മഥിഃ 22
1 അനന്തരം യീശുഃ പുനരപി ദൃഷ്ടാന്തേന താൻ അവാദീത്,
Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς πάλιν εἶπεν ⸂ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λέγων·
2 സ്വർഗീയരാജ്യമ് ഏതാദൃശസ്യ നൃപതേഃ സമം, യോ നിജ പുത്രം വിവാഹയൻ സർവ്വാൻ നിമന്ത്രിതാൻ ആനേതും ദാസേയാൻ പ്രഹിതവാൻ,
Ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ βασιλεῖ, ὅστις ἐποίησεν γάμους τῷ υἱῷ αὐτοῦ.
3 കിന്തു തേ സമാഗന്തും നേഷ്ടവന്തഃ|
καὶ ἀπέστειλεν τοὺς δούλους αὐτοῦ καλέσαι τοὺς κεκλημένους εἰς τοὺς γάμους, καὶ οὐκ ἤθελον ἐλθεῖν.
4 തതോ രാജാ പുനരപി ദാസാനന്യാൻ ഇത്യുക്ത്വാ പ്രേഷയാമാസ, നിമന്ത്രിതാൻ വദത, പശ്യത, മമ ഭേജ്യമാസാദിതമാസ്തേ, നിജവ്ടഷാദിപുഷ്ടജന്തൂൻ മാരയിത്വാ സർവ്വം ഖാദ്യദ്രവ്യമാസാദിതവാൻ, യൂയം വിവാഹമാഗച്ഛത|
πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους λέγων· Εἴπατε τοῖς κεκλημένοις· Ἰδοὺ τὸ ἄριστόν μου ⸀ἡτοίμακα οἱ ταῦροί μου καὶ τὰ σιτιστὰ τεθυμένα, καὶ πάντα ἕτοιμα· δεῦτε εἰς τοὺς γάμους.
5 തഥപി തേ തുച്ഛീകൃത്യ കേചിത് നിജക്ഷേത്രം കേചിദ് വാണിജ്യം പ്രതി സ്വസ്വമാർഗേണ ചലിതവന്തഃ|
οἱ δὲ ἀμελήσαντες ἀπῆλθον, ⸀ὃςμὲν εἰς τὸν ἴδιον ἀγρόν, ⸁ὃςδὲ ⸀ἐπὶτὴν ἐμπορίαν αὐτοῦ·
6 അന്യേ ലോകാസ്തസ്യ ദാസേയാൻ ധൃത്വാ ദൗരാത്മ്യം വ്യവഹൃത്യ താനവധിഷുഃ|
οἱ δὲ λοιποὶ κρατήσαντες τοὺς δούλους αὐτοῦ ὕβρισαν καὶ ἀπέκτειναν.
7 അനന്തരം സ നൃപതിസ്താം വാർത്താം ശ്രുത്വാ ക്രുധ്യൻ സൈന്യാനി പ്രഹിത്യ താൻ ഘാതകാൻ ഹത്വാ തേഷാം നഗരം ദാഹയാമാസ|
⸂ὁ δὲ βασιλεὺς ὠργίσθη, καὶ πέμψας τὰ στρατεύματα αὐτοῦ ἀπώλεσεν τοὺς φονεῖς ἐκείνους καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἐνέπρησεν.
8 തതഃ സ നിജദാസേയാൻ ബഭാഷേ, വിവാഹീയം ഭോജ്യമാസാദിതമാസ്തേ, കിന്തു നിമന്ത്രിതാ ജനാ അയോഗ്യാഃ|
τότε λέγει τοῖς δούλοις αὐτοῦ· Ὁ μὲν γάμος ἕτοιμός ἐστιν, οἱ δὲ κεκλημένοι οὐκ ἦσαν ἄξιοι·
9 തസ്മാദ് യൂയം രാജമാർഗം ഗത്വാ യാവതോ മനുജാൻ പശ്യത, താവതഏവ വിവാഹീയഭോജ്യായ നിമന്ത്രയത|
πορεύεσθε οὖν ἐπὶ τὰς διεξόδους τῶν ὁδῶν, καὶ ὅσους ⸀ἐὰνεὕρητε καλέσατε εἰς τοὺς γάμους.
