മഥിഃ 16
1 തദാനീം ഫിരൂശിനഃ സിദൂകിനശ്ചാഗത്യ തം പരീക്ഷിതും നഭമീയം കിഞ്ചന ലക്ഷ്മ ദർശയിതും തസ്മൈ നിവേദയാമാസുഃ|
tadānīṁ phirūśinaḥ sidūkinaścāgatya taṁ parīkṣituṁ nabhamīyaṁ kiñcana lakṣma darśayituṁ tasmai nivedayāmāsuḥ|
2 തതഃ സ ഉക്തവാൻ, സന്ധ്യായാം നഭസോ രക്തത്വാദ് യൂയം വദഥ, ശ്വോ നിർമ്മലം ദിനം ഭവിഷ്യതി;
tataḥ sa uktavān, sandhyāyāṁ nabhaso raktatvād yūyaṁ vadatha, śvo nirmmalaṁ dinaṁ bhaviṣyati;
3 പ്രാതഃകാലേ ച നഭസോ രക്തത്വാത് മലിനത്വാഞ്ച വദഥ, ഝഞ്ഭ്ശദ്യ ഭവിഷ്യതി| ഹേ കപടിനോ യദി യൂയമ് അന്തരീക്ഷസ്യ ലക്ഷ്മ ബോദ്ധും ശക്നുഥ, തർഹി കാലസ്യൈതസ്യ ലക്ഷ്മ കഥം ബോദ്ധും ന ശക്നുഥ?
prātaḥkāle ca nabhaso raktatvāt malinatvāñca vadatha, jhañbhśadya bhaviṣyati| he kapaṭino yadi yūyam antarīkṣasya lakṣma boddhuṁ śaknutha, tarhi kālasyaitasya lakṣma kathaṁ boddhuṁ na śaknutha?
4 ഏതത്കാലസ്യ ദുഷ്ടോ വ്യഭിചാരീ ച വംശോ ലക്ഷ്മ ഗവേഷയതി, കിന്തു യൂനസോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ലക്ഷ്മ വിനാന്യത് കിമപി ലക്ഷ്മ താൻ ന ദർശയിയ്യതേ| തദാനീം സ താൻ വിഹായ പ്രതസ്ഥേ|
etatkālasya duṣṭo vyabhicārī ca vaṁśo lakṣma gaveṣayati, kintu yūnaso bhaviṣyadvādino lakṣma vinānyat kimapi lakṣma tān na darśayiyyate| tadānīṁ sa tān vihāya pratasthe|
5 അനന്തരമന്യപാരഗമനകാലേ തസ്യ ശിഷ്യാഃ പൂപമാനേതും വിസ്മൃതവന്തഃ|
anantaramanyapāragamanakāle tasya śiṣyāḥ pūpamānetuṁ vismṛtavantaḥ|
6 യീശുസ്താനവാദീത്, യൂയം ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാഃ സതർകാശ്ച ഭവത|
yīśustānavādīt, yūyaṁ phirūśināṁ sidūkināñca kiṇvaṁ prati sāvadhānāḥ satarkāśca bhavata|
7 തേന തേ പരസ്പരം വിവിച്യ കഥയിതുമാരേഭിരേ, വയം പൂപാനാനേതും വിസ്മൃതവന്ത ഏതത്കാരണാദ് ഇതി കഥയതി|
tena te parasparaṁ vivicya kathayitumārebhire, vayaṁ pūpānānetuṁ vismṛtavanta etatkāraṇād iti kathayati|
8 കിന്തു യീശുസ്തദ്വിജ്ഞായ താനവോചത്, ഹേ സ്തോകവിശ്വാസിനോ യൂയം പൂപാനാനയനമധി കുതഃ പരസ്പരമേതദ് വിവിംക്യ?
kintu yīśustadvijñāya tānavocat, he stokaviśvāsino yūyaṁ pūpānānayanamadhi kutaḥ parasparametad viviṁkya?
9 യുഷ്മാഭിഃ കിമദ്യാപി ന ജ്ഞായതേ? പഞ്ചഭിഃ പൂപൈഃ പഞ്ചസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭോജിതേഷു ഭക്ഷ്യോച്ഛിഷ്ടപൂർണാൻ കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീതം;
yuṣmābhiḥ kimadyāpi na jñāyate? pañcabhiḥ pūpaiḥ pañcasahasrapuruṣeṣu bhojiteṣu bhakṣyocchiṣṭapūrṇān kati ḍalakān samagṛhlītaṁ;
10 തഥാ സപ്തഭിഃ പൂപൈശ്ചതുഃസഹസ്രപുരുഷേഷു ഭേജിതേഷു കതി ഡലകാൻ സമഗൃഹ്ലീത, തത് കിം യുഷ്മാഭിർന സ്മര്യ്യതേ?
tathā saptabhiḥ pūpaiścatuḥsahasrapuruṣeṣu bhejiteṣu kati ḍalakān samagṛhlīta, tat kiṁ yuṣmābhirna smaryyate?
