മഥിഃ 22
1 അനന്തരം യീശുഃ പുനരപി ദൃഷ്ടാന്തേന താൻ അവാദീത്,
तिनीहरूसँग यसो भन्दै येशू दृष्टान्तमा बोल्नुभयो,
2 സ്വർഗീയരാജ്യമ് ഏതാദൃശസ്യ നൃപതേഃ സമം, യോ നിജ പുത്രം വിവാഹയൻ സർവ്വാൻ നിമന്ത്രിതാൻ ആനേതും ദാസേയാൻ പ്രഹിതവാൻ,
“स्वर्गको राज्य एउटा यस्तो राजाजस्तो हो, जसले आफ्नो छोराको निम्ति विवाह भोजको तयारी गरे ।
3 കിന്തു തേ സമാഗന്തും നേഷ്ടവന്തഃ|
उनले भोजमा आउनको निम्ति निम्त्याइएकाहरूलाई बोलाउन आफ्ना नोकरहरू पठाए, तर तिनीहरू आउन मानेनन् ।
4 തതോ രാജാ പുനരപി ദാസാനന്യാൻ ഇത്യുക്ത്വാ പ്രേഷയാമാസ, നിമന്ത്രിതാൻ വദത, പശ്യത, മമ ഭേജ്യമാസാദിതമാസ്തേ, നിജവ്ടഷാദിപുഷ്ടജന്തൂൻ മാരയിത്വാ സർവ്വം ഖാദ്യദ്രവ്യമാസാദിതവാൻ, യൂയം വിവാഹമാഗച്ഛത|
फेरि राजाले यसो भन्दै आफ्ना अरू नोकरहरू पठाए, ‘ती निम्त्याइएकाहरूलाई यसो भन्नू, ‘मैले मेरो भोज तयार पारेको छु । मेरा गोरुहरू र मोटा पशुहरू मारिएका छन्, र सबै कुरा तयार छन् । विवाहको भोजमा आओ ।’
5 തഥപി തേ തുച്ഛീകൃത്യ കേചിത് നിജക്ഷേത്രം കേചിദ് വാണിജ്യം പ്രതി സ്വസ്വമാർഗേണ ചലിതവന്തഃ|
तर तिनीहरूले केही वास्ता नै गरेनन्, र एउटा आफ्नो खेतबारी, र अर्को आफ्नो व्यवसायतिर लाग्यो ।
6 അന്യേ ലോകാസ്തസ്യ ദാസേയാൻ ധൃത്വാ ദൗരാത്മ്യം വ്യവഹൃത്യ താനവധിഷുഃ|
अरूहरूले चाहिँ राजाका नोकरहरूलाई पक्रे; तिनीहरूसँग लाजमर्दो व्यवहार गरे, र तिनीहरूलाई मारे ।
7 അനന്തരം സ നൃപതിസ്താം വാർത്താം ശ്രുത്വാ ക്രുധ്യൻ സൈന്യാനി പ്രഹിത്യ താൻ ഘാതകാൻ ഹത്വാ തേഷാം നഗരം ദാഹയാമാസ|
तर राजा रिसाए । उनले आफ्ना सेनाहरू पठाए; ती हत्याराहरूलाई मारे, र तिनीहरूको सहर जलाइदिए ।
8 തതഃ സ നിജദാസേയാൻ ബഭാഷേ, വിവാഹീയം ഭോജ്യമാസാദിതമാസ്തേ, കിന്തു നിമന്ത്രിതാ ജനാ അയോഗ്യാഃ|
त्यसपछि उनले आफ्ना नोकरहरूलाई भने, ‘विवाहको निम्ति सबै तयार छन्, तर जसलाई निम्त्याइएको थियो तिनीहरू योग्यका थिएनन् ।
9 തസ്മാദ് യൂയം രാജമാർഗം ഗത്വാ യാവതോ മനുജാൻ പശ്യത, താവതഏവ വിവാഹീയഭോജ്യായ നിമന്ത്രയത|
त्यसैले, तिमीहरू सडकहरूमा जाओ र तिमीहरूले सक्ने जति सबै मानिसलाई विवाह भोजमा सहभागी हुन बोलाओ ।’
