മാർകഃ 8
1 തദാ തത്സമീപം ബഹവോ ലോകാ ആയാതാ അതസ്തേഷാം ഭോജ്യദ്രവ്യാഭാവാദ് യീശുഃ ശിഷ്യാനാഹൂയ ജഗാദ, |
εν εκειναις ταις ημεραις παμπολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος ο ιησους τους μαθητας αυτου λεγει αυτοις
2 ലോകനിവഹേ മമ കൃപാ ജായതേ തേ ദിനത്രയം മയാ സാർദ്ധം സന്തി തേഷാം ഭോജ്യം കിമപി നാസ്തി|
σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημερας τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν
3 തേഷാം മധ്യേഽനേകേ ദൂരാദ് ആഗതാഃ, അഭുക്തേഷു തേഷു മയാ സ്വഗൃഹമഭിപ്രഹിതേഷു തേ പഥി ക്ലമിഷ്യന്തി|
και εαν απολυσω αυτους νηστις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω τινες γαρ αυτων μακροθεν ηκουσιν
4 ശിഷ്യാ അവാദിഷുഃ, ഏതാവതോ ലോകാൻ തർപയിതുമ് അത്ര പ്രന്തരേ പൂപാൻ പ്രാപ്തും കേന ശക്യതേ?
και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας
5 തതഃ സ താൻ പപ്രച്ഛ യുഷ്മാകം കതി പൂപാഃ സന്തി? തേഽകഥയൻ സപ്ത|
και επηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπον επτα
6 തതഃ സ താല്ലോകാൻ ഭുവി സമുപവേഷ്ടുമ് ആദിശ്യ താൻ സപ്ത പൂപാൻ ധൃത്വാ ഈശ്വരഗുണാൻ അനുകീർത്തയാമാസ, ഭംക്ത്വാ പരിവേഷയിതും ശിഷ്യാൻ പ്രതി ദദൗ, തതസ്തേ ലോകേഭ്യഃ പരിവേഷയാമാസുഃ|
και παρηγγειλεν τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παραθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω
7 തഥാ തേഷാം സമീപേ യേ ക്ഷുദ്രമത്സ്യാ ആസൻ താനപ്യാദായ ഈശ്വരഗുണാൻ സംകീർത്യ പരിവേഷയിതുമ് ആദിഷ്ടവാൻ|
και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας ειπεν παραθειναι και αυτα
8 തതോ ലോകാ ഭുക്ത്വാ തൃപ്തിം ഗതാ അവശിഷ്ടഖാദ്യൈഃ പൂർണാഃ സപ്തഡല്ലകാ ഗൃഹീതാശ്ച|
εφαγον δε και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδας
9 ഏതേ ഭോക്താരഃ പ്രായശ്ചതുഃ സഹസ്രപുരുഷാ ആസൻ തതഃ സ താൻ വിസസർജ|
ησαν δε οι φαγοντες ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους
10 അഥ സ ശിഷ്യഃ സഹ നാവമാരുഹ്യ ദൽമാനൂഥാസീമാമാഗതഃ|
και ευθεως εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα
11 തതഃ പരം ഫിരൂശിന ആഗത്യ തേന സഹ വിവദമാനാസ്തസ്യ പരീക്ഷാർഥമ് ആകാശീയചിഹ്നം ദ്രഷ്ടും യാചിതവന്തഃ|
και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον
12 തദാ സോഽന്തർദീർഘം നിശ്വസ്യാകഥയത്, ഏതേ വിദ്യമാനനരാഃ കുതശ്ചിൻഹം മൃഗയന്തേ? യുഷ്മാനഹം യഥാർഥം ബ്രവീമി ലോകാനേതാൻ കിമപി ചിഹ്നം ന ദർശയിഷ്യതേ|
και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη σημειον επιζητει αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον
13 അഥ താൻ ഹിത്വാ പുന ർനാവമ് ആരുഹ്യ പാരമഗാത്|
και αφεις αυτους εμβας παλιν εις πλοιον απηλθεν εις το περαν
14 ഏതർഹി ശിഷ്യൈഃ പൂപേഷു വിസ്മൃതേഷു നാവി തേഷാം സന്നിധൗ പൂപ ഏകഏവ സ്ഥിതഃ|
και επελαθοντο οι μαθηται αυτου λαβειν αρτους και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω
15 തദാനീം യീശുസ്താൻ ആദിഷ്ടവാൻ ഫിരൂശിനാം ഹേരോദശ്ച കിണ്വം പ്രതി സതർകാഃ സാവധാനാശ്ച ഭവത|
και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου
16 തതസ്തേഽന്യോന്യം വിവേചനം കർതുമ് ആരേഭിരേ, അസ്മാകം സന്നിധൗ പൂപോ നാസ്തീതി ഹേതോരിദം കഥയതി|
και διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες οτι αρτους ουκ εχομεν
17 തദ് ബുദ്വ്വാ യീശുസ്തേഭ്യോഽകഥയത് യുഷ്മാകം സ്ഥാനേ പൂപാഭാവാത് കുത ഇത്ഥം വിതർകയഥ? യൂയം കിമദ്യാപി കിമപി ന ജാനീഥ? ബോദ്ധുഞ്ച ന ശക്നുഥ? യാവദദ്യ കിം യുഷ്മാകം മനാംസി കഠിനാനി സന്തി?
