതീതി വേത്തും പിതരോ ദൂരേ തത്പശ്ചാദ് വ്രജിത്വാ മഹായാജകസ്യാട്ടാലികാം പ്രവിശ്യ ദാസൈഃ സഹിത ഉപാവിശത്|
But Peter followed him afar off, unto the court of the high priest, and entered in, and sat with the officers, to see the end.
59 തദാനീം പ്രധാനയാജകപ്രാചീനമന്ത്രിണഃ സർവ്വേ യീശും ഹന്തും മൃഷാസാക്ഷ്യമ് അലിപ്സന്ത,
Now the chief priests and the whole council sought false witness against Jesus, that they might put him to death;
60 കിന്തു ന ലേഭിരേ| അനേകേഷു മൃഷാസാക്ഷിഷ്വാഗതേഷ്വപി തന്ന പ്രാപുഃ|
and they found it not, though many false witnesses came. But afterward came two,
61 ശേഷേ ദ്വൗ മൃഷാസാക്ഷിണാവാഗത്യ ജഗദതുഃ, പുമാനയമകഥയത്, അഹമീശ്വരമന്ദിരം ഭംക്ത്വാ ദിനത്രയമധ്യേ തന്നിർമ്മാതും ശക്നോമി|
and said, This man said, I am able to destroy the temple of God, and to build it in three days.
62 തദാ മഹായാജക ഉത്ഥായ യീശുമ് അവാദീത്| ത്വം കിമപി ന പ്രതിവദസി? ത്വാമധി കിമേതേ സാക്ഷ്യം വദന്തി?
And the high priest stood up, and said unto him, Answerest thou nothing? what is it which these witness against thee?
63 കിന്തു യീശു ർമൗനീഭൂയ തസ്യൗ| തതോ മഹായാജക ഉക്തവാൻ, ത്വാമ് അമരേശ്വരനാമ്നാ ശപയാമി, ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രോഽഭിഷിക്തോ ഭവസി നവേതി വദ|
But Jesus held his peace. And the high priest said unto him, I adjure thee by the living God, that thou tell us whether thou art the Christ, the Son of God.
64 യീശുഃ പ്രത്യവദത്, ത്വം സത്യമുക്തവാൻ; അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വദാമി, ഇതഃപരം മനുജസുതം സർവ്വശക്തിമതോ ദക്ഷിണപാർശ്വേ സ്ഥാതും ഗഗണസ്ഥം ജലധരാനാരുഹ്യായാന്തം വീക്ഷധ്വേ|
Jesus saith unto him, Thou hast said: nevertheless I say unto you, Henceforth ye shall see the Son of man sitting at the right hand of Power, and coming on the clouds of heaven.
65 തദാ മഹായാജകോ നിജവസനം ഛിത്ത്വാ ജഗാദ, ഏഷ ഈശ്വരം നിന്ദിതവാൻ, അസ്മാകമപരസാക്ഷ്യേണ കിം പ്രയോജനം? പശ്യത, യൂയമേവാസ്യാസ്യാദ് ഈശ്വരനിന്ദാം ശ്രുതവന്തഃ,
Then the high priest rent his garments, saying, He hath spoken blasphemy: what further need have we of witnesses? behold, now ye have heard the blasphemy:
66 യുഷ്മാഭിഃ കിം വിവിച്യതേ? തേ പ്രത്യൂചുഃ, വധാർഹോഽയം|
what think ye? They answered and said, He is worthy of death.
67 തതോ ലോകൈസ്തദാസ്യേ നിഷ്ഠീവിതം കേചിത് പ്രതലമാഹത്യ കേചിച്ച ചപേടമാഹത്യ ബഭാഷിരേ,
Then did they spit in his face and buffet him: and some smote him with the palms of their hands,
68 ഹേ ഖ്രീഷ്ട ത്വാം കശ്ചപേടമാഹതവാൻ? ഇതി ഗണയിത്വാ വദാസ്മാൻ|
saying, Prophesy unto us, thou Christ: who is he that struck thee?
69 പിതരോ ബഹിരങ്ഗന ഉപവിശതി, തദാനീമേകാ ദാസീ തമുപാഗത്യ ബഭാഷേ, ത്വം ഗാലീലീയയീശോഃ സഹചരഏകഃ|
Now Peter was sitting without in the court: and a maid came unto him, saying, Thou also wast with Jesus the Galilæan.
70 കിന്തു സ സർവ്വേഷാം സമക്ഷമ് അനങ്ഗീകൃത്യാവാദീത്, ത്വയാ യദുച്യതേ, തദർഥമഹം ന വേദ്മി|
But he denied before them all, saying, I know not what thou sayest.
71 തദാ തസ്മിൻ ബഹിർദ്വാരം ഗതേ ഽന്യാ ദാസീ തം നിരീക്ഷ്യ തത്രത്യജനാനവദത്, അയമപി നാസരതീയയീശുനാ സാർദ്ധമ് ആസീത്|
And when he was gone out into the porch, another [maid] saw him, and saith unto them that were there, This man also was with Jesus of Nazareth.
72 തതഃ സ ശപഥേന പുനരനങ്ഗീകൃത്യ കഥിതവാൻ, തം നരം ന പരിചിനോമി|
And again he denied with an oath, I know not the man.
73 ക്ഷണാത് പരം തിഷ്ഠന്തോ ജനാ ഏത്യ പിതരമ് അവദൻ, ത്വമവശ്യം തേഷാമേക ഇതി ത്വദുച്ചാരണമേവ ദ്യോതയതി|
And after a little while they that stood by came and said to Peter, Of a truth thou also art [one] of them; for thy speech maketh thee known.
74 കിന്തു സോഽഭിശപ്യ കഥിതവാൻ, തം ജനം നാഹം പരിചിനോമി, തദാ സപദി കുക്കുടോ രുരാവ|
Then began he to curse and to swear, I know not the man. And straightway the cock crew.
75 കുക്കുടരവാത് പ്രാക് ത്വം മാം ത്രിരപാഹ്നോഷ്യസേ, യൈഷാ വാഗ് യീശുനാവാദി താം പിതരഃ സംസ്മൃത്യ ബഹിരിത്വാ ഖേദാദ് ഭൃശം ചക്രന്ദ|
And Peter remembered the word which Jesus had said, Before the cock crow, thou shalt deny me thrice. And he went out, and wept bitterly.
