മഥിഃ 2
1 അനന്തരം ഹേരോദ് സംജ്ഞകേ രാജ്ഞി രാജ്യം ശാസതി യിഹൂദീയദേശസ്യ ബൈത്ലേഹമി നഗരേ യീശൗ ജാതവതി ച, കതിപയാ ജ്യോതിർവ്വുദഃ പൂർവ്വസ്യാ ദിശോ യിരൂശാലമ്നഗരം സമേത്യ കഥയമാസുഃ,
anantaraṁ herod saṁjñake rājñi rājyaṁ śāsati yihūdīyadeśasya baitlehami nagare yīśau jātavati ca, katipayā jyotirvvudaḥ pūrvvasyā diśo yirūśālamnagaraṁ sametya kathayamāsuḥ,
2 യോ യിഹൂദീയാനാം രാജാ ജാതവാൻ, സ കുത്രാസ്തേ? വയം പൂർവ്വസ്യാം ദിശി തിഷ്ഠന്തസ്തദീയാം താരകാമ് അപശ്യാമ തസ്മാത് തം പ്രണന്തുമ് അഗമാമ|
yo yihūdīyānāṁ rājā jātavān, sa kutrāste? vayaṁ pūrvvasyāṁ diśi tiṣṭhantastadīyāṁ tārakām apaśyāma tasmāt taṁ praṇantum agamāma|
3 തദാ ഹേരോദ് രാജാ കഥാമേതാം നിശമ്യ യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥിതൈഃ സർവ്വമാനവൈഃ സാർദ്ധമ് ഉദ്വിജ്യ
tadā herod rājā kathāmetāṁ niśamya yirūśālamnagarasthitaiḥ sarvvamānavaiḥ sārddham udvijya
4 സർവ്വാൻ പ്രധാനയാജകാൻ അധ്യാപകാംശ്ച സമാഹൂയാനീയ പപ്രച്ഛ, ഖ്രീഷ്ടഃ കുത്ര ജനിഷ്യതേ?
sarvvān pradhānayājakān adhyāpakāṁśca samāhūyānīya papraccha, khrīṣṭaḥ kutra janiṣyate?
5 തദാ തേ കഥയാമാസുഃ, യിഹൂദീയദേശസ്യ ബൈത്ലേഹമി നഗരേ, യതോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാ ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ,
tadā te kathayāmāsuḥ, yihūdīyadeśasya baitlehami nagare, yato bhaviṣyadvādinā itthaṁ likhitamāste,
6 സർവ്വാഭ്യോ രാജധാനീഭ്യോ യിഹൂദീയസ്യ നീവൃതഃ| ഹേ യീഹൂദീയദേശസ്യേ ബൈത്ലേഹമ് ത്വം ന ചാവരാ| ഇസ്രായേലീയലോകാൻ മേ യതോ യഃ പാലയിഷ്യതി| താദൃഗേകോ മഹാരാജസ്ത്വന്മധ്യ ഉദ്ഭവിഷ്യതീ||
sarvvābhyo rājadhānībhyo yihūdīyasya nīvṛtaḥ| he yīhūdīyadeśasye baitleham tvaṁ na cāvarā|isrāyelīyalokān me yato yaḥ pālayiṣyati| tādṛgeko mahārājastvanmadhya udbhaviṣyatī||
7 തദാനീം ഹേരോദ് രാജാ താൻ ജ്യോതിർവ്വിദോ ഗോപനമ് ആഹൂയ സാ താരകാ കദാ ദൃഷ്ടാഭവത്, തദ് വിനിശ്ചയാമാസ|
tadānīṁ herod rājā tān jyotirvvido gopanam āhūya sā tārakā kadā dṛṣṭābhavat, tad viniścayāmāsa|
8 അപരം താൻ ബൈത്ലേഹമം പ്രഹീത്യ ഗദിതവാൻ, യൂയം യാത, യത്നാത് തം ശിശുമ് അന്വിഷ്യ തദുദ്ദേശേ പ്രാപ്തേ മഹ്യം വാർത്താം ദാസ്യഥ, തതോ മയാപി ഗത്വാ സ പ്രണംസ്യതേ|
aparaṁ tān baitlehamaṁ prahītya gaditavān, yūyaṁ yāta, yatnāt taṁ śiśum anviṣya taduddeśe prāpte mahyaṁ vārttāṁ dāsyatha, tato mayāpi gatvā sa praṇaṁsyate|
9 തദാനീം രാജ്ഞ ഏതാദൃശീമ് ആജ്ഞാം പ്രാപ്യ തേ പ്രതസ്ഥിരേ, തതഃ പൂർവ്വർസ്യാം ദിശി സ്ഥിതൈസ്തൈ ര്യാ താരകാ ദൃഷ്ടാ സാ താരകാ തേഷാമഗ്രേ ഗത്വാ യത്ര സ്ഥാനേ ശിശൂരാസ്തേ, തസ്യ സ്ഥാനസ്യോപരി സ്ഥഗിതാ തസ്യൗ|