10 തദാ തേ ദാസേയാ രാജമാർഗം ഗത്വാ ഭദ്രാൻ അഭദ്രാൻ വാ യാവതോ ജനാൻ ദദൃശുഃ, താവതഏവ സംഗൃഹ്യാനയൻ; തതോഽഭ്യാഗതമനുജൈ ർവിവാഹഗൃഹമ് അപൂര്യ്യത|
ती नोकरहरू सडकहरूमा गए र तिनीहरूले भेट्टाए जति असल र खराब दुवै थरीका मानिसलाई एकसाथ भेला गरे । त्यसैले, विवाहको घर पाहुनाहरूले भरियो ।
11 തദാനീം സ രാജാ സർവ്വാനഭ്യാഗതാൻ ദ്രഷ്ടുമ് അഭ്യന്തരമാഗതവാൻ; തദാ തത്ര വിവാഹീയവസനഹീനമേകം ജനം വീക്ഷ്യ തം ജഗാദ്,
तर जब राजा पाहुनाहरूलाई हेर्न भनी भित्र आए, त्यहाँ एक जना मानिस विवाहको पोशाक नलगाईकन भोजमा आएको उनले देखे ।
12 ഹേ മിത്ര, ത്വം വിവാഹീയവസനം വിനാ കഥമത്ര പ്രവിഷ്ടവാൻ? തേന സ നിരുത്തരോ ബഭൂവ|
राजाले उसलाई भने, ‘मित्र, विवाहको पोशाक नलगाईकन तिमी यहाँ भित्र कसरी आयौ?’ अनि त्यस व्यक्तिले केही बोल्न सकेन ।
13 തദാ രാജാ നിജാനുചരാൻ അവദത്, ഏതസ്യ കരചരണാൻ ബദ്ധാ യത്ര രോദനം ദന്തൈർദന്തഘർഷണഞ്ച ഭവതി, തത്ര വഹിർഭൂതതമിസ്രേ തം നിക്ഷിപത|
त्यसपछि राजाले आफ्ना नोकरहरूलाई भने, ‘यस मानिसका हात र खुट्टा बाँध, र यसलाई बाहिरी अन्धकारमा फालिदेओ, जहाँ रुवाबासी र दाह्रा किटाइ हुनेछ ।’
14 ഇത്ഥം ബഹവ ആഹൂതാ അൽപേ മനോഭിമതാഃ|
किनकि बोलाइएकहरू धेरै छन्, तर चुनिएकाहरू थोरै छन् ।”
15 അനന്തരം ഫിരൂശിനഃ പ്രഗത്യ യഥാ സംലാപേന തമ് ഉന്മാഥേ പാതയേയുസ്തഥാ മന്ത്രയിത്വാ
त्यसपछि फरिसीहरू त्यहाँबाट गए, र येशूले भन्नुभएको कुरामा उहाँलाई नै कसरी जालमा पार्ने भन्ने बारेमा योजना बनाए ।
16 ഹേരോദീയമനുജൈഃ സാകം നിജശിഷ്യഗണേന തം പ്രതി കഥയാമാസുഃ, ഹേ ഗുരോ, ഭവാൻ സത്യഃ സത്യമീശ്വരീയമാർഗമുപദിശതി, കമപി മാനുഷം നാനുരുധ്യതേ, കമപി നാപേക്ഷതേ ച, തദ് വയം ജാനീമഃ|
त्यसपछि तिनीहरूले आफ्ना चेलाहरू र हेरोदी दलका केही मानिसहरूलाई उहाँकहाँ पठाए । तिनीहरूले येशूलाई भने, “गुरुज्यू, हामीलाई थाहा छ, कि तपाईं सत्य हुनुहुन्छ, र तपाईंले परमेश्वरको मार्गलाई सत्यतामा सिकाउनुहुन्छ । तपाईं कसले के सोच्छ भन्ने कुरालाई वास्ता गर्नुहुन्न, र मानिसहरूका बिचमा तपाईंले पक्षपात गर्नुहुन्न ।
17 അതഃ കൈസരഭൂപായ കരോഽസ്മാകം ദാതവ്യോ ന വാ? അത്ര ഭവതാ കിം ബുധ്യതേ? തദ് അസ്മാൻ വദതു|
त्यसैले, हामीलाई भन्नुहोस्, कि तपाईं के भन्नुहुन्छ? कैसरलाई कर तिर्नु उचित हो कि होइन?”
