മാർകഃ 9
1 അഥ സ താനവാദീത് യുഷ്മഭ്യമഹം യഥാർഥം കഥയാമി, ഈശ്വരരാജ്യം പരാക്രമേണോപസ്ഥിതം ന ദൃഷ്ട്വാ മൃത്യും നാസ്വാദിഷ്യന്തേ, അത്ര ദണ്ഡായമാനാനാം മധ്യേപി താദൃശാ ലോകാഃ സന്തി|
Dizia-lhes tambem: Em verdade vos digo que, dos que aqui estão, alguns ha que não provarão a morte até que vejam vir o reino de Deus com poder.
2 അഥ ഷഡ്ദിനേഭ്യഃ പരം യീശുഃ പിതരം യാകൂബം യോഹനഞ്ച ഗൃഹീത്വാ ഗിരേരുച്ചസ്യ നിർജനസ്ഥാനം ഗത്വാ തേഷാം പ്രത്യക്ഷേ മൂർത്യന്തരം ദധാര|
E seis dias depois Jesus tomou comsigo a Pedro, a Thiago, e a João, e os levou sós, em particular, a um alto monte; e transfigurou-se diante d'elles;
3 തതസ്തസ്യ പരിധേയമ് ഈദൃശമ് ഉജ്ജ്വലഹിമപാണഡരം ജാതം യദ് ജഗതി കോപി രജകോ ന താദൃക് പാണഡരം കർത്താം ശക്നോതി|
E os seus vestidos tornaram-se resplandecentes, mui brancos como a neve, taes como nenhum lavadeiro sobre a terra os poderia branquear.
4 അപരഞ്ച ഏലിയോ മൂസാശ്ച തേഭ്യോ ദർശനം ദത്ത്വാ യീശുനാ സഹ കഥനം കർത്തുമാരേഭാതേ|
E appareceu-lhes Elias com Moysés, e fallavam com Jesus.
5 തദാ പിതരോ യീശുമവാദീത് ഹേ ഗുരോഽസ്മാകമത്ര സ്ഥിതിരുത്തമാ, തതഏവ വയം ത്വത്കൃതേ ഏകാം മൂസാകൃതേ ഏകാമ് ഏലിയകൃതേ ചൈകാം, ഏതാസ്തിസ്രഃ കുടീ ർനിർമ്മാമ|
E Pedro, tomando a palavra, disse a Jesus: Mestre, bom é que nós estejamos aqui, e façamos tres cabanas, uma para ti, uma para Moysés, e uma para Elias.
6 കിന്തു സ യദുക്തവാൻ തത് സ്വയം ന ബുബുധേ തതഃ സർവ്വേ ബിഭയാഞ്ചക്രുഃ|
Pois não sabia o que dizia, porque estavam assombrados.
7 ഏതർഹി പയോദസ്താൻ ഛാദയാമാസ, മമയാം പ്രിയഃ പുത്രഃ കഥാസു തസ്യ മനാംസി നിവേശയതേതി നഭോവാണീ തന്മേദ്യാന്നിര്യയൗ|
E desceu uma nuvem que os cobriu com a sua sombra, e saiu da nuvem uma voz que dizia: Este é o meu filho amado; a elle ouvi.
8 അഥ ഹഠാത്തേ ചതുർദിശോ ദൃഷ്ട്വാ യീശും വിനാ സ്വൈഃ സഹിതം കമപി ന ദദൃശുഃ|
E, tendo olhado em roda, ninguem mais viram, senão só Jesus com elles.
9 തതഃ പരം ഗിരേരവരോഹണകാലേ സ താൻ ഗാഢമ് ദൂത്യാദിദേശ യാവന്നരസൂനോഃ ശ്മശാനാദുത്ഥാനം ന ഭവതി, താവത് ദർശനസ്യാസ്യ വാർത്താ യുഷ്മാഭിഃ കസ്മൈചിദപി ന വക്തവ്യാ|
E, descendo elles do monte, ordenou-lhes que a ninguem contassem o que tinham visto, até que o Filho do homem resuscitasse dos mortos.
