< മാർകഃ 3 >
1 അനന്തരം യീശുഃ പുന ർഭജനഗൃഹം പ്രവിഷ്ടസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ ശുഷ്കഹസ്ത ഏകോ മാനവ ആസീത്|
And He went another time into a synagogue, where there was a man that had a withered hand:
2 സ വിശ്രാമവാരേ തമരോഗിണം കരിഷ്യതി നവേത്യത്ര ബഹവസ്തമ് അപവദിതും ഛിദ്രമപേക്ഷിതവന്തഃ|
and they watched Him, whether He would heal him on the sabbath-day, that they might accuse Him.
3 തദാ സ തം ശുഷ്കഹസ്തം മനുഷ്യം ജഗാദ മധ്യസ്ഥാനേ ത്വമുത്തിഷ്ഠ|
And He said to the man, that had the withered hand, Rise up into the midst:
4 തതഃ പരം സ താൻ പപ്രച്ഛ വിശ്രാമവാരേ ഹിതമഹിതം തഥാ ഹി പ്രാണരക്ഷാ വാ പ്രാണനാശ ഏഷാം മധ്യേ കിം കരണീയം? കിന്തു തേ നിഃശബ്ദാസ്തസ്ഥുഃ|
then saith He to them, Is it lawful to do good on the sabbath, or to do evil? to save life, or to kill? but they were silent.
5 തദാ സ തേഷാമന്തഃകരണാനാം കാഠിന്യാദ്ധേതോ ർദുഃഖിതഃ ക്രോധാത് ചർതുദശോ ദൃഷ്ടവാൻ തം മാനുഷം ഗദിതവാൻ തം ഹസ്തം വിസ്താരയ, തതസ്തേന ഹസ്തേ വിസ്തൃതേ തദ്ധസ്തോഽന്യഹസ്തവദ് അരോഗോ ജാതഃ|
And when He had looked round upon them with indignation, being grieved at the hardness of their hearts, He saith to the man, Stretch out thine hand: and he stretched it out, and his hand was made as sound as the other.
6 അഥ ഫിരൂശിനഃ പ്രസ്ഥായ തം നാശയിതും ഹേരോദീയൈഃ സഹ മന്ത്രയിതുമാരേഭിരേ|
And the pharisees went out, and immediately took counsel with the Herodians against Him, how to destroy Him:
7 അതഏവ യീശുസ്തത്സ്ഥാനം പരിത്യജ്യ ശിഷ്യൈഃ സഹ പുനഃ സാഗരസമീപം ഗതഃ;
but Jesus withdrew with his disciples to the sea.
8 തതോ ഗാലീല്യിഹൂദാ-യിരൂശാലമ്-ഇദോമ്-യർദന്നദീപാരസ്ഥാനേഭ്യോ ലോകസമൂഹസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ഗതഃ; തദന്യഃ സോരസീദനോഃ സമീപവാസിലോകസമൂഹശ്ച തസ്യ മഹാകർമ്മണാം വാർത്തം ശ്രുത്വാ തസ്യ സന്നിധിമാഗതഃ|
And a great multitude from Galilee followed Him, and from Judea, and from Jerusalem, and from Idumea, and from beyond Jordan; and those about Tyre and Sidon, a great number, hearing how great things He did, came unto Him.
9 തദാ ലോകസമൂഹശ്ചേത് തസ്യോപരി പതതി ഇത്യാശങ്ക്യ സ നാവമേകാം നികടേ സ്ഥാപയിതും ശിഷ്യാനാദിഷ്ടവാൻ|
Therefore He spake to his disciples, that there might be a small vessel attending Him, because of the multitude, least they should throng Him: for He had healed many,
10 യതോഽനേകമനുഷ്യാണാമാരോഗ്യകരണാദ് വ്യാധിഗ്രസ്താഃ സർവ്വേ തം സ്പ്രഷ്ടും പരസ്പരം ബലേന യത്നവന്തഃ|
so that whoever had any maladies, crouded upon Him to touch Him.