11 തസ്മാത് ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച കിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠത, കഥാമിമാമ് അഹം പൂപാനധി നാകഥയം, ഏതദ് യൂയം കുതോ ന ബുധ്യധ്വേ?
tasmāt phirūśināṁ sidūkināñca kiṇvaṁ prati sāvadhānāstiṣṭhata, kathāmimām ahaṁ pūpānadhi nākathayaṁ, etad yūyaṁ kuto na budhyadhve?
12 തദാനീം പൂപകിണ്വം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി നോക്ത്വാ ഫിരൂശിനാം സിദൂകിനാഞ്ച ഉപദേശം പ്രതി സാവധാനാസ്തിഷ്ഠതേതി കഥിതവാൻ, ഇതി തൈരബോധി|
tadānīṁ pūpakiṇvaṁ prati sāvadhānāstiṣṭhateti noktvā phirūśināṁ sidūkināñca upadeśaṁ prati sāvadhānāstiṣṭhateti kathitavān, iti tairabodhi|
13 അപരഞ്ച യീശുഃ കൈസരിയാ-ഫിലിപിപ്രദേശമാഗത്യ ശിഷ്യാൻ അപൃച്ഛത്, യോഽഹം മനുജസുതഃ സോഽഹം കഃ? ലോകൈരഹം കിമുച്യേ?
aparañca yīśuḥ kaisariyā-philipipradeśamāgatya śiṣyān apṛcchat, yo'haṁ manujasutaḥ so'haṁ kaḥ? lokairahaṁ kimucye?
14 തദാനീം തേ കഥിതവന്തഃ, കേചിദ് വദന്തി ത്വം മജ്ജയിതാ യോഹൻ, കേചിദ്വദന്തി, ത്വമ് ഏലിയഃ, കേചിച്ച വദന്തി, ത്വം യിരിമിയോ വാ കശ്ചിദ് ഭവിഷ്യദ്വാദീതി|
tadānīṁ te kathitavantaḥ, kecid vadanti tvaṁ majjayitā yohan, kecidvadanti, tvam eliyaḥ, kecicca vadanti, tvaṁ yirimiyo vā kaścid bhaviṣyadvādīti|
15 പശ്ചാത് സ താൻ പപ്രച്ഛ, യൂയം മാം കം വദഥ? തതഃ ശിമോൻ പിതര ഉവാച,
paścāt sa tān papraccha, yūyaṁ māṁ kaṁ vadatha? tataḥ śimon pitara uvāca,
16 ത്വമമരേശ്വരസ്യാഭിഷിക്തപുത്രഃ|
tvamamareśvarasyābhiṣiktaputraḥ|
17 തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ, ഹേ യൂനസഃ പുത്ര ശിമോൻ ത്വം ധന്യഃ; യതഃ കോപി അനുജസ്ത്വയ്യേതജ്ജ്ഞാനം നോദപാദയത്, കിന്തു മമ സ്വർഗസ്യഃ പിതോദപാദയത്|
tato yīśuḥ kathitavān, he yūnasaḥ putra śimon tvaṁ dhanyaḥ; yataḥ kopi anujastvayyetajjñānaṁ nodapādayat, kintu mama svargasyaḥ pitodapādayat|
18 അതോഽഹം ത്വാം വദാമി, ത്വം പിതരഃ (പ്രസ്തരഃ) അഹഞ്ച തസ്യ പ്രസ്തരസ്യോപരി സ്വമണ്ഡലീം നിർമ്മാസ്യാമി, തേന നിരയോ ബലാത് താം പരാജേതും ന ശക്ഷ്യതി| (Hadēs g86)
ato'haṁ tvāṁ vadāmi, tvaṁ pitaraḥ (prastaraḥ) ahañca tasya prastarasyopari svamaṇḍalīṁ nirmmāsyāmi, tena nirayo balāt tāṁ parājetuṁ na śakṣyati| (Hadēs g86)
19 അഹം തുഭ്യം സ്വർഗീയരാജ്യസ്യ കുഞ്ജികാം ദാസ്യാമി, തേന യത് കിഞ്ചന ത്വം പൃഥിവ്യാം ഭംത്സ്യസി തത്സ്വർഗേ ഭംത്സ്യതേ, യച്ച കിഞ്ചന മഹ്യാം മോക്ഷ്യസി തത് സ്വർഗേ മോക്ഷ്യതേ|
ahaṁ tubhyaṁ svargīyarājyasya kuñjikāṁ dāsyāmi, tena yat kiñcana tvaṁ pṛthivyāṁ bhaṁtsyasi tatsvarge bhaṁtsyate, yacca kiñcana mahyāṁ mokṣyasi tat svarge mokṣyate|
20 പശ്ചാത് സ ശിഷ്യാനാദിശത്, അഹമഭിഷിക്തോ യീശുരിതി കഥാം കസ്മൈചിദപി യൂയം മാ കഥയത|