18 തതോ യീശുസ്തേഷാം ഖലതാം വിജ്ഞായ കഥിതവാൻ, രേ കപടിനഃ യുയം കുതോ മാം പരിക്ഷധ്വേ?
तर येशूले तिनीहरूको दुष्टता थाहा पाउनुभयो, र भन्नुभयो, “पाखण्डी हो, “तिमीहरू मलाई किन जाँच्दछौ?
19 തത്കരദാനസ്യ മുദ്രാം മാം ദർശയത| തദാനീം തൈസ്തസ്യ സമീപം മുദ്രാചതുർഥഭാഗ ആനീതേ
कर तिर्ने सिक्का मलाई देखाओ ।” त्यसपछि तिनीहरूले उहाँकहाँ एक दिनार ल्याए ।
20 സ താൻ പപ്രച്ഛ, അത്ര കസ്യേയം മൂർത്തി ർനാമ ചാസ്തേ? തേ ജഗദുഃ, കൈസരഭൂപസ്യ|
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “यी कसका नाम र छाप हुन्?”
21 തതഃ സ ഉക്തവാന, കൈസരസ്യ യത് തത് കൈസരായ ദത്ത, ഈശ്വരസ്യ യത് തദ് ഈശ്വരായ ദത്ത|
तिनीहरूले उहाँलाई भने, “कैसरको ।” त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “त्यसो भए, जे कैसरका हुन्, ती कैसरलाई देओ, र जे परमेश्वरका हुन्, ती परमेश्वरलाई देओ ।”
22 ഇതി വാക്യം നിശമ്യ തേ വിസ്മയം വിജ്ഞായ തം വിഹായ ചലിതവന്തഃ|
जब तिनीहरूले यो सुने, तिनीहरू छक्क परे । त्यसपछि तिनीहरू उहाँबाट अलग्गिएर त्यहाँबाट गए ।
23 തസ്മിന്നഹനി സിദൂകിനോഽർഥാത് ശ്മശാനാത് നോത്ഥാസ്യന്തീതി വാക്യം യേ വദന്തി, തേ യീശേരന്തികമ് ആഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ,
त्यही दिनमा केही सदुकीहरू उहाँकहाँ आए, जसले पुनरुत्थान हुँदैन भनेर भन्दथे । तिनीहरूले उहाँलाई सोधे,
24 ഹേ ഗുരോ, കശ്ചിന്മനുജശ്ചേത് നിഃസന്താനഃ സൻ പ്രാണാൻ ത്യജതി, തർഹി തസ്യ ഭ്രാതാ തസ്യ ജായാം വ്യുഹ്യ ഭ്രാതുഃ സന്താനമ് ഉത്പാദയിഷ്യതീതി മൂസാ ആദിഷ്ടവാൻ|
“गुरुज्यू, मोशाले भनेका थिए, ‘यदि कुनै पुरुष बालक नजन्माईकन मर्यो भने, उसको भाइले त्यसकी पत्नीलाई विवाह गर्नुपर्छ र आफ्ना दाजुको निम्ति सन्तान जन्माउनुपर्छ ।
25 കിന്ത്വസ്മാകമത്ര കേഽപി ജനാഃ സപ്തസഹോദരാ ആസൻ, തേഷാം ജ്യേഷ്ഠ ഏകാം കന്യാം വ്യവഹാത്, അപരം പ്രാണത്യാഗകാലേ സ്വയം നിഃസന്താനഃ സൻ താം സ്ത്രിയം സ്വഭ്രാതരി സമർപിതവാൻ,
तिनीहरू सात जना दाजुभाइ थिए । पहिलोले विवाह गर्यो । कुनै पनि सन्तान नभईकन उसले आफ्नी पत्नी आफ्नो भाइलाई छोड्यो ।
26 തതോ ദ്വിതീയാദിസപ്തമാന്താശ്ച തഥൈവ ചക്രുഃ|
त्यसपछि दोस्रो भाइले त्यस्तै गर्यो, त्यसपछि तेस्रोले, र सातौँ भाइसम्म यस्तै हुँदै गयो ।