tadānīṁ rājña etādṛśīm ājñāṁ prāpya te pratasthire, tataḥ pūrvvarsyāṁ diśi sthitaistai ryā tārakā dṛṣṭā sā tārakā teṣāmagre gatvā yatra sthāne śiśūrāste, tasya sthānasyopari sthagitā tasyau|
10 തദ് ദൃഷ്ട്വാ തേ മഹാനന്ദിതാ ബഭൂവുഃ,
tad dṛṣṭvā te mahānanditā babhūvuḥ,
11 തതോ ഗേഹമധ്യ പ്രവിശ്യ തസ്യ മാത്രാ മരിയമാ സാദ്ധം തം ശിശും നിരീക്ഷയ ദണ്ഡവദ് ഭൂത്വാ പ്രണേമുഃ, അപരം സ്വേഷാം ഘനസമ്പത്തിം മോചയിത്വാ സുവർണം കുന്ദുരും ഗന്ധരമഞ്ച തസ്മൈ ദർശനീയം ദത്തവന്തഃ|
tato gehamadhya praviśya tasya mātrā mariyamā sāddhaṁ taṁ śiśuṁ nirīkṣaya daṇḍavad bhūtvā praṇemuḥ, aparaṁ sveṣāṁ ghanasampattiṁ mocayitvā suvarṇaṁ kunduruṁ gandharamañca tasmai darśanīyaṁ dattavantaḥ|
12 പശ്ചാദ് ഹേരോദ് രാജസ്യ സമീപം പുനരപി ഗന്തും സ്വപ്ന ഈശ്വരേണ നിഷിദ്ധാഃ സന്തോ ഽന്യേന പഥാ തേ നിജദേശം പ്രതി പ്രതസ്ഥിരേ|
paścād herod rājasya samīpaṁ punarapi gantuṁ svapna īśvareṇa niṣiddhāḥ santo 'nyena pathā te nijadeśaṁ prati pratasthire|
13 അനന്തരം തേഷു ഗതവത്മു പരമേശ്വരസ്യ ദൂതോ യൂഷഫേ സ്വപ്നേ ദർശനം ദത്വാ ജഗാദ, ത്വമ് ഉത്ഥായ ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹീത്വാ മിസർദേശം പലായസ്വ, അപരം യാവദഹം തുഭ്യം വാർത്താം ന കഥയിഷ്യാമി, താവത് തത്രൈവ നിവസ, യതോ രാജാ ഹേരോദ് ശിശും നാശയിതും മൃഗയിഷ്യതേ|
anantaraṁ teṣu gatavatmu parameśvarasya dūto yūṣaphe svapne darśanaṁ datvā jagāda, tvam utthāya śiśuṁ tanmātarañca gṛhītvā misardeśaṁ palāyasva, aparaṁ yāvadahaṁ tubhyaṁ vārttāṁ na kathayiṣyāmi, tāvat tatraiva nivasa, yato rājā herod śiśuṁ nāśayituṁ mṛgayiṣyate|
14 തദാനീം യൂഷഫ് ഉത്ഥായ രജന്യാം ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹീത്വാ മിസർദേശം പ്രതി പ്രതസ്ഥേ,
tadānīṁ yūṣaph utthāya rajanyāṁ śiśuṁ tanmātarañca gṛhītvā misardeśaṁ prati pratasthe,
15 ഗത്വാ ച ഹേരോദോ നൃപതേ ർമരണപര്യ്യന്തം തത്ര ദേശേ ന്യുവാസ, തേന മിസർദേശാദഹം പുത്രം സ്വകീയം സമുപാഹൂയമ്| യദേതദ്വചനമ് ഈശ്വരേണ ഭവിഷ്യദ്വാദിനാ കഥിതം തത് സഫലമഭൂത്|
gatvā ca herodo nṛpate rmaraṇaparyyantaṁ tatra deśe nyuvāsa, tena misardeśādahaṁ putraṁ svakīyaṁ samupāhūyam| yadetadvacanam īśvareṇa bhaviṣyadvādinā kathitaṁ tat saphalamabhūt|
16 അനന്തരം ഹേരോദ് ജ്യോതിർവിദ്ഭിരാത്മാനം പ്രവഞ്ചിതം വിജ്ഞായ ഭൃശം ചുകോപ; അപരം ജ്യോതിർവ്വിദ്ഭ്യസ്തേന വിനിശ്ചിതം യദ് ദിനം തദ്ദിനാദ് ഗണയിത്വാ ദ്വിതീയവത്സരം പ്രവിഷ്ടാ യാവന്തോ ബാലകാ അസ്മിൻ ബൈത്ലേഹമ്നഗരേ തത്സീമമധ്യേ ചാസൻ, ലോകാൻ പ്രഹിത്യ താൻ സർവ്വാൻ ഘാതയാമാസ|