11 അപരഞ്ച അപവിത്രഭൂതാസ്തം ദൃഷ്ട്വാ തച്ചരണയോഃ പതിത്വാ പ്രോചൈഃ പ്രോചുഃ, ത്വമീശ്വരസ്യ പുത്രഃ|
And impure spirits, when they saw Him, fell down before Him, and cried out, saying, Thou art the Son of God:
12 കിന്തു സ താൻ ദൃഢമ് ആജ്ഞാപ്യ സ്വം പരിചായിതും നിഷിദ്ധവാൻ|
but He strictly charged them not to make Him known.
13 അനന്തരം സ പർവ്വതമാരുഹ്യ യം യം പ്രതിച്ഛാ തം തമാഹൂതവാൻ തതസ്തേ തത്സമീപമാഗതാഃ|
Then going up into a mountain, He calleth for such as He saw fit, and they came to Him:
14 തദാ സ ദ്വാദശജനാൻ സ്വേന സഹ സ്ഥാതും സുസംവാദപ്രചാരായ പ്രേരിതാ ഭവിതും
and He appointed twelve to be with Him, and that He might send them forth to preach the gospel,
15 സർവ്വപ്രകാരവ്യാധീനാം ശമനകരണായ പ്രഭാവം പ്രാപ്തും ഭൂതാൻ ത്യാജയിതുഞ്ച നിയുക്തവാൻ|
and to have power to heal diseases, and to cast out demons;
16 തേഷാം നാമാനീമാനി, ശിമോൻ സിവദിപുത്രോ
even Simon, whom He surnamed Peter,
17 യാകൂബ് തസ്യ ഭ്രാതാ യോഹൻ ച ആന്ദ്രിയഃ ഫിലിപോ ബർഥലമയഃ,
and James the Son of Zebedee, and John the brother of James, (and He surnamed them Boanerges, which is to say, Sons of thunder, ) and Andrew,
18 മഥീ ഥോമാ ച ആൽഫീയപുത്രോ യാകൂബ് ഥദ്ദീയഃ കിനാനീയഃ ശിമോൻ യസ്തം പരഹസ്തേഷ്വർപയിഷ്യതി സ ഈഷ്കരിയോതീയയിഹൂദാശ്ച|
and Philip, and Bartholomew, and Matthew, and Thomas, and James the son of Alpheus, and Thaddeus,
19 സ ശിമോനേ പിതര ഇത്യുപനാമ ദദൗ യാകൂബ്യോഹൻഭ്യാം ച ബിനേരിഗിശ് അർഥതോ മേഘനാദപുത്രാവിത്യുപനാമ ദദൗ|
and Simon the Canaanite, and Judas Iscariot, even him who betrayed Him.
20 അനന്തരം തേ നിവേശനം ഗതാഃ, കിന്തു തത്രാപി പുനർമഹാൻ ജനസമാഗമോ ഽഭവത് തസ്മാത്തേ ഭോക്തുമപ്യവകാശം ന പ്രാപ്താഃ|
And they went into a house, and the multitude came together again, so that they could not so much as eat.
21 തതസ്തസ്യ സുഹൃല്ലോകാ ഇമാം വാർത്താം പ്രാപ്യ സ ഹതജ്ഞാനോഭൂദ് ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ തം ധൃത്വാനേതും ഗതാഃ|
And when his friends heard of it, they went out to lay hold on Him; for they said He spends Himself too much.
22 അപരഞ്ച യിരൂശാലമ ആഗതാ യേ യേഽധ്യാപകാസ്തേ ജഗദുരയം പുരുഷോ ഭൂതപത്യാബിഷ്ടസ്തേന ഭൂതപതിനാ ഭൂതാൻ ത്യാജയതി|
And the scribes that came down from Jerusalem said, He is in league with Beelzebub, and casts out demons by the help of the prince of demons.
23 തതസ്താനാഹൂയ യീശു ർദൃഷ്ടാന്തൈഃ കഥാം കഥിതവാൻ ശൈതാൻ കഥം ശൈതാനം ത്യാജയിതും ശക്നോതി?
So He called them to Him, and said unto them in parables, How can Satan cast out Satan?