paścāt sa śiṣyānādiśat, ahamabhiṣikto yīśuriti kathāṁ kasmaicidapi yūyaṁ mā kathayata|
21 അന്യഞ്ച യിരൂശാലമ്നഗരം ഗത്വാ പ്രാചീനലോകേഭ്യഃ പ്രധാനയാജകേഭ്യ ഉപാധ്യായേഭ്യശ്ച ബഹുദുഃഖഭോഗസ്തൈ ർഹതത്വം തൃതീയദിനേ പുനരുത്ഥാനഞ്ച മമാവശ്യകമ് ഏതാഃ കഥാ യീശുസ്തത്കാലമാരഭ്യ ശിഷ്യാൻ ജ്ഞാപയിതുമ് ആരബ്ധവാൻ|
anyañca yirūśālamnagaraṁ gatvā prācīnalokebhyaḥ pradhānayājakebhya upādhyāyebhyaśca bahuduḥkhabhogastai rhatatvaṁ tṛtīyadine punarutthānañca mamāvaśyakam etāḥ kathā yīśustatkālamārabhya śiṣyān jñāpayitum ārabdhavān|
22 തദാനീം പിതരസ്തസ്യ കരം ഘൃത്വാ തർജയിത്വാ കഥയിതുമാരബ്ധവാൻ, ഹേ പ്രഭോ, തത് ത്വത്തോ ദൂരം യാതു, ത്വാം പ്രതി കദാപി ന ഘടിഷ്യതേ|
tadānīṁ pitarastasya karaṁ ghṛtvā tarjayitvā kathayitumārabdhavān, he prabho, tat tvatto dūraṁ yātu, tvāṁ prati kadāpi na ghaṭiṣyate|
23 കിന്തു സ വദനം പരാവർത്യ പിതരം ജഗാദ, ഹേ വിഘ്നകാരിൻ, മത്സമ്മുഖാദ് ദൂരീഭവ, ത്വം മാം ബാധസേ, ഈശ്വരീയകാര്യ്യാത് മാനുഷീയകാര്യ്യം തുഭ്യം രോചതേ|
kintu sa vadanaṁ parāvartya pitaraṁ jagāda, he vighnakārin, matsammukhād dūrībhava, tvaṁ māṁ bādhase, īśvarīyakāryyāt mānuṣīyakāryyaṁ tubhyaṁ rocate|
24 അനന്തരം യീശുഃ സ്വീയശിഷ്യാൻ ഉക്തവാൻ യഃ കശ്ചിത് മമ പശ്ചാദ്ഗാമീ ഭവിതുമ് ഇച്ഛതി, സ സ്വം ദാമ്യതു, തഥാ സ്വക്രുശം ഗൃഹ്ലൻ മത്പശ്ചാദായാതു|
anantaraṁ yīśuḥ svīyaśiṣyān uktavān yaḥ kaścit mama paścādgāmī bhavitum icchati, sa svaṁ dāmyatu, tathā svakruśaṁ gṛhlan matpaścādāyātu|
25 യതോ യഃ പ്രാണാൻ രക്ഷിതുമിച്ഛതി, സ താൻ ഹാരയിഷ്യതി, കിന്തു യോ മദർഥം നിജപ്രാണാൻ ഹാരയതി, സ താൻ പ്രാപ്സ്യതി|
yato yaḥ prāṇān rakṣitumicchati, sa tān hārayiṣyati, kintu yo madarthaṁ nijaprāṇān hārayati, sa tān prāpsyati|
26 മാനുഷോ യദി സർവ്വം ജഗത് ലഭതേ നിജപ്രണാൻ ഹാരയതി, തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ? മനുജോ നിജപ്രാണാനാം വിനിമയേന വാ കിം ദാതും ശക്നോതി?
mānuṣo yadi sarvvaṁ jagat labhate nijapraṇān hārayati, tarhi tasya ko lābhaḥ? manujo nijaprāṇānāṁ vinimayena vā kiṁ dātuṁ śaknoti?
27 മനുജസുതഃ സ്വദൂതൈഃ സാകം പിതുഃ പ്രഭാവേണാഗമിഷ്യതി; തദാ പ്രതിമനുജം സ്വസ്വകർമ്മാനുസാരാത് ഫലം ദാസ്യതി|
manujasutaḥ svadūtaiḥ sākaṁ pituḥ prabhāveṇāgamiṣyati; tadā pratimanujaṁ svasvakarmmānusārāt phalaṁ dāsyati|
28 അഹം യുഷ്മാൻ തഥ്യം വച്മി, സരാജ്യം മനുജസുതമ് ആഗതം ന പശ്യന്തോ മൃത്യും ന സ്വാദിഷ്യന്തി, ഏതാദൃശാഃ കതിപയജനാ അത്രാപി ദണ്ഡായമാനാഃ സന്തി|
ahaṁ yuṣmān tathyaṁ vacmi, sarājyaṁ manujasutam āgataṁ na paśyanto mṛtyuṁ na svādiṣyanti, etādṛśāḥ katipayajanā atrāpi daṇḍāyamānāḥ santi|