anantaraṁ herod jyotirvidbhirātmānaṁ pravañcitaṁ vijñāya bhṛśaṁ cukopa; aparaṁ jyotirvvidbhyastena viniścitaṁ yad dinaṁ taddinād gaṇayitvā dvitīyavatsaraṁ praviṣṭā yāvanto bālakā asmin baitlehamnagare tatsīmamadhye cāsan, lokān prahitya tān sarvvān ghātayāmāsa|
17 അതഃ അനേകസ്യ വിലാപസ്യ നിനാദ: ക്രന്ദനസ്യ ച| ശോകേന കൃതശബ്ദശ്ച രാമായാം സംനിശമ്യതേ| സ്വബാലഗണഹേതോർവൈ രാഹേൽ നാരീ തു രോദിനീ| ന മന്യതേ പ്രബോധന്തു യതസ്തേ നൈവ മന്തി ഹി||
ataḥ anekasya vilāpasya nināda: krandanasya ca| śokena kṛtaśabdaśca rāmāyāṁ saṁniśamyate| svabālagaṇahetorvai rāhel nārī tu rodinī| na manyate prabodhantu yataste naiva manti hi||
18 യദേതദ് വചനം യിരീമിയനാമകഭവിഷ്യദ്വാദിനാ കഥിതം തത് തദാനീം സഫലമ് അഭൂത്|
yadetad vacanaṁ yirīmiyanāmakabhaviṣyadvādinā kathitaṁ tat tadānīṁ saphalam abhūt|
19 തദനന്തരം ഹേരേദി രാജനി മൃതേ പരമേശ്വരസ്യ ദൂതോ മിസർദേശേ സ്വപ്നേ ദർശനം ദത്ത്വാ യൂഷഫേ കഥിതവാൻ
tadanantaraṁ heredi rājani mṛte parameśvarasya dūto misardeśe svapne darśanaṁ dattvā yūṣaphe kathitavān
20 ത്വമ് ഉത്ഥായ ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹീത്വാ പുനരപീസ്രായേലോ ദേശം യാഹീ, യേ ജനാഃ ശിശും നാശയിതുമ് അമൃഗയന്ത, തേ മൃതവന്തഃ|
tvam utthāya śiśuṁ tanmātarañca gṛhītvā punarapīsrāyelo deśaṁ yāhī, ye janāḥ śiśuṁ nāśayitum amṛgayanta, te mṛtavantaḥ|
21 തദാനീം സ ഉത്ഥായ ശിശും തന്മാതരഞ്ച ഗൃഹ്ലൻ ഇസ്രായേൽദേശമ് ആജഗാമ|
tadānīṁ sa utthāya śiśuṁ tanmātarañca gṛhlan isrāyeldeśam ājagāma|
22 കിന്തു യിഹൂദീയദേശേ അർഖിലായനാമ രാജകുമാരോ നിജപിതു ർഹേരോദഃ പദം പ്രാപ്യ രാജത്വം കരോതീതി നിശമ്യ തത് സ്ഥാനം യാതും ശങ്കിതവാൻ, പശ്ചാത് സ്വപ്ന ഈശ്വരാത് പ്രബോധം പ്രാപ്യ ഗാലീൽദേശസ്യ പ്രദേശൈകം പ്രസ്ഥായ നാസരന്നാമ നഗരം ഗത്വാ തത്ര ന്യുഷിതവാൻ,
kintu yihūdīyadeśe arkhilāyanāma rājakumāro nijapitu rherodaḥ padaṁ prāpya rājatvaṁ karotīti niśamya tat sthānaṁ yātuṁ śaṅkitavān, paścāt svapna īśvarāt prabodhaṁ prāpya gālīldeśasya pradeśaikaṁ prasthāya nāsarannāma nagaraṁ gatvā tatra nyuṣitavān,
23 തേന തം നാസരതീയം കഥയിഷ്യന്തി, യദേതദ്വാക്യം ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്ത്തം തത് സഫലമഭവത്|
tena taṁ nāsaratīyaṁ kathayiṣyanti, yadetadvākyaṁ bhaviṣyadvādibhirukttaṁ tat saphalamabhavat|