10 തദാ തേ ദാസേയാ രാജമാർഗം ഗത്വാ ഭദ്രാൻ അഭദ്രാൻ വാ യാവതോ ജനാൻ ദദൃശുഃ, താവതഏവ സംഗൃഹ്യാനയൻ; തതോഽഭ്യാഗതമനുജൈ ർവിവാഹഗൃഹമ് അപൂര്യ്യത|
καὶ ἐξελθόντες οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι εἰς τὰς ὁδοὺς συνήγαγον πάντας ⸀οὓςεὗρον, πονηρούς τε καὶ ἀγαθούς· καὶ ἐπλήσθη ὁ ⸀γάμοςἀνακειμένων.
11 തദാനീം സ രാജാ സർവ്വാനഭ്യാഗതാൻ ദ്രഷ്ടുമ് അഭ്യന്തരമാഗതവാൻ; തദാ തത്ര വിവാഹീയവസനഹീനമേകം ജനം വീക്ഷ്യ തം ജഗാദ്,
εἰσελθὼν δὲ ὁ βασιλεὺς θεάσασθαι τοὺς ἀνακειμένους εἶδεν ἐκεῖ ἄνθρωπον οὐκ ἐνδεδυμένον ἔνδυμα γάμου·
12 ഹേ മിത്ര, ത്വം വിവാഹീയവസനം വിനാ കഥമത്ര പ്രവിഷ്ടവാൻ? തേന സ നിരുത്തരോ ബഭൂവ|
καὶ λέγει αὐτῷ· Ἑταῖρε, πῶς εἰσῆλθες ὧδε μὴ ἔχων ἔνδυμα γάμου; ὁ δὲ ἐφιμώθη.
13 തദാ രാജാ നിജാനുചരാൻ അവദത്, ഏതസ്യ കരചരണാൻ ബദ്ധാ യത്ര രോദനം ദന്തൈർദന്തഘർഷണഞ്ച ഭവതി, തത്ര വഹിർഭൂതതമിസ്രേ തം നിക്ഷിപത|
τότε ⸂ὁ βασιλεὺς εἶπεν τοῖς διακόνοις· Δήσαντες αὐτοῦ πόδας καὶ χεῖρας ⸂ἐκβάλετε αὐτὸν εἰς τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων.
14 ഇത്ഥം ബഹവ ആഹൂതാ അൽപേ മനോഭിമതാഃ|
πολλοὶ γάρ εἰσιν κλητοὶ ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
15 അനന്തരം ഫിരൂശിനഃ പ്രഗത്യ യഥാ സംലാപേന തമ് ഉന്മാഥേ പാതയേയുസ്തഥാ മന്ത്രയിത്വാ
Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ.
16 ഹേരോദീയമനുജൈഃ സാകം നിജശിഷ്യഗണേന തം പ്രതി കഥയാമാസുഃ, ഹേ ഗുരോ, ഭവാൻ സത്യഃ സത്യമീശ്വരീയമാർഗമുപദിശതി, കമപി മാനുഷം നാനുരുധ്യതേ, കമപി നാപേക്ഷതേ ച, തദ് വയം ജാനീമഃ|
καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν ⸀λέγοντες Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός, οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων·
17 അതഃ കൈസരഭൂപായ കരോഽസ്മാകം ദാതവ്യോ ന വാ? അത്ര ഭവതാ കിം ബുധ്യതേ? തദ് അസ്മാൻ വദതു|
εἰπὸν οὖν ἡμῖν τί σοι δοκεῖ· ἔξεστιν δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;
18 തതോ യീശുസ്തേഷാം ഖലതാം വിജ്ഞായ കഥിതവാൻ, രേ കപടിനഃ യുയം കുതോ മാം പരിക്ഷധ്വേ?
γνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπεν· Τί με πειράζετε, ὑποκριταί;
19 തത്കരദാനസ്യ മുദ്രാം മാം ദർശയത| തദാനീം തൈസ്തസ്യ സമീപം മുദ്രാചതുർഥഭാഗ ആനീതേ
ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον.
20 സ താൻ പപ്രച്ഛ, അത്ര കസ്യേയം മൂർത്തി ർനാമ ചാസ്തേ? തേ ജഗദുഃ, കൈസരഭൂപസ്യ|
καὶ λέγει αὐτοῖς· Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;
21 തതഃ സ ഉക്തവാന, കൈസരസ്യ യത് തത് കൈസരായ ദത്ത, ഈശ്വരസ്യ യത് തദ് ഈശ്വരായ ദത്ത|
λέγουσιν ⸀αὐτῷ Καίσαρος. τότε λέγει αὐτοῖς· Ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ.
22 ഇതി വാക്യം നിശമ്യ തേ വിസ്മയം വിജ്ഞായ തം വിഹായ ചലിതവന്തഃ|
καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθαν.