και γνους ο ιησους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε ετι πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων
18 സത്സു നേത്രേഷു കിം ന പശ്യഥ? സത്സു കർണേഷു കിം ന ശൃണുഥ? ന സ്മരഥ ച?
οφθαλμους εχοντες ου βλεπετε και ωτα εχοντες ουκ ακουετε και ου μνημονευετε
19 യദാഹം പഞ്ചപൂപാൻ പഞ്ചസഹസ്രാണാം പുരുഷാണാം മധ്യേ ഭംക്ത്വാ ദത്തവാൻ തദാനീം യൂയമ് അവശിഷ്ടപൂപൈഃ പൂർണാൻ കതി ഡല്ലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ? തേഽകഥയൻ ദ്വാദശഡല്ലകാൻ|
οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσους κοφινους πληρεις κλασματων ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα
20 അപരഞ്ച യദാ ചതുഃസഹസ്രാണാം പുരുഷാണാം മധ്യേ പൂപാൻ ഭംക്ത്വാദദാം തദാ യൂയമ് അതിരിക്തപൂപാനാം കതി ഡല്ലകാൻ ഗൃഹീതവന്തഃ? തേ കഥയാമാസുഃ സപ്തഡല്ലകാൻ|
οτε δε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε οι δε ειπον επτα
21 തദാ സ കഥിതവാൻ തർഹി യൂയമ് അധുനാപി കുതോ ബോദ്വ്വും ന ശക്നുഥ?
και λεγει αυτοις πως ουπω συνιετε
22 അനന്തരം തസ്മിൻ ബൈത്സൈദാനഗരേ പ്രാപ്തേ ലോകാ അന്ധമേകം നരം തത്സമീപമാനീയ തം സ്പ്രഷ്ടും തം പ്രാർഥയാഞ്ചക്രിരേ|
και ερχεται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται
23 തദാ തസ്യാന്ധസ്യ കരൗ ഗൃഹീത്വാ നഗരാദ് ബഹിർദേശം തം നീതവാൻ; തന്നേത്രേ നിഷ്ഠീവം ദത്ത്വാ തദ്ഗാത്രേ ഹസ്താവർപയിത്വാ തം പപ്രച്ഛ, കിമപി പശ്യസി?
και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηγαγεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπει
24 സ നേത്രേ ഉന്മീല്യ ജഗാദ, വൃക്ഷവത് മനുജാൻ ഗച്ഛതോ നിരീക്ഷേ|
και αναβλεψας ελεγεν βλεπω τους ανθρωπους οτι ως δενδρα ορω περιπατουντας
25 തതോ യീശുഃ പുനസ്തസ്യ നയനയോ ർഹസ്താവർപയിത്വാ തസ്യ നേത്രേ ഉന്മീലയാമാസ; തസ്മാത് സ സ്വസ്ഥോ ഭൂത്വാ സ്പഷ്ടരൂപം സർവ്വലോകാൻ ദദർശ|
ειτα παλιν επεθηκεν τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και εποιησεν αυτον αναβλεψαι και αποκατεσταθη και ενεβλεψεν τηλαυγως απαντας
26 തതഃ പരം ത്വം ഗ്രാമം മാ ഗച്ഛ ഗ്രാമസ്ഥം കമപി ച കിമപ്യനുക്ത്വാ നിജഗൃഹം യാഹീത്യാദിശ്യ യീശുസ്തം നിജഗൃഹം പ്രഹിതവാൻ|
και απεστειλεν αυτον εις τον οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης μηδε ειπης τινι εν τη κωμη
27 അനന്തരം ശിഷ്യൈഃ സഹിതോ യീശുഃ കൈസരീയാഫിലിപിപുരം ജഗാമ, പഥി ഗച്ഛൻ താനപൃച്ഛത് കോഽഹമ് അത്ര ലോകാഃ കിം വദന്തി?