27 ശേഷേ സാപീ നാരീ മമാര|
तिनीहरू सबै मरेपछि त्यो स्त्री पनि मरी ।
28 മൃതാനാമ് ഉത്ഥാനസമയേ തേഷാം സപ്താനാം മധ്യേ സാ നാരീ കസ്യ ഭാര്യ്യാ ഭവിഷ്യതി? യസ്മാത് സർവ്വഏവ താം വ്യവഹൻ|
अब पुनरुत्थानमा ती सात दाजुभाइमध्ये त्यो स्त्री कुन चाहिँको पत्नी हुन्छे? किनकि तिनीहरू सबैले ऊसँग विवाह गरिसकेका छन् ।”
29 തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത്, യൂയം ധർമ്മപുസ്തകമ് ഈശ്വരീയാം ശക്തിഞ്ച ന വിജ്ഞായ ഭ്രാന്തിമന്തഃ|
तर येशूले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो र भन्नुभयो, “तिमीहरू भुलमा परेका छौ, किनभने तिमीहरू धर्मशास्त्र वा परमेश्वरको शक्तिलाई जान्दैनौ ।
30 ഉത്ഥാനപ്രാപ്താ ലോകാ ന വിവഹന്തി, ന ച വാചാ ദീയന്തേ, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സ്വർഗസ്ഥദൂതാനാം സദൃശാ ഭവന്തി|
किनकि पुनरुत्थानमा तिनीहरू न त विवाह गर्दछन्, न त तिनीहरूलाई विवाहको निम्ति दिइन्छ । बरु, तिनीहरू स्वर्गमा हुने दूतहरूजस्तै हुन्छन् ।
31 അപരം മൃതാനാമുത്ഥാനമധി യുഷ്മാൻ പ്രതീയമീശ്വരോക്തിഃ,
तर मृतकहरूको पुनरुत्थानको बारेमा परमेश्वरद्वारा यसरी तिमीहरूलाई भनिएको के तिमीहरूले पढेका छैनौ,
32 "അഹമിബ്രാഹീമ ഈശ്വര ഇസ്ഹാക ഈശ്വരോ യാകൂബ ഈശ്വര" ഇതി കിം യുഷ്മാഭി ർനാപാഠി? കിന്ത്വീശ്വരോ ജീവതാമ് ഈശ്വര: , സ മൃതാനാമീശ്വരോ നഹി|
‘म अब्राहामका परमेश्वर, इसहाकका परमेश्वर र याकूबका परमेश्वर हुँ?’ परमेश्वर मृतकहरूको परमेश्वर हुनुहुन्न, तर उहाँ जीवितहरूका परमेश्वर हुनुहुन्छ ।”
33 ഇതി ശ്രുത്വാ സർവ്വേ ലോകാസ്തസ്യോപദേശാദ് വിസ്മയം ഗതാഃ|
जब भिडले यो सुन्यो, तिनीहरू उहाँको शिक्षामा छक्क परे ।
34 അനന്തരം സിദൂകിനാമ് നിരുത്തരത്വവാർതാം നിശമ്യ ഫിരൂശിന ഏകത്ര മിലിതവന്തഃ,
तर येशूले सदुकीहरूलाई चुप पार्नुभएको जब फरिसीहरूले सुने, तिनीहरू भेला भए ।
35 തേഷാമേകോ വ്യവസ്ഥാപകോ യീശും പരീക്ഷിതും പപച്ഛ,
तिनीहरूमध्येका एक जना व्यवस्थाका गुरुले उहाँको जाँच गर्दै एउटा प्रश्न सोधे,
36 ഹേ ഗുരോ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രമധ്യേ കാജ്ഞാ ശ്രേഷ്ഠാ?
“गुरुज्यू, व्यवस्थामा सबैभन्दा महान् आज्ञाचाहिँ कुन हो?”