10 തദാ ശ്മശാനാദുത്ഥാനസ്യ കോഭിപ്രായ ഇതി വിചാര്യ്യ തേ തദ്വാക്യം സ്വേഷു ഗോപായാഞ്ചക്രിരേ|
E elles retiveram o caso entre si, perguntando uns aos outros que seria aquillo: resuscitar dos mortos.
11 അഥ തേ യീശും പപ്രച്ഛുഃ പ്രഥമത ഏലിയേനാഗന്തവ്യമ് ഇതി വാക്യം കുത ഉപാധ്യായാ ആഹുഃ?
E interrogaram-n'o, dizendo: Porque dizem os escribas que é necessario que Elias venha primeiro?
12 തദാ സ പ്രത്യുവാച, ഏലിയഃ പ്രഥമമേത്യ സർവ്വകാര്യ്യാണി സാധയിഷ്യതി; നരപുത്രേ ച ലിപി ര്യഥാസ്തേ തഥൈവ സോപി ബഹുദുഃഖം പ്രാപ്യാവജ്ഞാസ്യതേ|
E, respondendo elle, disse-lhes: Em verdade Elias virá primeiro, e todas as coisas restaurará: e, como está escripto do Filho do homem, convem que padeça muito e seja aviltado.
13 കിന്ത്വഹം യുഷ്മാൻ വദാമി, ഏലിയാർഥേ ലിപി ര്യഥാസ്തേ തഥൈവ സ ഏത്യ യയൗ, ലോകാ: സ്വേച്ഛാനുരൂപം തമഭിവ്യവഹരന്തി സ്മ|
Digo-vos, porém, que Elias já veiu, e fizeram-lhe tudo o que quizeram, como d'elle está escripto.
14 അനന്തരം സ ശിഷ്യസമീപമേത്യ തേഷാം ചതുഃപാർശ്വേ തൈഃ സഹ ബഹുജനാൻ വിവദമാനാൻ അധ്യാപകാംശ്ച ദൃഷ്ടവാൻ;
E, quando se approximou dos discipulos, viu ao redor d'elles grande multidão, e alguns escribas que disputavam com elles.
15 കിന്തു സർവ്വലോകാസ്തം ദൃഷ്ട്വൈവ ചമത്കൃത്യ തദാസന്നം ധാവന്തസ്തം പ്രണേമുഃ|
E logo toda a multidão, vendo-o, ficou espantada, e, correndo para elle, o saudaram.
16 തദാ യീശുരധ്യാപകാനപ്രാക്ഷീദ് ഏതൈഃ സഹ യൂയം കിം വിവദധ്വേ?
E perguntou aos escribas: Que questionaes com elles?
17 തതോ ലോകാനാം കശ്ചിദേകഃ പ്രത്യവാദീത് ഹേ ഗുരോ മമ സൂനും മൂകം ഭൂതധൃതഞ്ച ഭവദാസന്നമ് ആനയം|
E um da multidão, respondendo, disse: Mestre, trouxe-te o meu filho, que tem um espirito mudo;
18 യദാസൗ ഭൂതസ്തമാക്രമതേ തദൈവ പാതസതി തഥാ സ ഫേണായതേ, ദന്തൈർദന്താൻ ഘർഷതി ക്ഷീണോ ഭവതി ച; തതോ ഹേതോസ്തം ഭൂതം ത്യാജയിതും ഭവച്ഛിഷ്യാൻ നിവേദിതവാൻ കിന്തു തേ ന ശേകുഃ|
E, onde quer que o apanha, despedaça-o, e elle escuma, e range os dentes, e vae-se seccando; e eu disse aos teus discipulos que o expulsassem, e não poderam.
19 തദാ സ തമവാദീത്, രേ അവിശ്വാസിനഃ സന്താനാ യുഷ്മാഭിഃ സഹ കതി കാലാനഹം സ്ഥാസ്യാമി? അപരാൻ കതി കാലാൻ വാ വ ആചാരാൻ സഹിഷ്യേ? തം മദാസന്നമാനയത|
E elle, respondendo-lhes, disse: Ó geração incredula! até quando estarei comvosco? até quando vos soffrerei ainda? Trazei-m'o.
20 തതസ്തത്സന്നിധിം സ ആനീയത കിന്തു തം ദൃഷ്ട്വൈവ ഭൂതോ ബാലകം ധൃതവാൻ; സ ച ഭൂമൗ പതിത്വാ ഫേണായമാനോ ലുലോഠ|
E trouxeram-lh'o; e, quando o viu, logo o espirito o agitou com violencia, e, caindo por terra, revolvia-se, escumando.