24 കിഞ്ചന രാജ്യം യദി സ്വവിരോധേന പൃഥഗ് ഭവതി തർഹി തദ് രാജ്യം സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
If a kingdom be divided against itself, that kingdom cannot stand:
25 തഥാ കസ്യാപി പരിവാരോ യദി പരസ്പരം വിരോധീ ഭവതി തർഹി സോപി പരിവാരഃ സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി|
and if a family be divided against itself, that family cannot stand: and if Satan oppose himself and be divided,
26 തദ്വത് ശൈതാൻ യദി സ്വവിപക്ഷതയാ ഉത്തിഷ്ഠൻ ഭിന്നോ ഭവതി തർഹി സോപി സ്ഥിരം സ്ഥാതും ന ശക്നോതി കിന്തൂച്ഛിന്നോ ഭവതി|
he cannot stand, but his kingdom is at an end.
27 അപരഞ്ച പ്രബലം ജനം പ്രഥമം ന ബദ്ധാ കോപി തസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ന ശക്നോതി, തം ബദ്വ്വൈവ തസ്യ ഗൃഹസ്യ ദ്രവ്യാണി ലുണ്ഠയിതും ശക്നോതി|
No one can enter into the house of a strong man, and plunder his goods; unless he first bind the strong man, and then he may pillage his house.
28 അതോഹേതോ ര്യുഷ്മഭ്യമഹം സത്യം കഥയാമി മനുഷ്യാണാം സന്താനാ യാനി യാനി പാപാനീശ്വരനിന്ദാഞ്ച കുർവ്വന്തി തേഷാം തത്സർവ്വേഷാമപരാധാനാം ക്ഷമാ ഭവിതും ശക്നോതി,
Verily I tell you, that all sins shall be forgiven to the sons of men, and blasphemies wherewith they may blaspheme:
29 കിന്തു യഃ കശ്ചിത് പവിത്രമാത്മാനം നിന്ദതി തസ്യാപരാധസ്യ ക്ഷമാ കദാപി ന ഭവിഷ്യതി സോനന്തദണ്ഡസ്യാർഹോ ഭവിഷ്യതി| (aiōn , aiōnios )
but whosoever blasphemeth against the holy Ghost never hath forgiveness, but is liable to eternal damnation: (aiōn , aiōnios )
30 തസ്യാപവിത്രഭൂതോഽസ്തി തേഷാമേതത്കഥാഹേതോഃ സ ഇത്ഥം കഥിതവാൻ|
for they said, He hath an impure spirit.
31 അഥ തസ്യ മാതാ ഭ്രാതൃഗണശ്ചാഗത്യ ബഹിസ്തിഷ്ഠനതോ ലോകാൻ പ്രേഷ്യ തമാഹൂതവന്തഃ|
So his brethren and his mother came, and standing without sent to Him to call Him to them:
32 തതസ്തത്സന്നിധൗ സമുപവിഷ്ടാ ലോകാസ്തം ബഭാഷിരേ പശ്യ ബഹിസ്തവ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച ത്വാമ് അന്വിച്ഛന്തി|
and there was a multitude sitting about Him, and they said to Him, Behold, thy mother and thy brethren are without inquiring for thee.
33 തദാ സ താൻ പ്രത്യുവാച മമ മാതാ കാ ഭ്രാതരോ വാ കേ? തതഃ പരം സ സ്വമീപോപവിഷ്ടാൻ ശിഷ്യാൻ പ്രതി അവലോകനം കൃത്വാ കഥയാമാസ
And He answered them, and said, Who is my mother, or my brethren?
34 പശ്യതൈതേ മമ മാതാ ഭ്രാതരശ്ച|
And looking round on those that sat about Him, He said, Behold my mother, and my brethren:
35 യഃ കശ്ചിദ് ഈശ്വരസ്യേഷ്ടാം ക്രിയാം കരോതി സ ഏവ മമ ഭ്രാതാ ഭഗിനീ മാതാ ച|
for whosoever doth the will of God, he is to me as my brother, my sister, and mother.