37 തതോ യീശുരുവാച, ത്വം സർവ്വാന്തഃകരണൈഃ സർവ്വപ്രാണൈഃ സർവ്വചിത്തൈശ്ച സാകം പ്രഭൗ പരമേശ്വരേ പ്രീയസ്വ,
येशूले उनलाई भन्नुभयो, “तैँले परमप्रभु आफ्ना परमेश्वरलाई आफ्नो सारा हृदयले, आफ्नो सारा प्राणले र आफ्नो सारा समझले प्रेम गर्नू ।
38 ഏഷാ പ്രഥമമഹാജ്ഞാ| തസ്യാഃ സദൃശീ ദ്വിതീയാജ്ഞൈഷാ,
योचाहिँ पहिलो र महान् आज्ञा हो ।
39 തവ സമീപവാസിനി സ്വാത്മനീവ പ്രേമ കുരു|
अनि दोस्रो आज्ञा पनि यस्तै छ– ‘तैँले आफ्नो छिमेकीलाई आफैँलाई झैँ प्रेम गर्नू ।’
40 അനയോ ർദ്വയോരാജ്ഞയോഃ കൃത്സ്നവ്യവസ്ഥായാ ഭവിഷ്യദ്വക്തൃഗ്രന്ഥസ്യ ച ഭാരസ്തിഷ്ഠതി|
सारा व्यवस्था र अगमवक्ताहरू यी दुईवटा आज्ञामाथि आधारित छन् ।”
41 അനന്തരം ഫിരൂശിനാമ് ഏകത്ര സ്ഥിതികാലേ യീശുസ്താൻ പപ്രച്ഛ,
फरिसीहरू एकै ठाउँमा जम्मा भएको बेलामा येशूले तिनीहरूलाई एउटा प्रश्न सोध्नुभयो ।
42 ഖ്രീഷ്ടമധി യുഷ്മാകം കീദൃഗ്ബോധോ ജായതേ? സ കസ്യ സന്താനഃ? തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ, ദായൂദഃ സന്താനഃ|
उहाँले भन्नुभयो, “तिमीहरू ख्रीष्टको बारेमा के विचार गर्दछौ? ख्रीष्ट कसका पुत्र हुन्?” तिनीहरूले उहाँलाई भने, “दाऊदका पुत्र ।”
43 തദാ സ ഉക്തവാൻ, തർഹി ദായൂദ് കഥമ് ആത്മാധിഷ്ഠാനേന തം പ്രഭും വദതി?
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “त्यसो भए, दाऊद पवित्र आत्माले भरिँदा तिनले किन उहाँलाई यसरी प्रभु भनी पुकारे,
44 യഥാ മമ പ്രഭുമിദം വാക്യമവദത് പരമേശ്വരഃ| തവാരീൻ പാദപീഠം തേ യാവന്നഹി കരോമ്യഹം| താവത് കാലം മദീയേ ത്വം ദക്ഷപാർശ്വ ഉപാവിശ| അതോ യദി ദായൂദ് തം പ്രഭും വദതി, ർതിഹ സ കഥം തസ്യ സന്താനോ ഭവതി?
‘परमप्रभुले मेरा प्रभुलाई भन्नुभयो, “जबसम्म मैले तिम्रा शत्रुहरूलाई तिम्रो पाउदान बनाउँदिन, तबसम्म तिमी मेरो दाहिने हातपट्टि बस ।’?”
45 തദാനീം തേഷാം കോപി തദ്വാക്യസ്യ കിമപ്യുത്തരം ദാതും നാശക്നോത്;
यदि दाऊदले ख्रीष्टलाई ‘प्रभु’ भन्दछन् भने, उनी कसरी दाऊदका पुत्र हुन सक्छन् त?”
46 തദ്ദിനമാരഭ്യ തം കിമപി വാക്യം പ്രഷ്ടും കസ്യാപി സാഹസോ നാഭവത്|
तिनीहरू कसैले पनि जवाफमा एउटा शब्द पनि बोल्न सकेन, र त्यस दिनपछि उहाँलाई कसैले पनि अरू प्रश्नहरू सोध्ने साहस गरेन ।