21 തദാ സ തത്പിതരം പപ്രച്ഛ, അസ്യേദൃശീ ദശാ കതി ദിനാനി ഭൂതാ? തതഃ സോവാദീത് ബാല്യകാലാത്|
E perguntou ao pae d'elle: Quanto tempo ha que lhe succede isto? E elle disse-lhe: Desde a infancia;
22 ഭൂതോയം തം നാശയിതും ബഹുവാരാൻ വഹ്നൗ ജലേ ച ന്യക്ഷിപത് കിന്തു യദി ഭവാന കിമപി കർത്താം ശക്നോതി തർഹി ദയാം കൃത്വാസ്മാൻ ഉപകരോതു|
E muitas vezes o tem lançado no fogo, e na agua, para o destruir; mas, se tu podes fazer alguma coisa, tem compaixão de nós, e ajuda-nos.
23 തദാ യീശുസ്തമവദത് യദി പ്രത്യേതും ശക്നോഷി തർഹി പ്രത്യയിനേ ജനായ സർവ്വം സാധ്യമ്|
E Jesus disse-lhe: Se tu podes crêr; tudo é possível ao que crê.
24 തതസ്തത്ക്ഷണം തദ്ബാലകസ്യ പിതാ പ്രോച്ചൈ രൂവൻ സാശ്രുനേത്രഃ പ്രോവാച, പ്രഭോ പ്രത്യേമി മമാപ്രത്യയം പ്രതികുരു|
E logo o pae do menino, clamando com lagrimas, disse: Eu creio, Senhor! ajuda a minha incredulidade.
25 അഥ യീശു ർലോകസങ്ഘം ധാവിത്വായാന്തം ദൃഷ്ട്വാ തമപൂതഭൂതം തർജയിത്വാ ജഗാദ, രേ ബധിര മൂക ഭൂത ത്വമേതസ്മാദ് ബഹിർഭവ പുനഃ കദാപി മാശ്രയൈനം ത്വാമഹമ് ഇത്യാദിശാമി|
E Jesus, vendo que a multidão concorria, reprehendeu o espirito immundo, dizendo-lhe: Espirito mudo e surdo, eu te ordeno: Sae d'elle, e não entres mais n'elle.
26 തദാ സ ഭൂതശ്ചീത്ശബ്ദം കൃത്വാ തമാപീഡ്യ ബഹിർജജാമ, തതോ ബാലകോ മൃതകൽപോ ബഭൂവ തസ്മാദയം മൃതഇത്യനേകേ കഥയാമാസുഃ|
E elle, clamando, e agitando-o com violencia, saiu; e ficou o menino como morto, de tal maneira que muitos diziam que estava morto.
27 കിന്തു കരം ധൃത്വാ യീശുനോത്ഥാപിതഃ സ ഉത്തസ്ഥൗ|
Mas Jesus, tomando-o pela mão, o ergueu, e elle se levantou.
28 അഥ യീശൗ ഗൃഹം പ്രവിഷ്ടേ ശിഷ്യാ ഗുപ്തം തം പപ്രച്ഛുഃ, വയമേനം ഭൂതം ത്യാജയിതും കുതോ ന ശക്താഃ?
E, quando entrou em casa, os seus discipulos lhe perguntaram á parte: Porque o não podemos nós expulsar?
29 സ ഉവാച, പ്രാർഥനോപവാസൗ വിനാ കേനാപ്യന്യേന കർമ്മണാ ഭൂതമീദൃശം ത്യാജയിതും ന ശക്യം|
E disse-lhes: Esta casta não pode sair por coisa alguma, senão pela oração e jejum.
30 അനന്തരം സ തത്സ്ഥാനാദിത്വാ ഗാലീൽമധ്യേന യയൗ, കിന്തു തത് കോപി ജാനീയാദിതി സ നൈച്ഛത്|
E, tendo partido d'ali, caminharam pela Galilea, e não queria que alguem o soubesse;
31 അപരഞ്ച സ ശിഷ്യാനുപദിശൻ ബഭാഷേ, നരപുത്രോ നരഹസ്തേഷു സമർപയിഷ്യതേ തേ ച തം ഹനിഷ്യന്തി തൈസ്തസ്മിൻ ഹതേ തൃതീയദിനേ സ ഉത്ഥാസ്യതീതി|
Porque ensinava os seus discipulos, e lhes dizia: O Filho do homem será entregue nas mãos dos homens, e matal-o-hão; e, morto elle, resuscitará ao terceiro dia
32 കിന്തു തത്കഥാം തേ നാബുധ്യന്ത പ്രഷ്ടുഞ്ച ബിഭ്യഃ|
Mas elles não entendiam esta palavra, e temiam interrogal-o.
33 അഥ യീശുഃ കഫർനാഹൂമ്പുരമാഗത്യ മധ്യേഗൃഹഞ്ചേത്യ താനപൃച്ഛദ് വർത്മമധ്യേ യൂയമന്യോന്യം കിം വിവദധ്വേ സ്മ?
E chegou a Capernaum, e, entrando em casa, perguntou-lhes: Que arrazoaveis entre vós pelo caminho?
34 കിന്തു തേ നിരുത്തരാസ്തസ്ഥു ര്യസ്മാത്തേഷാം കോ മുഖ്യ ഇതി വർത്മാനി തേഽന്യോന്യം വ്യവദന്ത|
Mas elles calaram-se; porque pelo caminho tinham disputado entre si qual d'elles havia de ser o maior.
35 തതഃ സ ഉപവിശ്യ ദ്വാദശശിഷ്യാൻ ആഹൂയ ബഭാഷേ യഃ കശ്ചിത് മുഖ്യോ ഭവിതുമിച്ഛതി സ സർവ്വേഭ്യോ ഗൗണഃ സർവ്വേഷാം സേവകശ്ച ഭവതു|
E elle, assentando-se, chamou os doze, e disse-lhes: Se alguem quizer ser o primeiro, será o derradeiro de todos e o servo de todos.
36 തദാ സ ബാലകമേകം ഗൃഹീത്വാ മധ്യേ സമുപാവേശയത് തതസ്തം ക്രോഡേ കൃത്വാ താനവാദാത്
E, lançando mão de um menino, pôl-o no meio d'elles, e, tomando-o nos seus braços, disse-lhes:
37 യഃ കശ്ചിദീദൃശസ്യ കസ്യാപി ബാലസ്യാതിഥ്യം കരോതി സ മമാതിഥ്യം കരോതി; യഃ കശ്ചിന്മമാതിഥ്യം കരോതി സ കേവലമ് മമാതിഥ്യം കരോതി തന്ന മത്പ്രേരകസ്യാപ്യാതിഥ്യം കരോതി|
Qualquer que receber um d'estes meninos em meu nome a mim me recebe; e qualquer que a mim me receber recebe, não a mim, mas ao que me enviou.
38 അഥ യോഹൻ തമബ്രവീത് ഹേ ഗുരോ, അസ്മാകമനനുഗാമിനമ് ഏകം ത്വാന്നാമ്നാ ഭൂതാൻ ത്യാജയന്തം വയം ദൃഷ്ടവന്തഃ, അസ്മാകമപശ്ചാദ്ഗാമിത്വാച്ച തം ന്യഷേധാമ|
E João lhe respondeu, dizendo: Mestre, vimos um que em teu nome expulsava demonios, o qual não nos segue; e nós lh'o prohibimos, porque não nos segue.
39 കിന്തു യീശുരവദത് തം മാ നിഷേധത്, യതോ യഃ കശ്ചിൻ മന്നാമ്നാ ചിത്രം കർമ്മ കരോതി സ സഹസാ മാം നിന്ദിതും ന ശക്നോതി|
Jesus, porém, disse: Não lh'o prohibaes; porque ninguem ha que faça milagre em meu nome e possa logo fallar mal de mim.
40 തഥാ യഃ കശ്ചിദ് യുഷ്മാകം വിപക്ഷതാം ന കരോതി സ യുഷ്മാകമേവ സപക്ഷഃ|
Porque quem não é contra nós é por nós
41 യഃ കശ്ചിദ് യുഷ്മാൻ ഖ്രീഷ്ടശിഷ്യാൻ ജ്ഞാത്വാ മന്നാമ്നാ കംസൈകേന പാനീയം പാതും ദദാതി, യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം വച്മി, സ ഫലേന വഞ്ചിതോ ന ഭവിഷ്യതി|
Porque qualquer que vos der a beber um copo d'agua em meu nome, porque sois discipulos de Christo, em verdade vos digo que não perderá o seu galardão.