23 തസ്മിന്നഹനി സിദൂകിനോഽർഥാത് ശ്മശാനാത് നോത്ഥാസ്യന്തീതി വാക്യം യേ വദന്തി, തേ യീശേരന്തികമ് ആഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ,
Ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ προσῆλθον αὐτῷ Σαδδουκαῖοι, ⸀λέγοντεςμὴ εἶναι ἀνάστασιν, καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν
24 ഹേ ഗുരോ, കശ്ചിന്മനുജശ്ചേത് നിഃസന്താനഃ സൻ പ്രാണാൻ ത്യജതി, തർഹി തസ്യ ഭ്രാതാ തസ്യ ജായാം വ്യുഹ്യ ഭ്രാതുഃ സന്താനമ് ഉത്പാദയിഷ്യതീതി മൂസാ ആദിഷ്ടവാൻ|
λέγοντες· Διδάσκαλε, Μωϋσῆς εἶπεν· Ἐάν τις ἀποθάνῃ μὴ ἔχων τέκνα, ἐπιγαμβρεύσει ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἀναστήσει σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.
25 കിന്ത്വസ്മാകമത്ര കേഽപി ജനാഃ സപ്തസഹോദരാ ആസൻ, തേഷാം ജ്യേഷ്ഠ ഏകാം കന്യാം വ്യവഹാത്, അപരം പ്രാണത്യാഗകാലേ സ്വയം നിഃസന്താനഃ സൻ താം സ്ത്രിയം സ്വഭ്രാതരി സമർപിതവാൻ,
ἦσαν δὲ παρʼ ἡμῖν ἑπτὰ ἀδελφοί· καὶ ὁ πρῶτος ⸀γήμαςἐτελεύτησεν, καὶ μὴ ἔχων σπέρμα ἀφῆκεν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ·
26 തതോ ദ്വിതീയാദിസപ്തമാന്താശ്ച തഥൈവ ചക്രുഃ|
ὁμοίως καὶ ὁ δεύτερος καὶ ὁ τρίτος, ἕως τῶν ἑπτά·
27 ശേഷേ സാപീ നാരീ മമാര|
ὕστερον δὲ πάντων ἀπέθανεν ⸀ἡγυνή.
28 മൃതാനാമ് ഉത്ഥാനസമയേ തേഷാം സപ്താനാം മധ്യേ സാ നാരീ കസ്യ ഭാര്യ്യാ ഭവിഷ്യതി? യസ്മാത് സർവ്വഏവ താം വ്യവഹൻ|
ἐν τῇ ⸂ἀναστάσει οὖν τίνος τῶν ἑπτὰ ἔσται γυνή; πάντες γὰρ ἔσχον αὐτήν.
29 തതോ യീശുഃ പ്രത്യവാദീത്, യൂയം ധർമ്മപുസ്തകമ് ഈശ്വരീയാം ശക്തിഞ്ച ന വിജ്ഞായ ഭ്രാന്തിമന്തഃ|
Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ·
30 ഉത്ഥാനപ്രാപ്താ ലോകാ ന വിവഹന്തി, ന ച വാചാ ദീയന്തേ, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സ്വർഗസ്ഥദൂതാനാം സദൃശാ ഭവന്തി|
ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσιν οὔτε ⸀γαμίζονται ἀλλʼ ὡς ἄγγελοι ⸀θεοῦἐν ⸀τῷοὐρανῷ εἰσιν·
31 അപരം മൃതാനാമുത്ഥാനമധി യുഷ്മാൻ പ്രതീയമീശ്വരോക്തിഃ,
περὶ δὲ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν οὐκ ἀνέγνωτε τὸ ῥηθὲν ὑμῖν ὑπὸ τοῦ θεοῦ λέγοντος·
32 "അഹമിബ്രാഹീമ ഈശ്വര ഇസ്ഹാക ഈശ്വരോ യാകൂബ ഈശ്വര" ഇതി കിം യുഷ്മാഭി ർനാപാഠി? കിന്ത്വീശ്വരോ ജീവതാമ് ഈശ്വര: , സ മൃതാനാമീശ്വരോ നഹി|
Ἐγώ εἰμι ὁ θεὸςἈβραὰμ καὶ ὁ θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ θεὸς Ἰακώβ; οὐκ ἔστιν ⸂ὁ θεὸς⸃ νεκρῶν ἀλλὰ ζώντων.
33 ഇതി ശ്രുത്വാ സർവ്വേ ലോകാസ്തസ്യോപദേശാദ് വിസ്മയം ഗതാഃ|
καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ.