και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι
28 തേ പ്രത്യൂചുഃ ത്വാം യോഹനം മജ്ജകം വദന്തി കിന്തു കേപി കേപി ഏലിയം വദന്തി; അപരേ കേപി കേപി ഭവിഷ്യദ്വാദിനാമ് ഏകോ ജന ഇതി വദന്തി|
οι δε απεκριθησαν ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε ενα των προφητων
29 അഥ സ താനപൃച്ഛത് കിന്തു കോഹമ്? ഇത്യത്ര യൂയം കിം വദഥ? തദാ പിതരഃ പ്രത്യവദത് ഭവാൻ അഭിഷിക്തസ്ത്രാതാ|
και αυτος λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις δε ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος
30 തതഃ സ താൻ ഗാഢമാദിശദ് യൂയം മമ കഥാ കസ്മൈചിദപി മാ കഥയത|
και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου
31 മനുഷ്യപുത്രേണാവശ്യം ബഹവോ യാതനാ ഭോക്തവ്യാഃ പ്രാചീനലോകൈഃ പ്രധാനയാജകൈരധ്യാപകൈശ്ച സ നിന്ദിതഃ സൻ ഘാതയിഷ്യതേ തൃതീയദിനേ ഉത്ഥാസ്യതി ച, യീശുഃ ശിഷ്യാനുപദേഷ്ടുമാരഭ്യ കഥാമിമാം സ്പഷ്ടമാചഷ്ട|
και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι
32 തസ്മാത് പിതരസ്തസ്യ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ തം തർജ്ജിതവാൻ|
και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω
33 കിന്തു സ മുഖം പരാവർത്യ ശിഷ്യഗണം നിരീക്ഷ്യ പിതരം തർജയിത്വാവാദീദ് ദൂരീഭവ വിഘ്നകാരിൻ ഈശ്വരീയകാര്യ്യാദപി മനുഷ്യകാര്യ്യം തുഭ്യം രോചതതരാം|
ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν τω πετρω λεγων υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
34 അഥ സ ലോകാൻ ശിഷ്യാംശ്ചാഹൂയ ജഗാദ യഃ കശ്ചിൻ മാമനുഗന്തുമ് ഇച്ഛതി സ ആത്മാനം ദാമ്യതു, സ്വക്രുശം ഗൃഹീത്വാ മത്പശ്ചാദ് ആയാതു|
και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις οστις θελει οπισω μου ακολουθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
35 യതോ യഃ കശ്ചിത് സ്വപ്രാണം രക്ഷിതുമിച്ഛതി സ തം ഹാരയിഷ്യതി, കിന്തു യഃ കശ്ചിൻ മദർഥം സുസംവാദാർഥഞ്ച പ്രാണം ഹാരയതി സ തം രക്ഷിഷ്യതി|
ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου ουτος σωσει αυτην
36 അപരഞ്ച മനുജഃ സർവ്വം ജഗത് പ്രാപ്യ യദി സ്വപ്രാണം ഹാരയതി തർഹി തസ്യ കോ ലാഭഃ?
τι γαρ ωφελησει ανθρωπον εαν κερδηση τον κοσμον ολον και ζημιωθη την ψυχην αυτου
37 നരഃ സ്വപ്രാണവിനിമയേന കിം ദാതും ശക്നോതി?
η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
38 ഏതേഷാം വ്യഭിചാരിണാം പാപിനാഞ്ച ലോകാനാം സാക്ഷാദ് യദി കോപി മാം മത്കഥാഞ്ച ലജ്ജാസ്പദം ജാനാതി തർഹി മനുജപുത്രോ യദാ ധർമ്മദൂതൈഃ സഹ പിതുഃ പ്രഭാവേണാഗമിഷ്യതി തദാ സോപി തം ലജ്ജാസ്പദം ജ്ഞാസ്യതി|
ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων
