< മാർകഃ 5 >

1 അഥ തൂ സിന്ധുപാരം ഗത്വാ ഗിദേരീയപ്രദേശ ഉപതസ്ഥുഃ|
उहाँहरू समुद्रको पारिपट्टि गदरिनीहरूको क्षेत्रमा आउनुभयो ।
2 നൗകാതോ നിർഗതമാത്രാദ് അപവിത്രഭൂതഗ്രസ്ത ഏകഃ ശ്മശാനാദേത്യ തം സാക്ഷാച് ചകാര|
जब येशू डुङ्गाबाट ओर्लंदै हुनुहुन्थ्यो, अशुद्ध आत्मा लागेको एक जना मानिस चिहानबाट उहाँकहाँ आयो ।
3 സ ശ്മശാനേഽവാത്സീത് കോപി തം ശൃങ്ഖലേന ബദ്വ്വാ സ്ഥാപയിതും നാശക്നോത്|
त्यो मानिस चिहानमा बस्थ्‍यो । कसैले पनि त्यसलाई रोक्‍न सकेको थिएन; त्यसलाई साङ्लाले बाँधेर राख्‍न पनि सकेको थिएन ।
4 ജനൈർവാരം നിഗഡൈഃ ശൃങ്ഖലൈശ്ച സ ബദ്ധോപി ശൃങ്ഖലാന്യാകൃഷ്യ മോചിതവാൻ നിഗഡാനി ച ഭംക്ത്വാ ഖണ്ഡം ഖണ്ഡം കൃതവാൻ കോപി തം വശീകർത്തും ന ശശക|
त्यसलाई धेरै पटक साङ्लाहरूले बाँधेको र ठिँगुरो लगाएर राखोएको थियो । त्यसले साङ्लाहरूलाई चुँडाल्थ्यो, र त्यसको ठिँगुरोलाई तोडिदिन्थ्यो । त्यसलाई वशमा राख्‍ने सामर्थ्य कसैमा थिएन ।
5 ദിവാനിശം സദാ പർവ്വതം ശ്മശാനഞ്ച ഭ്രമിത്വാ ചീത്ശബ്ദം കൃതവാൻ ഗ്രാവഭിശ്ച സ്വയം സ്വം കൃതവാൻ|
हरेक दिन र रात डाँडाहरूमा र त्यो चिहान घारीमा चिच्‍च्याउँथ्यो र त्यसले धारिलो ढुङ्गाहरूले आफैँलाई काटेर चोट पार्थ्यो ।
6 സ യീശും ദൂരാത് പശ്യന്നേവ ധാവൻ തം പ്രണനാമ ഉചൈരുവംശ്ചോവാച,
जब त्यसले येशूलई टाढैबाट देख्यो, त्यो दौडेर उहाँकहाँ गयो, अनि उहाँको अगि घोप्‍टो पर्‍यो ।
7 ഹേ സർവ്വോപരിസ്ഥേശ്വരപുത്ര യീശോ ഭവതാ സഹ മേ കഃ സമ്ബന്ധഃ? അഹം ത്വാമീശ്വരേണ ശാപയേ മാം മാ യാതയ|
त्यसले ठुलो स्वरमा कराए भन्यो, “हे येशू, सर्वोच्‍च परमेश्‍वरका पुत्र, मेरो तपाईंसँग के सम्बन्ध छ? म परमेश्‍वरको नाउँमा बिन्ती गर्छु, कि मलाई नसताउनुहोस् ।”
8 യതോ യീശുസ്തം കഥിതവാൻ രേ അപവിത്രഭൂത, അസ്മാന്നരാദ് ബഹിർനിർഗച്ഛ|
किनभने येशूले त्यसलाई भनिरहनुभएको थियो, “तँ अशुद्ध आत्मा, त्यो मानिसबाट बाहिर निस्किआइज ।”
9 അഥ സ തം പൃഷ്ടവാൻ കിന്തേ നാമ? തേന പ്രത്യുക്തം വയമനേകേ ഽസ്മസ്തതോഽസ്മന്നാമ ബാഹിനീ|
उहाँले त्यसलाई सोध्‍नुभयो, “तेरो नाम के हो?” त्यसले उहाँलाई भन्यो, “मेरो नाम फौज हो, किनकि हामी धेरै छौँ ।”
10 തതോസ്മാൻ ദേശാന്ന പ്രേഷയേതി തേ തം പ്രാർഥയന്ത|
त्यसले उहाँलाई त्यस क्षेत्रबाट बाहिर नपठाउन बारम्बार बिन्ती गर्‍यो ।
11 തദാനീം പർവ്വതം നികഷാ ബൃഹൻ വരാഹവ്രജശ്ചരന്നാസീത്|
त्यहाँ सुँगुरको एउटा ठुलो बथान डाँडामा चरिरहेको थियो,
12 തസ്മാദ് ഭൂതാ വിനയേന ജഗദുഃ, അമും വരാഹവ്രജമ് ആശ്രയിതുമ് അസ്മാൻ പ്രഹിണു|
अनि तिनीहरूले यसो भन्दै उहाँसँग बिन्ती गरे, “हामीलाई ती सुँगुरहरूभित्र पठाउनुहोस्; हामीलाई तिनीहरूमा पस्‍न दिनुहोस् ।”
13 യീശുനാനുജ്ഞാതാസ്തേഽപവിത്രഭൂതാ ബഹിർനിര്യായ വരാഹവ്രജം പ്രാവിശൻ തതഃ സർവ്വേ വരാഹാ വസ്തുതസ്തു പ്രായോദ്വിസഹസ്രസംങ്ഖ്യകാഃ കടകേന മഹാജവാദ് ധാവന്തഃ സിന്ധൗ പ്രാണാൻ ജഹുഃ|
उहाँले तिनीहरूलाई अनुमति दिनुभयो; अशुद्ध आत्माहरू निस्किए र सुँगुरहरूभित्र पसे, अनि तिनीहरू भिरालो पहाडतिर समुद्रभित्र हुर्रिए अनि लगभग दुई हजार सुँगुर समुद्रमा डुबे ।
14 തസ്മാദ് വരാഹപാലകാഃ പലായമാനാഃ പുരേ ഗ്രാമേ ച തദ്വാർത്തം കഥയാഞ്ചക്രുഃ| തദാ ലോകാ ഘടിതം തത്കാര്യ്യം ദ്രഷ്ടും ബഹിർജഗ്മുഃ
अनि सुँगुरहरू चराइरहेका मानिसहरू दौडेर गए, र तिनीहरूले त्यहाँ घटेको घटनाबारे सहर र गाउँघरतिर बताए अनि के भएकोरहेछ भनी हेर्न धेरै मानिसहरू गए ।
15 യീശോഃ സന്നിധിം ഗത്വാ തം ഭൂതഗ്രസ്തമ് അർഥാദ് ബാഹിനീഭൂതഗ്രസ്തം നരം സവസ്ത്രം സചേതനം സമുപവിഷ്ടഞ്ച ദൃഷ്ട്വാ ബിഭ്യുഃ|
तिनीहरू येशूकहाँ आए, र तिनीहरूले भूत लागेको मानिस जससँग फौज नै थियो, त्यसलाई लुगा लगाएर दिमाग ठिक भई बसिरहेको देखेर तिनीहरू डराए ।
16 തതോ ദൃഷ്ടതത്കാര്യ്യലോകാസ്തസ്യ ഭൂതഗ്രസ്തനരസ്യ വരാഹവ്രജസ്യാപി താം ധടനാം വർണയാമാസുഃ|
भूत लागेको मानिसलाई के भएको थियो भनी देख्‍नेहरूले त्यसलाई र सुँगुरहरूको बारेमा के भएको थियो भनी तिनीहरूलाई बताए ।
17 തതസ്തേ സ്വസീമാതോ ബഹിർഗന്തും യീശും വിനേതുമാരേഭിരേ|
अनि तिनीहरूले येशूलाई तिनीहरूको क्षेत्रबाट जान आग्रह गरे ।
18 അഥ തസ്യ നൗകാരോഹണകാലേ സ ഭൂതമുക്തോ നാ യീശുനാ സഹ സ്ഥാതും പ്രാർഥയതേ;
जब येशू डुङ्‍गामा चढ्दै हुनुहुन्थ्यो त्यो भूत लागेको मानिसले त्यो पनि उहाँसँगै जान उहाँलाई बिन्ती गर्‍यो ।
19 കിന്തു സ തമനനുമത്യ കഥിതവാൻ ത്വം നിജാത്മീയാനാം സമീപം ഗൃഹഞ്ച ഗച്ഛ പ്രഭുസ്ത്വയി കൃപാം കൃത്വാ യാനി കർമ്മാണി കൃതവാൻ താനി താൻ ജ്ഞാപയ|
तर येशूले त्यसलाई आफूसँग आउन अनुमति दिनुभएन । उहाँले भन्‍नुभयो, “तिम्रो जाति र तिम्रो घरमा जाऊ, र प्रभुले तिम्रो निम्ति के गर्नुभयो र कस्तो अनुग्रह गर्नुभयो, सो उनीहरूलाई भन ।”
20 അതഃ സ പ്രസ്ഥായ യീശുനാ കൃതം തത്സർവ്വാശ്ചര്യ്യം കർമ്മ ദികാപലിദേശേ പ്രചാരയിതും പ്രാരബ്ധവാൻ തതഃ സർവ്വേ ലോകാ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
त्यसकारण, त्यो मानिस गयो र डेकापोलिसमा येशूले त्यसको निम्ति गर्नुभएका महान् कुराहरू बताउन थाल्यो, अनि तिनीहरू सबै छक्‍क परे ।
21 അനന്തരം യീശൗ നാവാ പുനരന്യപാര ഉത്തീർണേ സിന്ധുതടേ ച തിഷ്ഠതി സതി തത്സമീപേ ബഹുലോകാനാം സമാഗമോഽഭൂത്|
येशू फेरि डुङ्गा चढेर पारिपट्टि पुग्‍नुभयो र उहाँ समुद्रको छेउमा हुनुहुँदा उहाँको वरिपरि एउटा ठुलो भिड भेला भयो ।
22 അപരം യായീർ നാമ്നാ കശ്ചിദ് ഭജനഗൃഹസ്യാധിപ ആഗത്യ തം ദൃഷ്ട്വൈവ ചരണയോഃ പതിത്വാ ബഹു നിവേദ്യ കഥിതവാൻ;
यहूदी सभाघरका याइरस नाउँ गरेका एक जना अगुवा आए । जब उनले येशूलाई देखे, तब उहाँको पाउमा परे ।
23 മമ കന്യാ മൃതപ്രായാഭൂദ് അതോ ഭവാനേത്യ തദാരോഗ്യായ തസ്യാ ഗാത്രേ ഹസ്തമ് അർപയതു തേനൈവ സാ ജീവിഷ്യതി|
उनले यसो भन्दै बारम्बार बिन्ती गरे, “मेरी सानी छोरी मृत्युको मुखमा परेकी छे । म तपाईंलाई बिन्ती गर्छु, कि आउनुहोस् र उनीमाथि हात राखिदिनुहोस्, ताकि उनी ठिक हुन सकून् र बाँच्‍न सकून् ।”
24 തദാ യീശുസ്തേന സഹ ചലിതഃ കിന്തു തത്പശ്ചാദ് ബഹുലോകാശ്ചലിത്വാ താദ്ഗാത്രേ പതിതാഃ|
त्यसैले, उहाँ तिनीसँग जानुभयो, अनि ठुलो भिडले उहाँलाई पछ्यायो, अनि तिनीहरूले उहाँको वरिपरि ठेलमठेल गरे ।
25 അഥ ദ്വാദശവർഷാണി പ്രദരരോഗേണ
त्यहाँ बाह्र वर्षदेखि रगत बग्‍ने रोगले ग्रस्त भएकी एक महिला थिइन् ।
26 ശീർണാ ചികിത്സകാനാം നാനാചികിത്സാഭിശ്ച ദുഃഖം ഭുക്തവതീ ച സർവ്വസ്വം വ്യയിത്വാപി നാരോഗ്യം പ്രാപ്താ ച പുനരപി പീഡിതാസീച്ച
तिनले धेरै डाक्टरकहाँ गएर धेरै दुःख कष्‍ट भोगेकी थिइन् अनि तिनीसँग भएका सबै थोक तिनले खर्च गरिसकेकी थिइन् । तैपनि तिनलाई कुनै पनि कुराले सहायता पुर्‍याएन, बरु तिनको अवस्था झनझन नराम्रो मात्र हुँदै गयो ।
27 യാ സ്ത്രീ സാ യീശോ ർവാർത്താം പ്രാപ്യ മനസാകഥയത് യദ്യഹം തസ്യ വസ്ത്രമാത്ര സ്പ്രഷ്ടും ലഭേയം തദാ രോഗഹീനാ ഭവിഷ്യാമി|
तर तिनले येशूको बारेमा सुनेकी थिइन् । त्यसैले, उहाँ भिडमा हिँडिरहनुभएको बेला तिनी उहाँको पछाडि आइन्, अनि तिनले उहाँको खास्टो छोइन् ।
28 അതോഹേതോഃ സാ ലോകാരണ്യമധ്യേ തത്പശ്ചാദാഗത്യ തസ്യ വസ്ത്രം പസ്പർശ|
किनकि तिनले भनिन्, “यदि मैले उहाँको खास्टो छोएँ भने म निको हुनेछु ।”
29 തേനൈവ തത്ക്ഷണം തസ്യാ രക്തസ്രോതഃ ശുഷ്കം സ്വയം തസ്മാദ് രോഗാന്മുക്താ ഇത്യപി ദേഹേഽനുഭൂതാ|
जब तिनले उहाँलाई छोइन्, रगत बग्‍न रोकियो, अनि तिनले आफू आफ्‍नो कष्‍टबाट निको भएकी महसुस गरिन् ।
30 അഥ സ്വസ്മാത് ശക്തി ർനിർഗതാ യീശുരേതന്മനസാ ജ്ഞാത്വാ ലോകനിവഹം പ്രതി മുഖം വ്യാവൃത്യ പൃഷ്ടവാൻ കേന മദ്വസ്ത്രം സ്പൃഷ്ടം?
येशूले आफूबाट शक्‍ति निस्‍केर गएको तुरुन्तै थाहा पाउनुभयो । अनि उहाँ भिडतिर फर्केर भन्‍नुभयो, “कसले मेरो लुगा छोयो?”
31 തതസ്തസ്യ ശിഷ്യാ ഊചുഃ ഭവതോ വപുഷി ലോകാഃ സംഘർഷന്തി തദ് ദൃഷ്ട്വാ കേന മദ്വസ്ത്രം സ്പൃഷ്ടമിതി കുതഃ കഥയതി?
उहाँका चेलाहरूले उहाँलाई भने, “तपाईंको वरिपरि ठेलमठेल गरेको भिडलाई देख्‍नुहुन्छ, अनि तपाईं भन्‍नुहुन्छ ‘मलाई कसले छोयो’?”
32 കിന്തു കേന തത് കർമ്മ കൃതം തദ് ദ്രഷ്ടും യീശുശ്ചതുർദിശോ ദൃഷ്ടവാൻ|
तर येशूले यो कसले गरेको थियो भनी देख्‍न वरिपरि हेर्नुभयो ।
33 തതഃ സാ സ്ത്രീ ഭീതാ കമ്പിതാ ച സതീ സ്വസ്യാ രുക്പ്രതിക്രിയാ ജാതേതി ജ്ഞാത്വാഗത്യ തത്സമ്മുഖേ പതിത്വാ സർവ്വവൃത്താന്തം സത്യം തസ്മൈ കഥയാമാസ|
ती स्‍त्रीले आफूलाई के भएको थियो भन्‍ने कुरा थाहा पाइन्, अनि तिनी डरले कामिन् । तिनी उहाँको सामु घोप्टो परिन् र सबै सत्यता उहाँलाई बताइन् ।
34 തദാനീം യീശുസ്താം ഗദിതവാൻ, ഹേ കന്യേ തവ പ്രതീതിസ്ത്വാമ് അരോഗാമകരോത് ത്വം ക്ഷേമേണ വ്രജ സ്വരോഗാന്മുക്താ ച തിഷ്ഠ|
उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “हे छोरी, तिम्रो विश्‍वासले तिमीलाई निको पारेको छ । शान्तिसाथ जाऊ र तिम्रो रोगबाट निको होऊ ।”
35 ഇതിവാക്യവദനകാലേ ഭജനഗൃഹാധിപസ്യ നിവേശനാൽ ലോകാ ഏത്യാധിപം ബഭാഷിരേ തവ കന്യാ മൃതാ തസ്മാദ് ഗുരും പുനഃ കുതഃ ക്ലിശ്നാസി?
उहाँ बोल्दै गर्नुहुँदा सभाघरका अगुवाको घरबाट केही मानिसहरू यसो भन्दै आए, “तपाईंकी छोरी मरी । अब गुरुलाई किन दुःख दिने?”
36 കിന്തു യീശുസ്തദ് വാക്യം ശ്രുത്വൈവ ഭജനഗൃഹാധിപം ഗദിതവാൻ മാ ഭൈഷീഃ കേവലം വിശ്വാസിഹി|
तर जब येशूले तिनीहरूले भनेको कुरा सुन्‍नुभयो, उहाँले सभाघरका अगुवालाई भन्‍नुभयो, “नडराऊ । विश्‍वास मात्र गर ।”
37 അഥ പിതരോ യാകൂബ് തദ്ഭ്രാതാ യോഹൻ ച ഏതാൻ വിനാ കമപി സ്വപശ്ചാദ് യാതും നാന്വമന്യത|
उहाँले पत्रुस, याकूब अनि याकूबका भाइ यूहन्‍नालाई बाहेक अरू कसैलाई पनि उहाँसँग जान अनुमति दिनुभएन ।
38 തസ്യ ഭജനഗൃഹാധിപസ്യ നിവേശനസമീപമ് ആഗത്യ കലഹം ബഹുരോദനം വിലാപഞ്ച കുർവ്വതോ ലോകാൻ ദദർശ|
उहाँहरू सभाघरका अगुवाको घरमा आउनुभयो, अनि उहाँले खैलाबैला अर्थात् रोइरहेको र विलाप गरिरहेको देख्‍नुभयो ।
39 തസ്മാൻ നിവേശനം പ്രവിശ്യ പ്രോക്തവാൻ യൂയം കുത ഇത്ഥം കലഹം രോദനഞ്ച കുരുഥ? കന്യാ ന മൃതാ നിദ്രാതി|
जब उहाँ घरभित्र पस्‍नुभयो, उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू किन निरास छौ र रुन्छौ? बालिका मरेकी छैनन्, सुतेकी मात्र हो ।”
40 തസ്മാത്തേ തമുപജഹസുഃ കിന്തു യീശുഃ സർവ്വാന ബഹിഷ്കൃത്യ കന്യായാഃ പിതരൗ സ്വസങ്ഗിനശ്ച ഗൃഹീത്വാ യത്ര കന്യാസീത് തത് സ്ഥാനം പ്രവിഷ്ടവാൻ|
उहाँको कुरामा तिनीहरू हाँसे, तर उहाँले ती सबैलाई बाहिर निकाल्नुभयो, अनि उहाँले बालिकाका बाबु र आमा अनि उहाँसँग आएकाहरूलाई लिएर उहाँ ती बालिका भएको ठाउँमा आउनुभयो ।
41 അഥ സ തസ്യാഃ കന്യായാ ഹസ്തൗ ധൃത്വാ താം ബഭാഷേ ടാലീഥാ കൂമീ, അർഥതോ ഹേ കന്യേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|
उहाँले बालिकालाई हात समातेर तिनलाई भन्‍नुभयो, “तालिता कूमी”, जसको अर्थ हुन्छ, “सानी नानी, म तिमीलाई भन्दछु, उठ ।”
42 തുനൈവ തത്ക്ഷണം സാ ദ്വാദശവർഷവയസ്കാ കന്യാ പോത്ഥായ ചലിതുമാരേഭേ, ഇതഃ സർവ്വേ മഹാവിസ്മയം ഗതാഃ|
तुरुन्तै बालिका उठिन् अनि हिँडिन् (उनी बाह्र वर्षकी थिइन्) । अनि तिनीहरू अत्यन्तै चकित भए ।
43 തത ഏതസ്യൈ കിഞ്ചിത് ഖാദ്യം ദത്തേതി കഥയിത്വാ ഏതത്കർമ്മ കമപി ന ജ്ഞാപയതേതി ദൃഢമാദിഷ്ടവാൻ|
उहाँले त्यस बारेमा कसैलाई थाहा नदिन कडा आज्ञा दिनुभयो । अनि उहाँले ती बालिकालाई केही खाने कुरा दिनुभयो ।

< മാർകഃ 5 >