42 കിന്തു യദി കശ്ചിൻ മയി വിശ്വാസിനാമേഷാം ക്ഷുദ്രപ്രാണിനാമ് ഏകസ്യാപി വിഘ്നം ജനയതി, തർഹി തസ്യൈതത്കർമ്മ കരണാത് കണ്ഠബദ്ധപേഷണീകസ്യ തസ്യ സാഗരാഗാധജല മജ്ജനം ഭദ്രം|
E qualquer que escandalizar um d'estes pequeninos que crêem em mim melhor lhe fôra que lhe pozessem ao pescoço uma mó de atafona, e que fosse lançado no mar.
43 അതഃ സ്വകരോ യദി ത്വാം ബാധതേ തർഹി തം ഛിന്ധി;
E, se a tua mão te escandalizar, corta-a: melhor te é entrar na vida aleijado do que, tendo duas mãos, ir para o inferno, para o fogo que nunca se apaga; (Geenna g1067)
44 യസ്മാത് യത്ര കീടാ ന മ്രിയന്തേ വഹ്നിശ്ച ന നിർവ്വാതി, തസ്മിൻ അനിർവ്വാണാനലനരകേ കരദ്വയവസ്തവ ഗമനാത് കരഹീനസ്യ സ്വർഗപ്രവേശസ്തവ ക്ഷേമം| (Geenna g1067)
Onde o seu bicho não morre, e o fogo nunca se apaga.
45 യദി തവ പാദോ വിഘ്നം ജനയതി തർഹി തം ഛിന്ധി,
E, se o teu pé te escandalizar, corta-o; melhor te é entrar côxo na vida do que, tendo dois pés, ser lançado no inferno, no fogo que nunca se apaga; (Geenna g1067)
46 യതോ യത്ര കീടാ ന മ്രിയന്തേ വഹ്നിശ്ച ന നിർവ്വാതി, തസ്മിൻ ഽനിർവ്വാണവഹ്നൗ നരകേ ദ്വിപാദവതസ്തവ നിക്ഷേപാത് പാദഹീനസ്യ സ്വർഗപ്രവേശസ്തവ ക്ഷേമം| (Geenna g1067)
Onde o seu bicho não morre, e o fogo nunca se apaga.
47 സ്വനേത്രം യദി ത്വാം ബാധതേ തർഹി തദപ്യുത്പാടയ, യതോ യത്ര കീടാ ന മ്രിയന്തേ വഹ്നിശ്ച ന നിർവ്വാതി,
E, se o teu olho te escandalizar, lança-o fóra; melhor te é entrar no reino de Deus com um olho do que, tendo dois olhos, ser lançado no fogo do inferno; (Geenna g1067)
48 തസ്മിന ഽനിർവ്വാണവഹ്നൗ നരകേ ദ്വിനേത്രസ്യ തവ നിക്ഷേപാദ് ഏകനേത്രവത ഈശ്വരരാജ്യേ പ്രവേശസ്തവ ക്ഷേമം| (Geenna g1067)
Onde o seu bicho não morre, e o fogo nunca se apaga.
49 യഥാ സർവ്വോ ബലി ർലവണാക്തഃ ക്രിയതേ തഥാ സർവ്വോ ജനോ വഹ്നിരൂപേണ ലവണാക്തഃ കാരിഷ്യതേ|
Porque cada um será salgado com fogo, e cada sacrificio será salgado com sal.
50 ലവണം ഭദ്രം കിന്തു യദി ലവണേ സ്വാദുതാ ന തിഷ്ഠതി, തർഹി കഥമ് ആസ്വാദ്യുക്തം കരിഷ്യഥ? യൂയം ലവണയുക്താ ഭവത പരസ്പരം പ്രേമ കുരുത|
Bom é o sal; mas, se o sal se tornar insulso, com que o adubareis? tende sal em vós mesmos, e paz uns com os outros.