34 അനന്തരം സിദൂകിനാമ് നിരുത്തരത്വവാർതാം നിശമ്യ ഫിരൂശിന ഏകത്ര മിലിതവന്തഃ,
Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἀκούσαντες ὅτι ἐφίμωσεν τοὺς Σαδδουκαίους συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτό.
35 തേഷാമേകോ വ്യവസ്ഥാപകോ യീശും പരീക്ഷിതും പപച്ഛ,
καὶ ἐπηρώτησεν εἷς ἐξ αὐτῶν νομικὸς πειράζων ⸀αὐτόν
36 ഹേ ഗുരോ വ്യവസ്ഥാശാസ്ത്രമധ്യേ കാജ്ഞാ ശ്രേഷ്ഠാ?
Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ;
37 തതോ യീശുരുവാച, ത്വം സർവ്വാന്തഃകരണൈഃ സർവ്വപ്രാണൈഃ സർവ്വചിത്തൈശ്ച സാകം പ്രഭൗ പരമേശ്വരേ പ്രീയസ്വ,
ὁ ⸀δὲἔφη αὐτῷ· Ἀγαπήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐν ὅλῃ ⸀τῇκαρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ ⸁τῇψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου·
38 ഏഷാ പ്രഥമമഹാജ്ഞാ| തസ്യാഃ സദൃശീ ദ്വിതീയാജ്ഞൈഷാ,
αὕτη ἐστὶν ⸂ἡ μεγάλη καὶ πρώτη ἐντολή.
39 തവ സമീപവാസിനി സ്വാത്മനീവ പ്രേമ കുരു|
Δευτέρα ⸀δὲὁμοία ⸀αὐτῇ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
40 അനയോ ർദ്വയോരാജ്ഞയോഃ കൃത്സ്നവ്യവസ്ഥായാ ഭവിഷ്യദ്വക്തൃഗ്രന്ഥസ്യ ച ഭാരസ്തിഷ്ഠതി|
ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος ⸂κρέμαται καὶ οἱ προφῆται.
41 അനന്തരം ഫിരൂശിനാമ് ഏകത്ര സ്ഥിതികാലേ യീശുസ്താൻ പപ്രച്ഛ,
Συνηγμένων δὲ τῶν Φαρισαίων ἐπηρώτησεν αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς
42 ഖ്രീഷ്ടമധി യുഷ്മാകം കീദൃഗ്ബോധോ ജായതേ? സ കസ്യ സന്താനഃ? തതസ്തേ പ്രത്യവദൻ, ദായൂദഃ സന്താനഃ|
λέγων· Τί ὑμῖν δοκεῖ περὶ τοῦ χριστοῦ; τίνος υἱός ἐστιν; λέγουσιν αὐτῷ· Τοῦ Δαυίδ.
43 തദാ സ ഉക്തവാൻ, തർഹി ദായൂദ് കഥമ് ആത്മാധിഷ്ഠാനേന തം പ്രഭും വദതി?
λέγει αὐτοῖς· Πῶς οὖν Δαυὶδ ἐν πνεύματι ⸂καλεῖ αὐτὸν κύριον λέγων·
44 യഥാ മമ പ്രഭുമിദം വാക്യമവദത് പരമേശ്വരഃ| തവാരീൻ പാദപീഠം തേ യാവന്നഹി കരോമ്യഹം| താവത് കാലം മദീയേ ത്വം ദക്ഷപാർശ്വ ഉപാവിശ| അതോ യദി ദായൂദ് തം പ്രഭും വദതി, ർതിഹ സ കഥം തസ്യ സന്താനോ ഭവതി?
⸀Εἶπενκύριος τῷ κυρίῳ μου· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ⸀ὑποκάτωτῶν ποδῶν σου;
45 തദാനീം തേഷാം കോപി തദ്വാക്യസ്യ കിമപ്യുത്തരം ദാതും നാശക്നോത്;
εἰ οὖν Δαυὶδ καλεῖ αὐτὸν κύριον, πῶς υἱὸς αὐτοῦ ἐστιν;
46 തദ്ദിനമാരഭ്യ തം കിമപി വാക്യം പ്രഷ്ടും കസ്യാപി സാഹസോ നാഭവത്|
καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο ⸂ἀποκριθῆναι αὐτῷ λόγον, οὐδὲ ἐτόλμησέν τις ἀπʼ ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐπερωτῆσαι αὐτὸν οὐκέτι.
